Temat interpretacji

brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 października 2020 r. (data wpływu 20 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. .

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W latach 2020-2021 Miasto będzie realizować projekt pn. , współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Miasto złożyło wniosek nr x o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego). Dnia 29 września 2020 r. do Urzędu Miasta wpłynęła informacja x z dnia 25 września 2020 r. o wynikach oceny projektu nr x, zgodnie z którą ww. projekt pn. został wybrany do dofinansowania w ramach przedmiotowego konkursu.

Planowana wartość projektu w kwocie 1 582 715,70 zł, jest równa całkowitym wydatkom, kwalifikowanym.

Przewidywany poziom dofinansowania wyniesie nie więcej niż 1 345 308,35 zł i będzie stanowić nie więcej niż 85 % kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych. Pozostałe 15 % całkowitych wydatków kwalifikowanych stanowić będzie wkład własny Miasta.

Zakończenie finansowe realizacji: 31 grudzień 2021 r.

Przedmiotem projektu jest budowa centrum przesiadkowego na terenie Miasta wraz z infrastrukturą towarzyszącą, na którą składać się mają:

• zjazdy nowoprojektowane,
• parkingi dla samochodów osobowych,
• ciąg pieszy,
• przejście dla pieszych,
• boksy dla rowerów,
• mała architektura wiaty z OZE (oświetlenie) dla oczekujących na transport publiczny, ławki z koszami na śmieci, parking zewnętrzny dla rowerów, samochodowa wiata parkingowa (carport) przeznaczona do ładowania samochodów elektrycznych,
• oświetlenie zewnętrzne,
• oznakowanie poziome i pionowe.

Właścicielem infrastruktury powstałej w ramach projektu będzie Miasto.

Głównym celem projektu jest zwiększenie atrakcyjności transportu publicznego w Mieście poprzez ułatwienie mieszkańcom korzystanie z lokalnego transportu zbiorowego, a także ograniczenie negatywnego wpływu zanieczyszczeń na środowisko. Realizacja przedmiotowego projektu jest zgodna z dokumentami regionalnymi i lokalnymi w obszarze związanym z organizacją transportu publicznego i ograniczenia wpływu transportu publicznego na środowisko naturalne.

Efektem realizacji projektu będzie zmniejszenie emisyjności sektora transportowego w mieście, wzrost walorów zamieszkania na terenie miasta (poprawa jakości środowiska naturalnego), wzrost aktywności fizycznej mieszkańców (preferowana forma transportu rower).

Obszar objęty przedmiotem wniosku zlokalizowany jest w Ł. w rejonie skrzyżowania ul. D. z ul. H. w bezpośrednim sąsiedztwie peronu i przystanku PKP. Główną funkcją inwestycji objętej przedmiotowym wnioskiem jest budowa centrum przesiadkowego służącego podróżnym korzystającym z usług PKP. W celu ułatwienia mieszkańcom korzystania z usług kolejowych zaprojektowano znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie parking umożliwiający pozostawienie samochodów osobowych. Na obszarze parkingu przewidziano również miejsca postojowe dla osób niepełnosprawnych oraz samochodową wiatę parkingową przeznaczoną do ładowania samochodów elektrycznych. W pobliżu terenu centrum przesiadkowego znajduje się przystanek autobusowy oraz przystanek kolejowy, dlatego przewidziano dwie wiaty zaopatrzone w ławki i kosze na śmieci przeznaczone dla osób oczekujących na komunikację zbiorową. Wiaty będą miały również na celu ochronę przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi. Zważywszy na przebiegające w pobliżu ciągi piesze oraz rowerowe teren wyposażono w ławki i kosze oraz parking zewnętrzy na rowery, a także boksy dla rowerów, które pozwolą na bezpieczne przechowywanie rowerów.

Realizacja projektu jest pożądana społecznie, mieszkańcy chętnie korzystają z transportu publicznego (głównie kolej), lecz nie mają wystarczającej ilości miejsc parkingowych oraz bezpiecznego miejsca oczekiwania na środek transportu.

Centrum przesiadkowe będzie infrastrukturą publiczną, nie będzie wykorzystywane do działalności komercyjnej, będzie powszechnie dostępne i udostępniane nieodpłatne. Z efektów projektu skorzystają nieodpłatnie nie tylko mieszkańcy miasta, ale także ościennych gmin. W wyniku realizacji projektu Miasto nie będzie osiągało żadnych przychodów, a efekty realizacji projektu będą w przyszłości ogólnodostępne i nieodpłatne.

Właścicielem efektów projektu będzie Miasto.

Towary i usługi opodatkowane podatkiem VAT i udokumentowane fakturami VAT, które zostaną nabyte przez Miasto w ramach realizacji projektu, nie będą wykorzystywane w żaden sposób do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w obecnym, obowiązującym stanie prawno-podatkowym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, czy będzie miał prawo odliczyć podatek VAT, bądź otrzymać zwrot tego podatku w związku z realizacją projektu pn. , którego opis stanu faktycznego przedstawiono powyżej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Efekty realizacji projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Miasto nie będzie pobierało żadnych opłat za korzystanie z wytworzonej infrastruktury. Będzie występowało w charakterze organu władzy publicznej. Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy, nie będzie miał on prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu bądź do zwrotu tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że w latach 2020-2021 Miasto będzie realizować projekt pn. . Przedmiotem projektu jest budowa centrum przesiadkowego na terenie Miasta wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Głównym celem projektu jest zwiększenie atrakcyjności transportu publicznego w mieście przez ułatwienie mieszkańcom korzystania z lokalnego transportu zbiorowego, a także ograniczenie negatywnego wpływu zanieczyszczeń na środowisko. Jak wynika z treści wniosku z efektów projektu skorzystają nieodpłatnie nie tylko mieszkańcy miasta, ale także ościennych gmin. W wyniku realizacji projektu Miasto nie będzie osiągało żadnych przychodów, a efekty realizacji projektu będą w przyszłości ogólnodostępne i nieodpłatne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu tego podatku w związku z realizacją ww. projektu.

Jak wskazano na wstępie, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Wnioskodawca wskazał bowiem jednoznacznie, że towary i usługi nabyte przez Miasto w ramach realizacji projektu nie będą wykorzystywane w żaden sposób do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wybudowane w ramach projektu centrum przesiadkowe będzie infrastrukturą publiczną, powszechnie dostępną i udostępnianą nieodpłatne, nie będzie wykorzystywane do działalności komercyjnej. W wyniku realizacji projektu Miasto nie będzie osiągało żadnych przychodów.

W konsekwencji ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego projektu. Tym samym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie realizowanego projektu Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej