Temat interpretacji

możliwość rezygnacji z prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej dostawy nieruchomości, usług najmu, dzierżawy gruntów oraz oddania gruntów w użytkowanie wieczyste

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 czerwca 2020 r. (data wpływu 22 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 21 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji z prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej dostawy nieruchomości, usług najmu, dzierżawy gruntów oraz oddania gruntów w użytkowanie wieczyste jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2020 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji z prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej dostawy nieruchomości, usług najmu, dzierżawy gruntów oraz oddania gruntów w użytkowanie wieczyste. Wniosek został uzupełniony pismem z 21 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu17 lipca 2020 r. znak 011-KDIB3-2.4012.492.2020.1 AZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina Miejska posiada osobowość prawną i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina dokonuje czynności w zakresie dostawy nieruchomości, najmu, dzierżawy gruntów oraz oddania gruntów w użytkowanie wieczyste na rzecz osób fizycznych. Sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej dokumentowana jest:

• za pośrednictwem kasy fiskalnej oraz
• fakturą do paragonu wystawioną bez żądania nabywcy, paragon pozostaje w dokumentacji Gminy wraz z drugim egzemplarzem faktury VAT.

Wpłaty za wymienione wyżej czynności dokonywane są w kasie i na rachunek bankowy. Jak już wcześniej wspomniano, wymienione czynności na rzecz osób fizycznych są ewidencjonowane za pośrednictwem kasy fiskalnej.

Zgodnie z poz. 25 i 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, dostawa nieruchomości i dzierżawa gruntów oraz oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste są zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Pomimo zwolnienia Gmina dobrowolnie prowadziła ewidencję przy zastosowaniu kasy fiskalnej.

Aktualnie Gmina chce zrezygnować z ewidencjonowania obrotu z tytułu dostawy nieruchomości, najmu i dzierżawy gruntów oraz oddania gruntów w użytkowanie wieczyste w kasie fiskalnej, natomiast pozostałe czynności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nadal ewidencjonować w kasie fiskalnej.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Gmina dokonuje czynności w zakresie najmu sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU) (Dz.U. 2017 r. poz. 1676 ze zm.) jako 68.20.1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego istnieje możliwość zrezygnowania z prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy fiskalnej czynności opisanych w stanie faktycznym?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W świetle zacytowanych przepisów, Gmina nie była obowiązana do ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej obrotów z tytułu czynności dostawy nieruchomości, najmu jak i dzierżawy gruntów oraz oddania gruntów w użytkowanie wieczyste. Jeżeli mimo braku obowiązku podatnik dobrowolnie rozpoczął ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy fiskalnej, to w naszej ocenie, Gmina może zrezygnować z takiego sposobu ewidencjonowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1b ustawy w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienia z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostały określone w § 2 i 3 rozporządzenia.

Regulacje zawarte w ww. przepisach przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe § 3 rozporządzenia) oraz ze względu na rodzaj prowadzonej działalności zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe § 2 rozporządzenia).

Ponadto należy zaznaczyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 rozporządzenia wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3 rozporządzenia. Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności (danej czynności).

Wskazać należy, że klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 lipca 2020 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

W myśl § 3a ww. rozporządzenia do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie przypadków, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f i lit. g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), załączniku nr 15 do tej ustawy oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 tej ustawy, Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r.

W załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymieniono:

• w poz. 25 ex 68.20.1 wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, jeżeli świadczenie tych usług w całości zostało udokumentowane fakturą lub świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,
• w poz. 35 dostawę nieruchomości,
• w poz. 38 dzierżawę gruntów oraz oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Jak wynika z objaśnień do ww. załącznika, zastosowane symbole grupowań odpowiadają Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, o której mowa w § 33 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453 oraz z 2018 r. poz. 2440).

Oznaczenie ex dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania. Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o ex rozumie się przez to zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości rezygnacji z obowiązku ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej w związku wykonywaniem czynności w zakresie dostawy nieruchomości, najmu, dzierżawy gruntów oraz oddania gruntów w użytkowanie wieczyste na rzecz osób fizycznych. Jak wskazał Wnioskodawca sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej dokumentowana jest:

• za pośrednictwem kasy fiskalnej oraz
• fakturą do paragonu wystawioną bez żądania nabywcy, paragon pozostaje w dokumentacji Gminy wraz z drugim egzemplarzem faktury VAT.

Wpłaty za wymienione wyżej czynności dokonywane są w kasie i na rachunek bankowy. Wymienione czynności na rzecz osób fizycznych są ewidencjonowane za pośrednictwem kasy fiskalnej. Aktualnie Gmina chce zrezygnować z ewidencjonowania obrotu z tytułu dostawy nieruchomości, najmu i dzierżawy gruntów oraz oddania gruntów w użytkowanie wieczyste w kasie fiskalnej, natomiast pozostałe czynności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nadal ewidencjonować w kasie fiskalnej. Gmina dokonuje czynności w zakresie najmu skalsyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU) jako 68.20.1.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone przepisy wskazać należy, iż stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 35 i 38 załącznika do rozporządzenia, czynności w zakresie dostawy nieruchomości, dzierżawy gruntów oraz oddania gruntów w użytkowanie wieczyste, są objęte zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W analizowanej sprawie spełnione są również warunki uprawniające Wnioskodawcę do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w stosunku do ww. usługi najmu, gdyż świadczone przez Gminę usługi najmu sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 68.20.1 w całości dokumentowane są fakturą.

Wnioskodawca może więc na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 25 załącznika do niego, stosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania w stosunku do usług wynajmu.

W konsekwencji Gmina może zrezygnować z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej obrotów z tytułu czynności dostawy nieruchomości, najmu jak i dzierżawy gruntów oraz oddania gruntów w użytkowanie wieczyste i korzystać ze zwolnienia na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 25, 35 i 38 załącznika do rozporządzenia.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej