Temat interpretacji

Usługa polegająca na przeprowadzeniu kursu dla trenerów rodzin, w ramach programu dotacyjnego będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2020 r. (data wpływu 18 września 2020 r.) uzupełnionym w dniu 19 listopada 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 6 listopada 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku VAT usługi polegającej na przeprowadzeniu kursu dla trenerów rodzin jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku VAT usługi polegającej na przeprowadzeniu kursu dla trenerów rodzin.

Wniosek uzupełniony został w dniu 19 listopada 2020 r. (data wpływu 20 listopada 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 6 listopada 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pomocy psychologicznej, prowadzenia psychoterapii dzieci, młodzieży i osób dorosłych, a także działalność w zakresie edukacji psychologicznej takiej jak szkolenia i kursy psychologiczne, treningi i warsztaty psychologiczne dla młodzieży i dorosłych. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W szczególności Spółka zajmuje się profesjonalnie m.in. kształceniem psychoterapeutów i trenerów umiejętności psychospołecznych. Spółka prowadzi kursy i szkolenia, przygotowujące do zawodów psychologicznych. Spółka prowadzi również szkolenia dla trenerów umiejętności psychospołecznych - osób umiejących przeprowadzić warsztat psychologiczny. Kształci zarówno osoby początkujące, a także te, które od dawna pracują w zawodzie i pragną doskonalić swoje umiejętności.

Spółka zamierza rozpocząć prowadzenie szkolenia - kursu trenerskiego dla trenerów par małżeńskich - na zlecenie (), zwanym dalej Zamawiającym, który jest beneficjentem programu dotacyjnego () organizowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

W ramach zadania szkolenia trenerskie Spółka na zlecenie Zamawiającego przeszkoli ok. 20 osób i wyposaży je w wiedzę, umiejętności i narzędzia potrzebne do samodzielnego prowadzenia warsztatów psychologicznych wspierających funkcjonowanie par małżeńskich. Około 20 przeszkolonych trenerów będzie mogło po zakończeniu kursu prowadzić warsztaty psychologiczne dla małżeństw na terenie Polski. Program warsztatów zostanie wypracowany przez Spółkę we współpracy z Zamawiającym. Około 20 osób delegowanych przez Zamawiającego przejdzie zamknięty kurs trenerski. Po odbytym kursie trenerskim, każdy z trenerów będzie miał odpowiednie kwalifikacje i nabędzie kompetencje zawodowe niezbędne do samodzielnej realizacją warsztatów psychologicznych dla par małżeńskich. W szkoleniu bezpośrednio weźmie udział ok. 20 osób zrekrutowanych przez Zamawiającego.

Kurs dla trenerów par małżeńskich przygotowany i realizowany przez Spółkę będzie usługą polegającą na:

• opracowaniu programu warsztatów dla par z przeniesieniem praw autorskich na Zamawiającego,

• opracowaniu programu kursu uwzględniającego przeszkolenie ok. 20 osób do samodzielnego prowadzenia warsztatu według programu warsztatów dla par,

• opracowaniu materiałów szkoleniowych (w tym materiałów video),

• organizacji i przeprowadzenia kursu dla trenerów par małżeńskich.

Spółka będzie ponadto świadczyła faktycznie całościowo usługę szkoleniową, czyli m.in. zorganizuje sesje szkoleniowe, opracuje i udostępni uczestnikom materiały szkoleniowe, będzie samodzielnie odpowiadać za przeprowadzenie sesji szkoleniowych, będzie nadzorować nad przebiegiem szkolenia. Udział w kursie zostanie potwierdzony uzyskaniem zaświadczenia lub certyfikatu, wydawanego przez Spółkę.

Osoba upoważniona do reprezentowania Zamawiającego złoży i przekaże Spółce w imieniu Zamawiającego oświadczenie sporządzone na potrzeby stosowania zwolnienia z podatku VAT szkoleń na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT oraz § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Zamawiający oświadczy, że usługa szkoleniowa nabyta od Spółki o określonym tytule, odbywająca się w określonym miejscu i czasie oraz obejmująca określonych uczestników ma charakter kształcenia zawodowego lub służy przekwalifikowaniu zawodowemu uczestników oraz jest finansowana przynajmniej w 70% ze środków publicznych. W ten sposób Spółka pozyskuje wiedzę, że rzeczywistym - w znaczeniu ekonomicznym - źródłem finansowania nabycia tej usługi są środki publiczne. Za zrealizowaną usługę Spółka wystawi zamawiającemu fakturę VAT.

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia opisu stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał co następuje:

1. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy prawo oświatowe i nie posiada wpisu do ewidencji, o której mowa ww. ustawie.
2. Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, czy instytutu badawczego.
3. Świadczona usługa, będąca przedmiotem zapytania, stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.
4. Usługa opisana we wniosku i świadczona przez Wnioskodawcę nie będzie świadczona w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
5. Wnioskodawca jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe na różne, świadczone przez Spółkę usługi szkoleniowe. Usługa, będąca przedmiotem zapytania nie jest objęta tą akredytacją.
6. Usługa opisana we wniosku będzie opłacona ze środków pochodzących z dotacji celowej Ministerstwa Rodziny Pracy i Polityki Społecznej, czyli ze środków publicznych. Udział środków publicznych w finansowaniu szkolenia będzie wynosił przynajmniej 70%. Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których jednoznacznie będzie wynikać, że finansowanie nastąpi ze środków publicznych. Osoba upoważniona do reprezentowania Zamawiającego podpisze i przekaże Wnioskodawcy oświadczenie, że usługa będąca przedmiotem zapytania ma charakter kształcenia zawodowego lub służy przekwalifikowaniu zawodowemu uczestników oraz jest finansowana przynajmniej w 70% ze środków publicznych.
7. Samo założenie programu jest takie, że osoby, które zostaną zakwalifikowane do szkolenia i je przejdą będą mogły po zakończeniu kursu prowadzić warsztaty dla par na terenie Polski. Będą one zatem gotowe do praktykowania nowych lub udoskonalonych umiejętności w ramach prac trenerskich (szkoleniowych). Należy jednak zaznaczyć, że taki jest zamiar programu. Z takimi założeniami przygotowywana będzie przez Spółkę zawartość merytoryczna szkolenia. Po ukończeniu warsztatów kontakt uczestników ze Spółką się jednak zasadniczo urwie. Spółka nie będzie w stanie zweryfikować, czy faktycznie taki cel w przypadku każdego uczestnika zostanie zrealizowany.
8. Należy rozsądnie założyć, że jako uczestnicy warsztatów będą wyłaniani tacy kandydaci, którzy już dysponują wiedzą, możliwościami prowadzenia odpowiednich zajęć dla par. Zamiarem jest, aby osoby takie uzyskały lub uaktualniły swoją wiedzę do celów zawodowych. Uzyskana wiedza umożliwi im zarobkowe prowadzenie warsztatów dla par. Będzie to więc praca zawodowa tych osób. Szkolenia będą więc bezpośrednio związane z tą pracą.
9. Szkolenie może realizować zarówno cel uzyskania wiedzy, jak i jej uaktualnienia do celów zawodowych. Można sobie wyobrazić, że jeden z uczestników specjalizuje się w prowadzeniu, np. terapii dla par w separacji albo terapii dla dzieci z deficytem uwagi rodzicielskiej. Taka osoba może w ramach warsztatów zdobyć nowe umiejętności w zakresie wsparcia par reprezentujących duże rodziny. Możliwe jest też, że w warsztatach wezmą udział osoby będące terapeutami, trenerami umiejętności psychospołecznych, szkoleniowcami, coachami z innych dziedzin, np. rozwoju osobistego.
   Uczestnikiem może być jednak też osoba pracująca z szerokim gronem par - reprezentujących duże rodziny i nie. Taka osoba może mieć już doświadczenia, narzędzia z pracy z dużymi rodzinami i zechcieć uaktualnić, rozwinąć swoją wiedzę.
   Spółka jednak nie jest w stanie określić, jakie konkretnie osoby i z jakim doświadczeniem będą uczestniczyły w kursie. Niewątpliwie będzie miało znaczenie dla jakości, przebiegu kursu, aby uczestnicy posiadali pewną wiedzę, doświadczenia bazowe, które umożliwią im faktycznie wykorzystanie materiału kursu.
10. Wydaje się, że zawód, do wykonywania którego pomocny będzie instruktaż, warsztat oferowany przez Spółkę można nazwać zawodem trenera umiejętności psychospołecznych dla par.
    Osoba taka, jak trener par niewątpliwie powinna posiadać odpowiednie kierunkowe umiejętności, wykształcenie w kierunku prowadzenia takich działań. W Polsce jednak sytuacja prawna tego zawodu nie jest uregulowana (nie wynika z prawa, jaka osoba może nazywać siebie trenerem umiejętności społecznych).
    W efekcie szkolenia możliwe będzie uzyskanie certyfikatu/dyplomu, który potwierdzi nabyte umiejętności. Umiejętności ćwiczone w trakcie warsztatów będą ściśle związane - w ocenie Spółki będą koniecznie - w związku z poprawnym wykonywaniem zawodu trenera par. Natomiast dokumenty wydane przez Spółkę nie stanowią uprawnień do wykonywania takiego zawodu. Nie ma bowiem w istocie dokumentów ani instytucji, która zgodnie z obowiązującym w Polsce porządkiem prawnym takie dokumenty dla trenerów par wydaje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługa polegająca na przeprowadzeniu kursu dla trenerów rodzin może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Według Spółki kurs dla trenerów rodzin stanowi usługę szkoleniową, która może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT. Szkolenie spełnia definicję usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz jest finansowana ze środków publicznych.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przy tym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych towarów i usług obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku. Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m in. w art. 43 ustawy o VAT. I tak, na podstawie brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne niż wymienione w pkt 26):

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zastosowana tu alternatywa oznacza, że wystarczy spełnienie warunku świadczenia usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które równocześnie finansowane są ze środków publicznych, aby usługi podlegały zwolnieniu z VAT. Spółka uważa, że w jej przypadku zwolnienie z VAT dla usług stosowane będzie na podstawie lit. c powyższego przepisu.

Art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego Od 1 lipca 2011 r. stosuje się przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. Przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Zdaniem Spółki jej szkolenia będą spełniały ten wymóg w przypadku uczestników kursu. Z kolei to ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Wedle najlepszej wiedzy Spółki, popartej oświadczeniem złożonym przez jej kontrahenta i nabywcę usług, usługi te będą nabywane w 100% ze środków publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Jak podkreślano, Spółka zajmuje się profesjonalnie m.in. się kształceniem psychoterapeutów, zarówno osób początkujących, a także tych, które od dawna pracują w zawodzie i pragną doskonalić swoje umiejętności profesjonalnego niesienia pomocy psychologicznej. Wykonywane dla Zamawiającego usługi niewątpliwie będą miały na celu szeroko pojęty rozwój zawodowy uczestników. Spółka będzie całościowo odpowiedzialna za świadczenie tej usługi - w jej wyniku osoby nieprzygotowane do prowadzenia takich warsztatów nabędą kompetencje do ich prowadzenia. Z kolei osoby już praktykujące w zawodzie będą mogły udoskonalić swoje umiejętności i podjąć prowadzenie takich warsztatów lub skuteczniej i efektywniej je przeprowadzać.

Zatem:

1. osoby, które ukończą kurs trenerów rodzin niewątpliwie uzyskają lub uaktualnią swoją wiedzę do celów zawodowych. Uzyskana wiedza umożliwi im zarobkowe prowadzenie warsztatów dla par,
2. z oświadczenia uzyskanego od Zamawiającego będzie wynikało, że kurs dla trenerów rodzin w całości zostanie opłacony ze środków pochodzących z dotacji celowej Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej

- co oznacza, że Spółka może stosować zwolnienie z VAT przy sprzedaży powyższych usług na rzecz Zamawiająego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Natomiast, zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia

oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z ust. 1 pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi ust. 17 tego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 2224, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 2224, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do treści ust. 17a powołanego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Określenie ścisły związek oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.

Jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1983), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powołane wyżej przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy i § 3 rozporządzenia przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych, lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W tym kontekście wskazać należy co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy 2006/112/WE Rady powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Ponadto należy zaznaczyć, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 77, str. 1 z późn. zm.). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zapewnione na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza rozpocząć prowadzenie szkolenia - kursu trenerskiego dla trenerów par małżeńskich - na zlecenie Zamawiającego, który jest beneficjentem programu dotacyjnego () organizowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. W ramach zadania szkolenia trenerskie Spółka na zlecenie Zamawiającego przeszkoli ok. 20 osób i wyposaży je w wiedzę, umiejętności i narzędzia potrzebne do samodzielnego prowadzenia warsztatów psychologicznych wspierających funkcjonowanie par małżeńskich. Około 20 osób delegowanych przez Zamawiającego przejdzie zamknięty kurs trenerski. Kurs dla trenerów par małżeńskich przygotowany i realizowany przez Spółkę będzie usługą polegającą przede wszystkim na opracowaniu programu warsztatów dla par z przeniesieniem praw autorskich na Zamawiającego, opracowaniu programu kursu uwzględniającego przeszkolenie ok. 20 osób do samodzielnego prowadzenia warsztatu według programu warsztatów dla par, opracowaniu materiałów szkoleniowych (w tym materiałów video) oraz organizacji i przeprowadzenia kursu dla trenerów par małżeńskich. Źródłem finansowania nabycia tej usługi są środki publiczne. Za zrealizowaną usługę Spółka wystawi zamawiającemu fakturę VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT w związku z przeprowadzeniem kursu dla trenerów rodzin na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

W kwestii zwolnienia z opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi należy w pierwszej kolejności przeanalizować możliwość zastosowania przepisu art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W przedstawionym we wniosku opisie sprawy, Wnioskodawca wskazał, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe, nie posiada również statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk ani instytutu badawczego. Zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa przeprowadzenia kursu trenerskiego dla par małżeńskich nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, ponieważ nie są spełnione przesłanki wynikające z powołanego przepisu.

Skoro zatem zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania, to należy przeanalizować czy w rozpatrywanej sprawie zostały spełnione przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia świadczonych usług, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

• formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,

• na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe,

• szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.

Natomiast aby skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 przywołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., świadczone usługi muszą stanowić usługi kształcenia i przekwalifikowania zawodowego, obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem oraz muszą mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo szkolenia muszą być finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo bezpośredni oznacza dotyczący kogoś lub czegoś wprost, słowo branża oznacza gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju, natomiast słowo zawód oznacza wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Jak wyżej wskazano przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości lub w części ze środków publicznych.

Przy czym odesłanie w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ww. ustawy do odrębnych przepisów odnosić się może wyłącznie do przepisów, które określają formy i zasady usług szkoleniowych w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Odrębne przepisy określające formy i zasady to przepisy, z których wynika np. program szkolenia, ilość godzin szkolenia, tematyka, krąg osób objętych szkoleniem, warunki jakie musi spełnić organizator kształcenia.

Natomiast zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy, względem usługi, która stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, ma zastosowanie pod warunkiem, że usługa ta jest świadczona przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe.

Należy zwrócić uwagę, że przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług oraz w § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. wymóg finansowania usług w określonej wysokości ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

Środkami publicznymi w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869 z poźn. zm.) są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
   2a) środki, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r. poz. 1307 i 1669);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące: ();
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

Z art. 4 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przepisy ustawy stosuje się do:

1. jednostek sektora finansów publicznych;
2. innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.

Powyższe przepisy zaliczają zatem do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Jak wyżej wskazano, dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też, jak wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Odnosząc się do opisanej we wniosku usługi polegającej na przeprowadzeniu kursu dla trenerów rodzin, aby w ogóle można było rozpatrywać wymienioną czynność w kategoriach zwolnienia od podatku w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 29 lub § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, należy rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z usługą kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, co stanowi podstawową przesłankę warunkującą zastosowanie tego zwolnienia. I tak, kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE, zawierającymi definicję kształcenia zawodowego, należy stwierdzić, iż kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, zawarta w ww. rozporządzeniu, kładzie nacisk na bezpośredni związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy.

W przypadku usług świadczonych przez Wnioskodawcę, polegających na przeprowadzeniu szkolenia kursu trenerskiego dla trenerów par małżeńskich w ramach programu dotacyjnego () należy wskazać, iż w kursie będą uczestniczyły m.in. osoby wykonujące zawód terapeuty, trenera umiejętności psychospołecznych, szkoleniowca, coacha z innych dziedzin, np. rozwoju osobistego. Jak wskazał Wnioskodawca, opisane szkolenie może realizować zarówno cel uzyskania wiedzy, jak i jej uaktualnienia do celów zawodowych. Uczestnik może w ramach warsztatów zdobyć nowe umiejętności w zakresie wsparcia par reprezentujących duże rodziny lub może mieć już doświadczenia, narzędzia z pracy z dużymi rodzinami i zechcieć uaktualnić, rozwinąć swoją wiedzę. Uczestnicy będą posiadali pewną wiedzę, doświadczenia bazowe, które umożliwią im faktycznie wykorzystanie materiału kursu. W efekcie szkolenia możliwe będzie uzyskanie certyfikatu/dyplomu, który potwierdzi nabyte umiejętności. Zatem należy uznać, iż przyswojenie wiedzy przekazywanej na niniejszym kursie prowadzi do uzyskania konkretnego zawodu lub rozwijania merytorycznych kwalifikacji w konkretnym zawodzie. Na zawodowy charakter przedmiotowego kursu wskazuje też krąg osób, do których jest adresowany.

Podkreślić należy, iż osoby biorące udział w szkoleniach organizowanych przez Wnioskodawcę będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu oraz w ramach wykonywanej pracy, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, uczestnicy będą mogli po zakończeniu kursu prowadzić warsztaty dla par na terenie Polski. Będą oni gotowi do praktykowania nowych lub udoskonalonych umiejętności w ramach prac trenerskich (szkoleniowych).

Zatem stwierdzić należy, iż prowadzony przez Wnioskodawcę kurs trenerski stanowi nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem oraz nauczanie mające na celu uzyskanie bądź uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. W konsekwencji przedmiotową usługę, polegającą na przeprowadzeniu przez Wnioskodawcę kursu trenerskiego dla trenerów par małżeńskich, należy uznać za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

A zatem zostanie spełniony pierwszy z warunków uprawniający do zwolnienia od podatku VAT usług będących przedmiotem wniosku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednak dla oceny czy ww. kurs prowadzony przez Wnioskodawcę, jest zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest jeszcze uznanie, że są to usługi prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Spełnienie ww. warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ww. ustawy o VAT jest możliwe tylko wtedy, gdy istnieją przepisy prawa regulujące formy i zasady kształcenia zawodowego.

W odniesieniu do opisanego we wniosku kursu dla trenerów rodzin, Wnioskodawca wskazał, iż nie będzie on prowadzony w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zatem, skoro kurs prowadzony przez Wnioskodawcę nie jest nigdzie uregulowany w polskim ustawodawstwie, to nie został spełniony drugi warunek do objęcia opisanego kursu zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Ponadto, z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, jednak usługa, będąca przedmiotem zapytania nie jest objęta tą akredytacją. W związku z tym należy stwierdzić, że prowadzony przez Wnioskodawcę kurs, nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy.

Zaznaczenia również wymaga, że przedmiotowy kurs trenerski będzie opłacony ze środków pochodzących z dotacji celowej Ministerstwa Rodziny Pracy i Polityki Społecznej, czyli ze środków publicznych. Udział środków publicznych w finansowaniu szkolenia będzie wynosił przynajmniej 70%. Zatem nie można stwierdzić, iż usługa ta będzie finansowana w 100% ze środków publicznych. W konsekwencji świadczona przez Wnioskodawcę usługa nie będzie również objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Jednak podkreślić należy, że opisana we wniosku usługa, polegająca na przeprowadzeniu kursu trenerskiego dla trenerów par spełnia wymogi § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień tzn. jest finansowana w co najmniej 70% ze środków publicznych. Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których jednoznacznie będzie wynikać, że finansowanie nastąpi ze środków publicznych. Osoba upoważniona do reprezentowania Zamawiającego podpisze i przekaże Wnioskodawcy oświadczenie, że usługa będąca przedmiotem zapytania ma charakter kształcenia zawodowego lub służy przekwalifikowaniu zawodowemu uczestników oraz jest finansowana przynajmniej w 70% ze środków publicznych.

Zatem opisana we wniosku usługa polegająca na przeprowadzeniu kursu dla trenerów rodzin, w ramach programu dotacyjnego pn. (), będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jednakże prawidłowość stanowiska wynika z innej podstawy prawnej aniżeli wskazana przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia
23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy
o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () ul. (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej