Temat interpretacji
Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania przez Gminę niezabudowanych działek na rzecz Skarbu Państwa. Korekta.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:
1)ustalenia, czy nieodpłatne przekazanie przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu VAT „dostawę towarów” i jednocześnie czynność opodatkowaną VAT (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2) – jest prawidłowe,
2)ustalenia podstawy opodatkowania dla powyższej dostawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe,
3)ustalenia czy w przypadku dokonania przez Gminę nieodpłatnego przekazania Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, Gmina będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Gminę tej Nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
1)ustalenia, czy nieodpłatne przekazanie przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu VAT „dostawę towarów” i jednocześnie czynność opodatkowaną VAT (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2);
2)ustalenia podstawy opodatkowania dla powyższej dostawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3);
3)ustalenia czy w przypadku dokonania przez Gminę nieodpłatnego przekazania Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, Gmina będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Gminę tej Nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 4);
4)ustalenia, w jaki sposób Gmina powinna dokonać korekty oraz czy w przypadku konieczności dokonania takiej korekty nieodpłatne przekazanie Nieruchomości przez Gminę na rzecz Skarbu Państwa w dalszym ciągu będzie stanowić „dostawę towarów” w rozumieniu ustawy i czy powinno zostać obciążone (opodatkowane) przez Gminę podatkiem należnym (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 czerwca 2022 r. (wpływ 1 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina (...) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Gmina”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).
Gmina nabyła w drodze umowy zamiany zawartej w formie aktu notarialnego – następujące nieruchomości:
a)działkę niezabudowaną o powierzchni 1.434 m2 o nr (...), położoną w (...), objętą miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka leży w granicach terenu zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub zabudowy usługowej, oznaczonego symbolem (...) (dalej: „Działka 1”);
b)działkę niezabudowaną o powierzchni 760 m2 o nr (...), położoną w (...), objętą miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka leży w granicach terenu zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub zabudowy usługowej, oznaczonego symbolem (...) (dalej: „Działka 2”);
c)działkę niezabudowaną o powierzchni 752 m2 o nr (...), położoną w (...), objętą miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka leży w granicach terenu zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub zabudowy usługowej, oznaczonego symbolem (...) (dalej: „Działka 3”).
W dalszej części wniosku Działka 1, Działka 2 oraz Działka 3 określane są również łącznie jako: „Nieruchomość”.
Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego dotyczącym Działki 1, Działki 2 oraz Działki 3, na obszarze planu ustala się przeznaczenie terenów oznaczonych symbolem (...) jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub zabudowy usługowej.
W zakresie zasad kształtowania zabudowy oraz wskaźników zagospodarowania terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub zabudowy usługowej, oznaczonych symbolem (...) dopuszcza się lokalizację na działce budowlanej jednego budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego albo jednego budynku mieszkalno-usługowego albo jednego budynku usługowego wolnostojącego, w tym mieszczącego handel wyłącznie o powierzchni sprzedaży do 200 m2, a także jednego budynku gospodarczego albo gospodarczo-garażowego albo garażu wolnostojącego o powierzchni do 50 m2.
Działka 1, Działka 2 oraz Działka 3 posiadają identyczne przeznaczenie zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (symbol (...)) – wszystkie działki objęte są tym samym planem zagospodarowania przestrzennego.
Nabycie przez Gminę Nieruchomości (na podstawie umowy zamiany) było obciążone VAT – zbywca wystawił na rzecz Gminy fakturę wskazującą na opodatkowanie transakcji zbycia Nieruchomości na rzecz Gminy 23% podatkiem należnym (z punktu widzenia zbywcy).
Zgodnie z informacjami posiadanymi przez Gminę zbywca odprowadził podatek należny zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie VAT.
Nabytą Nieruchomość, Gmina zamierzała wykorzystać (wykorzystywać) wyłącznie do celów działalności opodatkowanej VAT. W związku z tym, Gmina dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości. Odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem Nieruchomości Gmina dokonała w rozliczeniu za grudzień 2021 r.
Gmina nie zamierzała wykorzystywać, ani nie wykorzystywała Nieruchomości do działalności zwolnionej przedmiotowo z VAT.
(...) 2022 r. Gmina zawarła porozumienie intencyjne w sprawie powstania nowej siedziby (...) (dalej: „Porozumienie”). Zgodne z Porozumieniem, Gmina wstępnie zadeklarowała nieodpłatne przekazanie do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa prawa własności Nieruchomości, z przeznaczeniem na budowę nowej siedziby w (...).
Ostateczne decyzje dotyczące nieodpłatnego przekazania Nieruchomości przez Gminę wymagają jeszcze spełnienia określonych warunków formalnych. W tym zakresie najistotniejszym z nich jest przede wszystkim udzielenie przez Radę Gminy w (...) zgody na nieodpłatne przekazanie Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa. W tym kontekście można stwierdzić, że ostateczna i nieodwołana decyzja dotycząca nieodpłatnego przekazania Nieruchomości przez Gminę na rzecz Skarbu Państwa jeszcze nie zapadła (wskazane wyżej Porozumienie ma charakter intencyjny).
Ewentualne nieodpłatne przekazanie Nieruchomości jest wstępnie planowane na IV kwartał roku 2022.
W związku z rozważaną transakcją nieodpłatnego przekazania po stronie Gminy zrodziły się wątpliwości dotyczące zasad opodatkowania na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „uptu”).
W piśmie z 28 czerwca 2022 r. uzupełnili Państwo wniosek o informacje:
Wobec istniejącego w momencie zakupu zamiaru wykorzystania działek nr (...), (...) oraz (...) do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych działek. W innym przypadku, Gmina nie dokonałaby odliczenia podatku naliczonego.
Pytania
1.Czy nieodpłatne przekazanie przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu VAT „dostawę towarów” i jednocześnie czynność opodatkowaną VAT?
2.Czy w związku z nieodpłatnym przekazaniem przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, Gmina będzie:
a)miała prawo zastosować jakiekolwiek zwolnienie przedmiotowe z opodatkowania VAT, w szczególności zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub 9 uptu?
b)zobowiązana odprowadzić podatek należny (obciążyć takie nieodpłatne przekazanie podatkiem należnym)?
3.W przypadku konieczności odprowadzenia przez Gminę podatku należnego (obciążenia nieodpłatnego przekazania Nieruchomości podatkiem należnym) — w jaki sposób (wg jakich zasad) należy ustalić wysokość (wartość) podstawy opodatkowania VAT na potrzeby wyliczenia wartości podatku należnego? (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z 28 czerwca 2022 r.).
4.Czy w przypadku dokonania przez Gminę nieodpłatnego przekazania Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, Gmina będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Gminę tej Nieruchomości?
5.W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 4: w jaki sposób Gmina powinna dokonać takiej korekty (w szczególności w jakim okresie rozliczeniowym korekta powinna zostać dokonana) oraz czy w przypadku konieczności dokonania takiej korekty nieodpłatne przekazanie Nieruchomości przez Gminę na rzecz Skarbu Państwa w dalszym ciągu będzie stanowić „dostawę towarów” w rozumieniu uptu i czy powinno zostać obciążone (opodatkowane) przez Gminę podatkiem należnym?
Państwa stanowisko w sprawie
1.Wnioskodawca uważa, że nieodpłatne przekazanie przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu VAT „dostawę towarów” i jednocześnie czynność opodatkowaną VAT.
2.Gmina stoi na stanowisku, że w związku z nieodpłatnym przekazaniem przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, Gmina:
a)nie będzie miała prawa zastosować jakiegokolwiek zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania VAT, w szczególności Gmina nie będzie miała prawa zastosować zwolnień na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub 9 uptu,
b)będzie zobowiązana odprowadzić podatek należny (obciążyć nieodpłatne przekazanie podatkiem należnym).
3.W przypadku konieczności odprowadzenia przez Gminę podatku należnego (obciążenia nieodpłatnego przekazania Nieruchomości podatkiem należnym), wysokość (wartość) podstawy opodatkowania VAT na potrzeby wyliczenia wartości podatku należnego, należy określić na podstawie art. 29a ust. 2 uptu. (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 28 czerwca 2022 r.).
4.W przypadku dokonania przez Gminę nieodpłatnego przekazania Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, Gmina nie będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Gminę tej Nieruchomości. Skoro bowiem nieodpłatne przekazanie Nieruchomości będzie obciążone podatkiem należnym VAT, to oznaczać to będzie, że Nieruchomość zostanie wykorzystana przez Gminę do czynności opodatkowanej VAT (utrzymane zostanie pierwotne założenie o wykorzystaniu przez Gminę Nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT).
5.Gmina stoi na stanowisku, że odpowiedź na pytanie nr 4 powinna być negatywna, w związku z tym pytanie nr 5 powinno być bezprzedmiotowe. W przypadku jednak innego podejścia Organu, Gmina uważa, że ewentualna korekta dokonanego odliczenia powinna zostać dokonana w miesiącu (w okresie rozliczeniowym), w którym ostatecznie dojdzie do nieodpłatnego przekazania Nieruchomości przez Gminę na rzecz Skarbu Państwa. Jednakże, w przypadku konieczności dokonania takiej korekty, nieodpłatne przekazanie Nieruchomości przez Gminę na rzecz Skarbu Państwa nie powinno zostać obciążone (opodatkowane) przez Gminę podatkiem należnym (w takiej sytuacji nieodpłatne przekazanie nie będzie stanowić dostawy towarów w rozumieniu uptu).
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 uptu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu, rozumie się w szczególności przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Dodatkowo – co szczególnie istotne w niniejszej sprawie – według art. 7 ust. 2 uptu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny – jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Wobec powyższego oraz zważywszy, że Gmina przy nabyciu Nieruchomości posiadała prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tej Nieruchomości, planowane nieodpłatne przekazanie przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu VAT „dostawę towarów” i jednocześnie czynność opodatkowaną VAT.
Taka transakcja powinna zostać opodatkowana VAT jak każda inna dostawa towarów.
W realiach niniejszej sprawy, uwzględniając:
· zakładany sposób wykorzystania Nieruchomości przez Gminę (oraz sposób jej wykorzystywania, w tym zwłaszcza brak wykorzystywania Nieruchomości wyłącznie do działalności zwolnionej przedmiotowo z VAT), a ponadto
· charakter Nieruchomości (poszczególnych działek – a więc Działki 1, Działki 2 oraz Działki 3) jako gruntów niezabudowanych i przeznaczonych pod zabudowę,
oznacza to, że Gmina:
a)nie będzie miała prawa zastosować jakiegokolwiek zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania VAT, w szczególności Gmina nie będzie miała prawa zastosować zwolnień na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub 9 uptu,
b)będzie zobowiązana odprowadzić podatek należny (obciążyć nieodpłatne przekazanie podatkiem należnym).
Uwzględniając przedstawione okoliczności faktyczne należałoby przyjąć, że obliczenie wysokości (wartości) podatku należnego, który będzie zobowiązana odprowadzić Gmina, powinno nastąpić przy zastosowaniu 23% stawki VAT. A zatem podatek (VAT) związany z nieodpłatnym przekazaniem przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa powinien zostać obliczony przy zastosowaniu 23% stawki VAT, a podstawa opodatkowania powinna zostać określona zgodnie z regułą określoną w art. 29a ust. 2 uptu (stosownie do art. 29a ust. 2 uptu: „W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów”).
Przyjmując przedstawione powyżej zasady opodatkowania VAT nieodpłatnego przekazania Nieruchomości przez Gminę na rzecz Skarbu Państwa – a więc konieczność opodatkowania tej czynności podatkiem należnym przez Gminę – Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Gminę tej Nieruchomości (podatku naliczonego odliczonego przez Gminę „przy nabyciu” Nieruchomości z uwagi na zamiar wyłącznego jej wykorzystania do czynności opodatkowanych VAT). Skoro bowiem nieodpłatne przekazanie Nieruchomości będzie obciążone (opodatkowane) podatkiem należnym VAT, to oznaczać to będzie, że Nieruchomość zostanie wykorzystana przez Gminę do czynności opodatkowanej VAT (utrzymane zostanie pierwotne założenie o wykorzystaniu przez Gminę Nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT).
Taki stan rzeczy spowoduje, że zachowane zostaną podstawowe zasady konstrukcyjne VAT.
W ocenie Gminy, nie będzie zachodzić zatem potrzeba (obowiązek) dokonania jakiejkolwiek korekty pierwotnie dokonanego przez Gminę odliczenia podatku naliczonego (związanego z nabyciem Nieruchomości). Jednak w przypadku odmiennego podejścia Organu do tej kwestii. Gmina uważa, że ewentualna korekta dokonanego odliczenia powinna zostać dokonana w miesiącu (w okresie rozliczeniowym), w którym ostatecznie dojdzie do nieodpłatnego przekazania Nieruchomości przez Gminę na rzecz Skarbu Państwa. Jednakże, w przypadku konieczności dokonania takiej korekty, nieodpłatne przekazanie Nieruchomości przez Gminę na rzecz Skarbu Państwa nie powinno zostać obciążone (opodatkowane) przez Gminę podatkiem należnym (w takiej sytuacji nieodpłatne przekazanie nie będzie stanowić dostawy towarów w rozumieniu uptu).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:
1)ustalenia, czy nieodpłatne przekazanie przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu VAT „dostawę towarów” i jednocześnie czynność opodatkowaną VAT (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2) – jest prawidłowe,
2)ustalenia podstawy opodatkowania dla powyższej dostawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe,
3)ustalenia, czy w przypadku dokonania przez Gminę nieodpłatnego przekazania Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, Gmina będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Gminę tej Nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)– jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Analizując treść art. 7 ust. 2 ustawy, warto odwołać się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który wielokrotnie wypowiadał się w kwestii opodatkowania nieodpłatnych świadczeń. W wyroku z dnia 27 czerwca 1989 r. w sprawie C-50/88 (Heinz Kühne) Trybunał stwierdził, że ze wspólnym systemem podatku od wartości dodanej spójne jest nieopodatkowanie amortyzacji aktywów przedsiębiorstwa w odniesieniu do ich prywatnego użytku w przypadku, gdy VAT od tych towarów nie podlegał odliczeniu, przy jednoczesnym opodatkowaniu wydatków ponoszonych na utrzymanie i używanie towarów, w odniesieniu do których podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku. Rozwiązanie to pozwala zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania samych towarów, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji. Również w orzeczeniu z dnia 25 maja 1993 r. w sprawie C-193/91 (Gerhard Mohsche) oraz w orzeczeniu z dnia 17 maja 2001 r. w połączonych sprawach C-322/99 (Hans-Georg Fischer) i C-323/99 (Klaus Brandenstein) Trybunał wskazał, że nieodpłatne świadczenia mogą być opodatkowane wyłącznie w takim zakresie, w jakim podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Pod pojęciem działalności gospodarczej rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy nieodpłatne przekazanie przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu VAT „dostawę towarów” i jednocześnie czynność opodatkowaną VAT (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2).
Wskazać w tym miejscu również należy, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności odpłatne, natomiast nieodpłatna dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, za wyjątkiem ściśle określonych sytuacji, wskazanych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy.
Z powołanego wyżej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie.
Zatem aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy – podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:
· nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,
· przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
· przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.
Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, a także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, ale jedynie wówczas, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie przez Gminę działek nr (...), (...) oraz (...) na rzecz Skarbu Państwa będzie dostawą dokonywaną jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy i w konsekwencji sprzedaż ww. Nieruchomości będzie stanowiła – wskazaną w art. 7 ust. 2 ustawy – dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – wobec istniejącego w momencie zakupu zamiaru wykorzystania działek nr (...), (...) oraz (...) do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych działek.
Zatem nieodpłatne przekazanie przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu VAT „dostawę towarów”.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:
Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.
Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503):
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Na podstawie ust. 2 powołanego przepisu:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.
Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.
W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.
Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego dotyczącym Działki 1, Działki 2 oraz Działki 3, na obszarze planu ustala się przeznaczenie terenów oznaczonych symbolem (...) jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub zabudowy usługowej. W zakresie zasad kształtowania zabudowy oraz wskaźników zagospodarowania terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej lub zabudowy usługowej, oznaczonych symbolem (...) dopuszcza się lokalizację na działce budowlanej jednego budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego albo jednego budynku mieszkalno-usługowego albo jednego budynku usługowego wolnostojącego, w tym mieszczącego handel wyłącznie o powierzchni sprzedaży do 200 m2, a także jednego budynku gospodarczego albo gospodarczo-garażowego albo garażu wolnostojącego o powierzchni do 50 m2. Działka 1, Działka 2 oraz Działka 3 posiadają identyczne przeznaczenie zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (symbol (...)) – wszystkie działki objęte są tym samym planem zagospodarowania przestrzennego.
Tym samym, Nieruchomości mające być przedmiotem nieodpłatnego przekazania, stanowią teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. W rezultacie, planowana dostawa na rzecz Skarbu Państwa Nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy dostawie nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
1)towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2)przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Jak wskazał Wnioskodawca, Gmina nie zamierzała wykorzystywać, ani nie wykorzystywała Nieruchomości do działalności zwolnionej przedmiotowo z VAT oraz wobec istniejącego w momencie zakupu zamiaru wykorzystania działek nr (...), (...) oraz (...) do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, przysługiwało Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych działek.
W konsekwencji, nie zostały spełnione warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem – jak wynika z powyższej analizy – Gmina nie wykorzystywała Nieruchomości do działalności zwolnionej oraz przy nabyciu Działki nr 1, Działki nr 2 oraz Działki nr 3 przysługiwało Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego.
W związku z powyższym, dostawa przez Gminę Nieruchomości, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ani w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a w konsekwencji dostawa przez Gminę Działki nr 1, Działki nr 2 oraz Działki nr 3 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, nieodpłatne przekazanie przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa będzie stanowiło podlegającą opodatkowaniu VAT „dostawę towarów”, która to czynność nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz pkt 2 ustawy. W konsekwencji dostawa ta będzie opodatkowana podatkiem VAT, a Gmina będzie zobowiązana odprowadzić podatek należny (obciążyć takie nieodpłatne przekazanie podatkiem należnym).
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2 należało uznać za prawidłowe.
Kolejne wątpliwości dotyczą ustalenia podstawy opodatkowania dla ww. dostawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W myśl art. 29a ust. 2 ustawy:
W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.
Z powołanego przepisu wynika, że w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki do zrównania jej z odpłatną dostawą podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów. Zatem w omawianej sytuacji na podstawie art. 29a ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów rozumiana jako cena zaktualizowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania towaru, czyli cena, jaką Gmina uzyskałaby za nabyte Nieruchomości w dniu ich nieodpłatnego przekazania Skarbowi Państwa.
Podsumowując, przy nieodpłatnym przekazaniu Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa podstawą opodatkowania będzie cena nabycia towarów rozumiana jako cena zaktualizowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania towarów, czyli cena, jaką Gmina uzyskałaby za nabyte Nieruchomości w dniu ich nieodpłatnego przekazania Skarbowi Państwa, co wynika z art. 29a ust. 2 ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3, zgodnie z którym wysokość (wartość) podstawy opodatkowania VAT na potrzeby wyliczenia wartości podatku należnego, należy określić na podstawie art. 29a ust. 2 ustawy, należało uznać za prawidłowe.
W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Gmina będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Gminę tych Nieruchomości (pytania oznaczone we wniosku nr 4 i 5).
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży (opodatkowanej lub zwolnionej) realizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Wyjaśnić w tym miejscu należy, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego co oznacza, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług winien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.
Przepisy zawarte w art. 91 ustawy – co do zasady – dotyczą sytuacji, gdy uprzednio odliczona kwota podatku naliczonego z różnych przyczyn musi zostać skorygowana lub w przypadku, gdy podatek naliczony nie został odliczony, bo na moment realizacji prawa do odliczenia nabyty towar lub usługa nie miały służyć działalności opodatkowanej, ale sytuacja ta uległa zmianie.
I tak, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
W świetle art. 91 ust. 4 ustawy,
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Stosownie do art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
W myśl art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Jak wynika z treści art. 91 ust. 7b ustawy:
W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
Stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy:
Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
Mając zatem na uwadze ww. przepisy, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie jak już rozstrzygnięto wyżej, planowane nieodpłatne przekazanie przez Gminę Nieruchomości będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku. Zatem dostawa ta będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym należy uznać że przedmiotowe Nieruchomości (nieodpłatnie przekazane na rzecz Skarbu Państwa) będą nadal wykorzystywane do czynności opodatkowanych w związku z powyższym nie dojdzie do zmiany przeznaczenia wykorzystania przedmiotowych Nieruchomości. W konsekwencji Gmina nie będzie zobowiązana do dokonania korekty, o której mowa w art. 91 ustawy.
Podsumowując, w przypadku dokonania przez Gminę nieodpłatnego przekazania Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, Gmina nie będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Gminę tej Nieruchomości.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 należało uznać za prawidłowe.
Kolejne wątpliwości dotyczą, ustalenia czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie 4: w jaki sposób Gmina powinna dokonać takiej korekty (w szczególności w jakim okresie rozliczeniowym korekta powinna zostać dokonana) oraz czy w przypadku konieczności dokonania takiej korekty nieodpłatne przekazanie Nieruchomości przez Gminę na rzecz Skarbu Państwa w dalszym ciągu będzie stanowić „dostawę towarów” w rozumieniu ustawy, i czy powinno zostać obciążone (opodatkowane) przez Gminę podatkiem należnym.
Biorąc pod uwagę, że odpowiedzi na pytanie nr 5 należało udzielić tylko w przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie oznaczone nr 4 (tj. w przypadku uznania, że konieczne jest dokonanie korekty wcześniej odliczonego podatku), odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 5 staje się bezprzedmiotowa i pytanie to pozostawia się bez odpowiedzi.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Informujemy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Państwa. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to przede wszystkim kwestii ustalenia stawki podatku dla nieodpłatnego przekazania przez Gminę Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się w szczególności na wynikających z opisu sprawy informacjach, że: „Nabytą Nieruchomość, Gmina zamierzała wykorzystać (wykorzystywać) wyłącznie do celów działalności opodatkowanej VAT” oraz że „Wobec istniejącego w momencie zakupu zamiaru wykorzystania działek nr (...), (...) oraz (...) do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych działek”. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, wydana interpretacja straci swą aktualność.
W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).