Możliwość wystawiania faktur zbiorczych. - Interpretacja - 0112-KDIL1-2.4012.500.2021.2.ST

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 8 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.500.2021.2.ST

Temat interpretacji

Możliwość wystawiania faktur zbiorczych.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii wystawiania faktur zbiorczych na rzecz A za okres 10-ciu dni lub jednego miesiąca. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 grudnia 2021 r. (wpływ 8 grudnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Są Państwo czynnym podatnikiem VAT prowadzącym sklep ogólnospożywczy.

A chciałby nawiązać z Państwem współpracę polegającą na tym, że jego pracownicy realizowaliby u Państwa talony na mleko.

Talony będzie wystawiać A.

Każdy talon ma zawierać:

·miejsce i datę wystawienia,

·numer kolejny,

·imię i nazwisko pracownika,

·ilość litrów mleka UHT o zawartości tłuszczu 3,2%, do odbioru którego pracownik w danym miesiącu jest uprawniony,

·miejsce realizacji (w tym przypadku – Państwa sklep) oraz

·miesiąc realizacji.

Talony będą opieczętowane i opatrzone podpisem przez A.

Realizacja talonów odbywać ma się jednorazowo, do końca miesiąca, w którym zostały wystawione. Talony niezrealizowane w danym miesiącu, tracą ważność.

Pracownicy A mogą realizować talony w dowolnym dla siebie czasie, wybierając mleko dowolnego producenta w ilości wskazanej na talonie.

Wszystkie pojedyncze transakcje polegające na realizacji talonu, czyli sprzedaży mleka, mają opiewać na kwoty od 10 zł do 40 zł, a miesięczna suma transakcji nie byłaby wyższa niż 450 zł.

A za zrealizowane talony chce rozliczać się z Państwem miesięcznie, a ponieważ jest zakładem budżetowym scentralizowanym do VAT z JST, który w ramach centralizacji posługuje się numerem NIP jednostki nadrzędnej, żąda od Państwa pełnej faktury VAT obejmującej transakcję za dany miesiąc.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Talony na mleko w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy będą bonami różnego przeznaczenia (talon będzie upoważniał do odbioru określonej liczby litrów mleka UHT w kartonie o zawartości tłuszczu 3,2%, gdzie liczba litrów będzie różna dla poszczególnych pracowników A, a cena za jeden litr mleka będzie znana w momencie realizacji talonu). W chwili emisji talonu znane jest miejsce dostawy towarów, bo Państwa sklep jest wskazany na talonie jako miejsce realizacji, ale nie znają Państwo wartości towaru, a co za tym idzie kwoty należnego podatku VAT.

Przedmiotowe talony emitować będzie i dokonywać emisji w swoim imieniu A. Emisja tych talonów będzie emisją bonów w rozumieniu art. 2 pkt 42 ustawy. Wystawianie talonów na mleko przez A będzie transferem bonów w rozumieniu art. 2 pkt 45 ustawy i A będzie dokonywał transferu w swoim imieniu. A nie będzie działał w Państwa imieniu.

W zakresie realizacji talonów na mleko nie będą Państwo zawierać umowy z A.

A nie będzie miał wpływu na ceny mleka nabywanego przez jego pracowników przy użyciu talonów. O cenie mleka nabywanego przy użyciu talonu, będzie decydował pracownik wybierając mleko określonej marki oraz cena dnia.

Ww. A nie będzie miał wpływu na warunki dostawy mleka na rzecz jego pracowników i nie będzie ponosił odpowiedzialności za wady fizyczne mleka nabywanego przez jego pracowników przy użyciu talonów na mleko.

Na talonach na mleko określona jest ilość mleka UHT w kartonie o zawartości tłuszczu 3,2%, do zakupu którego jest upoważniony w danym miesiącu, wymieniony na talonie z imienia i nazwiska pracownik A, bez określania limitów kwotowych. Ilość litrów mleka do zakupu w danym miesiącu dla poszczególnych pracowników jest różna.

Talony będą realizowane jednorazowo. Realizacja jednego talonu to jedna transakcja, która będzie opiewać na kwoty od 15 zł do 45 zł, a miesięczna suma wszystkich transakcji nie będzie wyższa niż 450 zł dla wszystkich pracowników łącznie.

Pytanie (ostatecznie sformułowane przez Państwa w piśmie z 3 grudnia 2021 r.)

Czy A może żądać od Państwa wystawienia faktury zbiorczej, tj. czy Państwo mogą wystawić fakturę zbiorczą do takich transakcji za okres 10-ciu dni lub, jak chce A za okres jednego miesiąca?

Państwa stanowisko w sprawie

Wydając towar – w tym przypadku mleko, pracownikowi A, tak jak każdemu klientowi dokonującemu zakupów w sklepie są Państwo zobowiązani do zaewidencjonowania takiego zdarzenia w kasie fiskalnej i wydania dokumentu zakupu, czyli paragonu lub na żądanie klienta, wystawienia faktury VAT.

Realizując talon pracownik A powinien otrzymać paragon z numerem NIP. A żąda jednak pełnej faktury VAT. Wobec tego, po zrealizowaniu talonu każdy pracownik powinien otrzymać fakturę VAT, dokumentującą tą pojedynczą transakcję.

Nie ma możliwości wystawiania faktur zbiorczych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy.

Zgodnie z ust. 1 ww. przepisu:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 32 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze elektronicznej – rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Ww. przepis nakłada zatem na podatnika obowiązek wystawienia faktury wówczas, gdy odbiorcą czynności (dostawy towarów lub świadczenia usług) jest określony ww. podmiot.

Stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2)sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy:

Faktura powinna zawierać:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem;

16)w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:

a)obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub

b)w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty

– wyrazy „metoda kasowa”;

17)w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;

18)w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy ,,odwrotne obciążenie'';

18a) w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wyrazy ,,mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania;

19)w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:

a)przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,

b)przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub

c)innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;

20)w przypadku, o którym mowa w art. 106c – nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika – imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;

21)w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego – nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;

22)w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu – datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:

a)przebieg pojazdu – w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,

b)liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu – w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;

23)w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) – dane określone w art. 136;

24)w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:

a)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,

b)numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

Na mocy przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 dnia listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „dyrektywą”, państwa członkowskie zostały obowiązane do wprowadzenia rozwiązań prawnych dających podatnikom możliwość wystawiania faktur uproszczonych, tj. niezawierających wszystkich danych, które muszą być wyszczególnione na „pełnej” fakturze VAT, oraz gdy kwota faktury nie przekracza 100 euro lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej.

Stosownie do art. 220a ust. 1 dyrektywy:

Państwa członkowskie umożliwiają podatnikom wystawienie faktury uproszczonej w każdym z następujących przypadków:

a)kiedy kwota faktury nie przekracza 100 EUR lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej;

b)kiedy wystawiona faktura jest dokumentem lub notą uważaną za fakturę na mocy art. 219;

c)kiedy podatnik korzysta ze zwolnienia dla małych przedsiębiorstw przewidzianego w art. 284.

Natomiast w myśl ust. 2 ww. artykułu:

Państwa członkowskie nie zezwalają podatnikom na wystawienie faktury uproszczonej, w przypadku gdy wystawienie faktury wymagane jest na mocy art. 220 ust. 1 pkt 2 i 3 lub gdy podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów lub świadczenie usług wykonuje podatnik mniemający siedziby w państwie członkowskim, w którym należny jest VAT, lub podatnik, którego przedsiębiorstwo w tym państwie członkowskim nie uczestniczy w tej transakcji dostawy towarów lub świadczenia usług w rozumieniu art. 192a, a osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest osoba, której dostarczane są towary lub na rzecz której świadczone są usługi.

Art. 226b dyrektywy stanowi, że:

Jeżeli chodzi o faktury uproszczone wystawione zgodnie z art. 220a i art. 221 ust. 1 i 2, państwa członkowskie nakładają obowiązek umieszczenia na nich co najmniej następujących danych:

a)daty wystawienia faktury;

b)danych identyfikacyjnych podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi;

c)danych określających rodzaj dostarczonych towarów lub wykonanych usług;

d)należnego VAT lub danych potrzebnych do jego obliczenia;

e)w przypadku gdy wystawiona faktura jest dokumentem lub notą uznaną za fakturę na mocy art. 219, wyraźnego i jednoznacznego odniesienia do tej faktury pierwotnej oraz konkretnych danych, które ulegają zmianie.

Państwa członkowskie nie mogą wymagać umieszczania na fakturach innych danych niż dane, o których mowa w art. 226, 227 i 230.

Zgodnie z dyrektywą państwa członkowskie muszą uznawać za fakturę uproszczoną każdy dokument, który zawiera powyższe dane.

Jednocześnie art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy stanowi, że:

Faktura może nie zawierać w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro – danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Powyższe wskazuje, że zgodnie z przepisami ustawy, w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jestw euro, faktura może nie zawierać takich danych, jak:

·imię i nazwisko lub nazwa nabywcy towarów lub usług oraz jego adres;

·miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

·cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto);

·wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

·stawka podatku albo stawka podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

·suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

·kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Faktura taka musi jednak zawierać NIP nabywcy. Oznacza to, że paragon może stanowić fakturę uproszczoną pod warunkiem, że paragon ten zawiera numer NIP nabywcy.

Zgodnie z art. 106b ust. 5 ustawy:

W przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

W myśl art. 106g ust. 1 ustawy:

Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Natomiast ust. 2 ww. artykułu ustawy stanowi, że:

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy umożliwiają wystawienie przez podatnika faktur zbiorczych, przy czym terminy wystawiania faktur zostały określone w art. 106i ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 106i ust. 1 ustawy:

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Przepis art. 106i ustawy obejmuje zatem także te faktury, na których uwzględniona została więcej niż jedna transakcja, dokonana w danym miesiącu z kontrahentem, przy czym w przypadku szczególnych czynności, dla których w art. 106i ustawy przewidziano odrębne terminy wystawiania faktur – wystawiając fakturę zbiorczą należy mieć na uwadze także te regulacje.

Ponadto należy także mieć na względzie, że wystawianie faktur zbiorczych jest uprawnieniem sprzedawcy i w związku z tym nie ma on obowiązku wystawienia faktury zbiorczej, nawet na żądanie nabywcy. Jednocześnie należy podkreślić, że nie ma przeszkód, aby podatnik na jednej fakturze zawarł wszystkie transakcje dokonane w ciągu miesiąca kalendarzowego na rzecz jednego klienta.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT prowadzącym sklep ogólnospożywczy.

A chciałby nawiązać z Państwem współpracę polegającą na tym, że jego pracownicy realizowaliby u Państwa talony na mleko.

Talony na mleko w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy będą bonami różnego przeznaczenia. W chwili emisji talonu znane jest miejsce dostawy towarów, bo Państwa sklep jest wskazany na talonie jako miejsce realizacji, ale nie znają Państwo wartości towaru, a co za tym idzie kwoty należnego podatku VAT.

Każdy talon ma zawierać: miejsce i datę wystawienia, numer kolejny, imię i nazwisko pracownika, ilość litrów mleka UHT o zawartości tłuszczu 3,2%, do odbioru którego pracownik w danym miesiącu jest uprawniony, miejsce realizacji (Państwa sklep) oraz miesiąc realizacji. Ilość litrów mleka do zakupu w danym miesiącu dla poszczególnych pracowników jest różna.

Przedmiotowe talony emitować będzie i dokonywać emisji w swoim imieniu A. Emisja tych talonów będzie emisją bonów w rozumieniu art. 2 pkt 42 ustawy. Wystawianie talonów na mleko przez A będzie transferem bonów w rozumieniu art. 2 pkt 45 ustawy i A będzie dokonywał transferu w swoim imieniu. Talony będą opieczętowane i opatrzone podpisem przez A.

A nie będzie działał w Państwa imieniu. W zakresie realizacji talonów na mleko nie będą Państwo zawierać umowy z A.

A nie będzie miał wpływu na ceny mleka nabywanego przez jego pracowników przy użyciu talonów. O cenie mleka nabywanego przy użyciu talonu, będzie decydował pracownik wybierając mleko określonej marki oraz cena dnia.

Ww. A nie będzie miał wpływu na warunki dostawy mleka na rzecz jego pracowników i nie będzie ponosił odpowiedzialności za wady fizyczne mleka nabywanego przez jego pracowników przy użyciu talonów na mleko.

Realizacja talonów odbywać ma się jednorazowo, do końca miesiąca, w którym zostały wystawione. Pracownicy A mogą realizować talony w dowolnym dla siebie czasie, wybierając mleko dowolnego producenta w ilości wskazanej na talonie. Talony niezrealizowane w danym miesiącu, tracą ważność.

Realizacja jednego talonu to jedna transakcja, która będzie opiewać na kwoty od 15 zł do 45 zł, a miesięczna suma wszystkich transakcji nie będzie wyższa niż 450 zł dla wszystkich pracowników łącznie.

A za zrealizowane talony chce rozliczać się z Państwem miesięcznie, a ponieważ jest zakładem budżetowym scentralizowanym do VAT z JST, który w ramach centralizacji posługuje się numerem NIP jednostki nadrzędnej, żąda od Państwa pełnej faktury VAT obejmującej transakcję za dany miesiąc.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą możliwości wystawiania faktur zbiorczych na rzecz A z tytułu realizacji przedmiotowych transakcji za okres 10-ciu dni lub jednego miesiąca.

Dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie ma to na czyją rzecz dokonują Państwo dostawy mleka. Dlatego też, należy uwzględnić pozostałe istotne okoliczności wynikające z opisu sprawy.

Należy w pierwszej kolejności zauważyć, że w myśl art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Ustawodawca, chcąc ułatwić podmiotom prawa cywilnego zawieranie transakcji handlowych, wprowadził na grunt prawa zobowiązań zasadę swobody umów. Zasada ta obejmuje swoim zakresem także możliwość kształtowania przez strony formy umowy.

Umowa ustna jest jedną z dopuszczalnych form, w których może dojść do nawiązania stosunku umownego. Powyższy przepis wyraża więc zasadę swobody wyboru formy oświadczeń woli, które – jeśli są zgodne – powodują zawarcie umowy. W związku tym przyjąć należy, że wola podmiotów prawa cywilnego (osób fizycznych, osób prawnych i jednostek organizacyjnych mających zdolność prawną) może być wyrażona przez dowolne działanie i w dowolnej formie, jeżeli jest ona dostatecznie zrozumiała, a przepisy ustawowe nie przewidują w danym wypadku od tego wyjątków.

Stąd też dopuszczalne jest złożenie przez strony zgodnych oświadczeń woli ustnie, tj. poprzez samo ich wypowiedzenie (wyartykułowanie). Z taką sytuacją mamy do czynienia niemalże codziennie, np. robiąc zakupy w sklepie lub na bazarze.

Z przedstawionych przez Państwa okoliczności sprawy wynika, że A chciałby nawiązać z Państwem współpracę polegającą na tym, że jego pracownicy realizowaliby u Państwa talony na mleko, za które A chce rozliczać się z Państwem miesięcznie. Powyższe wskazuje na to, że pomiędzy Państwem a A wystąpi stosunek zobowiązaniowy (umowa ustna) w postaci zawartych uzgodnień co do zasad wydania towarów i rozliczania należności z tytułu realizacji talonów. Tym samym w niniejszej sprawie, nabywcą mleka będzie A, a tylko samo jego wydanie pracownikowi A będzie następować na podstawie imiennego talonu wystawionego na pracownika przez ten podmiot.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że z powołanego powyżej przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, na rzecz innego podatnika podatku VAT.

Zauważyć również należy, że sprzedaż na rzecz podmiotów innych niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych – a więc podatników podatku VAT – nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania na kasie rejestrującej.

Skoro w przedmiotowej sprawie nabywcą Państwa towarów będzie A, czyli podmiot prowadzący działalność gospodarczą, to w tej sytuacji nie wystąpi u Państwa obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej.

W analizowanej sytuacji nie można zgodzić się z Państwem, że wydając towar – w tym przypadku mleko, pracownikowi A, tak jak każdemu klientowi dokonującemu zakupów w sklepie będą Państwo zobowiązani do zaewidencjonowania takiego zdarzenia w kasie fiskalnej i wydania dokumentu zakupu, czyli paragonu lub na żądanie klienta, wystawienia faktury. O powyższym przesądza fakt, że w przedmiotowym przypadku nabywcą mleka będzie A – a nie jego pracownicy.

W tej sytuacji zobowiązani będą Państwo do udokumentowanie sprzedaży poprzez wystawienie faktury, w terminie określonym w wyżej powoływanym art. 106i ust. 1 ustawy. Nie ma przy tym przeszkód, aby wystawiali Państwo faktury zbiorcze, na których będą Państwo ujmowali wszystkie transakcje dokonane w okresie 10-ciu dni lub w ciągu miesiąca kalendarzowego na rzecz jednego nabywcy, w tym przypadku na rzecz A. Przy czym zauważyć należy, że faktura zbiorcza nie może dokumentować sprzedaży już zafakturowanej – więc jeżeli udokumentują Państwo dostawę mleka fakturą standardową, to nie będzie możliwości ponownego jej zafakturowania fakturą zbiorczą.

Podsumowując, będą mogli Państwo wystawiać faktury zbiorcze do takich transakcji za okres 10-ciu dni lub, jak chce A za okres jednego miesiąca – pod warunkiem, że nie udokumentują Państwo tej dostawy uprzednio fakturą standardową.

Oceniając zatem całościowo Państwa stanowisko, należało uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, bądź w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wydana jest w oparciu o przedstawiony przez Państwa opis zdarzenia przyszłego, lecz nie ocenia jego prawidłowości, w szczególności tego, czy poprawnie zakwalifikowali Państwo talony na mleko jako bony różnego przeznaczenia, czy A jest emitentem talonów na mleko oraz, czy wystawianie talonów na mleko przez A będzie transferem bonów. Interpretacja ocenia jedynie poprawność sformułowanego przez Państwa stanowiska w zakresie odnoszącym się do zadanego pytania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).