Temat interpretacji

prawo do pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z faktur dokumentujących wydatki poniesione na utworzenie Laboratorium

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2020 r. (data wpływu 6 listopada 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z faktur dokumentujących wydatki poniesione na utworzenie Laboratorium -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z faktur dokumentujących wydatki poniesione na utworzenie Laboratorium.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 grudnia 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Instytut (dalej: Wnioskodawca lub Instytut) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest instytutem badawczym, którego zadania zostały zdefiniowane w ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 poz. 1158, z późn. zm.). Wnioskodawca na mocy wskazanych przepisów posiada osobowość prawną.

Zgodnie z przepisami ustawy o instytutach badawczych, do podstawowej działalności Instytutu należy prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, przystosowywanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeb praktyki oraz wdrażanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych (komercjalizacja). Generalnie działalność Instytutu skupia się na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych, celem ich późniejszego wdrożenia i zaoferowania praktyce (biznesowi). Program badawczy Instytutu obejmuje wszystkie zagadnienia związane z produkcją ogrodniczą, począwszy od badań nad biologicznymi podstawami produkcji owoców, warzyw i roślin ozdobnych przez biotechnologię, genetykę i hodowlę twórczą roślin ogrodniczych, agrotechnikę, fitopatologię, szkółkarstwo i ochronę zasobów genowych roślin sadowniczych, warzywnych i ozdobnych, nawadnianie roślin, uprawę grzybów jadalnych, przetwórstwo i przechowalnictwo owoców i warzyw, bezpieczeństwo żywności, agroinżynierię, ekonomikę i marketing. Wskazane działania badawcze Instytutu nastawione są na komercjalizację ich wyników, czego zresztą wymaga ustawa o instytutach, która to działalność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych.

Poza analizami dla potrzeb tematów badawczych, laboratoria Instytutu świadczą także usługi komercyjne dla krajowych producentów i eksporterów żywności, w tym wykonują analizy zawartości metali ciężkich, azotanów i azotynów oraz pozostałości środków ochrony roślin. Wskazane usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 265 ust. 1 pkt 2 oraz art. 267 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn. Dz.U. 2020 poz. 85), efekty finansowe badań naukowych i prac rozwojowych przeprowadzanych przez Instytut są jednym z kryteriów ewaluacji jego działalności naukowej. Ponadto, jak wynika z § 22 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 22 lutego 2019 r. w sprawie ewaluacji jakości działalności naukowej (Dz.U. poz. 392), przy ocenie efektów finansowych badań naukowych i prac rozwojowych Instytutu uwzględnia się m.in. przychody z tytułu komercjalizacji wyników badań naukowych lub prac rozwojowych lub know-how związanego z tymi wynikami.

Instytut zamierza zrealizować przedsięwzięcie pt. (dalej: albo Labolatorium). Dotyczy ono unowocześnienia oferty badawczej . Instytutu (dalej: ), poprzez modernizację systemu sterująco-monitorującego utrzymującego atmosfery kontrolowane i układu chłodniczego w doświadczalnym obiekcie przechowalniczym oraz zakup i uruchomienie aparatury najnowszej generacji pozwalającej na weryfikację ilościową i jakościową przemian fizjologicznych w przechowywanych surowcach i produktach. Realizacja przedsięwzięcia poprzez dostęp do infrastruktury o światowych standardach pozwoli na utworzenie na bazie struktury nowej komórki ukierunkowanej na wysokospecjalistyczne badania w zakresie analizy jakości warunkowanej przemianami fizjologicznymi zachodzącymi w trakcie przechowywania produktów ogrodniczych.

Stworzone w ramach przedsięwzięcia laboratorium będzie pełnić funkcje badawczo- rozwojowe polegające na prowadzeniu badań i kreowaniu innowacji w opracowywaniu zaleceń nowych i optymalizacji istniejących technologii przechowywania produktów ogrodniczych (owoce, warzywa, rośliny ozdobne, grzyby, zioła), w tym charakteryzujących się zerowym poziomem pozostałości środków ochrony roślin. W obszarze zainteresowań Laboratorium znajdzie się również tematyka dotycząca możliwości zastosowania innowacyjnych i/lub inteligentnych opakowań dedykowanych do produktów ogrodniczych świeżych i minimalnie przetworzonych.

W ramach projektu Instytut zamierza pozyskać dofinansowanie m.in. na:

1. modernizację systemu kontrolno-pomiarowego dla technologii KA i uzupełnienie jego osprzętu niezbędnego do jego poprawnego działania (w tym zakup chromatografów gazowych z detektorem FID i TCD oraz analizatorów 02 i C0₂),
2. rozszerzenie zakresu technologii pozbiorczego traktowania produktów ogrodniczych o ozonowanie (zakup generatora ozonu),
3. zakup innowacyjnych urządzeń analityczno-diagnostycznych dedykowanych do oceny jakościowej surowców roślinnych ukierunkowanych na weryfikację przemian fizjologicznych w przechowywanych surowcach i produktach (chromatograf gazowy ze spektrometrem masowym, tomograf komputerowy do tkanki roślinnej), która to infrastruktura naukowo-badawcza, zarówno pod względem koncepcji, jak i nowoczesności, nie była do tej pory dostępna dla Instytutu,
4. przystosowanie posiadanych w obiekcie pomieszczeń do instalacji zakupionej infrastruktury umożliwiających ich prawidłową eksploatację, w tym modernizacja układu chłodniczego, zakup pierwszego wyposażenia (meble laboratoryjne oraz niezbędny sprzęt IT pozwalający na prawidłową pracę systemu, w tym zakup odpowiedniego oprogramowania).

Nowa infrastruktura pozwoli Instytutowi na:

1. rozwijanie i opracowywanie innowacyjnych technologii przechowywania (w tym na potrzeby nowych rynków zbytu),
2. opracowywanie i wdrażanie metod niedestrukcyjnej oceny jakości produktów ogrodniczych (w tym defektów i uszkodzeń wewnętrznych),
3. wdrażanie nowoczesnych i efektywnych technologii pakowania produktów ogrodniczych - przewiduje się współpracę z CPPO,
4. opracowywanie procedur i zaleceń dla ograniczenia strat w całym łańcuchu żywieniowym,
5. optymalizację i wdrażanie nowych rozwiązań z obszaru chłodnictwa, automatyki i metrologii.

Instytut zakłada aktywne działanie na polu ubiegania się o środki grantowe oraz bezpośredniej współpracy z przedsiębiorcami. Będzie to następowało poprzez uczestnictwo w projektach jako partner w konsorcjach lub wykonawca części badawczo-rozwojowej. W dalszej kolejności uzupełnieniem powyższych elementów będzie przygotowanie profesjonalnej oferty na zasadach rynkowych dla wszystkich zainteresowanych przedsiębiorców, grup producentów oraz indywidualnych producentów produktów ogrodniczych, zawierającej informacje, zarówno dotyczące warunków współpracy na polu naukowym, jak i wskazanie możliwości działania na polu komercjalizacji wyników badań oraz otwarcie utworzonej infrastruktury naukowo-badawczej na wykorzystywanie przez podmioty gospodarcze.

Programy badawcze planowane do realizacji z wykorzystaniem wnioskowanej infrastruktury będą ukierunkowane na wprowadzanie innowacji we współpracy z producentami produktów ogrodniczych, firmami z zakresu chłodnictwa i przechowalnictwa, sortowania i pakowania głównie z segmentu MŚP. Oferta badawcza będzie przygotowywana również pod kątem dużych odbiorców (grupy producentów), rynki hurtowe oraz eksporterzy produktów ogrodniczych, zlokalizowanych w regionie .

Planowana infrastruktura Laboratorium będzie w całości wykorzystywana na cele badawczo-rozwojowe, z uwzględnieniem możliwości udostępniania jej zasobów dla przedsiębiorców, grup producentów, którzy będą mogli zlecać do Laboratorium usługi badawcze w celu testowania swoich technologii i/lub innowacyjnych rozwiązań technicznych bez konieczności ponoszenia kosztów na budowę prototypowych instalacji.

Przewiduje się, że wykorzystanie infrastruktury na działalność gospodarczą będzie wynosiło 30%, zaś w 70% na działalność niegospodarczą. Działalność niegospodarcza prowadzona w całym Instytucie dotyczy prac badawczych finansowanych m.in. przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wyniki badań finansowanych przez ww. instytucje są wykorzystywane w działalności gospodarczej Instytutu związanej z transferem wiedzy. Działalność badawcza służy działalności komercyjnej, a więc jeżeli podstawowa działalność badawcza da wyniki komercyjne, to Instytut zamierza je wykorzystać w sposób komercyjny.

Infrastruktura będzie wykorzystywana również w ramach współpracy z instytucjami naukowymi przy realizacji wspólnych projektów finansowanych lub współfinansowanych z różnych źródeł. Planowana infrastruktura będzie wykorzystywana do świadczenia usług badawczych i analiz laboratoryjnych na zlecenia podmiotów zewnętrznych. Ceny za usługi badawcze i dostęp do poszczególnych elementów infrastruktury B+R będą udostępnione w postaci ogólnodostępnego cennika opracowanego na podstawie dokonanych kalkulacji. Realizacja tych usług odbywa się w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Instytut szacuje, że nowa infrastruktura zwiększy jego przychody o ok. 16%. Instytut będzie prowadzić promocję działalności i możliwości badawczych wraz z utworzonym , która będzie polegać na informowaniu grup docelowych - przedsiębiorców, naukowców, organizacji zrzeszających interesariuszy o celu i zakresie, stwarzanych możliwościach oraz o współfinansowaniu ze środków unijnych.

Wnioskodawca zaznacza, że ewentualny dostęp do infrastruktury badawczej dla użytkowników zewnętrznych będzie się odbywać na zasadach rynkowych (w ramach działalności podlegającej VAT). Wnioskodawca nie zamierza wykorzystywać zakupionych towarów i usług w działalności zwolnionej z podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że planowana infrastruktura Laboratorium będzie w całości wykorzystywana na cele badawczo-rozwojowe, z uwzględnieniem możliwości udostępniania jej zasobów dla przedsiębiorców, grup producentów, którzy będą mogli zlecać do Laboratorium usługi badawcze w celu testowania swoich technologii i/lub innowacyjnych rozwiązań technicznych bez konieczności ponoszenia kosztów na budowę prototypowych instalacji. W tym zakresie zatem infrastruktura ta będzie wykorzystywana wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Infrastruktura będzie wykorzystywana również w ramach prac badawczych finansowanych m.in przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wyniki badań finansowanych przez ww. instytucje są wykorzystywane w działalności gospodarczej Instytutu związanej z transferem wiedzy. Działalność badawcza służy działalności komercyjnej, a więc jeżeli podstawowa działalność badawcza da wyniki komercyjne to Instytut zamierza je wykorzystać w sposób komercyjny. Z założenia zatem wykorzystanie również w tym zakresie zmierzać ma do realizacji sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Instytut musi przeprowadzać tego rodzaju prace, aby opracować rozwiązania, które będą dawały potencjał komercjalizacyjny. Jednocześnie od momentu podjęcia tego typu prac Instytut zakłada, że każde nadające się do gospodarczego wykorzystania wyniki prac, będą w ten sposób wykorzystywane. W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, także i w tym zakresie można twierdzić, że infrastruktura służyć ma działalności opodatkowanej podatkiem VAT, a więc w całości wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ prace badawcze finansowane m.in. przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego służyć mają, jak wskazano wyżej, do sprzedaży opodatkowanej Instytutu (jeżeli dadzą wyniki o potencjale komercyjnym), to w opinii Wnioskodawcy, wydatki należy w całości przypisać do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że efekty przedsięwzięcia będą wykorzystywane wyłącznie w działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Wykorzystanie określone jako niegospodarcze służy realizacji działalności opodatkowanej, bowiem jakiekolwiek uzyskane wyniki, które mają potencjał komercyjny zostaną wykorzystane do wykonywania sprzedaży opodatkowanej VAT.

Infrastruktura nie będzie w żaden sposób wykorzystywana do działalności zwolnionej z podatku VAT.

Na pytanie Organu nr 4 Ile wynosi prewspółczynnik wyliczony zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług? Wnioskodawca odpowiedział Proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca oblicza przy zastosowaniu metody przychodowej, o której mowa w art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, przy uwzględnieniu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Proporcja ta na rok 2020 wynosi 25%.

Następnie na pytanie nr 5 W sytuacji, gdy prewspółczynnik nie przekracza 2%, to należy wskazać, czy Wnioskodawca uznaje, iż wynosi on 0%? Zainteresowany wskazał Jak wskazano w odpowiedzi na pyt. 4, proporcja przewidziana w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 25%.

Faktury dotyczące zakupu towarów i usług związanych z realizacją przedsięwzięcia pt. wystawiane są na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje pełne prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki poniesione na utworzenie Laboratorium?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje mu pełne prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki poniesione na utworzenie Laboratorium.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dokonanie odliczenia warunkowane jest więc istnieniem związku pomiędzy danym zakupem, a sprzedażą opodatkowaną. Należy zatem zidentyfikować czy zakupy finansowane ze środków Projektu mają być wykorzystane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a więc zasadniczo do odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług.

Instytut jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W świetle tego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność gospodarcza Instytutu polega na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych, przystosowywaniu wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeb praktyki oraz na wdrażaniu wyników badań naukowych i prac rozwojowych (komercjalizacja). Usługi te wykonywane są na rzecz podmiotów gospodarczych.

Nowa infrastruktura pozwoli Instytutowi na:

1. rozwijanie i opracowywanie innowacyjnych technologii przechowywania (w tym na potrzeby nowych rynków zbytu),
2. opracowywanie i wdrażanie metod niedestrukcyjnej oceny jakości produktów ogrodniczych (w tym defektów i uszkodzeń wewnętrznych),
3. wdrażanie nowoczesnych i efektywnych technologii pakowania produktów ogrodniczych - przewiduje się współpracę z CPPO,
4. opracowywanie procedur i zaleceń dla ograniczenia strat w całym łańcuchu żywieniowym,
5. optymalizację i wdrażanie nowych rozwiązań z obszaru chłodnictwa, automatyki i metrologii.

Za jej pomocą Wnioskodawca będzie zatem w stanie świadczyć nowego rodzaju usługi. Rozszerzy to ofertę Instytutu (nowy zakres wykonywanych usług) i pozwoli zwiększyć przychody. Zamiarem Instytutu jest zatem wykorzystanie infrastruktury Laboratorium do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Na stanowisko, iż infrastruktura Laboratorium ma być w całości wykorzystana w działalności opodatkowanej nie ma wpływu fakt, że część badań będzie miała niegospodarczy charakter. Wynika to bowiem z charakteru i istoty działalności, jaką są badania naukowe i prace rozwojowe. Przy podejmowaniu danego przedsięwzięcia badawczego, Instytut nie ma pewności, jakiego rodzaju wyniki uzyska, ani czy będzie on nadawał się do gospodarczego wykorzystania.

Początkowa faza takich badań to prace, które z założenia są wykonywane bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne. Przy czym należy podkreślić, że powyższe wynika z istoty tego rodzaju prac. Przy badaniach tego typu analizowane są podstawy pewnych zjawisk, ewentualne wyniki takich badań nie dają najczęściej możliwości komercyjnego wykorzystania. Wyniki opisują bowiem podstawowe zależności, a więc utrudnione jest ich bezpośrednie zastosowanie w działalności podmiotów gospodarczych. Jednocześnie jednak badania te stanowią podstawę do kolejnych, bardziej zaawansowanych badań. W ramach tych kolejnych prac możliwe jest już uzyskanie wyników o potencjale komercyjnym. Jednocześnie Instytut od początku zakłada, że w sytuacji, gdy tylko badania te uzyskają zadowalający wynik, będą kanwą do kontynuacji badań. Te kolejne badania - których wynik już może mieć potencjał komercyjny - nie mogą być zrealizowane bez przeprowadzenia pierwszej fazy prac.

Działalność niegospodarcza prowadzona w całym Instytucie dotyczy prac badawczych finansowanych m.in. przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wyniki badań finansowanych przez ww. instytucje są wykorzystywane w działalności gospodarczej Instytutu związanej z transferem wiedzy. Działalność badawcza służy działalności komercyjnej, a więc jeżeli podstawowa działalność badawcza da wyniki komercyjne to Instytut zamierza je wykorzystać w sposób komercyjny.

Działalność określana jako niegospodarcza jest zatem niezbędnym elementem prowadzonej działalności opodatkowanej. Instytut musi przeprowadzać tego rodzaju prace, aby opracować rozwiązania, które będą dawały potencjał komercjalizacyjny. Jednocześnie od momentu podjęcia tego typu prac Instytut zakłada, że każde nadające się do gospodarczego wykorzystania wyniki prac, będą w ten sposób wykorzystywane.

Instytut zatem od początku przyjmuje, że wyniki badań przełożą się na wykonywanie sprzedaży opodatkowanej (świadczenie usług podlegających opodatkowaniu VAT). Przy czym obiektywnie rzecz biorąc, na moment rozpoczęcia badań, Wnioskodawca nie jest w stanie określić, jaki będzie ich rezultat. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 20.05.2016 r., znak: IPPP1/4512-278/16-2/RK: ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia, jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji zamiaru wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Intencją Wnioskodawcy od początku (tj. od momentu przystąpienia do realizacji badań przy wykorzystaniu infrastruktury Laboratorium) jest wykorzystywanie ewentualnych wyników prac (a więc także nabytych w ramach przedsięwzięcia towarów i usług) do wykonywania usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Fakt, że w momencie dokonania zakupu towarów i usług, które mają stanowić infrastrukturę Laboratorium Wnioskodawca może nie być w stanie określić, jakiego rodzaju wyniki o potencjale gospodarczym zostaną osiągnięte w ramach prac realizowanych w części niegospodarczej, nie ma wpływu na uznanie, iż zakupy mają również związek z działalnością opodatkowaną. Brak możliwości wskazania konkretnych rezultatów wynika z charakteru podejmowanych działań. Badania naukowe z założenia prowadzą do uzyskania nowej wiedzy, nieznanej w momencie podjęcia prac. Uzyskiwane w toku wyniki dają podstawy do kolejnych badań, niekiedy wymuszają również rewizję pierwotnych założeń. Przy tego typu działalności nie można z góry określić, co i w jaki sposób będzie świadczone (jaka konkretnie sprzedaż opodatkowana będzie miała miejsce). Istotne w tym przypadku jest jednak to, że badania te realizowane są z zamiarem ich komercyjnego wykorzystania.& 

Zamiar komercyjnego wykorzystania infrastruktury Laboratorium potwierdza fakt, że Instytut zamierza uczestniczyć w projektach jako partner w konsorcjach lub wykonawca części badawczo-rozwojowej. W dalszej kolejności zakłada przygotowanie profesjonalnej oferty na zasadach rynkowych dla wszystkich zainteresowanych przedsiębiorców, grup producentów oraz indywidualnych producentów produktów ogrodniczych, zawierającej informacje, zarówno dotyczące warunków współpracy na polu naukowym, jak i wskazanie możliwości działania na polu komercjalizacji wyników badań oraz otwarcie utworzonej infrastruktury naukowo-badawczej na wykorzystywanie przez podmioty gospodarcze. Jednocześnie Wnioskodawca nie zamierza wykorzystywać infrastruktury Laboratorium do świadczenia usług zwolnionych z podatku VAT.

Należy zatem uznać, że wszelkie zakupy służące powstaniu ... wykorzystane zostaną przez Wnioskodawcę w całości do wykonywania działalności opodatkowanej. Tym samym na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje Wnioskodawcy pełne prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki poniesione na utworzenie Laboratorium.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż Wnioskodawca w dalszym ciągu stoi na stanowisku, że wszelkie zakupy służące powstaniu ... wykorzystane zostaną przez Wnioskodawcę w całości do wykonywania działalności opodatkowanej. Tym samym na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje Wnioskodawcy pełne prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki poniesione na utworzenie Laboratorium.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wyżej wskazano, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przy czym istotna jest intencja nabycia, tzn. jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ust. 1 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Zatem, w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji zamiaru wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć, dokonując tych czynności.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Instytut zamierza zrealizować przedsięwzięcie pt. . Planowana infrastruktura Laboratorium będzie w całości wykorzystywana na cele badawczo-rozwojowe, z uwzględnieniem możliwości udostępniania jej zasobów dla przedsiębiorców, grup producentów, którzy będą mogli zlecać do Laboratorium usługi badawcze w celu testowania swoich technologii i/lub innowacyjnych rozwiązań technicznych bez konieczności ponoszenia kosztów na budowę prototypowych instalacji. Infrastruktura ta będzie wykorzystywana wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Efekty przedsięwzięcia będą wykorzystywane wyłącznie w działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Wykorzystanie określone jako niegospodarcze służy realizacji działalności opodatkowanej, bowiem jakiekolwiek uzyskane wyniki, które mają potencjał komercyjny zostaną wykorzystane do wykonywania sprzedaży opodatkowanej VAT. Infrastruktura nie będzie w żaden sposób wykorzystywana do działalności zwolnionej z podatku VAT. Faktury dotyczące zakupu towarów i usług związanych z realizacją przedsięwzięcia, wystawiane są na Wnioskodawcę.

Jak wyżej wskazano, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia są spełnione, gdyż jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie wykorzystywał efekty projektu do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z faktur dokumentujących wydatki poniesione na utworzenie Laboratorium, z uwagi na ich związek z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym prawo to przysługuje Wnioskodawcy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając niniejszą interpretację tut. Organ jako element zaistniałego stanu faktycznego przyjął wskazaną przez Wnioskodawcę okoliczność, że Infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT oraz że Infrastruktura nie będzie w żaden sposób wykorzystywana do działalności zwolnionej z podatku VAT. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w szczególności wykorzystywania ww. Infrastruktury do czynności niepodlegających opodatkowaniu, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej