Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży działek - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.133.2022.2.ZW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 17 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.133.2022.2.ZW

Temat interpretacji

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży działek

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży działek jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 26 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, która dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży działek.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 21 maja 2022 r. (wpływ 25 maja 2022 r.) oraz z 30 maja 2022 r. (wpływ 2 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W czasach komunistycznych (rok 1989) przerwał Pan studia i wyjechał za granicę, za pracą. Wrócił Pan po trzech latach. Dokończył Pan studia, a za zarobione pieniądze kupił Pan w (...) mieszkanie własnościowe.

W marcu 2005 r. w miejscowości (…), Gmina (…) za nieduże pieniądze, okazyjnie zakupił Pan działkę rolną o numerze 1 i powierzchni 1,1487 ha. Działka w tamtym czasie, jak i teraz znajduje się na terenie nie objętym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego.

W 2009 r. podjął Pan decyzję, że nie może zostawić w spadku dwóm synom mieszkania w obskurnym wieżowcu. W związku z tym, że w tamtym okresie zarabiał Pan w miarę dobrze, postanowił Pan wybudować dom (co zawsze było Pana marzeniem). W 2010 r. rozpoczął Pan budowę domu, a w 2011 r. na jego dokończenie zaciągnął Pan kredyt hipoteczny w (...) Banku w wysokości 107 600 CHF. Na dzień dzisiejszy stan zadłużenia wynosi ok. 78 tyś. CHF, co w przeliczeniu na złotówki i na dzień dzisiejszy daje podobną kwotę, jaką zaciągnął Pan 11 lat temu.

Wracając do meritum, aby dać sobie możliwość wyjścia z patowej sytuacji (kredyt w CHF), postanowił Pan coś zadziałać z ziemią, którą nabył w 2005 r. Przez swoje działania w ostatnich trzech latach, na podstawie decyzji burmistrza (…) z września 2020 r. dokonał Pan podziału działki nr 1 na działki nr 1/1, 1/2 i 1/3. Kolejną decyzją (decyzja ... z 29 czerwca 2021 r.) burmistrza (...), podzielił Pan działkę nr 1/1 na działki nr:

·1/4 o pow. 1047 m2,

·1/5 o pow. 1001 m2,

·1/6 o pow. 1955 m2.

Z kolei decyzją burmistrza (...) z 31 grudnia 2021 r. podzielił Pan działkę nr 1/2 na działki nr:

·1/7 o pow. 1225 m2,

·1/8 o pow. 1245 m 2,

·1/9 o pow. 1671 m2.

2 grudnia 2021 r. decyzją nr (…) oraz decyzją nr (…) z 21 grudnia 2021 r. burmistrza (...) otrzymał Pan warunki zabudowy dla działki nr 1/4 i działki nr 1/5.

W związku z posiadaniem podziału i warunków zabudowy dla działki nr 1/5, bez ogłoszeń oraz bez pośredników nieruchomości, 14 lutego 2022 r. sprzedał Pan działkę nr 1/5 znajomemu z (…). Kwotę uzyskaną ze sprzedaży przeznaczył Pan na spłatę kredytu hipotecznego w CHF.

Biorąc pod uwagę niepewną sytuację, wzrost inflacji oraz drożyznę franka szwajcarskiego, postanowił Pan, że działki nr 1/4, 1/6, 1/7 oraz 1/8 będzie próbował Pan w najbliższych latach sprzedać, tak by przed przejściem na emeryturę w 2030 r., pozbyć się kredytu hipotecznego w CHF na budowę domu.

Na działce nr 1/6 okresowo, zawsze po zimie stoi woda i w związku z tym może być problem ze sprzedażą.

Działki nr 1/9 i nr 1/3 postanowił przekazać Pan synom – (…) oraz (…).

Zaznaczył Pan, że omawiane działki:

1)zakupił 17 lat temu jako osoba prywatna,

2)są działkami rolnymi, nie znajdują się na obszarze, gdzie jest Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego,

3)nie posiadają uzbrojenia i nie czynił Pan jakichkolwiek działań dotyczących uzbrojenia działek,

4)nie reklamuje Pan sprzedaży działek i nie będzie korzystał z biur pośrednictwa nieruchomości,

5)jeśli uda się Panu sprzedać którąś z działek to uzyskane środki przeznaczone będą na spłatę kredytu hipotecznego w CHF,

6)na działkach nie była prowadzona działalność rolnicza, tylko raz w roku miejscowy rolnik, nieodpłatnie, na własne potrzeby kosi trawę,

7)od 2001 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego i finansowego, działalność ta jest zwolniona z podatku VAT.

W piśmie z 21 maja 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – wskazał Pan, że:

1.Istnieje duże prawdopodobieństwo, że będzie zawierał Pan umowy przedwstępne z potencjalnymi nabywcami. Umowy przedwstępne będą zawierały:

kwotę, za jaką zostanie sprzedana działka;

graniczną datę zawarcia umowy właściwej;

wysokość zadatku na poczet zakupu działki;

warunki zwrotu zadatku lub jego przepadku;

termin wydania przedmiotu umowy;

zobowiązanie sprzedającego do nie obciążania przedmiotowej nieruchomości.

Nie będzie zapisów dotyczących uzyskania przez zbywcę jakichkolwiek zgód, pozwoleń, decyzji itp.

2.     Nie będzie udzielał Pan nabywcom jakichkolwiek pełnomocnictw związanych ze sprzedażą działek.

Pytanie (doprecyzowane – co do ilości zbywanych działek – w uzupełnieniu do wniosku z 21 maja 2022 r.)

Czy jako osoba prywatna, która sprzedała 1 działkę i w przyszłości ma zamiar sprzedać kolejne 2-3 działki z majątku prywatnego, nie ma Pan obowiązku naliczenia podatku VAT i nie podlegają opodatkowaniu te transakcje, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem sprzedaż działki oraz gdyby w przyszłości doszło do sprzedaży przedmiotowych działek, to transakcje te nie będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym i wyklucza nazwanie tej czynności działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, sprzedaż majątku prywatnego, w skład którego wchodzą działki i przeznaczenie uzyskanych środków na spłatę prywatnego kredytu hipotecznego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach − rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w marcu 2005 r. w miejscowości (…), Gmina (…) za nieduże pieniądze, okazyjnie zakupił Pan działkę rolną o numerze 1 i powierzchni 1,1487 ha. Działka w tamtym czasie, jak i teraz znajduje się na terenie nie objętym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego. W 2009 r. postanowił Pan wybudować dom. W 2010 r. rozpoczął Pan budowę domu, a w 2011 r. na jego dokończenie zaciągnął Pan kredyt hipoteczny w wysokości 107 600 CHF. Na dzień dzisiejszy stan zadłużenia wynosi ok. 78 tyś. CHF, co w przeliczeniu na złotówki i na dzień dzisiejszy daje podobną kwotę, jaką zaciągnął Pan 11 lat temu. Aby wyjść z patowej sytuacji (kredyt w CHF), postanowił Pan coś zadziałać z ziemią, którą nabył w 2005 r. Na podstawie decyzji burmistrza (...) z września 2020 r. dokonał Pan podziału działki nr 1 na działki nr 1/1, 1/2 i 1/3. Kolejną decyzją burmistrza (...) (decyzja ... z 29 czerwca 2021 r.), podzielił Pan działkę nr 1/1 na działki nr:

·1/4 o pow. 1047 m2,

·1/5 o pow. 1001 m2,

·1/6 o pow. 1955 m2.

Z kolei decyzją burmistrza (...) nr (…) z 31 grudnia 2021 r. podzielił Pan działkę nr 1/2 na działki nr:

·1/7 o pow. 1225 m2,

·1/8 o pow. 1245 m 2,

·1/9 o pow. 1671 m2.

2 grudnia 2021 r. decyzją nr (…) oraz decyzją nr (…) z 21 grudnia 2021 r. burmistrza (...) otrzymał Pan warunki zabudowy dla działki nr 1/4 i działki nr 1/5.

W związku z posiadaniem podziału i warunków zabudowy dla działki nr 1/5, bez ogłoszeń oraz bez pośredników nieruchomości, 14 lutego 2022 r. sprzedał Pan działkę nr 1/5 znajomemu z (…). Kwotę uzyskaną ze sprzedaży przeznaczył Pan na spłatę kredytu hipotecznego w CHF. Biorąc pod uwagę niepewną sytuację, wzrost inflacji oraz drożyznę franka szwajcarskiego, postanowił Pan, że działki nr 1/4, 1/6, 1/7 oraz 1/8 będzie próbował Pan w najbliższych latach sprzedać, tak by przed przejściem na emeryturę w 2030 r., pozbyć się kredytu hipotecznego w CHF na budowę domu. Na działce nr 1/6 okresowo, zawsze po zimie stoi woda i w związku z tym może być problem ze sprzedażą. Działki nr 1/9 i nr 1/3 postanowił przekazać Pan synom.

Zaznaczył Pan, że omawiane działki:

1)zakupił 17 lat temu jako osoba prywatna,

2)są działkami rolnymi, nie znajdują się na obszarze, gdzie jest Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego,

3)nie posiadają uzbrojenia i nie czynił Pan jakichkolwiek działań dotyczących uzbrojenia działek.

Nie reklamuje Pan sprzedaży działek i nie będzie korzystał z biur pośrednictwa nieruchomości, jeśli uda się Panu sprzedać którąś z działek to uzyskane środki przeznaczone będą na spłatę kredytu hipotecznego w CHF.

Na działkach nie była prowadzona działalność rolnicza, tylko raz w roku miejscowy rolnik, nieodpłatnie, na własne potrzeby kosi trawę.

Od 2001 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego i finansowego, działalność ta jest zwolniona z podatku VAT.

Istnieje duże prawdopodobieństwo, że będzie zawierał Pan umowy przedwstępne z potencjalnymi nabywcami. Umowy przedwstępne będą zawierały:

kwotę, za jaką zostanie sprzedana działka;

graniczną datę zawarcia umowy właściwej;

wysokość zadatku na poczet zakupu działki;

warunki zwrotu zadatku lub jego przepadku;

termin wydania przedmiotu umowy;

zobowiązanie sprzedającego do nie obciążania przedmiotowej nieruchomości.

Nie będzie zapisów dotyczących uzyskania przez zbywcę jakichkolwiek zgód, pozwoleń, decyzji itp. Nie będzie udzielał Pan nabywcom jakichkolwiek pełnomocnictw związanych ze sprzedażą działek.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży ww. działek.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek Wnioskodawca będzie spełniać przesłanki do uznania Go za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Uwzględniając powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, że w odniesieniu do dokonanej oraz planowanej sprzedaży działek brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując ww. dostaw Wnioskodawca wystąpił/wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie sprzedaży działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił/nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek przez Wnioskodawcę wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął/nie podejmie takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając działki Wnioskodawca korzysta/będzie korzystać z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnia przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpił/nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą – w stosunku do tych transakcji. Zatem, sprzedaż przedmiotowych działek nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego dokonując sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawca korzysta/będzie korzystać z przysługującego Mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży przedmiotowych działek, a dostawę tych działek cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż działek przez Wnioskodawcę nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu tych transakcji nie działa/nie będzie działał w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy także zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).