Prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dotyczącej opłaty za usługę dystrybucji energii elektrycznej za miesiąc luty br. na zasadach pr... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.250.2022.1.MG

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.250.2022.1.MG

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dotyczącej opłaty za usługę dystrybucji energii elektrycznej za miesiąc luty br. na zasadach przewidzianych w art. 90 i następne ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dotyczącej opłaty za usługę dystrybucji energii elektrycznej za miesiąc luty br. na zasadach przewidzianych w art. 90 i następne ustawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Bank … S.A. (dalej: „Bank”, „Wnioskodawca”) jest bankiem krajowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe wykonującym czynności bankowe, o których mowa w tej ustawie. Bank jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT świadczącym usługi zarówno opodatkowane, jak i zwolnione z VAT, a także usługi, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”).

Bank wykonuje czynności bankowe w budynkach swojej Centrali i placówek położonych na terenie całego kraju. Z tytułu użytkowania powierzchni biurowych (w ramach własności budynków, jak i ich wynajmu) Bank ponosi m.in. koszty energii elektrycznej na rzecz jej dostawców.

Wnioskodawca otrzymał od jednego z dostawców - … S.A., NIP: … (dalej: „Sprzedawca”) fakturę za dystrybucję energii elektrycznej za miesiąc luty 2022 r. ze stawką VAT 23%. Zdaniem Banku wskazana na fakturze stawka VAT jest zawyżona - energia elektryczna jest bowiem aktualnie opodatkowana 5% stawką VAT zgodnie z art. 146db ustawy o VAT. Mimo zgłoszonej reklamacji Sprzedawca poinformował Bank - cyt.: „(...) informujemy, iż faktury wystawione przez … S.A. za usługi dystrybucji energii elektrycznej z naliczoną stawką VAT 23% są prawidłowe. W odniesieniu do Dziennika Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 27.01.2022r. Poz. 196 Ustawa z dnia 13.01.2022r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, która mówi, że obniżenie stawki Vat z 23% na 5% dotyczy towarów w tym energii a nie stosuje się do importu/dostaw towarów. W związku z powyższym faktury wystawiane za dystrybucję energii elektrycznej są wystawiane bez zmian z stawką 23% VAT”.

Sprzedawca nie widzi zatem podstaw do zastosowania obniżonej stawki VAT, ponieważ jego zdaniem obowiązujący od 1 lutego br. art. 146db ustawy o VAT odnosi się jedynie do dostawy energii elektrycznej (tj. czynności z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), a już nie do usługi jej dystrybucji (tj. czynności z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

W związku z tym, że zakupu energii elektrycznej (w tym usługi jej dystrybucji) Bank nie może jednoznacznie przyporządkować do jednego rodzaju sprzedaży (tj. sprzedaży uprawniającej do odliczenia podatku VAT naliczonego, bądź też nieuprawniającej do takiego odliczenia), Bank zamierza zastosować mechanizm odliczenia VAT naliczonego według tzw. współczynnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 i nst. ustawy o VAT (dalej: „WSS”). Mając na względzie powstałą wątpliwość co do zasadności stosowania po 1 lutego br. stawki 23% VAT na usługę dystrybucji energii elektrycznej powstało podstawowe pytanie merytoryczne czy Bank może dokonać odliczenia WSS od kwoty podatku VAT wg stawki 23% wykazanego na fakturze Sprzedawcy za luty br. (stan faktyczny).

Pytanie

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego Bank jest uprawniony do zastosowania odliczenia WSS od kwoty 23% podatku VAT wykazanego na fakturze Sprzedawcy dotyczącej opłaty za usługę dystrybucji energii elektrycznej za miesiąc luty br. na zasadach przewidzianych w art. 90 i nst. ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Banku będzie on uprawniony do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktury wystawionej na jego rzecz przez Sprzedawcę bez względu na to czy Sprzedawca zastosował prawidłową (niezawyżoną) stawkę podatku VAT.

Od 1 stycznia 2022 r. obowiązuje obniżona 5% stawka VAT na energię elektryczną. Wprowadziła ją nowelizacja rozporządzenia w sprawie obniżonych stawek dla niektórych towarów i usług (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie z dnia 25 marca 2020 r., w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych). Pierwotnie, obniżona stawka VAT, miała obowiązywać do końca marca 2022 r. Obecnie 5% VAT na energię elektryczną można stosować do końca lipca 2022 r. - kwestia ta została uregulowana nie w rozporządzeniu, ale wprost w ustawie o VAT (ustawa z dnia 13 stycznia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, tzw. Tarcza Antyinflacyjna 2.0), która weszła w życie 1 lutego 2022 r. W efekcie aktualne brzmienie art. 146db ustawy o VAT jest następujące: „W okresie od dnia 1 lutego 2022 r. do dnia 31 lipca 2022 r. dla:

1)energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

2)energii cieplnej

- stawka podatku wynosi 5%”.

W ocenie Wnioskodawcy brzmienie art. 146db ustawy o VAT nie zawęża możliwości obniżenia stawki VAT tylko do dostaw energii elektrycznej, w konsekwencji również dystrybucja energii elektrycznej powinna być opodatkowana 5% stawką VAT. Zdaniem Banku, celowym zabiegiem legislacyjnym było niewskazywanie czy stawka 5% dotyczy odpłatnej dostawy towaru czy odpłatnego świadczenia usług (tj. rodzajów czynności opodatkowanych z art. 7 i 8 ustawy o VAT), ponieważ poprzez takie ogólne wskazanie stawka 5% ma zastosowanie zawsze gdy dana usługa lub dostawa dotyczy „energii elektrycznej”. Trudno też, z punktu widzenia celu Tarczy Antyinflacyjnej 2.0., uznać, aby ustawodawcy chodziło tylko o stosowanie 5% stawki VAT do dostaw energii elektrycznej, skoro istotnym finansowo kosztem dla klientów (przedsiębiorców i konsumentów) są również opłaty za dystrybucję.

Niemniej, skoro jednak Sprzedający uważa inaczej (nie zgodził się na korektę wystawionej faktury) i dalej planuje wystawiać faktury za dystrybucje energii elektrycznej ze stawką VAT 23%, to Bank ma w takiej sytuacji prawo odliczyć podatek w kwocie wskazanej na tej fakturze. Podstawą do tego jest art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, zgodnie z którym kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Gdyby racjonalny prawodawca chciał odmówić podatnikowi prawa do skorzystania z odliczenia VAT w przypadku zawyżenia stawki VAT przez sprzedawcę, to zamieściłby taką przesłankę w enumeratywnym katalogu w art. 88 ustawy o VAT. Tymczasem ujął jedynie w ust 3a pkt 2 tylko transakcje nie podlegające opodatkowaniu lub zwolnione z VAT. Prawo do odliczenia VAT naliczonego, jako jedno z najważniejszych praw podatnika, nie może być bowiem ograniczone bez wyraźnej podstawy prawnej. Ponadto, istotą podatku VAT jest jego „kaskadowy” charakter - skoro zatem Sprzedawca wykazuje VAT należny wg stawki 23% VAT to Bank jako nabywca powinien dokonywać odliczenia w oparciu właśnie o taką stawkę.

Konsekwentnie zastosowanie błędnej (zawyżonej) stawki podatku przez wystawcę faktury nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego w kwocie wskazanej na fakturze, gdyż nie stanowi to negatywnej przesłanki, uniemożliwiającej odliczenie tego podatku, wymienionej w art. 88 ustawy o VAT.

Stanowisko Banku znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, przykładowo:

interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13-09-2021, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.451.2021.1.AR

interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 05-01-2021, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.618.2020.1.HW

interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 04-02-2020, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.778.2019.1.AKA.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Państwa Spółka we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do w art. 88 ust. 3a ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1)sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a)wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b)(uchylona)

2)transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3)(uchylony)

4)wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a)stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b)podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c)potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5)faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6)(uchylony)

7)wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy które stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy:

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Jak wyżej wskazano, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania.

Natomiast, gdy nabywane towary i usługi służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych jak i do czynności zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z ww. art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka otrzymała od jednego z dostawców fakturę za dystrybucję energii elektrycznej za miesiąc luty 2022 r. ze stawką VAT 23%. Zdaniem Państwa Spółki wskazana na fakturze stawka VAT jest zawyżona - energia elektryczna jest bowiem aktualnie opodatkowana 5% stawką VAT zgodnie z art. 146db ustawy o VAT. Mimo zgłoszonej reklamacji Sprzedawca poinformował Państwa Spółkę, że faktury za usługi dystrybucji energii elektrycznej z naliczoną stawką VAT 23% są prawidłowe. Sprzedawca nie widzi podstaw do zastosowania obniżonej stawki VAT, ponieważ jego zdaniem obowiązujący od 1 lutego br. art. 146db ustawy o VAT odnosi się jedynie do dostawy energii elektrycznej (tj. czynności z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), a już nie do usługi jej dystrybucji (tj. czynności z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). W związku z tym, że zakupu energii elektrycznej (w tym usługi jej dystrybucji) Państwa Spółka nie może jednoznacznie przyporządkować do jednego rodzaju sprzedaży (tj. sprzedaży uprawniającej do odliczenia podatku VAT naliczonego, bądź też nieuprawniającej do takiego odliczenia), Państwa Spółka zamierza zastosować mechanizm odliczenia VAT naliczonego według tzw. współczynnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 i nst. ustawy o VAT (dalej: „WSS”).

Jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Analiza powołanego art. 88 ustawy prowadzi do wniosku, że w dyspozycji tego przepisu, jako przesłanki wyłączającej prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego, nie ujęto przypadku, gdy podatek naliczony wynika z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, które podlegają opodatkowaniu inną niż przyjęta przez sprzedawcę stawką podatku od towarów i usług.

Zatem ewentualne zastosowanie zawyżonej stawki podatku przez wystawcę faktury nie pozbawia Państwa Spółki prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie stanowi to negatywnej przesłanki, uniemożliwiającej odliczenie tego podatku, wymienionej w art. 88 ustawy. Powyższe wynika z tego, że dla istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury (nawet w przypadku wskazanym wyżej), obok fundamentalnych przesłanek takich jak status nabywcy towaru lub usługi jako czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT i związek zakupionych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi u nabywcy oraz faktyczne zrealizowanie transakcji, to również najistotniejsze jest to, by nabyta usługa lub towar podlegały opodatkowaniu i nie korzystały przy tym ze zwolnienia od tego podatku. Kwestia stawki – z punktu widzenia podmiotu dokonującego odliczenia – ma drugorzędne znaczenie.

W związku z tym, skoro spełnione są warunki uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług, który jest wykazany na fakturze wystawionej przez kontrahenta w zawyżonej stawce.

Tym samym, skoro Państwa Spółka wykorzystuje energię elektryczną zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług jak i do czynności zwolnionych od podatku oraz Państwa Spółka nie ma możliwości przypisania poniesionych wydatków do poszczególnych rodzajów czynności, to Państwa Spółce przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dotyczącej opłaty za usługę dystrybucji energii elektrycznej za miesiąc luty br. przy zastosowaniu przepisów art. 90 ust. 2 i następne ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawiła Państwa Spółka i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Państwa Spółki, tj. prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dotyczącej opłaty za usługę dystrybucji energii elektrycznej za miesiąc luty br. na zasadach przewidzianych w art. 90 i następne ustawy.

Na podstawie złożonego przez Państwa Spółkę formularza wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (ORD-IN), możliwe jest wnioskowanie o określenie własnej sytuacji prawnopodatkowej. Ponadto zauważyć należy, że na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług, od 1 lipca 2020 r. kwestia stawek podatku od towarów i usług rozstrzygana jest w ramach wiążących informacji stawkowych. Zatem Organ w niniejszej interpretacji nie oceniał kwestii prawidłowości zastosowanej stawki podatku VAT przez sprzedającego – … S.A.

Odnośnie powołanych przez Państwa Spółkę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa Spółki będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i Państwa Spółka zastosuje się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).