Temat interpretacji
Skutki podatkowych sprzedaży wydzielonych, niezabudowanych działek
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe.
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
14 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wydzielonych, niezabudowanych działek. Wniosek uzupełnili Państwo pismem 24 maja 2022 r. (data wpływu 24 maja 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
S.K.
2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
L.K.
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca - S.K., oraz jego małżonka L.K. (dalej: zainteresowana) są osobami fizycznymi nieprowadzącymi jednoosobowej działalności gospodarczej, nie są oni również czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.
Zarówno Wnioskodawca jak i Zainteresowana, są jedynymi wspólnikami spółki (...) spółka jawna z siedzibą w (...), NIP:…(dalej: spółka). Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.
Na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego zawartej w formie aktu notarialnego z dnia (...) 1999 r., Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną otrzymali od rodziców Wnioskodawcy nieruchomość rolną położoną w gminie (...) o powierzchni (...) ha.
Na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości jako składnika materialnego wchodzącego w skład przedsiębiorstwa z dnia (...) 2009 r., wspólnicy spółki - Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną, przenieśli na spółkę własność nieruchomości stanowiącej gospodarstwo rolne z zabudowaniami, położonej (...), gmina (...), działki gruntu o numerach 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12 o powierzchni łącznej (...) ha, dla której Sąd rejonowy zamiejscowy wydział ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą.
Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną, na podstawie umowy nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości oraz udziału w nieruchomości stanowiących majątek spółki jawnej na cele osobiste wspólników spółki z dnia (...) 2018 r., w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej stali się współwłaścicielami działek gruntu o numerach 6, 7, 9, 10, 11 o łącznej powierzchni (...) ha, oraz udziału w wysokości 5/6 części w działce 8, o powierzchni (...).
Na podstawie umowy nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości stanowiącej majątek spółki jawnej na cele osobiste wspólników spółki z dnia (...) 2019 r., Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną nabyli w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej działki o numerach 2, 3 12 o łącznej powierzchni (...) ha.
Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną, zamierza dokonać podziału nieruchomości składającej się z działki 12 o powierzchni (...) ha położonej w obrębie (...), Gmina (...), na mniejsze części, a następnie dokonać sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału. Dla przedmiotowej nieruchomości Sąd Rejonowy, X zamiejscowy wydział ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą..
Zamiar sprzedaży wynika z faktu, że działka ta nie jest wykorzystywana w jakikolwiek sposób, nie jest ona także zabudowana. Dokonanie podziału gruntu na mniejsze działki jest uzasadnione wyłącznie sytuacją rynkową - znalezienie potencjalnego nabywcy na działkę o powierzchni (...) ha jest znacznie utrudnione.
Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym uchwałą nr (...) Rady Gminy z dnia (...) 2013 r., działka o numerze 12 położona jest na terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej - symbol 4MNU, terenach zabudowy produkcyjno-usługowej - symbol 2PU, terenach zabudowy mieszkaniowej mieszanej (należy przez to rozumieć tereny przeznaczone do lokalizacji zabudowy jednorodzinnej, zabudowy o charakterze zabudowy zagrodowej, zabudowy rekreacji indywidualnej, usługowej i drobnej wytwórczości) - symbol 10MM oraz pod tereny projektowanych dróg publicznych lokalnych - symbol KD-L. Nie stanowi więc ona nieruchomości rolnej w świetle ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Plan został uchwalony bez inicjatywy Wnioskodawcy i Zainteresowanej. Zgodnie z treścią aktu notarialnego, działka o numerze 12 posiadała pośredni dostęp do drogi publicznej poprzez działkę o numerze (...), która stanowi własność Wnioskodawcy i Zainteresowanej. Przedmiotowa nieruchomość jest niewydzierżawiona, nie jest także przedmiotem najmu i została ona nabyta na własne, prywatne potrzeby niezwiązane z działalnością gospodarczą.
W związku z tym, małżonkowie wystąpili z wnioskiem do wójta gminy w przedmiocie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości składającej się z działki numer 12. Projekt podziału został przygotowany przez uprawnionego geodetę. W dniu (...) 2020 r., wójt gminy wydał decyzję zatwierdzającą projekt podziału ww. nieruchomości.
W wyniku podziału powstały 44 działki, z czego 42 działki mają przeznaczenie pod teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej - symbol w planie 4MNU, 1 działka pod teren projektowanych dróg publicznych lokalnych - symbol w planie KD-L, 1 działka pod zabudowę produkcyjno-usługową - symbol w planie 2P,U oraz w części pod zabudowę mieszkaniową mieszaną - symbol w planie 10MM. Jednocześnie działka gruntu wydzielona pod drogę publiczną przechodzi na własność gminy z dniem, w którym przedmiotowa decyzja stała się ostateczna. Zatwierdzenie podziału działki nastąpiło pod warunkiem, że przy zbywaniu określonych działek, ustanowione zostaną odpowiednie służebności gruntowe w celu zapewnienia dostępu do drogi publicznej. Zgodnie z treścią księgi wieczystej, wydzielone działki oznaczone są jako grunty orne lub łąki trwałe.
W dziale III KW, widnieje ograniczone prawo rzeczowe w postaci prawa do zamieszkiwania w całym domu mieszkalnym, współkorzystania z pomieszczeń gospodarczych, prawa swobodnego poruszania się po całej nieruchomości - prawo to przeniesiono z urzędu do współobciążenia po odłączeniu części nieruchomości, tj. działek nr 2, 3 12. W dziale IV KW, brak jest ujawnionych hipotek. Nieruchomość nie jest obciążona nieujawnionymi ograniczonymi prawami na rzecz osób trzecich, długami i należnościami, w tym nie jest obciążona nieujawnionymi hipotekami ustawowymi.
Wnioskodawca wskazuje, że działki będące przedmiotem wniosku są niezabudowane, nieogrodzone, jedyne nakłady poniesione zostały na ich uzbrojenie, tj. przyłączenie do sieci wodno-kanalizacyjnej oraz przyłącze prądu. Poza powyższym, działki nie są w żaden sposób wykorzystywane na zaspokojenie potrzeb osobistych czy też w związku z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. Każda z wydzielonych działek posiada dostęp do nieutwardzonej drogi gminnej.
Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną nie udostępniają w jakikolwiek sposób działek osobom trzecim i nie zamierzają tego robić w przyszłości. Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży wydzielonych działek za pomocą portali internetowych (...), nie zamierza w tym celu korzystać z usług profesjonalnego pośrednika. Wnioskodawca z Zainteresowaną nie będą prowadzić aktywnej sprzedaży, wszelkie działania związane ze sprzedażą działek, wyszukiwania potencjalnych kupców, ograniczą się do zamieszczenia ogłoszenia na portalu internetowym. Sprzedaż nie będzie prowadzona w sposób ciągły. Zamiarem Wnioskodawcy i Zainteresowanej nie jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży działek, jednakże posiadają oni nieużywaną w żaden sposób nieruchomość gruntową, w związku z czym zamierzają dokonać jej sprzedaży. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na zaspokojenie bieżących potrzeb rodziny.
Jednocześnie Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną nie dokonywali wcześniej sprzedaży nieruchomości należących do ich majątku prywatnego.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu
Przedmiotem działalności gospodarczej spółki jawnej (...). jest sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (47.59.Z)
Spółka jawna (...) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie prowadzi działalności z zakresu obrotu nieruchomościami w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 z późn. zm.).
Działka nr 12 stanowiła część gospodarstwa rolnego przekazanego Stronie wraz z Zainteresowaną przez rodziców Strony mocą umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia (...) 1999 r.
W okresie między (...) 1999 r. a (...) 2009 r. (do momentu przeniesienia na spółkę własności nieruchomości stanowiącej gospodarstwo rolne z zabudowaniami) działka nr 12 służyła Wnioskodawcy i Zainteresowanej do uprawy roli na własne potrzeby wynikające z prowadzenia gospodarstwa domowego.
Wnioskodawca oraz Zainteresowaną nie byli i nie są rolnikami ryczałtowymi w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 931).
Produkty spożywcze pochodzące z własnej działalności rolniczej prowadzonej na działce nr 12 nie były sprzedawane zarówno przez Stronę jak i Zainteresowaną.
Strona wraz z Zainteresowaną przenieśli (...) 2009 r. na spółkę (...) spółka jawna własność następujących działek gruntu o numerach 1, 2, 3 4, 5, 6, 7, 8, 9,10, 11, 12, dla których to Sąd Rejonowy Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi Księgę Wieczystą, w związku z planami inwestycyjnymi.
Gospodarstwo rolne z zabudowaniami (w tym działka 12) nie było wykorzystywane w spółce jawnej.
Strona wraz z Zainteresowaną przenieśli na spółkę własność działki gruntu nr 12 w celu realizacji inwestycji związanej z rozwojem prowadzonego przez spółkę przedsiębiorstwa. W związku z jej niepowodzeniem Strona oraz Zainteresowana postanowili o powrotnym przeniesieniu własności wspomnianej działki do majątku wspólnego małżonków. Podstawą było więc niepowodzenie na gruncie inwestycyjnym.
Działka nr 12 została przekazana Stronie i Zainteresowanej na mocy umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia (...) 1999 r. Wspomniana działka gruntu stanowiła część składową gospodarstwa rolnego.
W odpowiedzi na prośbę o wyjaśnienie:
a)czy działka 12 w całym okresie jej posiadania przez Wnioskodawcę i Zainteresowaną nie była wydzierżawiana?
b)w celu zaspokojenia jakich prywatnych potrzeb Wnioskodawcy i Zainteresowanej została nabyta działka 12?
c)jeżeli działka 12 została nabyta na własne, prywatne potrzeby, to dlaczego nie została w ten sposób wykorzystana?
d)skoro działka 12 została nabyta na prywatne potrzeby niezwiązane z działalnością to z jakich przyczyn została wniesiona do spółki jawnej?
Zainteresowani wskazali, że:
a)w całym okresie posiadania działki nr 12 przez Stronę i Zainteresowaną nie była ona przedmiotem dzierżawy,
b)początkowo Strona oraz Zainteresowana zamierzali wykorzystać nieruchomość do uprawy roli oraz hodowli zwierząt, jednak nie w celach gospodarczych czy zarobkowych, a na własne potrzeby,
c)początkowo nieruchomość była wykorzystywana zgodnie z zamierzeniem wnioskodawców. Niemniej, w pewnym momencie Strona i Zainteresowana zainteresowali się możliwością realizacji inwestycji na przedmiotowej działce, która uzasadniła wniesienie nieruchomości do spółki. Inwestycja nie została jednak ostatecznie podjęta i plany Strony i Zainteresowanej skończyły się niepowodzeniem. Wobec braku przydatności w działalności Spółki oraz brakiem dalszych planów inwestycyjnych Strona i Zainteresowana postanowili ponownie wyłączyć nieruchomość do majątku prywatnego;
d)jak zostało już wspomniane powyżej, własność działki nr 12 została przeniesiona na rzecz spółki w związku z planowanymi inwestycjami w przedsiębiorstwie polegającej na rozbudowie magazynów, która to inwestycja nie została jednak zrealizowana w całości lub w części.
Na prośbę o potwierdzenie, że zamiarem Wnioskodawcy i Zainteresowanej jest sprzedaż wszystkich 44 działek powstałych z podziału działki 12 (w związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że „Sprzedaż nie będzie prowadzona w sposób ciągły”), Strona oraz Zainteresowani wyjaśnili, że mają zamiar dokonać sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału działki nr 12. Ilość sprzedanych działek zależy od ilości potencjalnych kupujących. Sprzedaż ta nie będzie miała cechy ciągłości ze względu na treść Wyroku NSA z 2 lipca 2013 r., I FSK 1228/12, LEX nr 1375956, w którym to wskazano, że „ze sprzedażą o charakterze ciągłym będziemy mieć do czynienia wtedy, gdy dostawa lub usługa jest stale w fazie wykonywania”.
Ponadto Zainteresowani wyjaśnili, że pieniądze uzyskane ze sprzedaży gruntów w tym działki nr 12 nie zostaną wykorzystane w ramach działalności gospodarczej. Środki te trafią do majątku wspólnego małżonków.
Nakłady poczynione na uzbrojenie działki 12 zostały poczynione ze środków pochodzących wyłącznie z majątku wspólnego małżonków.
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż wydzielonych, niezabudowanych działek należących do majątku prywatnego Wnioskodawcy i Zainteresowanej, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie/stanowisko Zainteresowanych w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy i Zainteresowanej, sprzedaż wydzielonych. Niezabudowanych działek należących do ich majątku prywatnego, nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uVAT, oraz nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej uVAT), opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z definicją zamieszczoną w art. 2 pkt6 uVAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Z kolei w myśl art. 7 ust. 1 uVAT, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
W związku z powyższym, grunt w postaci niezabudowanej działki spełnia definicje towaru. A jego sprzedaż jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów.
Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 uVAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby taka czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 uVAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak stanowi art. 15 ust. 2 uVAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców. W tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Tym samym, nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług osoba fizyczna, która dokonuje okazjonalnej lub jednorazowej sprzedaży, realizowanej poza prowadzoną działalnością gospodarczą, np. przez sprzedaż towarów należących do majątku prywatnego.
Uznanie, czy podmiot sprzedając towary działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, wymaga dokonania każdorazowej oceny, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wskazano, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego jak orzekł trybunał. Zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT.
Wskazuje się, że takie działania mogą polegać na nabyciu terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych. Działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich (tak interpretacja dyrektora krajowej informacji skarbowej z dnia 11 lutego 2020 r. sygn. 0113- KDIPT1-3 4012.781.2019.2.KS)
Na działalność profesjonalną wpływa ciąg okoliczności, a nie wystąpienie pojedynczych z nich. Bez znaczenia pozostaje sama długość okresu, w którym następować będą transakcje, ich ilość oraz wysokość osiągniętych przychodów. Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. Na zorganizowanie działalności może wskazywać np. dopełnienie obowiązków w zakresie rejestracji przedsiębiorcy, świadczenie usług ubocznych, czy też współpraca z profesjonalnymi podmiotami.
Jak wskazano w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 maja 2021 r. sygn. akt II FPS 1/21, „jeżeli zatem podatnik a) nie podejmuje czynności zmierzających do wyraźnego wyodrębnienia przedsiębiorstwa poprzez stworzenie zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych mających służyć tej działalności, b) nie buduje struktury organizacyjnej pozwalającej mu na zarządzanie tą wydzieloną częścią majątku, c) nie wypracowuje strategii tej działalności (planów co do jej rozwoju, badania rynku pod kątem potrzeb potencjalnych najemców, dostosowywania składników majątków do tych potrzeb), a jedynie lokuje nadwyżki posiadanych środków (uzyskiwanych z różnych źródeł przychodu) w zakup nieruchomości (w tym także lokali, które następnie wynajmuje) to nie można uznać, że składniki majątkowe związane są z działalnością gospodarczą”.
Prowadzenie przedsiębiorstwa wymaga zatem zidentyfikowania i wydzielenia z majątku podatnika będącego osobą fizyczną składników majątkowych, które będą służyć prowadzeniu działalności gospodarczej wiąże się to zazwyczaj m.in. z prowadzeniem ewidencji środków trwałych, ksiąg podatkowych, tworzeniem zorganizowanej struktury, mającej umożliwić gospodarowanie tym majątkiem, finansowaniem wydatków związanych z utrzymaniem tego majątku z przychodów z działalności gospodarczej (por. wyrok NSA z 22 października2019 r., sygn. akt II FSK 1581/18)
To do podatnika należy decyzja, czy składnik majątku zostanie powiązany z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy pozostanie on w jego majątku osobistym, niezwiązanym z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednakże jak wskazuje się w orzecznictwie, czasem o tym związku mogą decydować okoliczności obiektywne, np. amortyzacja składnika majątku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oznaczać będzie, że przychody z tego składnika należy zaliczyć do źródła przychodów z działalności gospodarczej niezależnie od decyzji podatnika (por wyrok NSA z dnia 23 października 2013 r. sygn. akt II FSK 2832/11).
W przedstawionym przypadku, Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną dokonali uzbrojenia działek, a także zapewnili dostęp do drogi gminnej, który to obowiązek wynikał bezpośrednio z decyzji wójta gminy o podziale działki oraz art. 99 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Działki pozostają niezabudowane i nieogrodzone Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną zamierzą szukać nabywców przy wykorzystaniu popularnych portali internetowych takich jak (...) nie będą podejmowane żadne inne aktywne działania marketingowe dotyczące sprzedaży wydzielonych działek jak wskazano. Działki należą do majątku prywatnego Wnioskodawcy i Zainteresowanej nie były wykorzystywane na cele związane z działalnością gospodarczą, ani w jakikolwiek sposób udostępniane osobom trzecim.
Jak wskazał TSUE w przywołanym wyżej orzeczeniu, podział gruntu na mniejsze działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej nie ma charakteru decydującego o tym czy czynność została wykonana w ramach działalności gospodarczej należy uznać, że podobnie będzie w przypadku podziału gruntu na mniejsze działki, gdy jest to podyktowane aktualną sytuacją na rynku nieruchomości - możliwością łatwiejszego znalezienia kupców zdaniem wnioskodawcy i zainteresowanej. Sprzedaż działek nie będzie miała charakteru zorganizowanego i ciągłego. W związku z planowaną sprzedażą nie została opracowana jakakolwiek struktura czy strategia dotycząca planowej sprzedaży. Sprzedaży działek nie będzie towarzyszyć jakiekolwiek świadczenie usług ubocznych oraz współpraca z innymi podmiotami profesjonalnymi.
W ocenie Wnioskodawcy i Zainteresowanej, racjonalnych i uzasadnionych gospodarczo działań podmiotu dotyczących jego składników majątku prywatnego, takich jak podział działki w celu łatwiejszego znalezienia kupców, nie należy utożsamiać z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym nie można uznać, że czynności podejmowane przez Wnioskodawcę i Zainteresowaną mają charakter profesjonalny (zawodowy) jedyne czynności jakie zostały podjęte przez Wnioskodawcę i Zainteresowaną to uzbrojenie działek oraz zapewnienie dostępu do drogi publicznej przy ocenie czy czynności podmiotu mają charakter profesjonalny (zawodowy), konieczne jest wystąpienie ciągu okoliczności przemawiających za handlowym charakterem podejmowanych czynności, a nie wystąpienie tylko pojedynczych z nich.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy stanowią odzwierciedlenie art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, dalej jako: „Dyrektywa 112”), zgodnie z którym „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Dla oceny czy Zainteresowani sprzedając działki działają jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, pomocne są kryteria określone w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), na który powołują się również Zainteresowani w uzasadnieniu własnego stanowiska.
W wyroku tym TSUE przyjął, iż nie mogą być uznawane za dokonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności (pkt 36). Zdaniem TSUE, sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego (pkt 38). Aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami i angażowanie środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT, Trybunał utożsamił natomiast z takimi aktywnościami jak przykładowo uzbrajanie terenu albo podejmowanie działań marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności (pkt 39-41).
W orzecznictwie sądów administracyjnych, po wspomnianym wyroku ugruntowany został pogląd, że to, czy dany podmiot działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Każdorazowo należy zatem zbadać, jakie środki angażuje sprzedający w celu sprzedaży gruntu. Jeżeli środki te są podobne do tych, które wykorzystują handlowcy, wówczas strona, sprzedając grunt, zachowuje się jak handlowiec (zob. np. wyroki NSA z dnia 22 czerwca 2017 r. sygn. akt I FSK 1773/15, z dnia 30 kwietnia 2021 r. sygn. akt I FSK 1269/18 wraz z cytowanym tam orzecznictwem – wszystkie przywołane w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Na kanwie spraw dotyczących kwalifikacji sprzedaży działek na gruncie podatku od towarów i usług judykatura stoi przy tym na stanowisku, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym (np. wyroki NSA z dnia 17 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 973/16, z dnia 30 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 357/19 i przywołane tam orzeczenia). Jednocześnie podkreśla się, że kwestia przeznaczenia uzyskanych środków pieniężnych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych jest zdarzeniem obojętnym z punktu widzenia oceny, czy dana osoba sprzedając grunty działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Nie mają też znaczenia zamiar czy motywy, jakimi kieruje się podmiot rozpoczynając działalność gospodarczą, ani jakie potrzeby zaspokaja z uzyskanych środków pieniężnych. Istotne znaczenie mają obiektywne, a nie subiektywne przesłanki pozwalające odróżnić działania o cechach zawodowych, od tych które mieszczą się w granicach dysponowania majątkiem prywatnym (zob. np. wyroki NSA z dnia 7 grudnia 2017 r. sygn. akt I FSK 194/16, z dnia 12 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 45/18).
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - S.K., oraz jego małżonka L.K. (Zainteresowana) są osobami fizycznymi nieprowadzącymi jednoosobowej działalności gospodarczej, nie są oni również czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Zarówno Wnioskodawca jak i Zainteresowana, są jedynymi wspólnikami spółki (...) spółka jawna. Przedmiotem działalności gospodarczej spółki jawnej jest sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Spółka jawna nie prowadzi działalności z zakresu obrotu nieruchomościami.
Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną otrzymali od rodziców Wnioskodawcy nieruchomość rolną o powierzchni (...) ha (składającą się z kilkunastu działek w tym działki 12), na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego zawartej w formie aktu notarialnego z dnia (...) 1999 r. W całym okresie posiadania działki nr 12 przez Stronę i Zainteresowaną nie była ona przedmiotem dzierżawy.
Początkowo Strona oraz Zainteresowana zamierzali wykorzystać nieruchomość do uprawy roli oraz hodowli zwierząt, jednak nie w celach gospodarczych czy zarobkowych, a na własne potrzeby. W okresie między (...) 1999 r., a (...) 2009 r. działka nr 12 służyła Wnioskodawcy i Zainteresowanej do uprawy roli na własne potrzeby wynikające z prowadzenia gospodarstwa domowego. Wnioskodawca oraz Zainteresowana nie byli i nie są rolnikami ryczałtowymi. Produkty spożywcze pochodzące z własnej działalności rolniczej prowadzonej na działce nr 12 nie były sprzedawane zarówno przez Stronę jak i Zainteresowaną.
Początkowo nieruchomość była wykorzystywana zgodnie z zamierzeniem Wnioskodawców. Niemniej, w pewnym momencie Strona i Zainteresowana zainteresowali się możliwością realizacji inwestycji na przedmiotowej działce, która uzasadniła wniesienie nieruchomości do spółki. (...) 2009 r., wspólnicy spółki - Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną, przenieśli na spółkę własność nieruchomości stanowiącej gospodarstwo rolne z zabudowaniami, działki gruntu o numerach 1, 2, 3 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12. Inwestycja nie została jednak ostatecznie podjęta i plany Strony i Zainteresowanej skończyły się niepowodzeniem. Wobec braku przydatności w działalności Spółki oraz brakiem dalszych planów inwestycyjnych Strona i Zainteresowana postanowili ponownie wyłączyć nieruchomość do majątku prywatnego. Gospodarstwo rolne z zabudowaniami (w tym działka 12) nie było wykorzystywane w spółce jawnej. Własność działki nr 12 została przeniesiona na rzecz spółki w związku z planowanymi inwestycjami w przedsiębiorstwie polegającymi na rozbudowie magazynów, która to inwestycja nie została jednak zrealizowana w całości lub w części.
Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną, zamierza dokonać podziału nieruchomości składającej się z działki 12 o powierzchni (...) ha, na mniejsze części, a następnie dokonać sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału. Zamiar sprzedaży wynika z faktu, że działka ta nie jest wykorzystywana w jakikolwiek sposób, nie jest ona także zabudowana. Dokonanie podziału gruntu na mniejsze działki jest uzasadnione wyłącznie sytuacją rynkową - znalezienie potencjalnego nabywcy na działkę o powierzchni (...) ha jest znacznie utrudnione.
Małżonkowie wystąpili z wnioskiem do wójta gminy w przedmiocie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości składającej się z działki numer 12 o powierzchni (...) ha. W dniu (...) 2020 r., wójt gminy wydał decyzję zatwierdzającą projekt podziału ww. nieruchomości. Wnioskodawca wraz z Zainteresowaną, zamierza dokonać sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału.
W wyniku podziału powstały 44 działki, z czego 42 działki mają przeznaczenie pod teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej - symbol w planie 4MNU, 1 działka pod teren projektowanych dróg publicznych lokalnych - symbol w planie KD-L, 1 działka pod zabudowę produkcyjno-usługową - symbol w planie 2P,U oraz w części pod zabudowę mieszkaniową mieszaną - symbol w planie 10MM. Jednocześnie działka gruntu wydzielona pod drogę publiczną przechodzi na własność gminy z dniem, w którym przedmiotowa decyzja stała się ostateczna. Plan został uchwalony bez inicjatywy Wnioskodawcy i Zainteresowanej.
Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży wydzielonych działek za pomocą portali internetowych (...), nie zamierza w tym celu korzystać z usług profesjonalnego pośrednika. Wszelkie działania związane ze sprzedażą działek, wyszukiwania potencjalnych kupców, ograniczą się do zamieszczenia ogłoszenia na portalu internetowym.
Działki będące przedmiotem wniosku są niezabudowane, nieogrodzone, jedyne nakłady poniesione zostały na ich uzbrojenie, tj. przyłączenie do sieci wodno-kanalizacyjnej oraz przyłącze prądu. Nakłady poczynione na uzbrojenie działki 12 zostały poczynione ze środków pochodzących wyłącznie z majątku wspólnego małżonków.
W przedstawionych okolicznościach z całą pewnością nie można uznać, że argumentem za uznaniem Zainteresowanych za podatników podatku od towarów i usług jest sam podział działki na mniejsze w celu późniejszego ich zbycia z zyskiem. Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w jednym z wyroków, dokonanie podziału nieruchomości w celu jej stopniowej sprzedaży mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym skarżącego (wyrok z dnia 17 kwietnia 2019 r., I FSK 578/17). W innym wyroku NSA stwierdził za TSUE, że podział nieruchomości w celu uzyskania lepszej ceny nie jest decydujący i nie jest czynnością, która sama z siebie wykraczałyby poza zarząd majątkiem prywatnym. Niezależnie zatem od liczby wydzielonych działek sam fakt podziału nieruchomości nie stanowi okoliczności powodującej, że osoba działa w charakterze podatnika VAT (wyrok NSA z 5 listopada 2020 r., I FSK 1039/20).
Przyjąć należy, że o celu handlowym samoistnie świadczyć nie może również wyodrębnienie dróg wewnętrznych, gdyż w myśl art. 93 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. 2021 poz. 1899) podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej.
Jednakże za uznaniem, iż aktywność Zainteresowanych w zakresie sprzedaży nieruchomości nosi znamiona działalności gospodarczej świadczą wspomniane wyżej okoliczności (podział działek, zapewnienie dostępu do drogi gminnej, ustanowienie odpowiednich służebności gruntowych w celu zapewnienia dostępu do drogi publicznej) we wzajemnym powiązaniu z aktywnościami mającymi za cel uzbrojenie terenu.
Przypomnieć trzeba, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości, należy oczywiście uwzględnić wszystkie etapy tej aktywności. Ocena podejmowanych działań powinna uwzględniać działania podejmowane na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno. Zwłaszcza należy uwzględnić te elementy aktywności, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym, takie jak np. poniesienie ze środków pochodzących wyłącznie z majątku wspólnego małżonków nakładów na uzbrojenie działek tj. przyłączenie do sieci wodno-kanalizacyjnej oraz przyłącze prądu.
Działania tego rodzaju nie należą, w ocenie organu, do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, lecz stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, która wskazuje, że ww. czynności przybrały formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Tego rodzaju aktywna działalność jest bez wątpienia działalnością mającą na celu dokonanie korzystnej sprzedaży.
Co więcej, o zorganizowanym charakterze działań Wnioskodawcy może świadczyć również opisany wyżej fakt rozpowszechniania informacji o posiadaniu działek na sprzedaż za pomocą portali internetowych (...). Zaakcentować więc trzeba, że o profesjonalnym charakterze prowadzonej działalności nie musi świadczyć korzystanie przy sprzedaży działek wyłącznie z usług biur pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Zamieszczenia ogłoszenia na portalu internetowym nie jest zastrzeżone wyłącznie dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Przedsiębiorca, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży nieruchomości, nie musi wieszać banerów czy dawać ogłoszeń w prasie, aby zrealizować swój cel gospodarczy (por. wyrok NSA z 23 października 2019 r., II FSK 3505/17).
Wszystkie wskazane wyżej fakty analizowane łącznie prowadzą do wniosku, że w sprawie wystąpił szereg okoliczności, wskazujących, że planowaną sprzedaż działek powstałych z podziału działki nr 12 należy zakwalifikować jako dokonaną w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą.
W tym miejscu zaznaczyć należy również, że na ocenę dokonanych przez Zainteresowanych działań nie może mieć wpływu to, że nieruchomość nigdy nie została faktycznie wykorzystywana w działalności gospodarczej. Skala podjętych przez Zainteresowanych działań wskazuje, że czynności te wyrażają wolę Zainteresowanych i ich zamiar wykorzystania majątku nie na cele osobiste (prywatne), lecz w celu odniesienia korzyści finansowej.
Dla oceny tego, czy sprzedaż wydzielonych działek będzie odbywała się w warunkach właściwych dla prowadzenia działalności gospodarczej bez znaczenia pozostaje wskazywany przez Zainteresowanych fakt, że działki należą do majątku prywatnego Wnioskodawcy i Zainteresowanej, nie były wykorzystywane na cele związane z działalnością gospodarczą, ani w jakikolwiek sposób udostępniane osobom trzecim. W wyroku z 1 kwietnia 2010 r., II FSK 1933/08, NSA stwierdził, że „nie ma znaczenia, czy w momencie nabycia nieruchomości zamiarem właściciela było przeznaczenie jej do sprzedaży z zyskiem, lecz to, że podatnik podjął działania mające charakter ciągły, zorganizowany, nakierowany na uzyskanie zysku sprzedaży nieruchomości. Jak najbardziej jest bowiem możliwa sytuacja, w której podmiot, nabywając grunty na potrzeby prywatne, później zmieni ich przeznaczenie, angażując siły i środki podobne do tych, które angażują podmioty profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomości. Podzielenie przeciwnego stanowiska oznaczałoby, że nabycie gruntu do celów osobistych, prywatnych musiałoby być – jedynie ze względu na zamiar w chwili nabycia – kwalifikowane jako sprzedaż majątku prywatnego, z czym nie można się zgodzić. Nawet zatem gdyby przyjąć, że nabycie przedmiotowych nieruchomości nastąpiło w celach prywatnych, nie oznacza to, że sprzedaż działek nie mogła nastąpić w wykonywaniu działalności gospodarczej. Istotne jest bowiem to, czy podejmowane przez skarżącą działania posiadały cechy działalności gospodarczej, co w realiach rozpatrywanej sprawy zostało wykazane”.
Analiza przedstawionego opisu sprawy, dokonana w kontekście przywołanych wyżej przepisów prawa prowadzi do wniosku, że opisane przez Wnioskodawcę działania były podjęte nie w celu wykorzystywania nieruchomości do zaspokojenia potrzeb osobistych Zainteresowanych, tylko w celach handlowych. Co istotne, działania te nie polegały na odsprzedaniu tej samej nieruchomości, ale dokonywaniu czynności, dzięki którym sprzedawane po podziale nieruchomości działki uzyskają zupełnie odmienny wymiar ekonomiczny, wyrażający się w zwiększeniu ich atrakcyjności handlowej. Takie postępowanie jest charakterystyczne dla podmiotów występujących profesjonalnie w obrocie gospodarczym. Podjęte działania, wskazują jednoznacznie na przemyślany, zaplanowany i zorganizowany obrót nieruchomościami oraz zamiar wielokrotnego wykonania czynności zbycia wydzielonych uprzednio działek.
Planowana sprzedaż wpisuje się w katalog czynności, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem skoro sprzedaż będzie wykraczała poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności, będzie stanowiła działalność gospodarczą podjętą w celach zarobkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca oraz Zainteresowana wystąpią dla tej czynności w charakterze podatnika tego podatku zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.
Zatem stanowisko Zainteresowanych jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania.
Pan (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).