Temat interpretacji

Nieuznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku z zawarciem Kontraktu menadżerskiego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2020 r. (data wpływu 10 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismami z dnia 1 października 2020 r. (data wpływu 1 października 2020 r.) oraz z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 5 października 2020 r.) na wezwanie z dnia 11 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.389.2020.2.AKA oraz 0113-KDIPT2-3.4011.583.2020.3.AC oraz pismem z dnia 10 listopada 2020 r. (data wpływu 10 listopada 2020 r.) na wezwanie z dnia 22 października 2020 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.389.2020.3.AKA, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku z zawarciem Kontraktu menadżerskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku z zawarciem Kontraktu menadżerskiego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...). Jest także jedynym wspólnikiem, a także Prezesem Zarządu w spółce () Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Spółka).

Spółka prowadzi działalność w zakresie przetwórstwa mleka i wyrobu serów oraz sprzedaży hurtowej wyrobów mleczarskich, jaj, olejów i tłuszczów jadalnych.

Świadczenie przez Spółkę usług w zakresie sprzedaży hurtowej wymaga od niej współpracy ze specjalistami handlowcami. W zakresie wykonywanych przez nich czynności można wyszczególnić:

• pozyskiwanie kontrahentów do współpracy z terenu Polski, UE, i poza UE,

• negocjowanie kontraktów, dotyczących zakupu/sprzedaży surowców, półproduktów i produktów mleczarskich,

• koordynowanie realizacji kontraktów, zarówno w aspekcie technicznym, jak i merytorycznym,

• koordynacja spływu i windykacji należności u klientów Spółki,

• prowadzenie innych działań zgodnie z ustaleniami i wytycznymi.

W celu realizacji wyżej opisanych usług Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę cywilnoprawną, zwaną Umową o współpracy, do której zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego. Umowa ma być zawarta z () sp. z o.o.

Przedmiotem wskazanej powyżej umowy o współpracy jest świadczenie następujących usług, co zostało ujęte w § 1 ust. 1:

• pozyskiwanie kontrahentów do współpracy dla Zamawiającego z terenu Polski, UE i poza UE,

• negocjowanie kontraktów w imieniu Zamawiającego, dotyczących zakupu/sprzedaży surowców, półproduktów i produktów mleczarskich,

• koordynowanie realizacji kontraktów w imieniu Zamawiającego, zarówno w aspekcie technicznym jak i merytorycznym,

• koordynowania spływu i windykacji należności u klientów Zamawiającego,

• prowadzenie innych działań w imieniu Zamawiającego zgodnie z ustaleniami i wytycznymi Zamawiającego.

W umowie o współpracy Strony zawarły określenie przedmiotu (zakresu) usług świadczonych przez Wykonawcę (Wnioskodawcę), a także doprecyzowały pozostałe okoliczności związane z jej wykonywaniem, takie jak miejsce i czas wykonywania usług, kwestie wynagrodzenia, a także zagadnienie podporządkowania czy zagadnienie odpowiedzialności:

• § 1 ust. 2: wykonawca oświadcza, iż usługi określone w ust. 1 § 1 niniejszej Umowy będzie wykonywał w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej;

• § 1 ust. 3: wykonawca zobowiązuje się do wykonywania powierzonych mu czynności z należytą starannością bez bezpośredniego nadzorowania i kierowania ze strony Zamawiającego;

• § 1 ust. 5: wykonawca jest uprawniony do powierzenia usług określonych w ust. 1 § 1 niniejszej Umowy osobie trzeciej. W takim wypadku, Wykonawca ponosi odpowiedzialność, za jakość świadczonych usług oraz za działania i zaniechania osoby trzeciej, jak za swoje własne;

• § 4 ust. 2: świadczenie będzie płatne na podstawie prawidłowo wystawionej przez Wykonawcę faktury VAT. Wykonawca wystawi fakturę VAT na koniec miesiąca, którego świadczenie dotyczy.

Jak wynika z powyższego, Wykonawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z zawarciem wskazanej umowy, w tym odpowiedzialność finansową oraz prawną z tym związaną. Okoliczności związane z reprezentowaniem Spółki pozostają poza zakresem czynności wykonywanych w ramach zawartej umowy o współpracę.

Poza tym Spółka planuje także zawarcie, również z Wnioskodawcą umowy cywilnej o zarządzie Spółką nazwanej przez strony Kontraktem menadżerskim. Kontrakt menadżerski ma zostać zawarty w związku z powołaniem Wnioskodawcy na stanowisko Prezesa Zarządu Spółki.

W ramach Kontraktu menadżerskiego strony uregulowały:

• zakres obowiązków Menadżera, (reprezentowanie Spółki, prowadzenie spraw bieżących, administrowanie, organizacja pracy, zapewnienie prawidłowego funkcjonowania, koordynowanie i nadzorowanie pracy, kształtowanie dobrego imienia i wizerunku),

• udostępnianie przez Spółkę wszelkich zasobów potrzebnych do wykonywania obowiązków dostęp we właściwym czasie i właściwy sposób do wszelkich dokumentów i informacji Spółki, możliwość korzystania z wszelkich narzędzi i sprzętu, którymi włada Spółka, koniecznych do wykonywania niniejszej umowy,

• kwestie odpowiedzialności ust. 3 § 3 Spółka ponosi odpowiedzialność za działania Menadżera jak za swoje własne.,

• czas wykonywania obowiązków - jest kształtowany przez Menadżera samodzielnie, z uwzględnieniem interesów Spółki.

Z takiego ukształtowania Kontraktu menadżerskiego wynika, że zakres obowiązków nie pokrywa się z przedstawioną powyżej umową o współpracę. Również charakter obowiązków jest ukształtowany w sposób odmienny, na co wskazuje w szczególności zakres odpowiedzialności wynikający z jednej i drugiej umowy.

W uzupełnieniu wniosku na wezwanie tut. Organu z dnia 11 września 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

• Wnioskodawca został powołany na stanowisko Prezesa Zarządu Spółki uchwałą Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki () Sp. z o.o.

• Kontrakt menadżerski zawarty pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką nie został zawarty w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2019 r., poz. 1885 z późn. zm.).

• Zgodnie z § 5 Kontraktu menadżerskiego wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie stałe i będzie wynosiło 2 000,00 zł miesięcznie.

• Wnioskodawca, na podstawie Kontraktu menadżerskiego do wykonywania swoich czynności może wykorzystywać infrastrukturę i organizację wewnętrzną Spółki, w szczególności ma dostęp we właściwym czasie i właściwy sposób do wszelkich dokumentów i informacji Spółki, ma możliwość korzystania z wszelkich narzędzi i sprzętu Spółki, Spółka zapewnia menadżerowi współdziałanie osób zatrudnionych.

• Według § 6 Kontraktu menadżerskiego (zdanie drugie): Ponadto Menadżer ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za szkody powstałe w wyniku realizacji umowy na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa. Tak więc zgodnie z zacytowanym zapisem Wnioskodawca jako menadżer ponosi odpowiedzialność na zasadach określonych w przepisach Kodeksu cywilnego, co jest niezależne od odpowiedzialności ponoszonej z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu na podstawie Kodeksu spółek handlowych.

Natomiast w uzupełnieniu wniosku na wezwanie tut. Organu z dnia 22 października 2020 r. Wnioskodawca doprecyzował, że:

• Zgodnie z § 6 zdanie drugie kontraktu menadżerskiego: Ponadto Menadżer ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za szkody powstałe w wyniku realizacji umowy na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa. Należy przez to rozumieć, że kontrakt menadżerski nie tworzy osobnej podstawy do odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec osób trzecich, a jedyna odpowiedzialność jaka spoczywa na Wnioskodawcy to ta wynikająca z przepisów prawa, w tym ta związana z pełnieniem funkcji Prezesa Zarządu Spółki.

• Zgodnie z § 3 pkt 3 Kontraktu menadżerskiego: Spółka ponosi odpowiedzialność za działania Menadżera jak za swoje własne., tak więc odpowiedzialność zarządzającego za szkody wyrządzone wobec osób trzecich będzie po stronie Spółki.

• Z tytułu zawartej umowy Kontrakt menadżerski Wnioskodawca nie zostanie objęty ubezpieczeniem od szkód wyrządzonych osobom trzecim oraz Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 3):

Czy jeśli umowę Kontrakt menadżerski należy zakwalifikować jako działalność wykonywaną osobiście, to przychód uzyskany z tego źródła, na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm., dalej ustawa o VAT) nie jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Działalność wykonywana osobiście z perspektywy podatku od towarów i usług nie kwalifikuje się jako usługa, dlatego też nie jest opodatkowana podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Opodatkowanie przychodu z Kontraktu menadżerskiego podatkiem od towarów i usług

Analizując kwestie opodatkowania przychodów Wnioskodawcy z tytułu Kontraktu menadżerskiego podatkiem od towarów i usług należy wziąć pod uwagę, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, czyli podmiotem wymienionym w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Niemniej w art. 15 ust. 3 ustawy o VAT wskazane są wyłączenia - przypadki, w których danej aktywności nie uznaje się za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą. I tak w art. 15 ust. 3 pkt 3 jako wyłączenie wskazane są działalności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W celu lepszego wytłumaczenia przywołanego przepisu warto odwołać się do indywidualnej interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.62.2020.3.AKA: Udzielenie odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy wymaga analizy warunków wynikających z zawartego Kontraktu Menedżerskiego, tzn. czy z zapisów umowy wynikało spełnienie wszystkich trzech dodatkowych warunków zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, tj.:

• warunków wykonywania tych czynności (warunek pierwszy) oraz

• wynagrodzenia (warunek drugi) oraz

• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (warunek trzeci).

Warunek pierwszy - warunki wykonywania czynności

Z opisu sprawy wynika, że członek Zarządu był zobowiązany zgodnie z umową do wykonywania umowy w siedzibie Spółki oraz innych miejscach na terenie Polski, w których Spółka prowadziła swoją działalność, a także poza granicami kraju. Spółka na potrzeby wykonania umowy zapewniała Członkowi Zarządu korzystanie z pomieszczeń Spółki, obsługi sekretarskiej, infrastruktury biurowej.

Na podstawie wskazanych w opisie sprawy warunków zawartej umowy, można wskazać ścisły związek Członka Zarządu ze Spółką (praktycznie zintegrowanie). Co oznacza spełnienie warunku pierwszego w zakresie warunków wykonywania tych czynności (jakim są usługi zarządzania).

Zapewnienie przez Spółkę Członkowi Zarządu na potrzeby wykonania umowy korzystania z pomieszczeń Spółki, obsługi sekretarskiej oraz infrastruktury biurowej, spowodowało, że Członek Zarządu nie ponosił w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma związek z tym jak kształtowało się wynagrodzenie - warunek drugi).

Warunek drugi - wynagrodzenie

Przyjmując, że umowa przewidywała, że Członek Zarządu korzystał na potrzeby wykonania umowy z pomieszczeń Spółki, obsługi sekretarskiej oraz infrastruktury biurowej (czyli został spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi był spełniony sprowadza się do analizy, czy Członek Zarządu otrzymywał stałe wynagrodzenie. Jeżeli Członek Zarządu otrzymywał stałe wynagrodzenie nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zarządzającego.

Ze złożonego wniosku wynika, że kwota wynagrodzenia Członka Zarządu została ustalona ryczałtowo w stałej wysokości płatnej miesięcznie. W związku z powyższym warunek drugi również należy uznać za spełniony.

Warunek trzeci - odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich

Warunek ten jest spełniony, jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność była po stronie Spółki, a nie po stronie zarządzającego, co wyklucza samodzielny charakter działalności zarządzającego. Warunek ten uznaje się za spełniony również wtedy, gdy dana umowa nie przewidywała takiej odpowiedzialności. Bez znaczenia pozostaje odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Przykładowo, jeżeli dana umowa przewiduje, że zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków zarządzającego wynikających z umowy lub z przepisów prawa - przy czym, odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu, określonej przepisami prawa (w szczególności na mocy KSH) - niniejszy warunek nie będzie spełniony.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewidywała odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta była niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosił on - z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu - na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. KSH) wskazany warunek nie jest spełniony.

Odpowiednio, jeżeli dana umowa nie przewidywała (nie wprowadzała) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Zgodnie z umową ze Spółką Członek Zarządu ponosił, w granicach określonych przez przepisy prawa, odpowiedzialność cywilną w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem Umowy wobec spółki do kwoty ubezpieczenia, która wynosiła 1 mln zł. Umowa nie zawiera żadnych postanowień regulujących kwestię odpowiedzialności Członka Zarządu wobec osób trzecich.

Analiza powyższego opisu sprawy w kontekście przywołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że Członek Zarządu wykonując czynności zarządzania na rzecz Spółki, na podstawie Kontraktu Menedżerskiego, nie wykonywał samodzielnie działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Członek Zarządu związany był prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do:

• warunków wykonywania tych czynności oraz

• wynagrodzenia oraz

• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem wypełnione zostały wszystkie trzy warunki - niepozwalające uznać Członka Zarządu za podatnika podatku VAT.

W zestawieniu przywołanych powyżej rozważań oraz ważnych uzgodnień Kontraktu menadżerskiego przytoczonych powyżej należy zauważyć, że wyszczególnione w interpretacji warunki: wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności wobec osób trzecich zostaną spełnione, w takiej formie, w jakiej zostało to doprecyzowane w powyższej interpretacji.

Takie rozumowanie potwierdza także interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 6 lutego 2020 r. nr 0111-KDIB3-3.4012.776.2019.ICZ, w której tak podsumowane zostały rozważania na temat opodatkowania podatkiem VAT przychodów z tytułu kontraktu menadżerskiego:

Wobec powyższego należy stwierdzić, że skoro, jak wskazano we wniosku:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy ponosi Spółka, umowa o świadczenie usług zarządzania nie przewiduje innych niż wynikające z przepisów Kodeksu spółek handlowych i Kodeksu cywilnego zasad odpowiedzialności Wnioskodawcy za szkody wyrządzone w czasie wykonywania obowiązków z kontraktu menedżerskiego wobec osób trzecich,

• zgodnie z kontraktem menedżerskim w celu należytego wykonywania umowy Wnioskodawca ma prawo do korzystania z pomieszczeń biurowych, urządzeń technicznych i narzędzi Spółki, z samochodu służbowego do celów służbowych jeśli Spółka takim dysponuje, z telefonu służbowego i komputera służbowego ewentualnie samochodu prywatnego co celów służbowych, ponadto Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odbywania szkoleń na koszt Spółki, jednocześnie Spółka zobowiązana jest do ponoszenia kosztów związanych ze świadczeniem usług poza siedzibą Spółki, kosztów podróży, kosztów zakwaterowania oraz innych kosztów związanych ze świadczeniem usług,

• w okresie obowiązywania postanowień umownych - stosownie do treści przepisu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi Spółkami, z tytułu wykonywania ww. obowiązków, Wnioskodawca uprawniony jest do otrzymania od Spółki wynagrodzenia składającego się z części stałej (wynagrodzenie stałe) oraz wynagrodzenia zmiennego wynikowego, stanowiącego wynagrodzenie uzupełniające,

• wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzymuje od Spółki za wykonywanie czynności wymienionych we wniosku, stanowi przychód, o którym mowa w przepisach art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

to tym samym, wobec nie spełnienia w okolicznościach sprawy wszystkich przesłanek wynikających z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, uzasadnionym jest stwierdzenie, że Wnioskodawca z tytułu świadczenia przedmiotowych czynności na podstawie zawartej ze Spółką umowy o świadczenie usług zarządzania (kontrakt menadżerski), nie może zostać uznany za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą.

Powyższe rozumowanie Organu jest spójne z przedstawionym przez Podatnika stanowiskiem w kwestii nieopodatkowywania wynagrodzenia z tytułu Kontraktu menadżerskiego podatkiem od towarów i usług, jako że nie jest to działalność gospodarcza, a właściwą klasyfikacją jest działalność wykonywana osobiście.& 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy wskazać, że aby dana czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w wyniku zawartego Kontraktu menadżerskiego Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 w związku z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy wynagrodzenie Wnioskodawcy jako Prezesa Zarządu w ramach zawartego Kontraktu menedżerskiego uzyskiwane jest z tytułu przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 lub w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej z dnia 14 października 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.583.2020.4.AC w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał m.in., że przychód z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług wynikających z zawartego ze Spółką Kontraktu menedżerskiego będzie dla Wnioskodawcy przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, że w przedmiotowej sprawie przychód uzyskany z tytułu pełnienia przez Prezesa Zarządu w ramach zawartej umowy Kontrakt menedżerski, będzie przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i który jest wymieniony w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, kwalifikacja tych czynności (usług) Prezesa Zarządu (jako wykonywanych przez podatnika) będzie zależeć od spełnienia pozostałych przesłanek określonych w tym przepisie ustawy.

Przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą czynności, jeżeli z tytułu ich wykonania osoby fizyczne (w przedmiotowej sprawie przez Prezesa Zarządu) są związane ze zlecającym ich wykonanie (w przedmiotowej sprawie Spółka, z którą zawierana jest umowa Kontrakt menadżerski) prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Powyższe oznacza, że jeżeli analiza Kontraktu menadżerskiego pomiędzy Wnioskodawcą jako Prezesem Zarządu a Spółką wykaże, że spełnione są wszystkie trzy warunki to nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika VAT.

Warunek pierwszy warunki wykonywania czynności

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca do wykonywania swoich czynności może wykorzystywać infrastrukturę i organizację wewnętrzną Spółki, w szczególności ma dostęp we właściwym czasie i właściwy sposób do wszelkich dokumentów i informacji Spółki, ma możliwość korzystania z wszelkich narzędzi i sprzętu Spółki, Spółka zapewnia menadżerowi współdziałanie osób zatrudnionych.

Powyższe potwierdza więc charakter (przemawiający za brakiem samodzielności w rozumieniu VAT) takiego stosunku prawnego.

W tym kontekście należy zauważyć, że wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej zarządzanej Spółki powoduje, że Wnioskodawca nie będzie ponosił w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma ścisły związek z tym jak kształtuje się wynagrodzenie warunek drugi).

Warunek drugi wynagrodzenie

Zakładając, że umowa przewiduje, że Wnioskodawca będzie korzystał z infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi będzie spełniony w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy Wnioskodawca będzie otrzymywał stałe wynagrodzenie. Jeżeli zarządzający będzie otrzymywał stałe wynagrodzenie nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zarządzającego.

Ze złożonego wniosku wynika, że wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu zawartego Kontraktu menedżerskiego będzie stałe i będzie wynosiło 2 000,00 zł miesięcznie. W związku z powyższym warunek drugi również należy uznać za spełniony.

Warunek trzeci odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich

Warunek będzie spełniony jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. Kodeksu spółek handlowych) wskazany warunek nie jest spełniony.

Odpowiednio, jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Z opisu sprawy wynika, że Kontrakt menadżerski nie tworzy osobnej podstawy do odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec osób trzecich, a jedyna odpowiedzialność jaka spoczywa na Wnioskodawcy to ta wynikająca z przepisów prawa, w tym ta związana z pełnieniem funkcji Prezesa Zarządu Spółki. Odpowiedzialność zarządzającego za szkody wyrządzone wobec osób trzecich będzie po stronie Spółki. Z tytułu zawartej umowy Kontrakt menadżerski Wnioskodawca nie zostanie objęty ubezpieczeniem od szkód wyrządzonych osobom trzecim oraz Spółce.

Analiza powyższego opisu sprawy w kontekście przywołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca w przedstawionych okolicznościach sprawy, wykonując czynności zarządzania na rzecz Spółki, w ramach zawartego Kontraktu menadżerskiego nie będzie samodzielnie wykonywał działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, jako Prezes Zarządu w ramach zawartego Kontraktu menadżerskiego związany będzie z prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do:

• warunków wykonywania tych czynności oraz

• wynagrodzenia oraz

• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem spełnione będą wszystkie trzy warunki niepozwalające uznać Wnioskodawcy z tytułu zawartego Kontraktu menadżerskiego za podatnika podatku VAT.

Podsumowując, czynności świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki w ramach zawartego Kontraktu menadżerskiego nie będą stanowić samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, a tym samym Wnioskodawca nie będzie z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym wynagrodzenie Wnioskodawcy jako Prezesa Zarządu w ramach zawartego Kontraktu menadżerskiego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy zwrócić uwagę na fakt, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą innych organów wydających interpretacje indywidualne w sprawach innych podatników, co jest tym bardziej zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Zatem powołane interpretacje indywidualne nie mogą mieć wpływu na ocenę prawną rozpatrzonej sprawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej