Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu fotowoltaiki

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2020 r. (data wpływu 14 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.) oraz z dnia 28 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. (). Wniosek uzupełniono pismami z dnia 21 lipca 2020 r. oraz z dnia 28 lipca 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeredagowanie zapytania oraz o przedstawienie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (Wnioskodawca, Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Gmina jako lider projektu otrzymała dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych, kolektorów słonecznych, pomp ciepła oraz kotłów na biomasę. Projekt został wybrany do realizacji i otrzymał dofinansowanie na poziomie 85% kosztów kwalifikowanych. Projekt był składany w partnerstwie Gminy lider projektu i Gminy () partner projektu.

W dniu 26 września 2018 r. Gmina podpisała umowę z Samorządem Województwa na realizację projektu pn. () w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

W ramach projektu zamontowano instalacje OZE, w tym mikroinstalacje fotowoltaiczne, instalacje słoneczne, pompy ciepła oraz kotły na biomasę. W Gminie łączna liczba instalacji wyniosła 95, w tym 63 kolektorów słonecznych, 9 pomp ciepła oraz 23 kotły na biomasę. Instalacje solarne, pompy ciepła oraz kotły zostały zamontowane na obiektach prywatnych należących do mieszkańców Gminy. Liczba jednostek wytwarzania energii cieplnej przy wykorzystaniu energii promieniowania słonecznego 35 instalacji z 2 kolektorami płaskimi, 28 instalacji z 3 kolektorami płaskimi, 2 instalacje z 4 kolektorami płaskimi, 9 pomp ciepła do c.w.u. oraz 1 kocioł o znamionowej mocy grzewczej 38 kW, 1 kocioł o znamionowej mocy grzewczej 28 kW, 9 kotłów o znamionowej mocy grzewczej 24 kW, 7 kotłów o znamionowej mocy grzewczej 20 kW, 2 kotły o znamionowej mocy grzewczej 16 kW, 2 kotły o znamionowej mocy grzewczej 12 kW z wpięciem do istniejącej instalacji c.o. i c.w.u.

Ponadto na terenie Gminy wykonano systemy modułów fotowoltaicznych, wytwarzających energię elektryczną, zainstalowanych na terenie gminnych obiektów gospodarki wodno-ściekowej. Zainstalowano instalacje fotowoltaiczne w przepompowni o mocy 6,325, w hydroforni o mocy 5,225, w hydroforni o mocy 3,3 i w tłoczni pneumatycznej ścieków o mocy 2,2.

W ramach projektu zamontowano instalacje na budynkach mieszkalnych, na gruncie, na budynkach niemieszkalnych będących własnością mieszkańców z przeznaczeniem na potrzeby gospodarstwa domowego oraz wewnątrz budynków.

Gmina zebrała deklaracje uczestnictwa w projekcie. Wielkość instalacji zaprojektowano w zależności od ilości zużywanej ilości energii elektrycznej w danym gospodarstwie domowym. Przedsięwzięcie jest ograniczone terytorialnie do obszarów dwóch gmin.

W ramach projektu wykonano:

• prace przygotowawcze,
• roboty budowlano-montażowe,
• wyposażenie, zakup urządzeń,
• nadzór inwestorski,
• zarządzanie projektem,
• promocja projektu.

Mieszkańcy Gminy dokonali częściowej odpłatności na rzecz projektu. Wpłaty opodatkowano i odprowadzono należny podatek VAT do Urzędu Skarbowego.

Instalacje OZE zamontowane na/w poszczególnych obiektach do zakończenia trwałości projektu będą własnością Gmin. Po zakończeniu trwałości projektu, a więc po 5 latach od dokonania ostatecznej płatności w projekcie instalacje zostaną nieodpłatnie przekazane poszczególnym mieszkańcom, którzy będą ponosili koszty związane z ich utrzymaniem i bieżącą eksploatacją.

Z tytułu przekazania instalacji na własność osobom fizycznym Gmina nie otrzyma żadnych dodatkowych korzyści. Świadczenia dokonywane na rzecz mieszkańców w oparciu o umowę cywilnoprawną na wykonanie przez Gminę budowy przedmiotowych instalacji mają charakter usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT i nie stanowią dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Wartość całkowita projektu: 4.180.433,62 zł, w tym kwalifikowane: 4.044.967,19 zł i dofinansowanie 3.438.222,09 zł.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że:

• mieszkańcy będą użytkować instalacje bezpłatnie,
• wykonawcy będą w momencie wykonywania usług podatnikami wg art. 15 ustawy o VAT i u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku, czynności dotyczące instalacji są wykonywane w ramach remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym wg art. 41 ust. 12a i następnych ustawy,
• klasyfikacja statystyczna zgodna z PKWiU dokonywana przez wykonawców na rzecz Gminy 43.21.10.2 i PKWiU 43.22.12.0 dokonywana na rzecz mieszkańców,
• instalacje fotowoltaiczne PKWiU 43.21.10.2,
• kolektory słoneczne PKWiU 43.22.12.0,
• kotły na biomasę PKWiU 43.22.12.0,
• pompy ciepła PKWiU 43.22.12.0,
• zakupy towarów i usług będzie dokonywał wyłącznie wykonawca instalacji wewnętrznej, jak i zewnętrznej niezbędnej do funkcjonowania urządzeń,
• instalacje na gminnych obiektach gospodarki wod-kan będą wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT,
• gminne obiekty gospodarki wodno-ściekowej to przepompownia, hydrofornia, hydrofornia, budynek tłoczni ścieków,
• Gmina w związku z realizacją projektu OZE na rzecz mieszkańców będzie wykorzystywać nabyte towary i usługi do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
• czynności związane z realizacją projektu dotyczą budynków mieszkalnych do 300 m² dokonywane przez Gminę na rzecz mieszkańców,
• instalacje fotowoltaiczne PKWiU 43.21.10.2,
• w gminnych obiektach gospodarki wodno-ściekowej Przepompownia, hydrofornia, hydrofornia, tłocznia pneumatyczna ścieków.

W uzupełnieniu do wniosku poinformowano, że efekty realizacji projektu pn. () będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(uzupełniono pismem z dnia 21 lipca 2020 r.).

Czy Gmina będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy (uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2020 r.), Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu usług i towarów związanych realizacją inwestycji opisanej we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np.: czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy ().

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT otrzymała dofinansowanie na realizację projektu pn. () w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

W ramach projektu zamontowano instalacje OZE, w tym mikroinstalacje fotowoltaiczne, instalacje słoneczne, pompy ciepła oraz kotły na biomasę na obiektach prywatnych należących do mieszkańców Gminy.

Ponadto na terenie Gminy wykonano systemy modułów fotowoltaicznych, wytwarzających energię elektryczną, zainstalowanych na terenie gminnych obiektów gospodarki wodno-ściekowej.

W ramach projektu wykonano: prace przygotowawcze, roboty budowlano-montażowe, wyposażenie, zakup urządzeń, nadzór inwestorski, zarządzanie projektem oraz promocje projektu.

Mieszkańcy Gminy dokonali częściowej odpłatności na rzecz projektu.

Wnioskodawca informuje, że instalacje (nabyte towary i usługi) zamontowane na gminnych obiektach gospodarki wodno-kanalizacyjnej oraz na obiektach należących do mieszkańców będą wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Gmina w związku z realizacją projektu OZE na rzecz mieszkańców będzie wykorzystywać nabyte towary i usługi do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem efekty realizacji przedmiotowego projektu będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w kwestii prawa do odliczenia pełnej kwoty pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ().

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz okoliczności sprawy, jak i dokonane rozstrzygnięcia należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego związanego z zakupem towarów i usług w związku z realizacją projektu.

Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane towary i usługi w związku z realizacją projektu dotyczącego zamontowania instalacji OZE, tj. mikroinstalacji fotowoltaicznych, instalacji słonecznych, pomp ciepła oraz kotłów na biomasę na obiektach prywatnych należących do mieszkańców oraz modułów fotowoltaicznych na terenie gminnych obiektów gospodarki wodno-ściekowej, będą wykorzystywane do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy.

Reasumując, Gmina będzie miała prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ().

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, że instalacje (nabyte towary i usługi) zamontowane na gminnych obiektach gospodarki wodno-kanalizacyjnej oraz na obiektach należących do mieszkańców będą wykorzystane do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej