Temat interpretacji

Rozpoznanie importu usług i złożenie deklaracji VAT-9M

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.) uzupełnionym w dniu 29 maja 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 kwietnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 8 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozpoznania importu usług oraz złożenia deklaracji VAT-9M - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozpoznania importu usług oraz złożenia deklaracji VAT-9M. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 maja 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 22 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Klub () to organizacja sportowa działająca w oparciu o ustawę z dnia 24 kwietnia 2003 roku o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Celem statutowym klubu jest upowszechnianie kultury fizycznej jednak przede wszystkim szkolenie oraz współzawodnictwo dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 16 roku życia. Klub w swoich szeregach posiada ok. 120 zawodników czynnie uprawiających () oraz pracuje w Klubie dziesięciu szkoleniowców z najwyższymi uprawnieniami do pracy z dziećmi oraz młodzieżą kategorii (). Zawodnicy Klubu są reprezentantami kadr wojewódzkich jak również byli już w przeszłości powoływani do kadr polskich zespołów młodzieżowych. Jest to piąty rok z rzędu kiedy Klub otrzymuje wsparcie finansowe w formie dofinansowania projektu szkolenie oraz współzawodnictwo ze stołecznego biura sportu (). Zespoły w kategoriach wiekowych rocznik 2012-2005 są członkami () związku oraz występują w rozgrywkach ligowych. Klub jest członkiem związku (). Klub uczestniczy również w wysokiej rangą wydarzeniach sportowych tj. turniejach międzynarodowych celem szkolenia sportowego. Organizację Klub powierzył kontrahentowi niemieckiemu który umożliwia uczestnictwo w imprezie, organizuje nocleg oraz transport na terenie krajów: Anglia, Niemcy, Czechy, Francja, Włochy. Opłatę za obsługę oraz udział w ww. wydarzeniach sportowych Klub wnosi do kontrahenta niemieckiego na podstawie rachunku dokonując płatność na rachunek bankowy. Klub otrzymał wezwanie z Urzędu Skarbowego () o nie zgłoszeniu importu usług z Niemiec i konieczności uzupełnienia deklaracji VAT-9M. Za wyżej wymienione usługi świadczone tj. transport na terenie kraju trzeciego, nocleg na terenie kraju trzeciego oraz opłata wpisowa dla zawodników klubu sportowego w wieku 8-16 lat na terenie kraju trzeciego poza granicami Polski. W Polsce Klub nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Ponadto na wezwanie tut. Organu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nie składa deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-7D lub VAT-8.
2. Impreza odbywa się poza terytorium Polski.
3. Klub nie nabywa od kontrahenta niemieckiego ogólnej kompleksowej organizacji udziału w imprezie, której jedynie elementem są usługi transportu, usługi noclegowe, uiszczanie opłaty wpisowej.
4. Klub nabywa od kontrahenta niemieckiego odrębnie poszczególne usługi tj. transport, noclegi, opłata wpisowa.
5. Transport odbywał się tylko i wyłącznie poza terytorium Polski, tylko na terytorium Wielkiej Brytanii i na żadnym odcinku nie odbywał się na terytorium Polski.
6. Usługi noclegowe odbywały się tylko i wyłącznie poza terytorium Polski i nigdy nie odbywały się na terytorium Polski.
7. Opłata, jest opłatą za wstęp na imprezę sportową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Klub ()w zaistniałej sytuacji ma obowiązek złożenia deklaracji VAT-9M oraz czy jest należne uiszczenie podatku? Czy rozpoznano import usług z Niemiec?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku):

Klub nie importuje usług z Niemiec tylko uczestniczy w sportowych rozgrywkach wraz z koniecznymi do jego odbycia noclegami oraz transportem poza granicami Polski. Dodatkowo całość prowadzona jest w oparciu o cele statutowe klubu w ramach szkolenia oraz współzawodnictwa sportowego.

Klub uważa, iż podatek nie jest należny do uiszczenia. Koszty były budżetowane na podstawie oferty kontrahenta niemieckiego za nocleg, transport poza granicami PL. Na tej podstawie tworzona była oferta dla rodziców zawodników Klubu. W związku z powyższym Klub działał na klarownym kosztorysie (ofercie) kontrahenta niemieckiego i nie zakładał żadnych dodatkowych kosztów. Według wiedzy Klubu podatek nie jest należny do uiszczenia i nie ma obowiązku złożenia deklaracji VAT-9M.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy tym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi, która podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy ma zastosowanie gdy miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania ustalonym na podstawie przepisów ustawy jest terytorium Polski. Przy tym warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy względem usług jest spełnienie warunków dotyczących usługodawcy jak i usługobiorcy.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy świadczenie usług z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 stanowi import usług.

Natomiast kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa
      w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powołany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Ustawodawca wskazując na działalność gospodarczą odnosi się do jej definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy, z jednoczesnym uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy. Za podatników, w świetle art. 28a pkt 1 ustawy, uznawane są również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. Natomiast przepis art. 28a pkt 2 ustawy uszczegóławia normę zawartą w pkt 1 lit. a, przez wskazanie, że pojęcie podatnika, na potrzeby ustalania miejsca świadczenia usług, obejmuje również sytuację, gdy podatnik, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, nabywa usługi dla czynności niepodlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług
w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

I tak, w myśl art. 28e ustawy miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Natomiast stosownie do art. 28g 1 ustawy miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Przy czym w świetle art. 99 ust. 9 ustawy w przypadku gdy podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub 8, deklarację podatkową składa się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 99 ust. 14 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Realizując powyższą delegację ustawową, Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju w rozporządzeniu z dnia 25 października 2019 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2019 r., poz. 2104) określił wzory deklaracji wraz z objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

Zgodnie z § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-9M), o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy, wraz z objaśnieniami, stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.

Według powyższego wzoru, deklaracja VAT-9M jest przeznaczona dla podatników niemających obowiązku składania deklaracji VAT-7, VAT-7K, lub VAT-8, dokonujących importu usług lub nabycia towarów oraz usług, dla których są podatnikami.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Klub) nie jest czynnym podatnikiem VAT. Klub nie składa deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-7D lub VAT-8. Klub to organizacja sportowa działająca w oparciu o ustawę o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Celem statutowym Klubu jest upowszechnianie kultury fizycznej jednak przede wszystkim szkolenie oraz współzawodnictwo dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 16 roku życia. Klub m.in. uczestniczy w wysokiej rangą wydarzeniach sportowych tj. turniejach międzynarodowych celem szkolenia sportowego. Organizację uczestnictwa (w imprezie odbywającej się poza terytorium Polski) Klub powierzył kontrahentowi niemieckiemu który umożliwia uczestnictwo w imprezie, organizuje nocleg oraz transport. Klub nie nabywa od kontrahenta niemieckiego ogólnej kompleksowej organizacji udziału w imprezie, której jedynie elementem są usługi transportu, usługi noclegowe, uiszczanie opłaty wpisowej. Klub nabywa od kontrahenta niemieckiego odrębnie poszczególne usługi tj. transport, noclegi, opłata wpisowa. Transport odbywał się tylko i wyłącznie poza terytorium Polski, tylko na terytorium Wielkiej Brytanii i na żadnym odcinku nie odbywał się na terytorium Polski. Usługi noclegowe odbywały się tylko i wyłącznie poza terytorium Polski i nigdy nie odbywały się na terytorium Polski. Opłata, jest opłatą za wstęp na imprezę sportową. Opłatę za obsługę oraz udział w ww. wydarzeniach sportowych Klub wnosi do kontrahenta niemieckiego na podstawie rachunku dokonując płatność na rachunek bankowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku rozpoznania importu usług oraz obowiązku złożenia deklaracji VAT-9M w związku z nabyciem usług od kontrahenta niemieckiego.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy ma zastosowanie gdy miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania usług jest terytorium Polski a przy tym spełnione są warunki dotyczące usługodawcy jak i usługobiorcy. Mając na uwadze wskazane informacje uznać należy, że Wnioskodawca spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy. Zatem ustalając miejsce świadczenia a tym samym opodatkowania nabywanych przez Wnioskodawcę usług należy wziąć pod uwagę przepisy regulujące miejsce świadczenia usług na rzecz podatnika. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabywa od kontrahenta niemieckiego usługi transportu osób, który odbywa się tylko i wyłącznie poza terytorium Polski, usługi noclegowe, które odbywają się tylko i wyłącznie poza terytorium Polski oraz uiszcza opłatę wpisową, która jest opłatą za wstęp na imprezę sportową, która odbywa się poza terytorium Polski.

Zatem względem nabywanych przez Wnioskodawcę usług znajdują zastosowanie odpowiednio przepisy art. 28f ust. 1 ustawy, art. 28e ustawy oraz art. 28g ust. 1 ustawy. Tym samym na podstawie art. 28f ust. 1 ustawy dla nabywanych przez Wnioskodawcę usług transportu osób, który odbywa się tylko i wyłącznie poza terytorium Polski miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania nie jest terytorium Polski. Na podstawie art. 28e ustawy dla nabywanych przez Wnioskodawcę usług noclegowych, które odbywają się tylko i wyłącznie poza terytorium Polski miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania nie jest terytorium Polski. Ponadto na podstawie 28g ust. 1 ustawy dla nabywanych przez Wnioskodawcę usług wstępu na imprezę sportową, która odbywa się poza terytorium Polski miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania nie jest terytorium Polski. W konsekwencji skoro żadna z nabywanych przez Wnioskodawcę usług od kontrahenta niemieckiego nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski w analizowanym przypadku nie znajduje zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy a tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozpoznania w Polsce importu usług oraz złożenia deklaracji VAT-9M i uiszczenia podatku od towarów i usług od nabytych usług.

Zatem Wnioskodawca nabywając od kontrahenta niemieckiego przedmiotowe usługi transportu, usługi noclegowe oraz usługi wstępu nie jest zobowiązany do ich opodatkowania na terytorium Polski poprzez rozpoznanie importu usług i złożenia deklaracji VAT-9M.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku rozpoznania importu usług oraz obowiązku złożenia deklaracji VAT-9M należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej