Temat interpretacji

Prawo do odzyskania podatku związanego z realizacją operacji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. ().

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Gmina) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina w marcu 2018 r. złożyła wniosek do Urzędu Marszałkowskiego Województwa o przyznanie pomocy na realizację operacji (zadania) pn. () z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach działania Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich, (typ operacji: Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne).

Do wniosku o przyznanie pomocy załączono oświadczenie, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), Gmina realizując operację pn. () nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT.

W związku z pozytywną oceną złożonego wniosku, w dniu 11 czerwca 20xx r. podpisano umowę o przyznanie pomocy.

Celem planowanej operacji jest zapewnienie odpowiednich warunków do organizowania i animowania uczestnictwa społeczności wiejskiej w wydarzeniach artystycznych, kulturalnych czy integracyjnych, poprzez budowę dwóch świetlic wiejskich.

Miejscem realizacji zadania są działki: działka ewidencyjna nr 3 oraz działka ewidencyjna nr 1/2.

Zadanie pn. () polega na budowie dwóch świetlic wiejskich wraz z zagospodarowaniem otaczającego je terenu.

Świetlica wiejska:

Dane techniczne: Powierzchnia użytkowa 119,50 m² , Powierzchnia zabudowy 130,00 m² , Kubatura 630,50 m³ .

Zakres zadania obejmuje m.in.:

• wykonanie robót ziemnych, fundamentów, posadzki,
• wykonanie drewnianej konstrukcji wiaty oraz pokryciu dachu dachówką bitumiczną gontem bitumicznym,
• montaż boazerii z listew drewnianych, izolacji cieplnych i przeciwdźwiękowych z wełny mineralnej,
• tynkowanie wewnętrzne,
• licowanie ścian płytkami,
• malowanie,
• montaż stolarki okiennej i drzwiowej,
• wykonanie instalacji elektrycznej, odgromowej i piorunochronnej,
• wykonanie instalacji wodociągowej oraz kanalizacji sanitarnej,
• montaż elementów wyposażenia sanitariatów i kuchenki pomocniczej,
• montaż grzejników panelowych i konwektorowych,
• zagospodarowanie otoczenia poprzez utwardzenie nawierzchni oraz montaż placu zabaw wraz z wykonaniem stref bezpieczeństwa z piasku.

Świetlica wiejska:

Dane techniczne: Powierzchnia użytkowa 119,50 m² , Powierzchnia zabudowy 130,00 m² , Kubatura 630,50 m³ .

Zakres zadania obejmuje m.in.:

• wykonanie robót ziemnych, fundamentów, posadzki,
• wykonanie drewnianej konstrukcji wiaty oraz pokrycie dachu dachówką bitumiczną gontem bitumicznym,
• montaż boazerii z listew drewnianych, izolacji cieplnych i przeciwdźwiękowych z wełny mineralnej,
• tynkowanie wewnętrznym,
• licowanie ścian płytkami,
• malowanie,
• montaż stolarki okiennej drzwiowej,
• wykonanie instalacji elektrycznej, odgromowej i piorunochronnej,
• wykonanie instalacji wodociągowej oraz sanitarnej,
• montaż zbiornika bezodpływowego,
• montaż elementów wyposażenia sanitariatów i kuchenki pomocniczej,
• montaż grzejników panelowych i konwektorowych,
• zagospodarowanie otoczenia poprzez utwardzenie nawierzchni.

W każdej ze świetlic wiejskich będzie znajdować się sala spotkań, kuchenka pomocnicza, pomieszczenie gospodarcze oraz toalety. Teren wokół świetlic zostanie uporządkowany i zagospodarowany, a w () przy świetlicy powstanie plac zabaw. Obie świetlice przeznaczone będą do organizowania imprez (np. dożynek) i spotkań wiejskich (np. zebrań). Będzie można w nich przygotowywać i prowadzić różnego rodzaju zajęcia i inicjatywy społeczne dla mieszkańców. Obiekty będą ogólnodostępne, w tym dla osób niepełnosprawnych. Gmina przeprowadziła już postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na ww. zadanie, w wyniku którego wyłoniono wykonawcę budowy świetlic wiejskich wraz z zagospodarowaniem otoczenia wokół nich.

Zakończenie budowy planowane jest na 31 maja 20xx r. Gmina za wykonane prace otrzyma od wykonawcy faktury VAT obejmujące naliczony podatek VAT w stawce 23%.

Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Gmina realizując projekt będzie realizowała zadanie własne nałożone na Jednostkę Samorządu Terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (art. 7 ust. 1), których efekt będzie udostępniany przez Gminę nieodpłatnie. Tym samym Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), będzie przysługiwało prawo odzyskania podatku VAT naliczonego w fakturach VAT wystawionych przez wykonawcę, któremu zlecono budowę świetlic, objętą operacją pn. (), która jest przedmiotem dofinansowania w ramach umowy o przyznanie pomocy?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie w świetle art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie będzie przysługiwało prawo odzyskania podatku VAT naliczonego w fakturach VAT wystawionych przez wykonawcę, któremu zlecono budowę świetlic, objętą operacją pn. (), która jest przedmiotem dofinansowania w ramach umowy o przyznanie pomocy. Związane jest to z działaniem Gminy przy budowie świetlic jako organ władzy publicznej na mocy art. 15 ust. 6 ww. ustawy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ponadto zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnymi na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, należy do zadań własnych Gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy kultury.

Mając na uwadze przedstawione powyżej przepisy prawa, Gmina stoi na stanowisku, że budowa świetlic wiejskich wraz z zagospodarowaniem otoczenia wokół nich we wsiach () i () odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej. W takim ujęciu Gmina nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. W związku z powyższym nie będzie Gminie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina, będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem od towarów i usług, w marcu 2018 r. złożyła wniosek do Urzędu Marszałkowskiego Województwa o przyznanie pomocy na realizację operacji pn. () z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach działania Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich. W związku z pozytywną oceną złożonego wniosku, w dniu 11 czerwca 20xx r. podpisano umowę o przyznanie pomocy.

Celem planowanej operacji jest zapewnienie odpowiednich warunków do organizowania i animowania uczestnictwa społeczności wiejskiej w wydarzeniach artystycznych, kulturalnych czy integracyjnych, poprzez budowę dwóch świetlic wiejskich.

W każdej z świetlic wiejskich będzie znajdować się sala spotkań, kuchenka pomocnicza, pomieszczenie gospodarcze oraz toalety. Teren wokół świetlic zostanie uporządkowany i zagospodarowany, a w () przy świetlicy powstanie plac zabaw. Obie świetlice przeznaczone będą do organizowania imprez (np. dożynek) i spotkań wiejskich (np. zebrań). Będzie można w nich przygotowywać i prowadzić różnego rodzaju zajęcia i inicjatywy społeczne dla mieszkańców. Obiekty będą ogólnodostępne, w tym dla osób niepełnosprawnych.

Zakończenie budowy planowane jest na 31 maja 20xx r. Gmina za wykonane prace otrzyma od wykonawcy faktury VAT obejmującą naliczony podatek VAT w stawce 23%.

Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Gmina realizując projekt będzie realizowała zadanie własne nałożone na Jednostkę Samorządu Terytorialnego przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (art. 7 ust. 1 pkt 9), których efekt będzie udostępniany przez Gminę nieodpłatnie. Tym samym Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT towarów ani usług związanych z realizowaną inwestycją.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku związanego z realizacją operacji pn. ().

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy towary i usługi nabywane w ramach ww. operacji nie będą służyły czynnościom opodatkowanym. Jak wskazał Wnioskodawca obie świetlice przeznaczone będą do organizowania imprez (np. dożynek) i spotkań wiejskich (np. zebrań). Będzie można w nich przygotowywać i prowadzić różnego rodzaju zajęcia i inicjatywy społeczne dla mieszkańców. Obiekty będą ogólnodostępne i udostępniane przez Gminę nieodpłatnie. Ponadto, opisana we wniosku inwestycja jest wykonywana w związku z realizacją zadań własnych Gminy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe oznacza, że w analizowanej sprawie Gmina realizować będzie opisaną inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie działać będzie w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi związane z realizacją przedmiotowej inwestycji nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione i Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego poniesionego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji.

W konsekwencji Gminie z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z realizacją ww. operacji Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działała jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie ma zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT związanego z realizacją operacji pn. ().

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej