Opodatkowanie planowanej dostawy nieruchomości niezabudowanej o różnym przeznaczeniu wynikającym z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 28.12.2020, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.540.2020.1.MP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie planowanej dostawy nieruchomości niezabudowanej o różnym przeznaczeniu wynikającym z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2020 r. (data wpływu 29 września 2020 r.), uzupełnionym w dniu 29 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej dostawy nieruchomości niezabudowanej o różnym przeznaczeniu wynikającym z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej dostawy nieruchomości niezabudowanej o różnym przeznaczeniu wynikającym z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wniosek uzupełniono w dniu 29 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina () jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Nieruchomość gruntowa składa się z jednej działki oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako nr () o powierzchni 0,9955 ha, położona w obrębie () Dla nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta nr .

Przedmiotowa nieruchomość jest niezabudowana.

Zgodnie z ewidencją gruntów działka oznaczona jest symbolem użytku:

użytek rolny klasa I 0,8821 ha,
użytek rolny klasa II - 0,1134 ha.

Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obowiązującego na tym terenie na podstawie uchwały nr Rady Miejskiej z dnia 31 maja 2006 r. ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym z dnia 2 lipca 2006 r., ze zmianami wprowadzonymi uchwałą nr .. Rady Miejskiej z dnia 25 czerwca 2010 r., ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym z dnia 2 września 2010 r.:

działka nr ewidencyjny o powierzchni 0,9955 ha, położona w miejscowości , znajduje się w części na obszarze oznaczonym symbolem A0MN, jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a w dalszej części na obszarze oznaczonym symbolem A122ZP, jako tereny zieleni parkowej, A63U jako tereny usług komercyjnych.

Przedmiotowa nieruchomość jest przedmiotem dzierżawy z przeznaczeniem pod tablicę informacyjno-reklamową o powierzchni 8 m², z tego tytułu pobierany jest czynsz dzierżawny opodatkowany stawką podatkową w wysokości 23%.

Gmina () nie poniosła żadnych nakładów na ulepszenie nieruchomości.

Rada Miejska () uchwałą nr () z dnia 30 stycznia 2020 r. wyraziła zgodę na sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

Dla przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina wykorzystywała ww. nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych co najmniej przez 5 lat, oraz nie ponosiła żadnych wydatków na jej ulepszenie w wysokości 30% wartości początkowej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina (), sprzedając przedmiotową nieruchomość niezabudowaną, która w części przeznaczona jest pod tereny mieszkaniowe i komercyjne powinna być opodatkowana według stawki 23%, oraz czy tereny zielone powinny być zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość gruntowa, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się w części na obszarze oznaczonym symbolem A20MN, jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a w dalszej części na obszarze oznaczonym symbolem A122ZP, jako tereny zieleni parkowej, A63U jako tereny usług komercyjnych.

Jak stanowi przepis art. 2 pkt 33, który określa definicję terenów budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z pomiarami nieruchomości powierzchnia zajęta pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i zagrodową oraz pod usługi komercyjne wynosi 0,5938 ha, a pod tereny zielone wynosi 0,4017 ha.

W świetle powyższego, zdaniem Gminy, część nieruchomości przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową oraz usługi komercyjne powinna być opodatkowana stawką 23%, natomiast pozostałą część należy zwolnić z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy. Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, pod pojęciem tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe uregulowania oznaczają, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi są zwolnione od podatku VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Stosownie zaś do art. 15 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w planie miejscowym, określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o rożnym przeznaczeniu lub różnych zasadach gospodarowania.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina planuje sprzedaż nieruchomości gruntowej składającej się z jednej działki oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako nr o powierzchni 0,9955 ha. Przedmiotowa nieruchomość jest niezabudowana.

Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obowiązującego na tym terenie, działka znajduje się w części na obszarze oznaczonym symbolem A0MN, jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a w dalszej części na obszarze oznaczonym symbolem A122ZP, jako tereny zieleni parkowej, A63U jako tereny usług komercyjnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zasad opodatkowania dostawy ww. nieruchomości niezabudowanej, która w części przeznaczona jest pod tereny mieszkaniowe i komercyjne oraz częściowo jako tereny zielone.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że dostawa przez Wnioskodawcę działki nr będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną) i dla tej czynności Gmina wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Wobec tego, powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast odnosząc się do zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży działki nr należy wskazać, że z przedstawionego opisu sprawy wynika, że działka będąca przedmiotem zbycia zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego znajduje się w części na obszarze oznaczonym symbolem A0MN, jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a w dalszej części na obszarze oznaczonym symbolem A122ZP, jako tereny zieleni parkowej, A63U jako tereny usług komercyjnych.

W kontekście powołanych przepisów prawa należy wskazać, że w tej sytuacji Wnioskodawca przy sprzedaży działki nr o różnym przeznaczeniu wynikającym z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego będzie zobowiązany do zastosowania właściwej stawki podatku VAT, bądź zwolnienia od podatku. W konsekwencji, sprzedaż części działki przeznaczonej na podstawie ww. planu jako teren pod zabudowę mieszkaniową oraz pod usługi komercyjne nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i jako dostawa terenu budowlanego powinna być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT. Natomiast planowana sprzedaż części działki, która przeznaczona jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren zieleni parkowej będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W odniesieniu do części działki, stanowiącej teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową oraz usługi komercyjne, która nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy dodatkowo przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dla dostawy tej części działki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT, przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W analizowanej sprawie Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dla dostawy części działki nr przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową oraz usługi komercyjne. Powyższe wynika z faktu, że jak wskazał Wnioskodawca nieruchomość gruntowa będąca przedmiotem wniosku była przez Gminę wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, nie będzie spełniona przesłanka warunkująca skorzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu.

Podsumowując, planowana dostawa części działki nr , która przeznaczona jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny zabudowy mieszkaniowej oraz usługi komercyjne nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, lecz będzie podlegać opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT.

W konsekwencji należy stwierdzić, że zbycie opisanej działki w części przeznaczonej pod zabudowę a w części nieprzeznaczonej pod zabudowę (tereny zielone) może być opodatkowane odpowiednio właściwą stawką podatku oraz zwolnione od podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem (dotyczące np. stawki podatku) nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe od 1 listopada 2019 r. przy czym WIS dotyczy stanu prawnego obowiązującego od 1 lipca 2020 r. Zatem kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie