Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że usługi świadczone przez Wnioskującą nie są usługami na nieruchomościach, do których stosuje się art. 28e a podatnikiem jest podmiot nabywający usługę.

Podsumowując Spółka stoi na stanowisku iż:

‒       piece nie spełniają przesłanek pozwalających uznać je za nieruchomość

‒    konsekwentnie, w stosunku do usług świadczonych przez Spółkę traci zastosowanie art. 28e ustawy o VAT, a znajduje je art. 28b ustawy o VAT; tym samym miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej

‒   w świetle art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT za podatnika w opisanym stanie faktycznym należy uznać nabywcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy,

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy,

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy,

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy,

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka jest producentem sprzętu wysokotemperaturowego wykorzystywanego w przemyśle przetwórstwa termicznego. Spółka dostarcza nie tylko wysokotemperaturowe urządzenia produkcyjne (piece przemysłowe) dostosowane do potrzeb klienta, ale również wszelkie urządzenia i usługi pomocnicze. Piece przemysłowe stanowią zespół urządzeń technicznych, które są ze sobą funkcjonalnie połączone. Urządzenia są przytwierdzane do betonowej posadzki budynku śrubami oraz podłączone do instalacji znajdujących się w budynku, nie są jednak one w żaden sposób w budynek wmontowane; nie posiadają fundamentów ani innych elementów konstrukcyjnych budowlanych (np. betonowych czy z cegły). Montaż pieców w budynku hali produkcyjnej może wymagać dostosowania instalacji elektrycznej oraz instalacji odprowadzania gazów. Instalacje elektryczne i gazowe stanowią części składowe budynku i nie są dostarczane przez Spółkę wraz z urządzeniami. Demontaż pieca i przeniesienie w inne miejsce jest możliwe bez jego uszkodzenia, oraz bez uszkodzenia lub zmiany istotnych funkcji budynku. Ze względu na znaczny rozmiar i ciężar przeniesienie urządzeń wymagałoby odłączenia niektórych części składowych urządzeń i ich ponownego montażu. W przypadku demontażu pieca i przeniesienia w inne miejsce budynek nie zostałby w żaden sposób naruszony lub uszkodzony. lnstalacje elektryczne i gazowe doprowadzone do przyłączy urządzenia mogą być łatwo odłączone i pozostawione w budynku spełniając nadal swoje funkcje. Oferta Państwa Spółki oprócz sprzedaży obejmuje również usługi tj. modernizację istniejących pieców poprzez zastosowanie urządzeń automatyzujących, poprawę bezpieczeństwa i optymalizację systemów oraz usługi serwisowe. Usługi, których dotyczy zapytanie świadczone są na rzecz podmiotów posiadających w Polsce siedzibę i będących podatnikami podatku od towarów i usług.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy opisane w stanie faktycznym piece stanowią majątek nieruchomy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie usługi modernizacji lub serwisu pieców przemysłowych znajdujących się w Polsce świadczone przez Państwa Spółkę na rzecz Polskich Usługobiorców stanowią usługi związane z nieruchomością podlegające opodatkowaniu w Polsce przez Spółkę.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy zauważyć, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy,

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy,

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy,

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast w myśl art. 28e ustawy,

Przepis art. 28e ustawy – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące – determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości – jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011 – do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011 – usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

Jednocześnie w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Co więcej w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.

I tak, zgodnie z art. 31a ust. 2 lit. m) rozporządzenia, świadczenie usług związanych nieruchomościami

Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 3 lit. f) rozporządzenia,

Zatem szczególne miejsce świadczenia określone w art. 28e ustawy dotyczy wyłącznie usług, które ściśle odnoszą się do konkretnej określonej co do miejsca położenia nieruchomości. W konsekwencji usługą związaną z nieruchomością nie jest każda dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z daną nieruchomością, lecz jedynie usługa która wprost odnosi się do konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości będącej też centralnym punktem usługi bądź też, ma na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie Państwa Spółka świadczy usługi modernizacji istniejących pieców przemysłowych oraz usługi serwisowe.  Przy czym jak Państwo wskazaliście piece przemysłowe stanowią zespół urządzeń technicznych, które są ze sobą funkcjonalnie połączone. Urządzenia są przytwierdzane do betonowej posadzki budynku śrubami oraz podłączone do instalacji znajdujących się w budynku, nie są jednak one w żaden sposób w budynek wmontowane, nie posiadają fundamentów ani innych elementów konstrukcyjnych budowlanych (np. betonowych czy z cegły). Montaż pieców w budynku hali produkcyjnej może wymagać dostosowania instalacji elektrycznej oraz instalacji odprowadzania gazów. Instalacje elektryczne i gazowe stanowią części składowe budynku i nie są dostarczane przez Spółkę wraz z urządzeniami. Co więcej, wskazaliście Państwo, że demontaż pieca i przeniesienie w inne miejsce jest możliwy bez jego uszkodzenia, oraz bez uszkodzenia lub zmiany istotnych funkcji budynku. W przypadku demontażu pieca i przeniesienia w inne miejsce budynek nie zostałby w żaden sposób naruszony lub uszkodzony. Zatem biorąc pod uwagę wskazane przez Państwa informacje należy stwierdzić, że usługi modernizacji istniejących pieców przemysłowych oraz usługi serwisowe nie mają bezpośredniego związku z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy. Tym samym świadczone usługi modernizacji istniejących pieców przemysłowych oraz usługi serwisowe nie stanowią usług, do których znajduje zastosowanie art. 28e ustawy. Jednocześnie do usług modernizacji istniejących pieców przemysłowych oraz usług serwisowych nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. W konsekwencji miejsce świadczenia usług modernizacji istniejących pieców przemysłowych oraz usług serwisowych należy ustalić na podstawie art. 28b ustawy. W analizowanym przypadku usługi modernizacji istniejących pieców przemysłowych oraz usługi serwisowe świadczone są na rzecz podmiotów posiadających w Polsce siedzibę i będących podatnikami podatku od towarów i usług.  Zatem stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy  świadczone usługi podlegają opodatkowaniu w kraju, w którym firma będąca usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. w analizowanym przypadku na terytorium Polski.

W konsekwencji, świadczone usługi modernizacji lub serwisu pieców przemysłowych nie stanowią usług, do których znajduje zastosowania art. 28e ustawy, niemniej jednak podlegają opodatkowaniu  na terytorium Polski zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, gdyż firma będąca usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy,

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy,

Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi, jeśli dokonał on nabycia usługi od dostawcy spoza terytorium Polski. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy względem usług jest spełnienie warunków dotyczących usługodawcy jak i usługobiorcy.

Jak wskazaliście Państwo w opisie sprawy jesteście podatnikiem nie posiadającym ani siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Zatem skoro świadczycie Państwo przedmiotowe usługi modernizacji istniejących pieców przemysłowych oraz usługi serwisowe na rzecz podmiotów posiadających w Polsce siedzibę i będących podatnikami podatku od towarów i usług, to miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania świadczonej usługi, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, jest miejsce w którym Usługobiorcy posiadają siedzibę działalności gospodarczej, tj. Polska. Przy tym Usługobiorcy są zarejestrowani w Polsce jako czynni podatnicy VAT, spełniają warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy. Co więcej skoro Państwa Spółka posiada siedzibę w innym kraju niż Polska (Niemcy) oraz nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, spełniony jest również warunek określony w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy. Wobec powyższego to Usługobiorcy, nabywając usługi od Państwa Spółki powinni rozpoznać w tym zakresie import usług, który będzie opodatkowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa na terytorium Polski w myśl art. 28b ustawy w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 2 pkt 9 ustawy.

Zatem, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

  ‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-     w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).