Nieuznanie za podatnika podatku VAT oraz brak opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży. - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.289.2022.3.GK

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 20 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.289.2022.3.GK

Temat interpretacji

Nieuznanie za podatnika podatku VAT oraz brak opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 27 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży działek nr 1 i 2.  Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 września 2022 r. (wpływ 9 września 2022 r.) Treść wniosku jest następująca:

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Na podstawie warunkowej umowy sprzedaży zawartej w dniu 7 sierpnia 2008 r. przed Notariuszem z Kancelarii Notarialnej w (...) Rep A nr (...) Wnioskodawca nabył na współwłasność z A.B. w udziałach po 1/2 części prawo własności nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu oznaczoną jako działka nr 1, położoną w (...) gmina (...) obręb (...) o powierzchni 5,7100 ha. Działka oznaczona numerem 1 stanowiła grunty orne i jest obciążona służebnością gruntową przechodu i przejazdu przez działkę w pasie o szerokości 5 metrów wzdłuż rowu oznaczonego nr (...) ustanowionej na rzecz każdoczesnego właściciela działki sąsiedniej oznaczonej numerem 3 oraz służebnością przeprowadzenia przez działkę w pasie o szerokości 10 metrów wzdłuż granicy z działką oznaczoną numerem 4 mediów oraz wstępu na obciążoną działkę w celu wykonywania prac związanych z doprowadzeniem mediów a następnie dokonywaniem konserwacji, remontów i napraw i wymiany mediów na rzecz każdoczesnego właściciela działki oznaczonej numerem 2 i 5. Umowa przeniesienia własności w wykonaniu opisanej wyżej umowy warunkowej została zawarta w dniu 23 października 2008 r. – (...).

Dla opisanej powyżej działki gruntu w wyniku odłączenia jej z księgi wieczystej nieruchomości prowadzonej pod numerem (...) została założona księga wieczysta o numerze (...) prowadzona przez Sąd Rejonowy w (...) Wydział Ksiąg Wieczystych.

Uchwałą nr (...) Rady Gminy z dnia 27 września 2010 r. uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka nr 1 została wpisana w obszar funkcjonalny:

‒   w części „projektowany zespół zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub/i zabudowy mieszkalno - usługowej lub/i usługowej na nieruchomości, na której wskazano na rysunku planu lokalizację punktu formalnie ważnego”, oznaczona na rysunku planem 1MN;

‒   w części „teren rolniczy o przewadze trwałych użytków zielonych dopuszcza się zachowanie istniejącej linii EE SN, zalecając skablowanie jej odcinka w granicach objętych planem, zalecone do zachowania zespół zieleni wysokiej” oznaczone na rysunku planu symbolem ZIp;

‒   w części „tereny istniejących lasów - do zachowania” oznaczona na rysunku planu symbolem ZL;

‒   w części „projektowane drogi wewnętrzne - ulice dojazdowe, jednojezdniowe, dwupasmowe ustala się szerokość dróg w liniach rozgraniczających - 8 m, dopuszczając poszerzenia pasów przy skrzyżowaniach, jak na rysunku planu” oznaczone na rysunku planu symbolami 8KDWD, 9KDWD i 10KDWD.

Według zapisów w ewidencji gruntów działka oznaczona numerem 1 stanowi następujące rodzaje użytków: lasy (LsVI), łąki trwąłe (ŁIV), nieużytki (N), grunty orne (RIVa, RIVb, RV).

Działka oznaczona numerem 1 posiada dostęp do drogi publicznej w formie służebności gruntowej przez działki nr 5 i nr 2 a ponadto zgodnie z wpisem w ewidencji gruntów pomiędzy działkami 1 i 2 przebiega droga oznaczona numerem geodezyjny 6.

Warunkową umową sprzedaży z dnia 5 sierpnia 2009 r. Rep. A nr (...) zawartą w Kancelarii Notarialnej Notariusz w (...) oraz umową przeniesienia własności z dnia 26 października 2009 r. a numer (...) zawartą w tej samej kancelarii nabył Pan udział w wysokości 1/2 części nieruchomości położonej w (...) gmina (...) powiat (...)i województwo (...) stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem 2 o powierzchni 2,21 hektara dla której Sąd Rejonowy w (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...).

Działka oznaczona numerem 2 była przedmiotem dzierżawy do dnia 31 grudnia 2013 r. na rzecz dzierżawcy AC, które wykonywał pokosy na nieruchomości.

Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów przy granicy w obrębie (...) (uchwalonego Uchwałą nr (...) Rady Gminy (...) z dnia 27 września 2010 r.) działka nr 2 wpisana jest obszar funkcjonalny:

w części „projektowany zespołu zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub/i zabudowy mieszkalno-usługowej” oznaczono na rysunku planu symbolem 2 MN, obsługa komunikacyjna - z projektowanych dróg wewnętrznych określonych na rysunku planu symbolami 6KDWD, 7KDWD i 8KDWD,

w części „tereny zachowane do zalesienia z zaleceniem zachowania istniejącej wartościowej zieleni wysokiej” oznaczona na rysunku planu symbolem ZIp

w części „tereny istniejących lasów - do zachowania” oznaczono na rysunku planu symbolem ZL;

w części „projektowana droga wewnętrzna - ulica dojazdowa, jednojezdniowa, dwupasmowa o przekroju ulicznym lub półulicznym, ustala się szerokość drogi w liniach rozgraniczających -10 m dopuszczając poszerzenie pasa drogowego przy włączeniu do drogi powiatowej, ustala się zachowanie istniejących sieci i urządzeń uzbrojenia technicznego przecinających teren drogi w sąsiedztwie drogi powiatowej nie ograniczając możliwości ich przebudowania i modernizacji” oznaczona na rysunku planu symbolem 6KDWD;

w części „projektowane drogi wewnętrzne - ulice dojazdowe, jednojezdniowe, dwupasmowe ustala się szerokość dróg w liniach rozgraniczających - 8 m dopuszczając poszerzenie pasów przy skrzyżowaniach jak na rysunku planu” oznaczona na rysunku planu symbolem 8KDWD.

Według zapisów w ewidencji gruntów działka nr 2 stanowi następujące rodzaje użytków: lasy (LsVI), łąki trwałe (LIII, ŁIV), nieużytki (N). Działka nr 2 posiada dostęp do drogi publicznej poprzez działkę nr 5 stanowiącą w dacie nabycia działki 2 Pana współwłasność i AB oraz działka ta leży przy drodze oznaczonej w ewidencji numerem 6.

Warunkową umową sprzedaży z dnia 21 grudnia 2007 r. Rep. A nr (...) zawartą w Kancelarii Notarialnej Notariusz oraz umową przeniesienia własności z dnia 7 kwietnia 2008 r. Rep. A nr (...) zawartą w tej samej Kancelarii Wnioskodawca nabył udział w wysokości 1/2 części w działce oznaczonej numerem 5 o powierzchni 2,49 hektara dla której Sąd Rejonowy w (...) (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...). Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (uchwalonego Uchwałą nr (...) Rady Gminy z dnia 27 września 2010 r.) działka nr 5 wpisana jest w obszar funkcjonalny:

w części „projektowany zespół zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub i zabudowy mieszkaniowo usługowej” oznaczono na rysunku planu symbolem 3 MN, obsługa komunikacyjna - z projektowanych dróg wewnętrznych określonych na rysunku planu symbolami 6KDWD i 7KDWD, na rysunku planu ustalono niebudowlany korytarz wzdłuż istniejącego gazociągu;

w części „gazociąg ze strefą kontrolowaną”;

w części „projektowana droga wewnętrzna - ulica dojazdowa, jednojezdniowa, dwupasowa o przekroju ulicznym lub półulicznym, ustala się szerokość drogi w liniach rozgraniczających -10 m, dopuszczając poszerzenie pasa drogowego przy włączeniu do drogi powiatowej ustala się zachowanie istniejących sieci i urządzeń uzbrojenia technicznego przecinających teren drogi w sąsiedztwie drogi powiatowej nie ograniczając możliwości ich przebudowania i modernizacji” oznaczono na rysunku planu symbolem 6 KDWD;

w części „projektowana droga wewnętrzna - ulica dojazdowa jednojezdniowa, dwupasmowa, ustala się szerokość drogi w liniach rozgraniczających -10 m, dopuszczając poszerzenie pasa drogowego przy włączeniu do drogi 6 KDWD” - oznaczona na rysunku planu symbolem 7 KDWD.

Według zapisów w ewidencji gruntów działka nr 5 stanowi następujące rodzaje użytków: łąki trwałe (ŁIV), nieużytki (N), grunty orne (Rlllb, RIVa). Działka nr 5 ma zapewniony dostęp do drogi w ramach ustanowionej służebności obciążającej działkę numer 7.

Umową z dnia 10 lutego 2012 r. zawartą przed Notariuszem z Kancelarii Notarialnej w (...) Rep A nr (...) została zniesiona współwłasność działek oznaczonych numerami 1, 2 i 5 w ten sposób, że nabył Pan na wyłączną własność opisaną działkę gruntu o numerze 1 o powierzchni 5,71 hektara a AB nabył na wyłączną własność działkę oznaczoną numerem 2 oraz działkę o numerze 5.

Następnie w wyniku problemów finansowych A.B. i rozpoczęcia względem niego czynności egzekucyjnych przez komorników - w toku postępowania egzekucyjnego nabył Pan na własność działkę oznaczoną numerem 2 w oparciu o postanowienie Sądu Rejonowego w (...) (...) Wydział Cywilny z dnia 29 lipca 2015 r. w sprawie sygn. akt (...).

Wszystkie opisane działki nabył Pan w celach prywatnych i bez zamiaru ich dalszej odsprzedaży. Nie prowadził Pan i nie prowadzi Pan ani działalności gospodarczej ani rolniczej na terytorium RP i nie wykorzystuje w żaden sposób zarobkowy nabytych działek. Nie zawierał Pan żadnych umów najmu i/lub dzierżawy dla przedmiotowych działek, nie wykorzystywał ich do celów zarobkowych, nie ponosił żadnych nakładów na ich ulepszenie, ogrodzenie, doprowadzenie mediów, poprawę zagospodarowania, nie występował o ich podział, wydzielenie dróg, zmianę sposobu użytkowania, uchwalenie/zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani o warunki zabudowy. Działki od daty ich nabycia były utrzymywane w należytym stanie - tj. regularnie koszone a czynności te były wykonywane przez poprzedniego ich właściciela Pana A.C.

Od 2002 roku mieszka Pan i uzyskuje dochody poza granicami RP - początkowo mieszkał w K, następnie w P, a aktualnie mieszka i pozostaje rezydentem podatkowym w S. Pana rodzina również zamieszkuje poza granicami RP i nie zamierza wracać na stałe do Polski aby inwestować tu w oparciu o posiadane przez Pana nieruchomości a zatem utrzymywanie przez Pana majątku w Polsce straciło na znaczeniu.

W bieżącym roku otrzymał Pan od spółki Sp. z o.o. z siedzibą w (...) propozycję nabycia działek oznaczonych numerami 1 i 2 jednak jak dotąd strony nie doszły do ostatecznego porozumienia i nie zawarto żadnych umów w tym przedmiocie.

Nie poszukiwał Pan i nie poszukuje nabywców na przedmiotowe działki, nie ogłasza się ani w prasie ani w sieci Internet. Sp. z o.o. prowadzi inwestycję w pobliżu Pana działek i uzyskała informację o właścicielu działek 1 i 2 od Wójta Gminy.

Z uwagi na okoliczności i uwarunkowania rodzinne aktualnie dopuszcza Pan możliwość sprzedaży działek innemu podmiotowi na wypadek niedojścia do porozumienia ze Sp. z o.o. Planuje Pan sprzedaż działek oznaczonych numerami 1 i 2 wyłącznie w stanie w jakim znajdują się obecnie - nie zmierza Pan dokonywać ich podziału, nie będzie doprowadzał żadnych mediów, wydzielał dróg wewnętrznych, ogradzał terenu, utwardzał i wydzielał dróg, występował o warunki zabudowy etc. czy też dokonywał jakichkolwiek innych nakładów na przedmiotowe nieruchomości.

Uzyskane ze sprzedaży działek środki finansowe zamierza Pan przeznaczyć na wsparcie rodziny i zapewnienie sobie środków utrzymania na przyszłość - nie zamierza Pan z tych środków dokonywać kolejnych inwestycji w jakiekolwiek nieruchomości.

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan, że:

Od momentu nabycia przedmiotowych działek nie są one w żaden sposób wykorzystywane czy to rolniczo czy to w ramach jakiejkolwiek działalności gospodarczej i do dnia planowanej sprzedaży nie będą wykorzystywane. Od daty nabycia działki są jedynie koszone celem utrzymania ich w należytym stanie.

Działki 1, 2 nigdy nie były, nie są i do dnia planowanej sprzedaży nie będą przedmiotem umowy najmu, dzierżawy czy innych umów o podobnym charakterze w rozumieniu przepisów prawa cywilnego. Wyjaśnia Pan, iż do 2013 r. działki były koszone przez Pana A.C., którego nazywał Pan dzierżawcą w rozumieniu potocznym (nie w sensie nadanym przepisami prawa cywilnego) albowiem jako właściciel działek nie czerpał Pan z tego tytułu żadnych korzyści czy pożytków. Po 2013 roku działki były koszone przez różne osoby ale nadal nie były one przedmiotem jakichkolwiek umów cywilnoprawnych przynoszących Panu jakiekolwiek korzyści czy pożytki. Dodatkowo wskazuje Pan, iż nie zamierza zawierać takich umów do dnia planowanej sprzedaży działek.

W związku z planowaną sprzedażą działek nie udzielał i nie będzie udzielał Pan osobom trzecim pełnomocnictw ani innych upoważnień w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowych działek.

Jak dotąd nie zawierał Pan żadnych umów przedwstępnych z potencjalnymi klientami i co do zasady nie zamierza ich zawierać. Mając jednak na uwadze specyfikę obrotu nieruchomościami nie może Pan wykluczyć, iż potencjalny nabywca będzie wymagał zawarcia umowy przedwstępnej np. na potrzeby uzyskania kredytu bankowego a wówczas najprawdopodobniej wyrazi Pan zgodę na jej zawarcie. Jednakże w sytuacji (w razie zawarcia umowy przedwstępnej) nie wyrazi Pan zgody na dokonywanie przez Kupującego jakichkolwiek inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyłyby atrakcyjność gruntu.

W ostatnim trzydziestoleciu, które obejmuje Pan pamięcią nie dokonywał sprzedaży jakichkolwiek nieruchomości. Jest Pan także (prócz, przedmiotowych działek objętych wnioskiem) właścicielem niezabudowanej działki siedliskowej położonej w (...) o powierzchni 1,5 ha, której aktualnie nie zamierza sprzedawać jednak w przyszłości nie wyklucza dokonania takiej transakcji z uwagi na brak zamiaru powrotu do Polski i zamieszkania tutaj i brak takiego zamiaru ze strony Pana dzieci i wnuków. Gdyby jednak przystępował Pan do sprzedaży tej działki nie będzie Pan podejmował żadnych czynności zmierzających do podniesienia jej wartości czy uatrakcyjnienia.

Nie zamierza Pan w przyszłości nabywać jakichkolwiek nieruchomości.

Pytanie

Czy sprzedaż działek nr 1 i 2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Pana stanowisko

W Pana ocenie transakcje sprzedaży niepodzielonych działek oznaczonych numerami 1 i 2 w warunkach opisywanych we wniosku pomimo, iż stanowią one działki budowlane nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT albowiem nie jest Pan podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust 2 ustawy o VAT. Uwzględniając uwarunkowania jakie mają towarzyszyć transakcji sprzedaży działek - nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku VAT. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

1.zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów; import towarów na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;

2.art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel;

3.czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Dla celów podatku VAT działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub innych usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, jak również działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni gramatycznej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT prowadzą do wniosku, że działalnością gospodarczą może być nawet pojedyncza czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar wykonywania w sposób częstotliwy (czyli stały i powtarzalny), przy czym czynność ta winna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód, czyli przez podmiot występujący w odniesieniu do takiej czynności w charakterze podatnika.

Sprzedaż przez Pana działek nie może zostać zakwalifikowana jako dokonana w ramach działalności gospodarczej albowiem nie posiada Pan zamiaru dokonywania tych czynności (sprzedaży) w sposób ciągły i zarobkowy a jedyne w celu wyprzedania posiadanego w RP majątku, pozyskania środków na pomoc dzieciom i poprawę własnej sytuacji życiowej.

Dominującym w literaturze i orzecznictwie pozostaje pogląd, że o tym czy dokonanie podziału gruntu na kilka działek i ich sukcesywna sprzedaż będzie opodatkowania podatkiem VAT, tj. czy dana osoba będzie występować w roli podatnika VAT decydować będą przede wszystkim zamiary podatnika co do nieruchomości w momencie jej nabycia. Opodatkowaniu podatkiem VAT powinna więc podlegać sprzedaż, jeżeli nieruchomość została nabyta w celach inwestycyjnych – tj. w celu dokonania podziału i odsprzedaży wydzielonych działek z zyskiem lub w celu wykorzystania w inny zarobkowy sposób (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 23 lipca 2008 r., IBPP1/443-758/08/LSz (KAN-5007/05/08/KAN-7179/07/08)). Jeżeli natomiast podatnik użytkował nieruchomość przez dłuższy czas to nie można mówić, że dana osoba działała jako handlowiec będący podatnikiem VAT, jedynie dokonywała sprzedaży swojego majątku prywatnego, wykonując tym samym swoje prawo własności (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 10 lipca 2008 r., IBPP1/443-567/08/LSZ (KAN-3677/4/08/KAN-6933/07/08); Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, 7 lipca 2008 r., IPPP1/443-83/07-9/SM; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznani, 9 czerwca 2008 r., ILPP1/443-295/08-2/AK).

Dodatkowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2009 r. wskazano kryteria pomocne dla oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną działek budowlanych jest opodatkowaną działalnością gospodarczą (por. też wyroki NSA z 24 kwietnia 2007 r. sygn akt I FSK 603/06; z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07; z 28 marca 2008 r. sygn. akt I FSK 475/07, z 23 stycznia 2009 r. sygn. akt I FSK 1629/07). W ocenie NSA sprzedaż działek budowlanych przez osobę fizyczną aby mogła zostać opodatkowana podatkiem VAT winna mieć charakter zawodowy (profesjonalny), a zatem stały (zakładający powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji) tj. zorganizowany, a nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności (czyli w celach handlowych), a nie jakichkolwiek innych. W omawianym orzeczeniu NSA wskazał także, że nie spełnia kryteriów działalności gospodarczej sprzedaż jednej lub kilku działek dokonana w celu spożytkowania pozyskanych środków na zaspokojenie celów osobistych sprzedawcy i jego rodziny, gdyż w takim przypadku brak jest podstaw do twierdzenia, że sprzedaż taka przybiera charakter zawodowy.

Podobna ocena została wyrażona także w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, z którego wynika m.in., że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Tym samym w Pana ocenie planowana sprzedaż będzie wyłącznie czynnością okazjonalną i rozporządzeniem majątkiem prywatnym a nie prowadzeniem działalności gospodarczej.

Niemniej jednak transakcja okazjonalna (sporadyczna), w tym i okazjonalna sprzedaż działek budowlanych, może być uznana za działalność gospodarczą, na co wskazują przepisy prawa wspólnotowego (art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a wcześniej art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy) jeżeli transakcji tej od początku towarzyszył zamiar działania jak osoba prowadząca działalność gospodarczą. Oznacza to, że nawet okazjonalne transakcje muszą być związane z działalnością wymienioną w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, a przyjęcie, że dana osoba, sprzedając działki budowlane, działa w charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Ponadto samo nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Stąd też zamiar częstotliwego wykonywania czynności powinien być w zasadzie ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie jego sprzedaży, gdyż pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży; por. wyroki NSAz dnia 26 czerwca 2008 r. I FSK 778/07 i z dnia 27 czerwca 2008 r. I FSK 253/08. A zatem dopiero ustalenie, czy sprzedaż kilku działek budowlanych, wydzielonych uprzednio z gospodarstwa rolnego, następowała na drodze profesjonalnej - a więc z zamiarem stałego i zorganizowanego charakteru tej działalności a nadto, iż już w dacie nabywania nieruchomości miał zamiar ich dalszej odsprzedaży pozwalałoby na przyjęcie tezy, że wnioskodawca sprzedając działki budowlane, będzie działał w charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą i pozostaje podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy .

Dodatkowo, m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2009 r. wskazano kryteria pomocne dla oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną działek budowlanych jest opodatkowaną działalnością gospodarczą (por. też wyroki NSA z 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/06; z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07; z 28 marca 2008 r. sygn. akt I FSK 475/07, z 23 stycznia 2009 r. sygn. akt I FSK 1629/07). W ocenie NSA sprzedaż działek budowlanych przez osobę fizyczną aby mogła zostać opodatkowana podatkiem VAT winna mieć charakter zawodowy (profesjonalny), a zatem stały (zakładający powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji) tj. zorganizowany, a nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności (czyli w celach handlowych), a nie jakichkolwiek innych. W omawianym orzeczeniu NSA wskazał także, że nie spełnia kryteriów działalności gospodarczej sprzedaż jednej lub kilku działek dokonana w celu spożytkowania pozyskanych środków na zaspokojenie celów osobistych sprzedawcy i jego rodziny, gdyż w takim przypadku brak jest podstaw do twierdzenia, że sprzedaż taka przybiera charakter zawodowy.

W najnowszym orzecznictwie wskazuje się na dalsze elementy danego stanu faktycznego i ich ocenę, które decydują o tym, czy konkretne czynności podatnika mieszczą się jeszcze w ramach zarządu majątkiem prywatnym, czy są już działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Naczelny Sąd Administracyjny w jednym z orzeczeń stwierdził m.in., że analiza okoliczności faktycznych zamierzonej lub dokonanej przez podatnika (osobę fizyczną) sprzedaży muszą wskazywać na tego rodzaju skalę aktywności podatnika w zakresie zbywanych nieruchomości, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przyjęcie, iż osoba fizyczna sprzedając działki przeznaczone do zabudowania (lub udział w takich działkach) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga każdorazowo ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną. Jako przykłady takich czynności wymienia się np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek (wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia), uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Podkreśla się przy tym, że tego rodzaju aktywność "handlowa" wskazywać musi ciąg wymienionych wyżej czynności, nie stwierdzenie jedynie faktu pojedynczych z nich.

Zarówno podział nieruchomości jak i ogłoszenia o sprzedaży mogą bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym (wyrok NSA z dnia 9 maja 2014 r., I FSK 811/13, dostępne na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl). Jak stwierdził NSA w jednym z nowszych orzeczeń, nawet podział nieruchomości o stosunkowo dużym obszarze (25 ha) na mniejsze działki, jest koniecznością podjętą w celu stworzenia możliwości realizacji takiej sprzedaży, co w żadnym przypadku nie jest uatrakcyjnieniem tego gruntu, lecz koniecznym elementem umożliwiającym jego zbycie (wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2014 r., I FSK 621/13, dostępne na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl).

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcia należy wskazać, iż wobec braku po Pana stronie zamiaru sprzedaży działek w dacie ich nabycia, zakres planowanych do podjęcia działań w związku z planowaną ich sprzedażą oraz cel na jaki zamierza Pan przeznaczyć uzyskane ze sprzedaży środki finansowe nie dają podstaw aby uznać Pana za podatnika podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Mocą art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które cechuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działki istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W tym miejscu należy przywołać orzeczenie z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że: „(…) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawieC-155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I-3013, pkt 32). Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności”.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Tym samym aby uznać, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W analizowanej sprawie Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy sprzedaż działek nr 1 i 2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia niezabudowanych działek nr 1 i 2, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Z opisu sprawy wynika, że dokonał Pan zakupu działek do majątku prywatnego, bez zamiaru ich dalszej odsprzedaży. Od 2002 r. mieszka Pan i uzyskuje dochody poza granicami RP. Obecnie mieszka Pan w (...). Nie zamierza Pan wracać na stałe do Polski aby inwestować w posiadane nieruchomości, utrzymywanie przez Pana majątku w Polsce straciło na znaczeniu. Uzyskane ze sprzedaży środki chce Pan przeznaczyć na wsparcie rodziny i zapewnienie sobie środków utrzymania na przyszłość – nie zamierza Pan z uzyskanych środków dokonywać kolejnych inwestycji. Od momentu nabycia przedmiotowych działek nie są one przez Pana w żaden sposób wykorzystywane czy to rolniczo czy to w ramach jakiejkolwiek działalności gospodarczej i do dnia planowanej sprzedaży nie będą wykorzystywane. Działki nie były, nie są i nie będą przedmiotem umowy najmu, dzierżawy czy innych umów o podobnych charakterze. Wskazał Pan, że działki były jedynie koszone, nie czerpał Pan z tego tytułu żadnych korzyści czy pożytków. Działki były koszone przez różne osoby ale nadal nie były one przedmiotem jakichkolwiek umów cywilnoprawnych przynoszących Panu jakiekolwiek korzyści czy pożytki. Dodatkowo wskazuje Pan, iż nie zamierza zawierać takich umów do dnia planowanej sprzedaży działek. Nie ponosił Pan również nakładów na ulepszenie działek, nie ogradzał ich Pan, nie doprowadził mediów, nie występował o ich podział oraz o wydzielenie dróg, nie występował Pan również o zmianę miejscowego planu zagospodarowania czy o uchwalenie warunków zabudowy. Nie poszukiwał Pan i nie ogłaszał sprzedaży nieruchomości w prasie ani w Internecie. Ponadto wskazał Pan, że nie udzielił osobom trzecim pełnomocnictwa ani innych upoważnień w celu występowania w Pana imieniu. Nie zawierał Pan również żadnych umów przedwstępnych z potencjalnymi klientami i co do zasady nie zamierza ich zawierać. Jednakże nie wyklucza Pan zawarcia takiej umowy. W przypadku zawarcia takiej umowy nie wyrazi Pan zgody na dokonywanie przez Kupującego jakichkolwiek inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyłyby atrakcyjność gruntu. W analizowanej sytuacji nie wystąpił zatem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż przedmiotowych działek nr 1 i 2 wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców, tj. nie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku gruntów, porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Działania podejmowane przez Pana należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając opisane we wniosku działki korzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych działek gruntu, a ich dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze treści powołanych uregulowań na tle opisu sprawy należy stwierdzić, że planowana sprzedaż działek nr 1 i 2 należących do Pana, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż powyższe działki stanowią Pana majątek prywatny, a Pan nie wykorzystywał ww. nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym z tytułu dostawy ww. działek nie będzie Pan podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane dla Pana odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pana zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.)