w zakresie możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 20.07.2020, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.383.2020.2.MN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2020 r. (data wpływu 19 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z 2 lipca 2020 r. (data wpływu 7 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 lipca 2020 r. (data wpływu 7 lipca 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 26 czerwca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.383.2020.1.MN.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Polski. Przedmiotem działalności Spółki jest między innymi sprzedaż internetowa . Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Po skompletowaniu zamówienia i zapoznaniu się z warunkami transakcji Klient, za pośrednictwem Internetu, składa zamówienie i dokonuje płatności poprzez platformę PayU. Klient nie ma możliwości odbioru towaru własnym transportem, ani zapłaty gotówką w punkcie sprzedaży, z uwagi na fakt, iż sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej polega jedynie na sprzedaży wysyłkowej (internetowej). Spółka przy wysyłce korzysta z usług różnych podmiotów, w tym podmiotów, które zakresem swojej działalności nie obejmują usług pocztowych lub kurierskich. Podmioty te prowadzą działalność w zakresie profesjonalnego transportu drogowego towarów, jednakże nie są podmiotami świadczącymi usługi typowo pocztowo-kurierskie.

Płatności następują wyłącznie w formie bezgotówkowej na rachunek bankowy Spółki poprzez platformę PayU oraz za pośrednictwem Allegro. W tytule płatności automatycznie wskazywany jest numer zamówienia klienta. W ramach wymienionych powyżej form płatności kwota zapłaty trafia w pierwszej kolejności na konto pośrednika płatności, a następnie jest przypisywana do portfela sprzedawcy. Zapłata i obsługa takich transakcji następuje w całości za pośrednictwem banku i pośrednika obsługującego płatność w systemie płatności elektronicznych. Systemy obsługi płatności online pozwalają na pełną identyfikację osoby, która dokonała płatności, czyli powiązanie zapłaty z nabywcą i numerem zamówienia.

Spółka posiada system przyjmowania i obsługi zamówień, który zawiera dane klienta, w tym jego adres, numer zamówienia, numer i datę faktury lub dowodu dostawy, adres dostawy, datę, kwotę i sposób płatności, nazwę i adres przewoźnika, datę powierzenia do przewozu i datę dostawy do klienta.

Spółka dokonuje sprzedaży wysyłkowej zarówno na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą: jednakże pytanie nie dotyczy sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, nie jest ona bowiem - zgodnie z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - objęta obowiązkiem prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Dokonywana w Spółce sprzedaż internetowa na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest obecnie ewidencjonowana przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy korzystanie przy wysyłaniu towarów z usług podmiotu świadczącego w sposób profesjonalny usługi transportu drogowego, który jednak nie świadczy usług typowo pocztowo-kurierskich, zwalnia Spółkę z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, na podstawie w § 2 ust 1. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (w sytuacji gdy zapłata następuje na rachunek bankowy podatnika, a jednocześnie Spółka posiada dokumentację, na podstawie której da się jednoznacznie określić nabywcę i przyporządkować otrzymaną zapłatę do konkretnej czynności dostawy towarów)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż korzystanie z usług podmiotu nieprowadzącego działalności w zakresie typowo pocztowo-kurierskim, lecz świadczącego usługi transportu drogowego, zwalnia Spółkę z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrowych na podstawie w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w zw. z pkt 36 załącznika do tego rozporządzenia.

Zapłata towaru następuje na rachunek bankowy podatnika, a jednocześnie podatnik posiada dokumentację, na podstawie której da się jednoznacznie określić nabywcę i przyporządkować otrzymaną zapłatę do konkretnej czynności dostawy towarów. Tym samym spełnione są podstawowe warunki skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w zw. z pkt 36 załącznika do tego rozporządzenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zawartego w pkt 36 załącznika do rozporządzenia zapisu ujętego w nawiasie: pocztą lub przesyłkami kurierskimi. W ocenie Wnioskodawcy zapis ten stanowi jedynie przykładowe wskazanie podmiotów gospodarczych, z usług których może skorzystać podmiot prowadzący sprzedaż wysyłkową. Świadczy o tym również ujęcie tych sformułowań w nawiasie.

Powierzenie usługi transportu towaru przewoźnikowi, który nie nazywa siebie firmą kurierską, a transportowanego towaru przesyłką kurierską, ale świadczy w sposób profesjonalny usługi transportu drogowego, nie stanowi w ocenie Wnioskodawcy przesłanki do utraty prawa do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Spółka dostarcza towar w systemie wysyłkowym i rozwinięcie w pkt 36 załącznika umieszczone w nawiasie (pocztą lub przesyłkami kurierskimi) stanowi jedynie przykładowe wymienienie możliwości dostarczania w systemie wysyłkowym. To wymienienie nie ogranicza jednak spółki w możliwościach doboru konkretnego sposobu wysyłki towaru i, aby uzyskać przedmiotowe zwolnienie, możliwe jest wysłanie towaru przesyłką niekurierską, poprzez przewoźników wykonujących profesjonalne transporty drogowe.

Należy mieć na uwadze, że firmy typowo kurierskie często dostarczają towar pojazdami osobowymi. Organizacja transportu większych przedmiotów, jak w przypadku architektury ogrodowej, jest dużo bardziej efektywna, gdy korzysta się z usług standardowego transportu drogowego, a nie z firmy wykonującej wyłącznie przesyłki typowo kurierskie.

W ocenie Wnioskodawcy nie można uzależniać możliwości skorzystania przez Spółkę ze zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w zw. z pkt 36 załącznika do tego rozporządzenia, poprzez nałożenie obowiązku współpracy z podmiotami świadczącymi usługi wyłącznie pocztowo-kurierskie. Ogranicza to swobodę działalności gospodarczej. Ogranicza to Spółkę w wyborze kontrahenta dokonującego dostaw towarów i niezasadnie faworyzuje podmioty, które nazywają swoje przesyłki przesyłkami kurierskimi.

Dokonywanie podziału na firmy kurierskie i pozostałe firmy wykonujące usługi transportu drogowego stanowi nieuzasadnione różnicowanie sytuacji prawnej tych uczestników obrotu gospodarczego. Ponadto, taka interpretacja stwarza pole do wielu dalszych wątpliwości, ponieważ niejednokrotnie trudno jest odróżnić firmę kurierską od innej firmy transportowej. O ile jest możliwe odróżnienie przesyłek pocztowych, to nie istnieją jasne kryteria odróżniania przesyłek kurierskich od przesyłek niekurierskich. Są to pojęcia języka potocznego.

Ograniczenie kręgu podmiotów, którym można zlecić dostawę towaru do wyłącznie poczty i kurierów nie znajduje również żadnego uzasadnienia z punktu widzenia celu wprowadzenia tego zwolnienia przez ustawodawcę. Obowiązek rejestrowania sprzedaży przy pomocy kas fiskalnych ma na celu zapobieganie unikaniu opodatkowania. Ten cel w przypadku sprzedaży wysyłkowej jest już realizowany poprzez stosowanie dwóch rygorów: zapłata nastąpi na rachunek bankowy podatnika, a jednocześnie podatnik posiada dokumentację, na podstawie której da się jednoznacznie określić nabywcę i przyporządkować otrzymaną zapłatę do konkretnej czynności dostawy towarów.

W ocenie Wnioskodawcy wystarczające do uzyskania zwolnienia jest spełnienie tych podstawowych przesłanek określonych przepisem prawnym, mających na celu zapobiegnięcie unikania opodatkowania przy sprzedaży wysyłkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje w nim zawarte przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak, w załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 36 dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tzn. że dotyczy konkretnych czynności.

Natomiast stosownie do zapisu § 4 ust. 1 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w określonych w tym przepisie przypadkach.

Zgodnie z § 8 ust. 3 rozporządzenia w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 39 lub 40 załącznika do niniejszego rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 36 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

dostawa towarów dotyczy czynności, która następuje w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi),
zapłata za towar musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana,
przedmiotem dostawy nie są towary wymienione w § 4 rozporządzenia.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest między innymi sprzedaż internetowa. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Po skompletowaniu zamówienia i zapoznaniu się z warunkami transakcji Klient, za pośrednictwem Internetu, składa zamówienie i dokonuje płatności poprzez platformę PayU. Klient nie ma możliwości odbioru towaru własnym transportem, ani zapłaty gotówką w punkcie sprzedaży, z uwagi na fakt, iż sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej polega jedynie na sprzedaży wysyłkowej (internetowej). Spółka przy wysyłce korzysta z usług różnych podmiotów, w tym podmiotów, które zakresem swojej działalności nie obejmują usług pocztowych lub kurierskich. Podmioty te prowadzą działalność w zakresie profesjonalnego transportu drogowego towarów, jednakże nie są podmiotami świadczącymi usługi typowo pocztowo-kurierskie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy korzystanie przy wysyłaniu towarów z usług podmiotu świadczącego w sposób profesjonalny usługi transportu drogowego, który jednak nie świadczy usług typowo pocztowo-kurierskich, zwalnia Spółkę z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, na podstawie w § 2 ust 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (w sytuacji gdy zapłata następuje na rachunek bankowy podatnika, a jednocześnie Spółka posiada dokumentację, na podstawie której da się jednoznacznie określić nabywcę i przyporządkować otrzymaną zapłatę do konkretnej czynności dostawy towarów)

Odnosząc się do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku opisanej we wniosku sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, należy zauważyć, że Spółka otrzyma w całości zapłatę za dokonaną dostawę w formie bezgotówkowej na rachunek bankowy Spółki poprzez platformę PayU oraz za pośrednictwem Allegro, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikało, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres) oraz dostawa towarów będzie realizowana w systemie wysyłkowym przez firmy świadczące usługi transportowe niebędące pocztą lub firmą kurierską.

W tym miejscu należy odnieść się do zapisu pocztą lub przesyłkami kurierskimi znajdującego się w pozycji 36 załącznika do rozporządzenia w celu prawidłowego wypełnienia warunku do korzystania z omawianego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę.

Niczym nie uzasadnione jest twierdzenie, że ustawodawca przewiduje zastosowania zwolnienia przy wysyłce towarów dokonywanej w inny sposób niż za pośrednictwem poczty lub przesyłkami kurierskimi.

Należy zaznaczyć, że ustawodawca wprost wskazał, że jedynie wysyłki towaru za pośrednictwem poczty lub przesyłkami kurierskimi uprawniają do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 w powiązaniu z poz. 36 załącznika do rozporządzenia, przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z ww. przepisu.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2188, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą pocztową, ustawa określa zasady wykonywania działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług pocztowych w obrocie krajowym lub zagranicznym, zwanej dalej działalnością pocztową.

W myśl art. 46 ust. 1 ustawy pocztowej, do świadczenia usług powszechnych na terytorium całego kraju jest obowiązany operator wyznaczony. Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 13 ustawy pocztowej, operator wyznaczony, to operator pocztowy obowiązany do świadczenia usług powszechnych.

W dniu 30 czerwca 2015 r. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wydał decyzję o wyborze Poczty Polskiej Spółki Akcyjnej do pełnienia obowiązków operatora wyznaczonego do świadczenia usług powszechnych na lata 2016-2025.

Z powyższych przepisów ustawy Prawo pocztowe wynika, że do świadczenia powszechnych usług pocztowych w Polsce obowiązany jest wyznaczony operator, którym na lata 2016-2025 jest Poczta Polska Spółka Akcyjna.

W odniesieniu natomiast do usług kurierskich wskazać należy, iż co prawda nie zostały one wprost uregulowane w prawie polskim, jednak do zagadnień tych nawiązuje ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 8, z późn. zm.) jak i ustawa pocztowa.

Przesyłka kurierska w myśl art. 3 pkt 19 ustawy pocztowej stanowi przesyłkę listową będącą przesyłką rejestrowaną lub paczkę pocztową, przyjmowaną, sortowaną, przemieszczaną i doręczaną w sposób łącznie zapewniający:

bezpośredni odbiór przesyłki pocztowej od nadawcy,
śledzenie przesyłki pocztowej od momentu nadania do doręczenia,
doręczenie przesyłki pocztowej w gwarantowanym terminie określonym w regulaminie świadczenia usług pocztowych lub w umowach o świadczenie usług pocztowych,
doręczenie przesyłki pocztowej bezpośrednio do rąk adresata lub osoby uprawnionej do odbioru,
uzyskanie pokwitowania odbioru przesyłki pocztowej w formie pisemnej lub elektronicznej.

Z kolei z treści ustawy Prawo przewozowe wynika, iż usługa przewozu może obejmować przesyłki i w tym zakresie oznacza przyjęcie oraz przemieszczenie z jednego miejsca w drugie przesyłki towarowej na podstawie dokumentu przewozowego.

Pomimo jednak, że w rezultacie wydanie firmie przewozowej paczki na podstawie umowy przewozu w celu jej dostarczenia do adresata da ten sam skutek co nadanie jej u operatora pocztowego jako przesyłki kurierskiej, to różnica zasadza się w odpowiedzialności za powierzoną przesyłkę. Odpowiedzialność bowiem operatora pocztowego (firmy kurierskiej) jest pełna i obejmuje niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi (art. 87-88 ustawy pocztowej), zaś przewoźnik odpowiada jedynie za utratę, ubytek lub uszkodzenie przesyłki powstałe od przyjęcia jej do przewozu aż do jej wydania oraz za opóźnienie w przewozie przesyłki (art. 65 ustawy Prawo przewozowe).

Jednocześnie dodać należy, że działalność operatora pocztowego, a zatem również firmy kurierskiej działającej na podobnych zasadach, zalicza się do działalności regulowanej i w tym sensie wymaga dodatkowej rejestracji oraz spełnienia określonych warunków. Tymczasem uruchomienie usług przewozu rzeczy sprowadza się tylko do zarejestrowania działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży opisanej we wniosku, Wnioskodawca nie będzie spełniać warunku umożliwiającego korzystanie ze zwolnienia na podstawie § 2 w powiązaniu z poz. 36 załącznika do rozporządzenia, gdyż dostawa towaru w systemie wysyłkowym nie będzie dokonywana przez pocztę ani też przesyłką kurierską. W konsekwencji nie będzie spełniony jeden z warunków niezbędnych do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, jest nieprawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie