Brak obowiązku zapłaty należnego podatku od towarów i usług od przyznanej dotacji oraz brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku zapłaty należnego podatku od towarów i usług od przyznanej dotacji oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu o nazwie „(…)”.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 sierpnia 2022 r. (wpływ 22 sierpnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina (…) wykonuje zadania, dla których została powołana na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Większość tych zadań realizowana jest przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego. Część czynności Gmina wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom ustawy o VAT.

Gmina (…) realizowała projekt, którego przedmiotem było wykonanie i montaż wiaty turystycznej o wymiarach 5x5 w kształcie podwójnego trapezu wraz z wyposażeniem czyli 5 ławkami i grillem z podnoszonym rusztem na działce nr (…) w (…) oraz zakup 14 rowerów elektrycznych. Zarówno wiata jak i rowery elektryczne będą służyły do ogólnej poprawy infrastruktury turystycznej w Gminie (…).

Realizując projekt Wnioskodawca chce zwiększyć dostępność do ciekawych miejsc i zabytków Gminy, a tym samym przyciągnąć turystów i zachęcić do aktywnego wypoczynku. Zakup rowerów elektrycznych niewątpliwie pozwoli na zwiększenie rozwoju turystyki, szczególnie w zakresie rozwoju turystyki aktywnej i weekendowej. Pozwoli to na zmianę przyzwyczajeń turystów, którzy będą mieli możliwość do spędzania aktywnego wypoczynku. Przyczyni się do zwiększania atrakcyjności turystycznej Gminy, co w konsekwencji pozwoli na większy dostęp do obiektów turystycznych, który stanie się łatwiejszy i bezpieczniejszy. Dzięki takim rowerom ani wzniesienia, ani długie trasy nie będą sprawiały trudności osobom chcącym z nich skorzystać. To właśnie rower elektryczny sprawi, że jazda będzie nie tylko szybsza, ale również bardziej komfortowa.

Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020 pod tytułem „(…)”.

Gmina będąc czynnym podatnikiem VAT nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, gdyż planowana inwestycja stanowi zadanie własne Gminy i nie ma charakteru komercyjnego. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z obiektu, ani nie będzie osiągała z tego tytułu innych dochodów.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Realizacja przedmiotowego projektu należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym do zadań własnych gminy należą sprawy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Faktury są wystawione na Gminę (…).

Towary i usługi udokumentowane ww. fakturami nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, gdyż będą służyły wyłącznie zaspakajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty.

Zakupione rowery będą wypożyczane nieodpłatnie. W celu skorzystania z rowerów mieszkańcy i turyści będą musieli zapoznać się z regulaminem.

Wynajem rowerów będzie nieodpłatny.

Kwota dotacji wyliczona została na podstawie złożonego wniosku o przyznanie pomocy. Gminie przysługiwało nie więcej niż (…)% poniesionych kosztów kwalifikowalnych operacji. Kwota dofinansowania uzależniona była od warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego (…)” w zakresie poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020.

Otrzymana dotacja nie może być przeznaczona na inny cel, czy też na ogólną działalność Gminy (…), musi być wykorzystana na wykonanie i montaż wiaty turystycznej wraz z wyposażeniem oraz zakup 14 rowerów.

Realizacja projektu jest uzależniona od otrzymanego dofinansowania.

W przypadku niezrealizowania projektu Gmina nie miałaby możliwości złożenia wniosku o płatność końcową co skutkowałoby brakiem otrzymania refundacji.

Pytania

1.Czy Gmina musi zapłacić należny podatek od przyznanej dotacji?

2.Jeśli tak, to czy podstawą jest kwota otrzymana, czy to jest traktowane jako kwota brutto?

3.Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od otrzymanych faktur za zakupione rowery i wykonaną wiatę turystyczną?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina nie musi zapłacić podatku należnego od otrzymanej dotacji.

Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od otrzymanej faktury za zakupione rowery i wykonaną wiatę turystyczną.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle zaś art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Odnosząc powyższe na grunt analizowanej kwestii wskazać należy, iż z powyżej cytowanego art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tj.: podmiotem, który zamierza dokonać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest podatnik podatku od towarów i usług; oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym, przesłanki warunkujące skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w analizowanej sytuacji nie zostaną spełnione.

Z powołanej wyżej regulacji art. 15 ust. 6 ustawy o VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny (tj. realizowanych na podstawie umów cywilnoprawnych).

W kontekście realizowanej Inwestycji Gmina wykonywać będzie zadania publiczne związane z promocją Gminy, co oznacza, że w odniesieniu do tych czynności występować będzie jako organ władzy publicznej, realizując nałożone na Nią mocą ustawy o samorządzie zadania w ramach reżimu publicznoprawnego. Czynności te nie będą więc realizowane przez Gminę w ramach sfery aktywności cywilnoprawnej, tzn. nie będą wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

W konsekwencji Gmina, z uwagi na treść powołanego powyżej art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie może być uznana, w odniesieniu do przedmiotowych czynności, za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, pierwsza z wyżej wymienionych przesłanek nie zostanie spełniona.

Drugim podstawowym warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zdaniem Gminy, warunek ten także nie będzie spełniony, bowiem celem inwestycji jest promocja Gminy, która jest i będzie nieodpłatnie udostępniana dla nieograniczonej liczby użytkowników. W konsekwencji, efekty realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wyłącza możliwość dokonywania odliczeń kwot podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jak wskazano powyżej, korzystanie z wiaty turystycznej nie będzie odpłatne, a wiata turystyczna będzie ogólnodostępna dla wszystkich. Nabywane w związku z inwestycją towary i usługi nie będą więc przedmiotem dalszego obrotu i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Tym samym, nie zostaje spełniona podstawowa przesłanka wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, która warunkuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy też zwrócić uwagę, że poprzez brak sprzedaży, a w konsekwencji brak czynności opodatkowanych związanych z Inwestycją, po stronie Gminy nie wystąpi również podatek należny.

Podsumowując, z uwagi na fakt, iż Inwestycja nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi VAT, Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z nabywanymi w ramach inwestycji towarami i usługami, ani nie będzie miała możliwości odzyskania kwot naliczonego VAT związanego z realizacją Inwestycji.

Podsumowując, Gmina pragnie wskazać, że w odniesieniu do realizowanej Inwestycji nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, gdyż w odniesieniu do Inwestycji Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT i inwestycja nie jest związana z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych, ma charakter niekomercyjny i służy zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE, z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zgodnie z którym

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd.v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy za niższą kwotę (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Należy zwrócić uwagę co wynika z art. 29a ust. 1 ustawy, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizowaliście Państwo projekt pn. „(…)”, którego przedmiotem było wykonanie i montaż wiaty turystycznej wraz z wyposażeniem na działce nr (…) w (…) oraz zakup 14 rowerów elektrycznych. Realizacja przedmiotowego projektu należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym do zadań własnych gminy należą sprawy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Zarówno wiata jak i rowery elektryczne będą służyły do ogólnej poprawy infrastruktury turystycznej w Gminie (…). Inwestycja nie ma charakteru komercyjnego. Nie będziecie pobierali Państwo opłat za korzystanie z obiektu, ani nie będziecie osiągali z tego tytułu innych dochodów. Zakupione rowery będą wypożyczane nieodpłatnie. W celu skorzystania z rowerów mieszkańcy i turyści będą musieli zapoznać się z regulaminem.

Faktury, dokumentujące wydatki dotyczące ww. projektu, są wystawione na Państwa. Towary i usługi udokumentowane ww. fakturami nie będą miały żadnego związku z wykonywaniem czynności podatkowych, gdyż będą służyły wyłącznie zaspakajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty. Celem Inwestycji jest zwiększenie atrakcyjności turystycznej Gminy poprzez poprawę dostępu do obiektów turystycznych, który stanie się łatwiejszy i bezpieczniejszy.

Z treści złożonego wniosku wynika ponadto, że złożyliście Państwo wniosek o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020 pod tytułem „(…)”. Przysługiwało Państwu nie więcej niż (…)% poniesionych kosztów kwalifikowalnych operacji. Kwota dofinansowania uzależniona była od warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego (…)” w zakresie poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020. Otrzymana dotacja nie może być przeznaczona na inny cel, czy też na ogólną działalność Gminy (…), musi być wykorzystana na wykonanie i montaż wiaty turystycznej wraz z wyposażeniem oraz zakup 14 rowerów. Realizacja projektu jest uzależniona od otrzymanego dofinansowania. W przypadku niezrealizowania ww. projektu nie mielibyście Państwo możliwości złożenia wniosku o płatność końcową, co skutkowałoby brakiem otrzymania refundacji.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą opodatkowania dotacji na realizację ww. projektu otrzymanej w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. (pytanie nr 1 i nr 2)

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy oraz treść przywołanych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że otrzymana przez Państwa dotacja nie jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia, czyli nieodpłatnym udostępnieniem świadczeniobiorcom wybudowanej wiaty turystycznej wraz z wyposażeniem oraz 14 rowerów elektrycznych. Dla przyjęcia, że dofinansowanie ma bezpośredni związek z ceną, niezbędne jest, aby było ono przyznane konkretnemu podmiotowi w celu umożliwienia mu dostarczenia konkretnych dóbr i usług. Takiego charakteru nie będzie miała otrzymana przez Gminę dotacja. Tym samym, dotacja taka nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług i w tym konkretnym przypadku należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Zatem, w analizowanym przypadku nie wystąpi bezpośredni związek pomiędzy otrzymaną przez Państwa dotacją na realizację ww. projektu, a ceną wykonywanych przez Państwa czynności. Przyznane dofinansowanie nie jest dopłatą do ceny usługi, ale ma postać dofinansowania kosztów realizowanej Inwestycji. Środki finansowe przekazane Państwu na realizację projektu pn. „(…)” mają charakter wyłącznie kosztowy, tj. stanowią pokrycie określonych kosztów ponoszonych przez Państwa w trakcie jego realizacji. Natomiast sama realizacja omawianego projektu związana jest z zadaniami własnymi Gminy.

W związku z powyższym, otrzymana przez Państwa dotacja na realizację ww. projektu nie zwiększa podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

W konsekwencji, rozstrzyganie kwestii wysokości podstawy opodatkowania, wskazane przez Państwa w pytaniu nr 2 wniosku, stało się bezzasadne.

Państwa wątpliwości dotyczą także kwestii braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od otrzymanych faktur za zakupione rowery i wykonaną wiatę turystyczną w związku z realizacją opisanej we wniosku Inwestycji. (pytanie nr 3 wniosku)

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy:

Stosowanie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Na podstawie art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

W myśl natomiast art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego, o których mowa o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione, gdyż realizując projekt o nazwie „(…)”, nie działacie Państwo w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, lecz działacie jako organ władzy publicznej w  zakresie zadań własnych nałożonych odrębnymi przepisami prawa (art. 15 ust. 6 ustawy), w ramach czynności publicznoprawnych, a efekty realizacji tej Inwestycji – jak wynika z wniosku – nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ponieważ korzystanie z zarówno z wybudowanej wiaty turystycznej wraz z wyposażeniem jak też z 14 rowerów elektrycznych będzie nieodpłatne i ogólnodostępne.

W konsekwencji, nie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z wystawionych faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu o nazwie „(…)”, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).