Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur leasingowych oraz wydatków ponoszonych na zakup paliwa, olejów, bieżących opłat za przeglądy jachtu oraz innych opłat związanych z jego użytkowaniem

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2020 r. (data wpływu 26 września 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur leasingowych oraz wydatków ponoszonych na zakup paliwa, olejów, bieżących opłat za przeglądy jachtu oraz innych opłat związanych z jego użytkowaniem jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur leasingowych oraz wydatków związanych z użytkowaniem i utrzymaniem jachtu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca spółka komandytowa od kilku lat funkcjonuje w branży programistycznej, oferując specjalistyczne usługi klientom przede wszystkim zagranicznym (Wielka Brytania, Francja, Stany Zjednoczone, Barbados), ale także krajowym. Posiadane doświadczenie umożliwia Spółce oferowanie firmom najwyższej jakości usług, które odznaczają się wysokim zaawansowaniem technologicznym i nowoczesnością. Przez kontrahentów Spółka chce być postrzegana jako firma innowacyjna. Wymaga to indywidualnego podejścia do każdego klienta i każdego zadania, doboru właściwych metod pracy, narzędzi i odpowiednich wykonawców.

Współpraca z klientami odbywa się więc także poprzez prowadzenie doradztwa i indywidualne planowanie z klientem wykonania usługi.

W obecnej sytuacji stanu pandemii bezpośrednie kontakty z potencjalnymi i aktualnymi kontrahentami są znacznie utrudnione, ze względu na ograniczenia w przemieszczaniu się pomiędzy krajami, okresowe zawieszanie komunikacji lotniczej. Zmniejsza to znacznie szanse na zapewnienie wymaganego poziomu obsługi obecnych kontrahentów, a także możliwość efektywnego prowadzenia poszukiwań potencjalnych przyszłych odbiorców.

Dlatego, aby chociaż częściowo zniwelować opisane wyżej utrudnienia i uniezależnić się od sytuacji w transporcie międzynarodowym, a także chcąc zapewnić spółce nowe źródło przychodów zarząd komplementariusza Spółki podjął decyzję o zawarciu umowy leasingu jachtu motorowego (dla 6 osób).

Obecnie Spółka jest na zaawansowanym etapie zakupu i pozyskiwania finansowania. Finansujący nabędzie jacht motorowy, a następnie odda Spółce do używania na czas określony umową w zamian za zapłatę opłaty wstępnej oraz określonych miesięcznych opłat leasingowych. Spółce będzie przysługiwała również opcja nabycia przedmiotu leasingu od finansującego, po upływie trwania umowy za zapłatą oznaczonej w umowie ceny wykupu.

Spółka będzie ponosiła ww. koszty wynikające z umowy leasingowej, a także inne wydatki związane z bieżącą eksploatacją jachtu.

Jacht motorowy ma być wykorzystywany jako środek transportu dla personelu Spółki zajmującego się sprzedażą i jako miejsce prowadzenia mobilnego biura Spółki. Ponadto jacht może stanowić dla Spółki zaplecze noclegowe, które będzie udostępniać osobom działającym w ramach swoich obowiązków na jej rzecz, co pozwoli na uniknięcie wydatków na najem pokoi hotelowych przy delegacjach zagranicznych. Jacht będzie również wykorzystywany w celach promocyjnych (reklamowych) Spółki, gdyż zostanie na nim umieszczona nazwa firmy i jej logo.

W celu zwiększenia korzyści ekonomicznych Spółka planuje także wynajmować jacht osobom trzecim za opłatą, w celach zarobkowych (zarówno przedsiębiorcom jak i osobom prywatnym).

Dodatkowo spółka planuje w najbliższym czasie realizację projektów informatycznych oraz technologicznych związanych z wypoczynkiem nad wodą oraz na wodzie, a także innowacyjnym rozwiązaniem dla przystani jachtowych oraz marin związanych z transportem chłodniczym. Posiadanie do dyspozycji własnej jednostki transportu wodnego znacznie ułatwi przygotowywanie, testowanie i prezentowanie oferowanych klientom rozwiązań informatycznych.

Jacht żaglowy, który Spółka zamierza nabyć, nie należy do jednostek pływających, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie posiadała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur leasingowych oraz wydatków ponoszonych na zakup paliwa, olejów, bieżących opłat za przeglądy jachtu oraz innych opłat związanych z jego użytkowaniem?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższa regulacja zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być zatem bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą, np. dalszej odprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast, ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Czynności, z których będą osiągane przychody z jachtu podlegają opodatkowaniu VAT. Leasingowany jacht będzie przez Spółkę wykorzystywany do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, w tym usług najmu/dzierżawy. Przepisy ustawy VAT dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeśli istnieje związek między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Zdaniem Spółki, wydatki które będą związane z leasingiem, użytkowaniem i utrzymaniem jachtu w opisanej wyżej sytuacji, mają ścisły związek z przychodami osiąganymi z wykorzystania jachtu i ich zabezpieczeniem na przyszłość. Wykorzystanie jachtu motorowego ma zapewnić Spółce możliwość niezależnego od sytuacji epidemicznej bezpośredniego dotarcia do obsługiwanych obecnie i potencjalnych klientów, aby bez przeszkód kontynuować dotychczasową działalność. Dodatkowo, w związku z planowanym wynajmowaniem jachtu oraz wykorzystaniem go do przygotowania, testowania i prezentacji nowych informatycznych rozwiązań, Spółka ma nadzieję uzyskać dodatkowe przychody.

Spółce przysługuje więc prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących raty leasingowe z tytułu użytkowania jachtu oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ponoszonych wydatków na zakup paliwa, olejów, bieżących opłat za przeglądy jachtu oraz innych opłat związanych z jego użytkowaniem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Do takiego stanowiska przychylił się też Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji 0114-KDIP4.4012.170.2018.3.MP z dnia 24 maja 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. (uchylona);
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony);
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze w części dotyczącej tych czynności.

Przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur, o czym mowa w art. 88 ust. 3b ustawy.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Treść powołanych przepisów ustawy wskazuje, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

W prawie zarówno europejskim, jak i krajowym, zasada potrąceń podatku naliczonego stanowi wprost o związku podatku naliczonego ze sprzedażą opodatkowaną. Zgodnie z nią, w stopniu, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do celów transakcji opodatkowanych, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług od podatku należnego. Innymi słowy, jeżeli nabywane towary lub usługi są przeznaczone do transakcji opodatkowanych, podatnik będzie mieć prawo do odliczeń z podatku należnego do zapłaty.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezspornego związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcje powodujące naliczenie podatku winny pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność w branży programistycznej. Spółka podjęła decyzję o zawarciu umowy leasingu jachtu motorowego (dla 6 osób), który nie należy do jednostek pływających, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jacht ma być wykorzystywany jako środek transportu dla personelu Spółki zajmującego się sprzedażą i jako miejsce prowadzenia mobilnego biura Spółki. Ponadto jacht może stanowić dla Spółki zaplecze noclegowe, które będzie udostępniać osobom działającym w ramach swoich obowiązków na jej rzecz, co pozwoli na uniknięcie wydatków na najem pokoi hotelowych przy delegacjach zagranicznych. Jacht będzie również wykorzystywany w celach promocyjnych (reklamowych) Spółki, gdyż zostanie na nim umieszczona nazwa firmy i jej logo.

Spółka planuje także wykorzystywanie jachtu do przygotowywania, testowania i prezentowania klientom oferowanych przez siebie rozwiązań informatycznych.

Spółka planuje również wynajmować jacht osobom trzecim za opłatą, w celach zarobkowych (zarówno przedsiębiorcom jak i osobom prywatnym).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Spółka będzie posiadała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur leasingowych oraz wydatków ponoszonych na zakup paliwa, olejów, bieżących opłat za przeglądy jachtu oraz innych opłat związanych z jego użytkowaniem.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że leasingowany jacht będzie przez Spółkę wykorzystywany do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, w tym usług najmu. Tym samym, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur leasingowych oraz wydatków ponoszonych na zakup paliwa, olejów, bieżących opłat za przeglądy jachtu oraz innych opłat związanych z jego użytkowaniem. Powyższe prawo będzie przysługiwać, o ile nie będą zachodziły wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej