Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego:

1. Opisany powyżej zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia Działalności Handlowo-Produkcyjnej i składający się na Jednostkę Handlowo-Produkcyjną, który zostanie wniesiony aportem do Spółki Handlowo-Produkcyjnej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
2. Opisany powyżej zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia Działalności Hotelarskiej i składający się na Jednostkę Hotelarską, który zostanie wniesiony aportem do Spółki Hotelarskiej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
3. Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 i 2 jest twierdząca, to transakcje zbycia Jednostki Handlowo- Produkcyjnej oraz Jednostki Hotelarskiej przez Spółkę nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 1 i 2

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa została uregulowana w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, zorganizowaną część przedsiębiorstwa stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W konsekwencji, o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa może być mowa jedynie wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie organizacyjne);
2. zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe); oraz
3. wyodrębnione składniki przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (wyodrębnienie funkcjonalne).

Tym samym, wyodrębnienie, o którym mowa powyżej, powinno zatem zachodzić równocześnie na trzech płaszczyznach, tj. płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Brak wystąpienia którejkolwiek z wymienionych przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Powyższe wynika m.in. z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 stycznia 2018 r., sygn. I SA/Po 988/17 oraz z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 marca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.31.2017.1.PR.

Analiza przesłanek istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w przypadku Jednostki Handlowo- Produkcyjnej oraz Jednostki Hotelarskiej

W oparciu o powyższe przesłanki, Wnioskodawca jest zdania, że zarówno Jednostka Handlowo- Produkcyjna, jak i Jednostka Hotelarska (tj. każda z nich z osobna), spełniają wszystkie przesłanki wskazane w art. 2 ust. 27e ustawy o VAT oraz stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu tego przepisu. Poniżej Spółka przedstawia argumenty na poparcie stanowiska, zgodnie z którym taka klasyfikacja będzie miała miejsce w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Wyodrębnienie organizacyjne

Na gruncie interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe przyjmuje się, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika, przy czym fakt wyodrębnienia powinien znaleźć odzwierciedlenie w dokumentacji danego przedsiębiorstwa.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji z dnia 24 kwietnia 2018 r. o sygn. IBPP3/443-1360/14-1/JP (por. 0111-KDIB3-2.4012.91.2018.2.ASZ, 0112-KDIL1-1.4012.72.2018.2.RW), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że:

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca jest zdania, że:

1. wnoszona przez niego aportem do Spółki Handlowo-Produkcyjnej Jednostka Handlowo-Produkcyjna prowadząca Działalność Handlowo-Produkcyjną,
2. wnoszona przez niego aportem do Spółki Hotelarskiej Jednostka Hotelarska prowadząca Działalność Hotelarską, spełniają powyższe kryteria.

Jak bowiem zaznaczono w opisie zdarzenia przyszłego, na mocy uchwały zarządu Spółki w przedmiocie wyodrębnienia w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Spółki dwóch jednostek organizacyjnych, obie Jednostki są wyodrębnionymi w strukturze organizacyjnej częściami przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Dodatkowo, wyodrębnienie organizacyjne obu Jednostek obejmuje również pracowników, których pracodawcą jest Spółka i którzy w ramach podziału organizacyjnego przedsiębiorstwa Spółki są przypisani bezpośrednio odpowiednio do Jednostki Handlowo-Produkcyjnej oraz Jednostki Hotelarskiej.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że w opisanej sytuacji zespoły składników majątkowych składających się na Jednostkę Handlowo-Produkcyjną oraz Jednostkę Hotelarską, jako przedmioty aportów spełniają - każdy z nich z osobna - kryterium wyodrębnienia organizacyjnego.

Wyodrębnienie finansowe

Zgodnie z praktyką organów podatkowych oraz orzecznictwem sądów administracyjnych, wyodrębnienie finansowe zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza możliwość odrębnej alokacji przychodów i kosztów, tak aby na podstawie ksiąg i ewidencji możliwe było ustalenie odrębnego wyniku finansowego dla tej działalności, a także możliwość odrębnej alokacji należności i zobowiązań.

Wskazówek co do rozumienia kryterium wyodrębnienia finansowego udzielił m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2018 r. o sygn. IBPP3/443-1360/14-1/JP podnosząc, że wyodrębnienie finansowe:

nie oznacza to samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przenosząc powyższe na opisane zdarzenie przyszłe Wnioskodawca jest zdania, że przedmiotowe kryteria zostaną spełnione. Jak bowiem wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi księgi w taki sposób, aby:

1. istniała możliwość zidentyfikowania i alokacji głównych kategorii przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań związanych z Jednostką Handlowo-Produkcyjną i Jednostką Hotelarską;
2. Spółka mogła monitorować rezultaty finansowe osiągane przez każdą z tych Jednostek;
3. możliwe było sporządzenie odrębnego bilansu i rachunku zysków i strat dla Jednostki Handlowo- Produkcyjnej oraz dla Jednostki Hotelarskiej.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że w opisanej sytuacji zespoły składników majątkowych składających się na Jednostkę Handlowo-Produkcyjną oraz Jednostkę Hotelarską, jako przedmioty aportów spełniają - każdy z nich z osobna - kryterium wyodrębnienia finansowego.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego oznacza, że składniki majątkowe, które zostały alokowane do danej części przedsiębiorstwa służą realizacji określonych zadań gospodarczych (funkcji), które to zadania są odrębne względem pozostałej części działalności realizowanej w przedsiębiorstwie podatnika i jako takie mogą w sposób samodzielny funkcjonować w obrocie gospodarczym, bez wsparcia ze strony składników przypisanych do pozostałej części przedsiębiorstwa.

W tym kontekście Wnioskodawca jest zdania, że zarówno Jednostka Handlowo-Produkcyjna, jak i Jednostka Hotelarska, spełniają wskazane kryteria. Jak bowiem wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, działalność prowadzona w zakresie obu tych Jednostek służy realizacji ściśle określonych zadań (funkcji), które to zadania są od siebie odrębne i niezależne.

Jednocześnie, na Jednostkę Handlowo-Produkcyjną oraz Jednostkę Hotelarską składają się odrębne zespoły składników materialnych i niematerialnych właściwych prowadzonej przez obie Jednostki rodzajowi działalności, które są wystarczające do prowadzenia tej działalności.

W szczególności na poszczególne Jednostki składają się:

• w przypadku Jednostki Handlowo-Produkcyjnej: wszystkie składniki związane z Działalnością Handlowo-Produkcyjną, w tym rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, należności i zobowiązania, rachunki bankowe związane z Działalnością Handlowo-Produkcyjną wraz ze środkami pieniężnymi oraz prawa i obowiązki z umów zawartych w zakresie Działalności Handlowo-Produkcyjnej.

• w przypadku Jednostki Hotelarskiej: wszystkie składniki związane z Działalnością Hotelarską, w tym rzeczowe aktywa trwałe, należności i zobowiązania, rachunki bankowe związane z Działalnością Hotelarską wraz ze środkami pieniężnymi oraz prawa i obowiązki z umów zawartych w zakresie Działalności Hotelarskiej.

W konsekwencji, zespół przypisanych do Jednostki Handlowo-Produkcyjnej oraz Jednostki Hotelarskiej składników majątkowych, służących prowadzeniu odpowiednio Działalności Handlowo-Produkcyjnej oraz Działalności Hotelarskiej, umożliwi im dalsze niezależne funkcjonowanie poza przedsiębiorstwem Wnioskodawcy, bez konieczności angażowania dodatkowych zasobów. Innymi słowy, po aporcie Jednostki Handlowo-Produkcyjnej do Spółki Handlowo-Produkcyjnej oraz Jednostki Hotelarskiej do Spółki Hotelarskiej, składniki majątkowe przypisane do obu tych Jednostek będą mogły funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo w ramach Spółki Handlowo-Produkcyjnej i Spółki Hotelarskiej.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że w opisanej sytuacji zespoły składników majątkowych składających się na Jednostkę Handlowo-Produkcyjną oraz Jednostkę Hotelarską, jako przedmioty aportów spełniają - każdy z nich z osobna - kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy zarówno majątek składający się na Jednostkę Handlowo- Produkcyjną, który zostanie wniesiony aportem do Spółki Handlowo-Produkcyjnej, jak i majątek składający się na Jednostkę Hotelarską, który zostanie wniesiony aportem do Spółki Hotelarskiej, stanowią zespoły materialnych i niematerialnych składników majątkowych wyodrębnionych w przedsiębiorstwie Spółki pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym i jako takie - każdy z nich z osobna - stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 3:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w doktrynie i orzecznictwie, pojęcie transakcji zbycia wynikające z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z czym transakcja zbycia obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem transakcji jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, jak również przeniesienie części przedsiębiorstwa do spółki prawa handlowego w ramach aportu.

Powyższe zostało potwierdzone m.in. przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 listopada 2017 r. o sygn. akt I FSK 327/16, w którym sąd wskazał, że:

Zgodnie z art. 6 pkt 1 VATU, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Unormowanie to stanowi prawidłową implementację art. 19 dyrektywy 112, który określa, że w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Z powyższego wynika, że opisane przez Wnioskodawcę wniesienie aportu do Spółki Handlowo- Produkcyjnej oraz do Spółki Hotelarskiej będzie stanowić transakcję zbycia.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład Jednostki Handlowo-Produkcyjnej oraz Jednostki Hotelarskiej będą na moment aportu stanowić - każda z nich osobno - zorganizowane części przedsiębiorstwa, co zostało obszernie uargumentowane w uzasadnieniu w zakresie pytań nr 1 i 2.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy aport zespołu składników majątkowych składających się na Jednostkę Handlowo-Produkcyjną do Spółki Handlowo-Produkcyjnej oraz zespołu składników majątkowych składających się na Jednostkę Hotelarską do Spółki Hotelarskiej, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zaprezentowane powyżej stanowisko wnioskodawców znajduje potwierdzenie w orzecznictwie organów podatkowych, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 9 maja 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.93.2019.5.AW, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że:

W konsekwencji uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład działu NT za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, planowana czynność przeniesienia tego majątku w formie wkładu niepieniężnego (aportu) do nowo utworzonej Spółki, która będzie kontynuowała dotychczasową działalność Wnioskodawcy realizowaną z wykorzystywaniem działu NT, będzie wyłączona spod działania ustawy o VAT jako czynność niepodlegająco przepisom ustawy, zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1.

W konsekwencji, Wnioskodawca uważa, że prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w oparciu o art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, opisane w zdarzeniu przyszłym wniesienie aportu do Spółki Handlowo-Produkcyjnej i do Spółki Hotelarskiej będzie stanowić czynności znajdujące się poza zakresem opodatkowania VAT jako transakcja zbycia zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej