Temat interpretacji

Możliwości odzyskania podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pt. ()

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2020 r. (data wpływu do tut. Organu 29 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 29 lipca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.390.2020.1.KP (doręczone Stronie w dniu 5 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pt. Zmniejszenie stężenia () w firmie () poprzez montaż instalacji () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu pt. Zmniejszenie stężenia () w firmie () poprzez montaż instalacji (). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 29 lipca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.390.2020.1.KP (doręczone Stronie w dniu 5 sierpnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej 18 września 2013 r. Firma Wnioskodawczyni prowadzi tartak i zajmuje się produkcją wyrobów tartacznych. Z drewna, które kupuje Wnioskodawczyni zostają wykonywane różnego rodzaju wyroby tartaczne, które następnie są sprzedawane.

Dnia 3 marca 2020 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych z siedzibą w () a przedmiotem tej umowy jest udzielenie przez ZUS dofinansowania na realizację projektu pt.: Zmniejszenie stężenia () w firmie () poprzez montaż instalacji (). Podpisanie umowy o dofinansowanie nastąpiło na podstawie zapisów ustawowych. Zostało to uregulowane w ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, w art. 37e ust. 9.

Dofinansowanie projektu, o którym mowa w ust. 8, następuje w drodze umowy o dofinansowanie zawartej między Zakładem a płatnikiem składek w ramach posiadanych przez Zakład środków finansowych na realizację projektu. Środki pochodzą z budżetu Państwa, nie są to środki z funduszy zagranicznych.

ZUS przyznał Wnioskodawczyni dofinansowanie w kwocie nie większej niż 112.854,12 PLN. Planowana wartość projektu wynosi 141.067,65 PLN. Kwoty dofinansowania są kwotami brutto w PLN.

Z otrzymanych środków będą sfinansowane wydatki na wykonanie i montaż instalacji () w tartaku Firmy Wnioskodawczyni. Środki finansowe z tytułu dofinansowania zgodnie z umową przekazane będą w dwóch transzach. Pierwsza transza w kwocie 63.627,06 PLN została przekazana na konto Firmy Wnioskodawczyni w dniu 8 kwietnia 2020 r. W dniu 3 kwietnia 2020 r. została wystawiona faktura zaliczkowa przez wykonawcę projektu na kwotę netto 51.729,32 zł, VAT: 11.897,74 zł. Faktura zaliczkowa została opłacona w dniu, w którym Wnioskodawczyni otrzymała pierwszą transzę.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawczyni wskazała, że od dnia prowadzenia działalności gospodarczej tj. od dnia 18 września 2013 r. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawczyni nie korzysta z prawa do zwolnienia zgodnie z art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o VAT. Nabywane towary i usługi w ramach realizacji projektu pt.: Zmniejszenie stężenia () w firmie () poprzez montaż instalacji () będą miały ścisły i wyłączny związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, instalacja ta będzie służyć w tartaku Wnioskodawczyni do odpylania i odciągania trocin, które powstają podczas przecierania i cięcia drewna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni ma prawo do dokonywania odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniach podatku od towarów i usług z tytułu wykonania i montażu instalacji (), jeśli te koszty będą pokryte z dofinansowania udzielonego przez ZUS opisanego w poz. 74?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ma prawo odliczać podatek naliczony z tytułu montażu i wykonania instalacji (), gdyż służą prowadzonej działalności gospodarczej niezależnie od źródła finansowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni 18 września 2013 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi tartak i zajmuje się produkcją wyrobów tartacznych. Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z drewna, które Wnioskodawczyni kupuje, są wykonywane różnego rodzaju wyroby tartaczne, które następnie są sprzedawane. Dnia 3 marca 2020 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych a przedmiotem tej umowy jest udzielenie przez ZUS dofinansowania na realizację projektu pt.: Zmniejszenie stężenia () w firmie () poprzez montaż instalacji (). Podpisanie umowy o dofinansowanie nastąpiło na podstawie zapisów ustawowych. Zostało to uregulowane w ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, w art. 37e ust. 9. Dofinansowanie projektu, o którym mowa w ust. 8, następuje w drodze umowy o dofinansowanie zawartej między Zakładem a płatnikiem składek w ramach posiadanych przez Zakład środków finansowych na realizację projektu. Środki pochodzą z budżetu Państwa, nie są to środki z funduszy zagranicznych. Z otrzymanych środków będą sfinansowane wydatki na wykonanie i montaż instalacji () w tartaku Firmy Wnioskodawczyni. Nabywane towary i usługi w ramach realizacji projektu pt.: Zmniejszenie stężenia () w firmie () poprzez montaż instalacji () będą miały ścisły i wyłączny związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, instalacja ta będzie służyć w tartaku Wnioskodawczyni do odpylania i odciągania trocin, które powstają podczas przecierania i cięcia drewna.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą ustalenia, czy ma możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pt.: Zmniejszenie stężenia () w firmie () poprzez montaż instalacji ().

Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na względzie niniejsze uregulowania oraz opis stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, należy stwierdzić, że wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy podstawowe przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego zostaną spełnione. Jak wynika bowiem z przedstawionych okoliczności, Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz powstała w wyniku inwestycji instalacja będzie miała ścisły i wyłączny związek z czynnościami opodatkowanymi.

W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji, pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek zawartych w art. 88 ustawy o VAT, gdyż zostaną spełnione wszystkie przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunkujące to prawo.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), ul. (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej