Uznanie aportu zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 1 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania aportu zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 marca 2022 r. (data wpływu 16 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

..... (dalej: „Wnioskodawca”) jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą: .... Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, oraz posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1 991 Nr 80 poz. 350 z późn. zm.) dalej: u.p.d.o.f. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza się w ramach podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz dokonał wyboru opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej metodą określoną w art. 30c u.p.d.o.f, a więc dochody przez niego uzyskiwane opodatkowane są tzw. metodą liniową.

Przeważającym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne (71.1 2.Z). Pozostałym przedmiotem prowadzonej przez wnioskodawcę działalności jest działalność oznaczona następującymi kodami PKD: 25.1 1 .Z, 33.11 .Z, 33.20.Z, 43.29.Z, 52.24.C, 70.22.Z, 71.20.B.

W związku z planowaną reorganizacją struktury biznesowej planuje wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki pod firmą ... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w ..., KRS: ... dalej: (... lub Nabywca). Wnioskodawca jest większościowym udziałowcem Nabywcy.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego do Nabywcy będzie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej pod firmą ..., obejmujący wszystko co wchodzić będzie w skład majątku jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej na moment aportu (dalej: Zespół składników) do Nabywcy.

Nabywca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce. W zakres przedmiotu działalności Nabywcy wchodzi przeważający przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Planowana reorganizacja struktury biznesowej zakłada kontynuację prowadzenia przez Nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawcę. Na skutek planowanej reorganizacji Nabywca jako podmiot, który przejmie Zespół składników ma kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o otrzymany Zespół składników wykorzystując je do prowadzenia własnej działalności gospodarczej, której profil obejmuje przedmiot działalności prowadzony przez Wnioskodawcę.

W skład majątku przekazywanego w związku w wniesieniem do Nabywcy wkładu niepieniężnego (w skład Zespołu składników) wchodzić będą w szczególności:

1.środki trwałe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej:

1.1.agregat .....,

1.2.hala produkcyjna z budynkiem socjalnym,

1.3.notebook ....,

1.4.samochód ciężarowy .....,

1.5.spawarka inwertorowa,

1.6.samochód .....,

1.7.wiertarka .....,

1.8.zagęszczarka gruntu ......;

2.prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów leasingu, umów kredytowych, umów o prowadzenie rachunku bankowego, umów o pracę;

3.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo Wnioskodawcy;

4.zobowiązania a także wierzytelności, które są związane z prowadzoną działalnością (w tym w szczególności zobowiązania płatnicze, zobowiązania z innych umów związanych z działalnością, dostawami energii, umów o pracę, umów o świadczenie usług, należnościami od kontrahentów, zobowiązaniami wynikającymi z umów leasingu);

5.zapasy, materiały, towary oraz wyposażenie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą;

6.prawa do dokumentacji, umów, dokumentów kadrowych, instrukcji i innej dokumentacji związanej z prowadzonym przedsiębiorstwem Wnioskodawcy;

7.środki finansowe zgromadzone na rachunku bankowym i w kasie;

8.know-how związany z umiejętnością prowadzenia działalności gospodarczej oraz tajemnice przedsiębiorstwa;

9.księgi rachunkowe jednoosobowej działalności gospodarczej i inne dokumenty (np. handlowe) związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, niezbędne do kontynuowania przez Nabywcę działalności gospodarczej prowadzonej w ramach Zespołu składników oraz dokonywania niezbędnych rozliczeń np. dla celów podatkowych);

W odniesieniu do niektórych umów, których przeniesienie wymagać będzie zgody odpowiednich podmiotów, przeniesienie tych umów nastąpi pod warunkiem uzyskania niezbędnych zgód. Jeśli którykolwiek z wykonawców usług nie wyrazi zgody na przeniesienie na Nabywcę praw i obowiązków stanowiących element wnoszonego aportem Zespołu składników, wynikających z takich umów, wówczas Nabywca będzie dążył do zawarcia – w dacie zawarcia transakcji lub bezpośrednio po tej dacie — nowej umowy (o porównywalnej treści i warunkach) z tym samym wykonawcą, który odmówił wyrażenia zgody na przeniesienie praw i obowiązków.

Przenoszony Zespół składników stanowi całość aktywów wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W ramach planowanego wniesienia wkładu niepieniężnego, przedmiotem wkładu wnoszonego do Nabywcy będzie cały majątek wykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej, bez wyłączenia jakiegokolwiek z jego elementów.

W związku z planowanym aportem dojdzie do przeniesienia do Nabywcy pracowników, ze względu na fakt, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zatrudnia dwie osoby w oparciu o stosunek pracy. W przypadku pracowników zostaną oni przeniesieni do Nabywcy w trybie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. 1974 nr 24 poz. 141 z późn. zm.) w związku z przejściem całego zakładu pracy Wnioskodawcy na rzecz Nabywcy.

Po przeniesieniu do Nabywcy w drodze aportu Zespołu składników, Nabywca posiadać będzie możliwość kontynuowania prowadzenia uprzednio prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej przy użyciu otrzymanego zespołu składników materialnych i niematerialnych.

Mający być przedmiotem aportu Zespół składników stanowi całość zdolną do wykonywania działalności w zakresie prowadzonym dotychczas przez Wnioskodawcę. W ramach transakcji na Nabywcę przeniesione zostaną wszystkie składniki majątku wchodzącego w skład jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, zatem składniki te są organizacyjnie i funkcjonalnie powiązane w ten sposób, że umożliwiają prowadzenie działalności w tym zakresie przez Nabywcę, przy wykorzystaniu zaplecza osobowego i technicznego Nabywcy.

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że aport Zespołu składników, jak również niniejszy wniosek nie są złożone w celu obejścia prawa podatkowego, unikania opodatkowania lub nadużycia prawa w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 4-5 ustawy z dnia 1 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535 z późn. zm., dalej: u.p.t.u.). Aport składników zostanie bowiem przeprowadzony z powodów biznesowych, tj. zamiaru uproszczenia struktury biznesowej i zakumulowania jej na poziomie Nabywcy, który obecnie prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą o profilu zbieżnym z dotychczasową działalnością Wnioskodawcy.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 1)

Czy wniesienie tytułem wkładu niepieniężnego do Nabywcy całego majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, którego elementy opisane zostały we wniosku, obejmującego zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy wniesienie w drodze wkładu niepieniężnego do Nabywcy opisanego we wniosku ogółu składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności gospodarczej, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy Rady 2006/1 12/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa 112), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie całości lub części majątku podatnika, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Z kolei zgodnie z art. 6 pkt 1 u.p.t.u. przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy u.p.t.u. nie obejmują definicji przedsiębiorstwa. Kierując się zatem zasadami wykładni systemowej oraz spójnością systemu prawa należy zatem sięgnąć do definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 nr 1 6 poz. 93 z późn. zm., dalej: Kodeks cywilny). Zasadność wykorzystania definicji zawartej w przepisach Kodeksu cywilnego w takim przypadku potwierdzają także sądy administracyjne, przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 9 maja 2013 r., I SA/Sz 944/12: "Odnosząc się do wyłączenia z opodatkowania przewidzianego w tym artykule, zauważyć należy, że w ustawie o Podatku VAT nie określono definicji "przedsiębiorstwa", zasadnie więc organ uznał, że pojęcie to należy interpretować zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego."

Zgodnie z treścią art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.koncesje, licencje i zezwolenia;

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.tajemnice przedsiębiorstwa;

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy wskazać, że w art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazany jest jedynie przykładowy katalog składników niematerialnych i materialnych, które mogą tworzyć pewną całość organizacyjną, służącą do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie wszystkie z ww. elementów muszą wchodzić w skład przedsiębiorstwa. Analogicznie, obok tych składników, w skład przedsiębiorstwa mogą wchodzić także inne czynniki (por. Kidyba Andrzej (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna, wyd. II).

Kluczowe zatem w kontekście oceny prawnej pojęcia przedsiębiorstwa na gruncie Kodeksu cywilnego, a w konsekwencji także u.p.t.u. jest:

1.organizacyjne powiązanie pomiędzy składnikami majątku, które łączy te składniki w kompleks wzajemnie się uzupełniających i współgrających elementów tworzących organizacyjną całość;

2.funkcjonalne powiązanie pomiędzy składnikami majątku wyrażające się w zdolności zespołu składników majątku do realizowania określonych zadań gospodarczych przy ich wykorzystaniu.

Podobne stanowisko wyraża na gruncie art. 6 pkt 1 u.p.t.u. również Naczelny Sąd Administracyjny w wydawanych przez siebie orzeczeniach, w tym w:

1.wyroku z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1662/10: „Przyjmuje się więc, że zawarta w art. 55¹ k.c. ustawowa definicja przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym odrywa to pojęcie od podmiotu, do którego przedsiębiorstwo należy i kładzie nacisk na tworzące je składniki materialne i niematerialne oraz ich połączenie organizacyjne i funkcjonalne. Zgodnie z tą definicją, przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym jest pewien zorganizowany zespół dóbr materialnych i niematerialnych, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych",

2.wyroku z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt I FSK 1062/10: „Wymienione w art. 551 Kodeksu cywilnego składniki przedsiębiorstwa zostały wskazane w sposób przykładowy a nie enumeratywny, czego dowodzi użyty w przepisie zwrot "w szczególności". Z przywołanej definicji wynika istotna cecha wskazanego zespołu składników - muszą one stanowić zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia określonej działalności. Poszczególne składniki majątkowe nie stanowią przypadkowego zbioru rzeczy i praw, lecz pozostają ze sobą w relacjach funkcjonalnych i organizacyjnych, które czynią z nich całość zdolną do realizacji określonej działalności",

3.wyroku z dnia 27 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1896/11: „Zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości (wyroki Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2010 r., ICSK 703/09, LEX nr 724984, z dnia 3 grudnia 2009 r., IICSK215/09. LEX nr 551060)";

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, w związku z planowanym wniesieniem przez Wnioskodawcę aportu dojdzie do przeniesienia całego majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę do prowadzania działalności gospodarczej do Nabywcy. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiot przeniesienia będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 u.p.t.u. ponieważ:

1.przedmiotem przeniesienia będzie cały zespół składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej, objęty definicją przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, obejmujący przykładowe elementy wskazane w definicji;

2.wnoszone składniki są ze sobą powiązane funkcjonalnie w ten sposób, iż służą prowadzeniu działalności gospodarczej o określonym profilu przez Wnioskodawcę. Przenoszone składniki materialne i niematerialne wzajemnie tworzą całość organizacyjną, która umożliwia realizację celów gospodarczych związanych z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę;

3.wnoszony do Nabywcy majątek jest przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy i jest możliwy do jej prowadzenia przy ich wykorzystaniu. Ponadto przenoszony majątek w dalszym ciągu jest wykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej oraz generuje w jej ramach dochód;

4.Nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę przy pomocy składników majątku przekazywanych w ramach planowanego aportu. W szczególności w oparciu o przejęty majątek Nabywca będzie prowadził segment działalności w tożsamym zakresie w jaki dotychczas działalność prowadzi Wnioskodawca, przy wykorzystaniu składników majątkowych i niemajątkowych wykorzystywanych do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy wniesienie aportem zespołu składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej do Nabywcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na treść art. 6 pkt 1 u.p.t.u.

Ponadto, ponieważ art. 6 pkt 1 u.p.t.u. stanowi implementację art. 19 Dyrektywy, w celu dokonania pełnej wykładni tego przepisu i ustalenia prawidłowego rozumienia pojęcia "przedsiębiorstwo" na gruncie u.p.t.u. konieczne jest nie tylko odwołanie się do przepisów Kodeksu cywilnego, u.p.t.u. czy Dyrektywy 112, ale również do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE ("TSUE"). W orzeczeniu z 29 października 2009 r. w sprawie C-29/08 Skatteverket TSUE wskazał, że " (...) W każdym razie zakładając nawet, że art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy lub art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 mogą mieć zastosowanie do transakcji takiej jak ta będąca przedmiotem postępowania przed sądem krajowym (...) zaznaczyć trzeba, że SKF i rząd szwedzki wskazały podczas rozprawy, iż Królestwo Szwecji skorzystało z przewidzianej w tych przepisach możliwości uznania, że przekazanie całości aktywów nie mieści się w zakresie stosowania szóstej dyrektywy. W takich okolicznościach zbycie (...) prowadzące do przekazania całości aktywów nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. (...) Jednakże w zakresie w jakim zbycie (...) można zrównać z przekazaniem całości lub części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy lub art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 oraz pod warunkiem, że zainteresowane państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w tych przepisach, transakcja ta nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (...)".

W rezultacie, z orzecznictwa TSUE wynika, że na gruncie u.p.t.u. stanowiącej implementację art. 19 Dyrektywy 112, czynność zbycia majątku w ramach aportu wszelkich aktywów wykorzystywanych w ramach prowadzonej uprzednio działalności gospodarczej dostawę przedsiębiorstwa i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli zostaną spełnione łącznie dwa warunki:

1.przedmiotem aportu do nabywcy jest całość majątku wchodzącego w skład dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej;

2.państwo członkowskie implementowało przepisy wyłączające z zakresu Dyrektywy 112 przekazanie całości lub części przedsiębiorstwa, tj. art. 1 9 akapit 1 Dyrektywy 112.

Powyższe warunki zostaną spełnione w niniejszej sprawie albowiem:

1.w skład aportu wchodzić będzie cały majątek wykorzystywany przez Wnioskodawcę w ramach uprzednio prowadzonej przez niego działalności gospodarczej przeznaczony do prowadzenia tej działalności gospodarczej;

2.polski ustawodawca skorzystał z przewidzianej w przepisach Dyrektywy 112 możliwości uznania, że przekazanie odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku nie mieści się w zakresie stosowania Dyrektywy 112, ponieważ art. 6 pkt 1 u.p.t.u. stanowi implementację do prawa krajowego art. 19 Dyrektywy 112.

Zatem, wydanie całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT także na gruncie art. 6 pkt 1 u.p.t.u. w zw. z art. 19 Dyrektywy 112.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzanie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

1.interpretacja indywidualna z dnia 23 września 2021 r. wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.381.2021.1.DS;

2.interpretacja indywidualna z dnia 22 września 2021 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.484.2021.1.ASZ;

3.interpretacja indywidualna z dnia 14 lutego 2020 r., wydana przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.652.2019.2.JG;

4.interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.401 2.571.2018.1.MK;

5.interpretacja indywidualna z dnia 22 października 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.772.2018.1.AGW;

6.interpretacja indywidualna z dnia 5 października 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4012.382.2018.2.MŁ;

7.interpretacja indywidualna z dnia 16 listopada 2017 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4012.395.2017.1.AKR.

Podsumowując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wniesienie tytułem aportu do Nabywcy całości majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 u.p.t.u. w zw. z art. 19 Dyrektywy 112.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie uznania aportu zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 z późn.zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem,

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego,

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, iż zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego,

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn.zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145, str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w związku z planowaną reorganizacją struktury biznesowej planuje wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki pod firmą ... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca jest większościowym udziałowcem Nabywcy. Przedmiotem wkładu niepieniężnego do Nabywcy będzie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej pod firmą ..., obejmujący wszystko co wchodzić będzie w skład majątku jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej na moment aportu do Nabywcy. Nabywca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce. W zakres przedmiotu działalności Nabywcy wchodzi przeważający przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Planowana reorganizacja struktury biznesowej zakłada kontynuację prowadzenia przez Nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawcę. Na skutek planowanej reorganizacji Nabywca jako podmiot, który przejmie Zespół składników ma kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o otrzymany Zespół składników wykorzystując je do prowadzenia własnej działalności gospodarczej, której profil obejmuje przedmiot działalności prowadzony przez Wnioskodawcę. Przenoszony Zespół składników stanowi całość aktywów wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W ramach planowanego wniesienia wkładu niepieniężnego, przedmiotem wkładu wnoszonego do Nabywcy będzie cały majątek wykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej, bez wyłączenia jakiegokolwiek z jego elementów. W związku z planowanym aportem dojdzie do przeniesienia do Nabywcy pracowników, ze względu na fakt, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zatrudnia dwie osoby w oparciu o stosunek pracy. W przypadku pracowników zostaną oni przeniesieni do Nabywcy w trybie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy w związku z przejściem całego zakładu pracy Wnioskodawcy na rzecz Nabywcy. Mający być przedmiotem aportu Zespół składników stanowi całość zdolną do wykonywania działalności w zakresie prowadzonym dotychczas przez Wnioskodawcę. W ramach transakcji na Nabywcę przeniesione zostaną wszystkie składniki majątku wchodzącego w skład jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, zatem składniki te są organizacyjnie i funkcjonalnie powiązane w ten sposób, że umożliwiają prowadzenie działalności w tym zakresie przez Nabywcę, przy wykorzystaniu zaplecza osobowego i technicznego Nabywcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy wniesienie tytułem wkładu niepieniężnego do Nabywcy całego majątku wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, obejmującego zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że planowana transakcja wniesienia do Spółki z o.o. wkładu niepieniężnego w postaci składników materialnych i niematerialnych, o których mowa we wniosku, będzie wyłączona z opodatkowania w myśl art. 6 pkt 1 ustawy, jako zbycie przedsiębiorstwa.

Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki z o.o. będzie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności, obejmujący co do zasady wszystko co wchodzić będzie w skład majątku działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę na moment aportu. Przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki z o.o. będzie zatem Przedsiębiorstwo (zespół składników majątkowych i niemajątkowych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej). Działalność gospodarcza oparta o składniki majątkowe i niemajątkowe Przedsiębiorstwa będzie kontynuowana w ramach Spółki z o.o. w niezmienionej formie.

Wobec powyższego, zespół składników majątkowych, który ma zostać wniesiony jako aport do Spółki z o.o. będzie stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, i będzie mieć możliwość samodzielnego działania i kontynuowania dotychczasowej działalności gospodarczej zbywcy.

Kierując się zatem przedstawionym powyżej opisem sprawy, stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki do uznania składników materialnych i niematerialnych, wchodzących w skład prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i mających być przedmiotem aportu, za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Tym samym, planowana przez Wnioskodawcę transakcja wniesienia ww. majątku do Spółki z o.o. będzie stanowić transakcję zbycia, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy oraz na tej podstawie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, wniesienie przez Wnioskodawcę do Spółki z o.o. wkładu niepieniężnego w postaci Przedsiębiorstwa stanowi transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, w związku z czym czynność ta nie będzie podlegała przepisom ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług.

Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).