Rozliczenia transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

 Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 maja 2022 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozliczenia transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem przesłanym za pośrednictwem ePUAP 15 lipca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą zakwalifikowaną w PKD jako 4673Z - sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT, posiadającym NIP unijny. Zakupił Pan drewno od czeskiego kontrahenta, będącego osobą fizyczną, nieprowadzącego działalności gospodarczej. Mimo, iż kontrahent jest osobą fizyczną wystawił Panu fakturę, na której nie podał swojego NIP-u, jednak kontrahent oświadczył, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej ani rolniczej. Na fakturze widnieje tylko jedna kwota za towar, faktura nie przedstawia żadnej informacji o podatku od wartości dodanej (nie ma żadnej stawki vat ani przepisu prawa mówiącego o zwolnieniu). Towar swoim transportem przewiózł Pan z terytorium Czech do Polski. Nastąpiło przemieszczenie towaru z Czech do Polski.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, iż kontrahent oświadczył, że nie jest zarejestrowany w Czechach na potrzeby podatku od wartości dodanej. Ponadto kontrahent nie posługuje się unijnym numerem NIP i nie prowadzi działalności rolniczej w Czechach, ani nie prowadzi działalności pozarolniczej i nie korzysta z żadnych zwolnień.

Pytanie

Skoro kontrahent zagraniczny (nieprowadzący działalności gospodarczej) wystawił Panu fakturę (bez podania NIP-u i NIP-u UE) czy stanowisko dotyczące rozliczenia ww. transakcji jako WNT jest prawidłowe?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Dodatkowym warunkiem uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest żeby zgodnie z art. 9 ust. 2 nabywcą towarów był podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej. Ponadto dokonującym dostawy towarów musi być również podatnik określony w poprzednim zdaniu.

Skoro kontrahent czeski wystawił fakturę to zachowuje się jako podatnik. Z tego też względu, Panem zdaniem, może Pan u siebie rozliczyć WNT i wykazać go w JPK_V-7. Co prawda nabycie towarów od czeskiego kontrahenta budzi wątpliwości po stronie nieposiadania statusu podatnika VAT. Wprawdzie na fakturze nie widnieje żaden numer NIP kontrahenta. Niemniej jednak, niedopełnienie formalności nie wyklucza ewentualnego ryzyka, iż na podstawie obiektywnych ustaleń takowy status podatnika VAT on posiada. Mając powyższe na uwadze w przypadku realizacji ww. ryzyka w Pana ocenie transakcje należałoby rozliczyć jako WNT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy,

rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy,

przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy,

przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Natomiast na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 97 ust. 1 ustawy,

podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy,

podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Zgodnie z art. 99 ust. 7c ustawy,

deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Natomiast w myśl art. 99 ust. 11b ustawy,

deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy,

deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy,

minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

W myśl art. 109 ust. 3b ustawy,

podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest Pan czynnym podatnikiem VAT, posiadającym NIP unijny. Zakupił Pan drewno od czeskiego kontrahenta, będącego osobą fizyczną. Kontrahent nie jest zarejestrowany w Czechach na potrzeby podatku od wartości dodanej. Kontrahent oświadczył, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej ani rolniczej. Ponadto kontrahent nie posługuje się unijnym numerem NIP i nie prowadzi działalności rolniczej w Czechach, ani nie prowadzi działalności pozarolniczej i nie korzysta z żadnych zwolnień. Mimo, iż kontrahent jest osobą fizyczną wystawił fakturę, na której nie podał swojego NIP-u. Na fakturze widnieje tylko jedna kwota za towar, faktura nie przedstawia żadnej informacji o podatku od wartości dodanej (nie ma żadnej stawki VAT ani przepisu prawa mówiącego o zwolnieniu). Towar swoim transportem przewiózł Pan z terytorium Czech do Polski. Nastąpiło przemieszczenie towaru z Czech do Polski.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy skoro kontrahent zagraniczny (nieprowadzący działalności gospodarczej) wystawił Panu fakturę (bez podania NIP-u i NIP-u UE) stanowisko dotyczące rozliczenia ww. transakcji jako WNT jest prawidłowe.

Przez czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium innego państwa UE niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz, pod warunkiem że nabywcą jest m.in. podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika oraz dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub podatnik podatku od wartości dodanej.

Odnosząc powyższe uwagi do niniejszej sprawy wskazać należy, że opisana przez Pana transakcja zakupu drewna od czeskiego kontrahenta i jego transport z terytorium Czech do Polski nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ nie wypełnia zawartej w art. 9 ustawy definicji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wskazał Pan bowiem, że czeski kontrahent jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Kontrahent nie posługuje się unijnym numerem NIP i nie prowadzi działalności rolniczej w Czechach, ani nie prowadzi działalności pozarolniczej i nie korzysta z żadnych zwolnień, natomiast wystawiona przez Kontrahenta faktura nie zawiera nr NIP. Zatem nie zostały spełnione wymienione powyżej warunki dotyczące podmiotu dokonującego dostawy, pozwalające na uznanie transakcji dokonywanej przez Pana jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W konsekwencji nie może Pan wykazać ww. transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji JPK_V7.

Tym samym, Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”. 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z  29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).