Temat interpretacji

Czy po rozwodzie i podziale majątku wspólnego Wnioskodawca musi zapłacić podatek od zbycia nieruchomości nabytych w trakcie małżeństwa w ustawowej wspólności majątkowej?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2020 r. (data wpływu 30 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości jest prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości, który został uzupełniony w dniu 2 października 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Interpretacja dotyczy podatku od zbycia następujących nieruchomości:

1. nieruchomość rolna oznaczona nr () o powierzchni 0,6548 ha położona w miejscowości (), księga wieczysta (),
2. nieruchomość rolna oznaczona nr () o powierzchni 0,4805 ha położona w miejscowości (), księga wieczysta (),
3. budynek mieszkalny i pozostały budynek niemieszkalny stanowiącej działkę gruntu oznaczoną nr () o powierzchni 0,1024 ha położona w miejscowości (), księga wieczysta ().

Nieruchomości z pkt 1 i 2 Wnioskodawca nabył 8 listopada 2006 r. Była to jedna działka o numerze (), którą w późniejszym terminie Wnioskodawca podzielił na trzy odrębne działki (()/1, ()/2, ()/3). Nieruchomość z pkt 3 pod dom Wnioskodawca nabył również w roku 2006. Dom oddano do użytku w roku 2008. Powyższe nieruchomości Wnioskodawca nabył z byłą żoną (Wnioskodawca był z nią wówczas w związku małżeńskim, nie miał rozdzielności majątkowej) do małżeńskiej wspólności ustawowej.

Dnia 23 listopada 2017 r. Wnioskodawca rozwiódł się z żoną. Dnia 18 października 2019 r. ugodą sądową nastąpił podział majątku wspólnego, na podstawie którego Wnioskodawca przejął m.in. przedmiotowe nieruchomości. Wnioskodawca nadmienia, że w chwili podpisania ugody dot. podziału majątku dom obciążony był kredytem hipotecznym (kredyt w CHF) na kwotę (). Dodatkowo Wnioskodawca musiał spłacić byłą żonę w kwocie ().

Dnia 25 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość budynek mieszkalny i pozostały budynek niemieszkalny nieruchomości stanowiącej działkę gruntu oznaczoną numerem () o powierzchni 0,1024 ha w miejscowości () za kwotę łącznie 470.000 PLN z czego 270.000 PLN kupujący wpłacili na rachunek wskazany przez bank na poczet spłaty zobowiązań Wnioskodawcy zabezpieczonych hipotekami obciążającymi sprzedaną przez Wnioskodawcę nieruchomość.

Dnia 14 maja 2020 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość oznaczoną nr () o powierzchni 0,6548 ha poł. w () za kwotę 40.000 PLN. Dnia 21 maja 2020 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość oznaczoną nr () o powierzchni 0,4805 ha poł. w () za kwotę 40.000 PLN.

Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku odchodowym od osób fizycznych polegającej na sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca dokonywał zakupu i sprzedaży ziemi rolnej:

• dokonał około pięciu sprzedaży wyłącznie ziemi rolnej - nie posiada aktów notarialnych zbycia nieruchomości,
• dokonał kupna w następujących datach: 16 stycznia 2017 r., 19 października 2018 r., 30 maja 2018 r., 16 listopada 2015 r., 30 października 2015 r., 9 października 2015 r., 13 sierpnia 2015 r., 18 maja 2015 r., 29 marca 2013 r., 14 lutego 2012 r., 8 listopada 2006 r.

W przyszłości Wnioskodawca nie planuje transakcji odpłatnego zbycia lub nabycia innych nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca musi zapłacić podatek od zbycia nieruchomości rolnej oznaczonej () o powierzchni 0,6548 ha położonej w m. (), księga wieczysta ()? Jeśli tak, to w jakiej kwocie?
2. Czy Wnioskodawca musi zapłacić podatek od zbycia nieruchomości rolnej oznaczonej () o powierzchni 0,4805 ha położonej w m. (), księga wieczysta ()? Jeśli tak, to w jakiej kwocie?
3. Czy Wnioskodawca musi zapłacić podatek od zbycia budynku mieszkalnego i pozostałego budynku niemieszkalnego stanowiące działkę gruntu oznaczoną () o powierzchni 0,1024 ha położonej w m. (), księga wieczysta ()? Jeśli tak to w jakiej kwocie?

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie nieruchomości zbył po czasie ponad 5 lat od ich nabycia.

Uchwała NSA w Warszawie w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17: Sąd przyjął, że () dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez małżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

Sprawa dotyczyła spadku, jednak wskazał NSA w Warszawie: () dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku w momencie jego poniesienia nie można przypisać jednemu lub drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości. NSA zwrócił uwagę, że inne rozumienie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. prowadziłoby do niezamierzonego przez ustawodawcę opodatkowania przychodu ze źródła odpłatne zbycie nieruchomości zamiast dochodu i bezzasadnie różnicowałaby sytuację podatników w zależności od sposobu nabycia.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 9 stycznia 2019 r., 0115-KDIT2-1.4011.421.2018.1.JG wskazał, że () Brak jest bowiem przyczyn, żeby w inny sposób traktować podatnika sprzedającego nieruchomość czy prawo majątkowe, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipna 1991 r., przed upływem pięciu lat od dnia uzyskania prawa w wyniku podziału majątku dorobkowego po rozwodzie, a inaczej podatnika, który uzyskał to prawo w wyniku ustania wspólności ustawowej wobec śmierci jednego z małżonków. W obu bowiem przypadkach już wcześniej doszło bowiem do nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego do ustawowej wspólności małżeńskiej, a skoro tak, to za datę nabycia należy uznać tę właśnie datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem w tym aspekcie prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy nie powinien on płacić podatku od zbycia przedmiotowych nieruchomości, z uwagi na fakt ich zakupu w 2006 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Mając zatem na uwadze wyżej przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, że za datę nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości należy przyjąć rok 2006, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków. W konsekwencji, odpłatne zbycie ww. nieruchomości w 2020 r. nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie to nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków. Na Wnioskodawcy nie ciąży więc obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Ponieważ art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi samoistną podstawę dla określenia daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę powoływanie się na treść uchwały NSA sygn. akt II FPS 2/17 nie ma prawnego znaczenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej