Możliwość zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów na podstawie posiadanych dokumentów.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełnili go Państwo pismem z 26 września 2022 r. (wpływ 26 września 2022 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 listopada 2022 r. (wpływ 23 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

„A” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa  z siedzibą w (...) (zwana dalej: Wnioskodawcą, Spółką) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP. Wnioskodawca uzyskuje ze swojej działalności przychody inne, niż przychody z zysków kapitałowych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów  i usług (dalej również jako: VAT) oraz posiada również status podatnika VAT-UE.

Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja pozostałych części  i akcesoriów do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli.

Kontrahentami Spółki są polskie i zagraniczne hurtownie oraz koncerny motoryzacyjne.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje i będzie dokonywać dostaw swoich produktów gotowych do klienta mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii (dalej zwany: Klientem).

Zgodnie z obowiązującym i przyjętym modelem sprzedaży, dostawa gotowych produktów (zwanych dalej: towarami), wykonywana przez Spółkę na rzecz Klienta, odbywa się i ma się odbywać w oparciu o warunki Incoterms FCA. Wysyłka towarów rozpoczyna się/ma rozpoczynać się w magazynie Spółki położonym w Polsce. Towary są transportowane  z magazynu Spółki albo bezpośrednio do magazynu Klienta, albo po drodze są magazynowane w magazynie pośrednim i konsolidowane z innymi towarami, a dopiero następnie przetransportowane do magazynu docelowego Klienta. Niezależnie od powyższego to Wielka Brytania jest krajem finalnego przeznaczenia towarów.

Istnieją alternatywne warianty rozwiązania kwestii organizacji dostawy towarów do Klienta.

Dochodzi do sytuacji, w której Wnioskodawca występuje w charakterze organizatora transportu, lub sytuacji, w której to Klient samodzielnie organizuje przedmiotową dostawę towarów.

W pierwszym wariancie Wnioskodawca posiada wszystkie informacje dotyczące sposobu transportu, zwłaszcza w zakresie dostawy bezpośredniej do magazynu Klienta, czy też pośredniej do magazynu pośredniego, a po zakończeniu procedury wysyłkowej firma przewozowa zobowiązana jest przekazać dostawcy komunikat IE599. W takim przypadku Wnioskodawca ponosi koszty odprawy celnej.

Niemniej to ten drugi wariant jest przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy, który zrodził potrzebę złożenia wniosku o interpretację. W takim wariancie Wnioskodawca nie ma bowiem wpływu na ukształtowanie przebiegu transportu towarów organizowanego przez Klienta – na to, jaką drogę transportu, sposób przewozu wybierze przewoźnik wybrany przez Klienta, czy towary trafiają bezpośrednio do Klienta, czy też są konsolidowane w magazynie pośrednim z innymi towarami i dopiero wówczas trafiają do Klienta. W tym przypadku problem stanowi również fakt braku dostępu Wnioskodawcy do dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.  W tak przyjętym modelu dostaw, towary są wydawane przez Spółkę wyznaczonemu oraz opłaconemu przez Klienta przewoźnikowi. Przy wydaniu towarów z magazynu Spółki, Wnioskodawca dołącza do przesyłki dokumenty CMR, Packing Slip, Bill of Loading, etykiety zbiorcze fizycznie na paletach.

Towary są i będą wydawane na paletach i kontenerach oznaczonych numerami. Dokumenty CMR, Packing Slip, Bill of Loading, etykiety zbiorcze fizycznie na paletach zawierają i będą zawierać specyfikację wysyłanych towarów, w tym numer każdej wysyłanej palety  i kontenera.

Przeniesienie przez Spółkę na Klienta prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, ma miejsce i będzie miało miejsce w momencie przekazania towarów przewoźnikowi.

Bezpośrednio po przekazaniu towaru przewoźnikowi, wysyłana jest do Klienta informacja  w postaci ASN (advance shipment notification). Kolejnym działaniem Wnioskodawcy jest wygenerowanie faktury przez dział księgowy Wnioskodawcy.

Następnie przewoźnik przetransportuje towary bezpośrednio do Klienta, lub do magazynu pośredniego, a stąd do Klienta. Przewoźnik dokonuje i będzie dokonywał odprawy celnej towarów (tj. odprawy eksportowej) w imieniu Wnioskodawcy, tj. używając numeru EORI Spółki. Do odprawy celnej przewoźnikowi dostarczane są faktury oraz informacje dotyczące ilości wysyłanego produktu, numer wysyłki (nadawany przez dostawcę), numer BSN (nadawany przez Klienta), tłumaczenie do odprawy (opis oraz community code).

Koszty odprawy celnej są i będą ponoszone przez Klienta w przypadku organizacji przez niego transportu.

W przypadku, w którym transport jest organizowany przez Klienta, w związku ze zwolnieniem towarów do wywozu, generowany jest i będzie dokument towarzyszący EAD (fr. Document d'Accompagnement Export) przez spedytora, na którym umieszczony jest  i będzie numer MRN (ang. Movement Reference Number). Umożliwia to identyfikację towarów zwolnionych do wywozu, gdyż każda paleta oraz kontener z numerami mają powiązanie z unikalnym numerem MRN.

Zasadniczo w tym samym dniu co dokument towarzyszący EAD lub w dniu następnym, generowane jest i będzie przez Klienta zgłoszenie importowe CFSP Frontier Declaration, potwierdzające, że towary zostały zgłoszone do wywozu oraz nastąpił ich import na terytorium Wielkiej Brytanii. Ww. dokumenty Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywał od Klienta.

Klient udostępnia i będzie udostępniał również, po dokonaniu dostawy na rzecz Wnioskodawcy, dokument C88 jako dowód zezwolenia na przywóz lub wywóz dla kraju przeznaczenia towarów oraz list przewozowy Bill of Loading, potwierdzający dostawę do Klienta. Klient na prośbę Wnioskodawcy udostępni również dokument PZ uwzględniający ilość towaru dostarczonego.

Przyjęty model współpracy nie zakłada, żeby Klient udostępniał Wnioskodawcy, nawet na jego żądanie, oryginałów dokumentów celnych potwierdzających poddanie towarów procedurze eksportu na terytorium innego kraju członkowskiego UE – np. Belgii, Francji  (tj. potwierdzających wywóz, eksport towarów z UE do Wielkiej Brytanii). W szczególności Spółka nie otrzymuje i nie będzie otrzymywała komunikatów IE599 (lub ich belgijskich czy francuskich odpowiedników). Klient wystawia i będzie wystawiał w to miejsce na rzecz Spółki oświadczenie o należytym wykonaniu przewozu i wywiązaniu się przez niego z obowiązków proceduralnych w zakresie eksportu.

Z zaprezentowanego wyżej przez Wnioskodawcę sposobu dokumentowania transportu wynika i będzie wynikać tożsamość i ilość towaru będącego przedmiotem dostawy i jego wywozu do Klienta.

Wnioskodawca wystawia i będzie wystawiać dokumenty CMR, Packing Slip, Bill of Loading, etykiety zbiorcze fizycznie na paletach. W związku ze zwolnieniem celnym towaru do wywozu, wygenerowany jest dokument towarzyszący EAD, na którym zostanie umieszczony numer MRN (te czynności wykonuje spedytor zorganizowany przez Klienta).

Po opuszczeniu przez towary terytorium UE Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywać od Klienta zgłoszenie importowe CFSP Frontier Declaration, potwierdzające, że towary zostały zgłoszone do wywozu oraz nastąpił lub ma nastąpić ich import na terytorium Wielkiej Brytanii. Ww. dokumenty zewnętrzne Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywać od Klienta. Klient udostępnia i będzie udostępniał również, po dokonaniu dostawy na rzecz Wnioskodawcy dokument C88 jako dowód zezwolenia na przywóz lub wywóz dla kraju przeznaczenia towarów oraz list przewozowy Bill of Loading, potwierdzający dostawę do Klienta. Ponadto Klient składa i będzie składać Wnioskodawcy również oświadczenie  w przedmiocie należytego wykonania przewozu i wywiązania się przez niego z obowiązków proceduralnych w zakresie eksportu. Na prośbę Wnioskodawcy Klient może mu udostępnić dokument PZ uwzględniający ilość i inne dane towarów znajdujących się w jego posiadaniu.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, iż Klient zawsze reguluje należności z tytułu dokonanych dostaw wobec Wnioskodawcy, bez względu na sposób przyjętego wariantu dostawy.

Wnioskodawca podkreśla, iż intencją w uzyskaniu interpretacji jest możliwość stosowania do ww. czynności dostawy na rzecz Klienta 0% stawki VAT jak dla eksportu w przypadku organizacji transportu towarów przez Klienta. Na dzień składania wniosku, w związku  z wątpliwościami Wnioskodawcy w zakresie dokumentowania dostaw do Klienta, wskazane w powyższym opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego dostawy towarów są przez Wnioskodawcę traktowane i rozpoznawane na gruncie podatkowym jak krajowa dostawa towarów opodatkowana 23% stawką podatku VAT.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 23 listopada 2022 r.)

Czy wskazane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dokumenty i uzyskiwane przez Wnioskodawcę informacje, będą dokumentami, o których mowa w art. 41 ust. 6a ustawy  o VAT, a co za tym idzie, Spółce przysługiwać będzie prawo do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT?  

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 23 listopada 2022 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, na pytanie należy odpowiedzieć twierdząco – prowadzony sposób dokumentowania opisanych w treści opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego będzie potwierdzać w sposób jednoznaczny fakt, że opisane transakcje stanową eksport towarów, oraz, że towary będące przedmiotem dostawy na rzecz Klienta opuściły terytorium Unii Europejskiej, a więc otrzymane przez Spółkę dokumenty będą tymi wskazanymi w art. 41  ust. 6a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, dalej zwana: ustawą o VAT), a co za tym idzie – Spółce przysługiwać będzie prawo do zastosowania stawki 0%, na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o VAT. Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawcy, transakcje stanowią eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 i 5 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają czynności eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawa towarów (dalej: „WDT”). 

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, przez eksport towarów „rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a)dostawcę lub na jego rzecz, lub

b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych”.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 zd. 1 ustawy o VAT, „przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”. Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, „miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią  – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy”.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy ustawy o VAT, eksport towarów jest transakcją, w której dochodzi do dostawy towarów, w wyniku dostawy towary są przemieszczane z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej, a wywóz potwierdzony jest przez urząd celny. W sytuacji, w której podatnik sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej ma miejsce tzw. eksport bezpośredni (art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT).

O fakcie wykonania eksportu świadczą również dokumenty poświadczające przygotowanie wysyłki oraz jej przemieszczenie się na terytorium Wielkiej Brytanii – dokumenty CMR, Packing Slip, Bill of Loading, etykiety zbiorcze fizycznie na paletach, dokument towarzyszący EAD, na którym zostanie umieszczony numer MRN, zgłoszenie importowe CFSP Frontier Declaration, potwierdzające, że towary zostały zgłoszone do wywozu oraz nastąpił lub ma nastąpić ich import na terytorium Wielkiej Brytanii, dokument C88 jako dowód zezwolenia na przywóz lub wywóz dla kraju przeznaczenia towarów oraz list przewozowy Bill of Loading potwierdzający dostawę do Klienta, oświadczenie Klienta w przedmiocie należytego wykonania przewozu i wywiązania się przez niego z obowiązków proceduralnych w zakresie eksportu, wydawany przez Klienta na prośbę Wnioskodawcy dokument PZ uwzględniający ilość i inne dane towarów znajdujących się w jego posiadaniu po ich otrzymaniu. 

Dokumenty te składają się, w ocenie Wnioskodawcy, na potwierdzenie dokonania eksportu towarów – opuszczenia przez nie terytorium UE we Francji oraz ich wejścia do Wielkiej Brytanii.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, zarówno opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego transakcji, w szczególności wskazane dokumenty i uzyskiwane przez Wnioskodawcę informacje jednoznacznie potwierdzają, że dochodzi w tym przypadku każdorazowo do eksportu towarów w rozumieniu ustawy o VAT oraz, że towar będący przedmiotem dostawy na rzecz Klienta opuścił terytorium Unii Europejskiej.

Otrzymywane przez Spółkę dokumenty, są – w jej ocenie – dokumentami wskazanymi  w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, a co za tym idzie – przysługiwać jej będzie prawo do zastosowania stawki 0% dla ww. transakcji na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Ustawodawca, definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby zatem uznać daną czynność za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy  o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

-    musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;

-    w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);

-    wywóz towaru musi być potwierdzony przez organ celny określony w przepisach celnych.

Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraju w celu dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się przez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się  z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Należy w tym miejscu zauważyć, jak wskazuje art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. Jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Jak stanowi art. 41 ust. 4 ustawy:

W myśl art. 41 ust. 6 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy:

Jak stanowi art. 41 ust. 8 ustawy:

W myśl art. 41 ust. 9 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 11 ustawy:

Zatem, zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy  i wywozu.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy w stanie faktycznym  i zdarzeniu przyszłym dokumenty i uzyskiwane przez Wnioskodawcę informacje, będą dokumentami, o których mowa w art. 41 ust. 6a ustawy, a co za tym idzie, Spółce przysługiwać będzie prawo do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy o VAT.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że z powołanego art. 2 pkt 8 ustawy wynika, że o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony  w przepisach celnych.

Z kolei, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Zatem, aby Wnioskodawca mógł opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% – musi posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

W tym miejscu wskazać należy, że w wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 dotyczącej podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że:  „(…) w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Natomiast odpowiadając na pytanie prejudycjalne, TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Do wskazanego orzeczenia TSUE odwołał się również Naczelny Sąd Administracyjny  w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych  w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. We wskazanym wyroku NSA stwierdził: „Przenosząc te rozważania TSUE na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, co zaznaczono już wyżej, że organy uznały za bezsporne dokonywanie dostaw przez skarżącego na rzecz osób fizycznych spoza terytorium UE. W żadnym miejscu zaskarżonych decyzji nie ma mowy o tym, by organy kwestionowały faktyczny wywóz towarów poza obszar Unii. Jedynym powodem odmowy zastosowania do nich stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a co za tym idzie braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

W ocenie organu odwoławczego „(...) dla uznania – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia”. W istocie więc organy nie kwestionowały wypełnienia wymogów materialnych eksportu, w tym wypadku faktycznego wyprowadzenia towarów z terytorium Unii, ale niedochowanie przez podatnika warunków formalnych (brak zgłoszenia do procedury celnej wywozu i brak stosownych dokumentów). Tymczasem, w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna).

W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. (…) W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona  w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych  i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17)”.

W analizowanej sprawie, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje  i będzie dokonywać dostaw swoich produktów gotowych do Klienta mającego siedzibę  w Wielkiej Brytanii. Zgodnie z obowiązującym i przyjętym modelem sprzedaży, dostawa towarów wykonywana przez Spółkę na rzecz Klienta, odbywa się i ma się odbywać w oparciu o warunki Incoterms FCA. Wysyłka towarów rozpoczyna się/ma rozpoczynać się w magazynie Spółki położonym w Polsce. Z okoliczności sprawy wynika, że towary są wydawane przez Spółkę wyznaczonemu oraz opłaconemu przez Klienta przewoźnikowi. Towary są i będą wydawane na paletach i kontenerach oznaczonych numerami. Przy wydaniu towarów, Wnioskodawca dołącza do przesyłki dokumenty CMR, Packing Slip, Bill of Loading, etykiety zbiorcze fizycznie na paletach. Dokumenty te zawierają i będą zawierać specyfikację wysyłanych towarów, w tym numer każdej wysyłanej palety i kontenera. Przewoźnik dokonuje i będzie dokonywał odprawy celnej towarów (tj. odprawy eksportowej) w imieniu Wnioskodawcy, tj. używając numeru EORI Spółki. Do odprawy celnej przewoźnikowi dostarczane są faktury oraz informacje dotyczące ilości wysyłanego produktu, numer wysyłki (nadawany przez dostawcę), numer BSN (nadawany przez Klienta), tłumaczenie do odprawy (opis oraz community code). W związku ze zwolnieniem towarów do wywozu, generowany jest i będzie dokument towarzyszący EAD (fr. Document d'Accompagnement Export) przez spedytora, na którym umieszczony jest i będzie numer MRN (ang. Movement Reference Number). Umożliwia to identyfikację towarów zwolnionych do wywozu, gdyż każda paleta oraz kontener z numerami mają powiązanie z unikalnym numerem MRN. Zasadniczo w tym samym dniu co dokument towarzyszący EAD lub w dniu następnym, generowane jest  i będzie przez Klienta zgłoszenie importowe CFSP Frontier Declaration, potwierdzające, że towary zostały zgłoszone do wywozu oraz nastąpił ich import na terytorium Wielkiej Brytanii. Ww. dokumenty Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywał od Klienta. Klient udostępnia i będzie udostępniał również po dokonaniu dostawy na rzecz Wnioskodawcy dokument C88 jako dowód zezwolenia na przywóz lub wywóz dla kraju przeznaczenia towarów oraz list przewozowy Bill of Loading potwierdzający dostawę do Klienta. Klient na prośbę Wnioskodawcy udostępni również dokument PZ uwzględniający ilość towaru dostarczonego. Spółka nie otrzymuje i nie będzie otrzymywała komunikatów IE599 (lub ich belgijskich czy francuskich odpowiedników). Z zaprezentowanego wyżej przez Wnioskodawcę sposobu dokumentowania transportu wynika i będzie wynikać tożsamość i ilość towaru będącego przedmiotem dostawy i jego wywozu do Klienta. Po opuszczeniu przez towary terytorium UE Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywać od Klienta zgłoszenie importowe CFSP Frontier Declaration, potwierdzające, że towary zostały zgłoszone do wywozu oraz nastąpił lub ma nastąpić ich import na terytorium Wielkiej Brytanii. Ww. dokumenty zewnętrzne Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywać od Klienta. Ponadto Klient składa i będzie składać Wnioskodawcy również oświadczenie w przedmiocie należytego wykonania przewozu i wywiązania się przez niego z obowiązków proceduralnych w zakresie eksportu. Na prośbę Wnioskodawcy Klient może mu udostępnić dokument PZ uwzględniający ilość i inne dane towarów znajdujących się w jego posiadaniu.

Jak wynika zatem z przedstawionych okoliczności sprawy, Wnioskodawca posiada i będzie posiadać dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Nie są to wprawdzie dokumenty literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy, jednak nie stanowi to przeszkody w uznaniu, że spełnione zostały/zostaną przesłanki w zakresie dokumentowania wywozu, pozwalające na uznanie, że w analizowanej sprawie doszło/dojdzie do eksportu pośredniego towarów do nabywcy spoza Unii Europejskiej.

Należy bowiem wskazać, że przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób dokumentowania umożliwi identyfikację towarów wydanych z magazynu Spółki do Klienta z Wielkiej Brytanii. Każda paleta oraz kontener z numerami będą miały bowiem powiązanie z unikalnym numerem MRN, który umieszczony będzie na wygenerowanym przez spedytora w związku ze zwolnieniem towarów do wywozu dokumentem EAD. Dodatkowo, z zaprezentowanego wyżej przez Wnioskodawcę sposobu dokumentowania transportu wynika i będzie wynikać tożsamość i ilość towaru będącego przedmiotem dostawy i jego wywozu do Klienta. Jednocześnie, jak wskazała Spółka, po opuszczeniu przez towary terytorium UE Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywać od Klienta zgłoszenie importowe CFSP Frontier Declaration, potwierdzające, że towary zostały zgłoszone do wywozu oraz nastąpił lub ma nastąpić ich import na terytorium Wielkiej Brytanii. Ponadto, Klient składa i będzie składać Wnioskodawcy również oświadczenie w przedmiocie należytego wykonania przewozu i wywiązania się przez niego z obowiązków proceduralnych w zakresie eksportu.

W konsekwencji, w związku z dokonywaną dostawą towarów na rzecz Klienta mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii, który jest organizatorem transportu, Wnioskodawca jest/będzie uprawniony, na podstawie posiadanych (opisanych wyżej) dokumentów do zastosowania stawki podatku 0%, właściwej dla eksportu towarów.

Podsumowując, wskazane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dokumenty  i uzyskiwane przez Wnioskodawcę informacje, będą dokumentami, o których mowa  w art. 41 ust. 6a ustawy, a co za tym idzie, Spółce przysługiwać będzie prawo do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione  w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Organ zastrzega także, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi dysponuje podatnik rzeczywiście potwierdzają wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę  w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).