Brak prawa do zwrotu podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących realizacji Projektu, w zakresie wydatków kwalifikowanych Projektu (objęty... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 12.10.2020, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.342.2020.2.JK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do zwrotu podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących realizacji Projektu, w zakresie wydatków kwalifikowanych Projektu (objętych dofinansowaniem z budżetu UE), gdy majątek wytworzony w wyniku realizacji tego Projektu nie jest i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu 27 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do zwrotu podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących realizacji Projektu, w zakresie wydatków kwalifikowanych Projektu (objętych dofinansowaniem z budżetu UE), gdy majątek wytworzony w wyniku realizacji tego Projektu nie jest i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do zwrotu podatku naliczonego z faktur dotyczących realizacji Projektu, w zakresie wydatków kwalifikowanych Projektu (objętych dofinansowaniem z budżetu UE), gdy majątek wytworzony w wyniku realizacji tego Projektu nie jest i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej również: Wnioskodawca lub Gmina), jako jednostka samorządu terytorialnego, posiada osobowość prawną i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również: VAT). Gmina prowadzi sprzedaż opodatkowaną m.in. w zakresie wynajmu lokali, dzierżawy gruntów, użytkowania wieczystego, sprzedaży gruntów i budynków oraz lokali.

Jednocześnie Gmina realizuje, za pomocą swej jednostki organizacyjnej Urzędu Miasta, zadania własne gmin z zakresu władztwa publicznego jako organ władzy publicznej oraz zadania własne powiatu na podstawie stosownych porozumień z powiatem (); katalog zadań własnych gmin zawarty został w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Do zadań własnych gmin należą w szczególności sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego jak również sprawy lokalnego transportu zbiorowego.

Gmina realizuje zadanie inwestycyjne w zakresie zadań własnych gminy pn.: () (dalej również: Zadanie lub Projekt). Zadanie objęte jest dofinansowaniem z budżetu Unii Europejskiej na podstawie umowy o dofinansowanie zawartej z województwem ().

Projekt w zakresie wydatków kwalifikowalnych obejmuje budowę nowej i przebudowę istniejącej infrastruktury drogowej, budowę wiaty przystankowej i ścieżek rowerowych. W wyniku realizacji Projektu powstaną: zintegrowane centrum przesiadkowe obejmujące otwartą, zadaszoną przestrzeń z poczekalnią dla pasażerów i peronami dla autobusów. W jej obrębie powstanie obiekt z pomieszczeniami sanitarno-higienicznym dla pasażerów i kierowców autobusów, ławki, stojaki na rowery, kosze na śmieci, tablice informacyjne z rozkładami jazdy, infoboxy. W ramach Projektu wybudowane zostanie oświetlenie uliczne, instalacje sanitarne, kanalizacja deszczowa i instalacje wodociągowe, 15 miejsc parkingowych dla samochodów, parking typu park&ride oraz stanowiska typu bike&cride. Wybudowane w ramach Projektu szalety miejskie stanowią koszt niekwalifikowany poniesione wydatki nie są objęte dofinansowaniem.

W zakresie wydatków niekwalifikowalnych, obejmujących budowę szaletów, Gmina zamierza prowadzić sprzedaż opodatkowaną VAT.

Nabywcą faktur VAT za usługi i towary związane z realizacją Projektu jest Gmina; odbiorcą tych faktur jest jednostka organizacyjna Gminy Urząd Miasta. Gmina nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku VAT od faktur wystawionych w związku z realizacją Projektu w zakresie wydatków kwalifikowalnych, gdyż wydatki te nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie w zakresie wydatków kwalifikowanych Projektu (objętych dofinansowaniem z budżetu UE) związanych z realizacją władztwa publicznego gminy w zakresie zadania własnego gminy, tj. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego jak również lokalnego transportu zbiorowego będzie przysługiwać prawo do zwrotu (rozliczenia) podatku naliczonego od faktur obejmujących wydatki poniesione na realizację Projektu w sytuacji, gdy majątek wytworzony w wyniku realizacji Projektu nie jest i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie wydatków kwalifikowanych Projektu (objętych dofinansowaniem z budżetu UE), związanych z realizacją władztwa publicznego gminy w zakresie zadania własnego gminy, tj. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego jak również lokalnego transportu zbiorowego, nie będzie mu przysługiwać prawo do zwrotu (rozliczenia) podatku naliczonego od faktur obejmujących wydatki kwalifikowalne poniesione na realizację Projektu, gdyż majątek wytworzony w wyniku realizacji Projektu w zakresie wydatków kwalifikowalnych nie jest i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Przepis art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (pkt 2 ww. przepisu).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi sprzedaż opodatkowaną m.in. w zakresie wynajmu lokali, dzierżawy gruntów, użytkowania wieczystego, sprzedaży gruntów i budynków oraz lokali.

Do zadań własnych gmin należą w szczególności sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego jak również sprawy lokalnego transportu zbiorowego.

Gmina realizuje zadanie inwestycyjne w zakresie zadań własnych gminy pn.: (). Zadanie objęte jest dofinansowaniem z budżetu Unii Europejskiej na podstawie umowy o dofinansowanie.

Projekt w zakresie wydatków kwalifikowanych (objętych dofinansowaniem z budżetu UE) w całości związany jest z realizacją władztwa publicznego gminy w zakresie zadania własnego gminy w postaci budowy układu połączeń drogowych, placów parkingowych i ścieżek rowerowych. Majątek wytworzony w wyniku realizacji Projektu nie jest i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT, w szczególności Gmina nie pobiera aktualnie żadnych opłat, takich jak np. opłata parkingowa, za korzystanie z istniejącej infrastruktury drogowej i nie zamierza w przyszłości pobierać takich opłat w oparciu o majątek wytworzony w wyniku realizacji Projektu. Nabywcą faktur VAT za usługi i towary związane z realizacją Projektu jest Gmina; odbiorcą tych faktur jest jednostka organizacyjna Gminy Urząd Miasta. Gmina nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku VAT od faktur wystawionych w związku z realizacją Projektu w zakresie wydatków kwalifikowalnych, gdyż wydatki te nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w rozpatrywanej sprawie dotyczą prawa do zwrotu (rozliczenia) podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących realizacji Projektu, w zakresie wydatków kwalifikowanych Projektu (objętych dofinansowaniem z budżetu UE), gdy majątek wytworzony w wyniku realizacji tego Projektu nie jest i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja Projektu będącego przedmiotem zapytania odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina, wykonując to zadanie, działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Projekt w zakresie wydatków kwalifikowalnych obejmuje budowę nowej i przebudowę istniejącej infrastruktury drogowej, budowę wiaty przystankowej i ścieżek rowerowych. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że Projekt w zakresie wydatków kwalifikowanych (objętych dofinansowaniem z budżetu UE) w całości związany jest z realizacją władztwa publicznego gminy w zakresie zadania własnego gminy w postaci budowy układu połączeń drogowych, placów parkingowych i ścieżek rowerowych. Majątek wytworzony w wyniku realizacji Projektu nie jest i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT, w szczególności Gmina nie pobiera aktualnie żadnych opłat, takich jak np. opłata parkingowa, za korzystanie z istniejącej infrastruktury drogowej i nie zamierza w przyszłości pobierać takich opłat w oparciu o majątek wytworzony w wyniku realizacji Projektu.

Zatem w rozpatrywanej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony. Tym samym Wnioskodawca nie ma na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu.

W konsekwencji Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z realizacją ww. operacji Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

W konsekwencji powyższego, Gminie w zakresie wydatków kwalifikowanych Projektu pn.: () (objętych dofinansowaniem z budżetu UE), nie przysługuje prawo do zwrotu podatku naliczonego z faktur dokumentujących te wydatki.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejszą interpretację wydano w oparciu o wskazanie, że majątek wytworzony w wyniku realizacji Projektu w zakresie kosztów kwalifikowanych (objętych dofinansowaniem z UE) nie jest i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r., poz. 1295), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie