Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku od towarów i usług w odniesieniu do realizowanego Projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2020 r. (data wpływu 14 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku od towarów i usług w odniesieniu do realizowanego Projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku od towarów i usług w odniesieniu do realizowanego Projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Szpital () w działa jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej -świadczy usługi medyczne.

W dniu 30 września 2014 r. Szpital podpisał umowę z Województwem na dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego projektu () w ramach programu RPO na lata 2007-2013. Projekt jest finansowany w 85% ze środków EFRR, a w 15% ze środków własnych.

Realizowany projekt ma na celu poprawę funkcjonalności działania Szpitala ()w oraz obsługi pacjentów poprzez rozwój wysokiej jakości usług cyfrowych. Jest to projekt inwestycyjny związany z wyposażeniem nowo wybudowanych sal operacyjnych w nowoczesny sprzęt, który umożliwi wprowadzenie dwóch usług: usługi online dla pacjenta oraz usługi e-edukacji.

W momencie złożenia wniosku o przyznanie dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Szpital złożył pisemne oświadczenie, iż zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu nie ma możliwości odzyskania w całości bądź w części w żaden sposób poniesionego kosztu podatku od towarów i usług.

Szpital jest podatnikiem wykonującym usługi zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust.1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W 2018 roku (zgodnie ze złożonymi deklaracjami VAT-7) sprzedaż ogółem wyniosła zł, w tym:

• Sprzedaż usług zwolnionych z podatku - zł

• Sprzedaż usług opodatkowanych stawką 8% i 23% zł

• Sprzedaż usług, dostawa towarów, dla których podatnikiem jest nabywca - zł.

W 2019 roku (zgodnie ze złożonymi deklaracjami VAT-7) sprzedaż ogółem wyniosła zł, w tym:

• Sprzedaż usług zwolnionych z podatku - zł

• Sprzedaż usług opodatkowanych stawką 8% i 23% - zł

• Sprzedaż usług, dostawa towarów, dla których podatnikiem jest nabywca - zł.

W 2020 roku (zgodnie ze złożonymi deklaracjami VAT-7 za okres styczeń - marzec) sprzedaż ogółem wyniosła zł, w tym:

• Sprzedaż usług zwolnionych z podatku - zł

• Sprzedaż usług opodatkowanych stawką 8% i 23% - zł

• Sprzedaż usług, dostawa towarów, dla których podatnikiem jest nabywca - zł.

Statutową działalnością Szpitala jest świadczenie usług w zakresie opieki medycznej w ramach działalności leczniczej. Ponadto Szpital prowadzi działalność dodatkową opodatkowaną - wykorzystującą działy i komórki pomocnicze Szpitala, które dotychczas świadczyły usługi tylko na rzecz Szpitala. Dodatkowa działalność to m.in:

• Pranie odzieży ochronnej medycznej (stawka VAT 23%)

• Dzierżawa pomieszczeń (stawka VAT 23%)

• Usługi ksero (stawka VAT 23%)

• Sterylizacja narzędzi (stawka VAT 23%)

W związku z powyższym, Szpital odlicza strukturą podatek naliczony od podatku należnego, od zakupów związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną. Projekt pn. Pierwszy Etap Informatyzacji w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w do Platformy P1, w ramach programu RPO na lata 2007-2013 dotyczy wyłącznie działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług, od której nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu, istnieje możliwość odzyskania przez Szpital podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikowi, który korzysta z ustawowego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku do towarów i usług, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT o kwotę podatku naliczonego. W związku z przyznanym Szpitalowi dofinansowaniem ze środków EFRR w ramach RPO na lata 2007-2013 na realizację projektu pn. Pierwszy Etap Informatyzacji w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w do Platformy P1, Szpital nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu podatku od towarów i usług, który został określony w umowie o dofinansowanie projektu jako wydatek kwalifikowany. Usługi w zakresie opieki medycznej są zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i dlatego Szpital nie nalicza i nie odprowadza podatku należnego z tytułu sprzedaży - nie może odliczyć podatku naliczonego, który w efekcie zwiększa koszt zadania inwestycyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z art. 86 ustawy o VAT wynika, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę na dofinansowanie projektu pn. Pierwszy Etap Informatyzacji w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w do Platformy P1. Realizowany projekt ma na celu poprawę funkcjonalności działania Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w oraz obsługi pacjentów poprzez rozwój wysokiej jakości usług cyfrowych. Jest to projekt inwestycyjny związany z wyposażeniem nowo wybudowanych sal operacyjnych w nowoczesny sprzęt, który umożliwi wprowadzenie usługi online dla pacjenta oraz usługi e-edukacji.

Jak wskazano we wniosku, realizowany Projekt dotyczy wyłącznie działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w odniesieniu do realizowanego Projektu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przepis ten wyklucza jednak prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy nabywane towary i usługi służą czynnościom zwolnionym z VAT.

W omawianej sprawie warunek uprawniający Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT nie jest spełniony, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy realizowany Projekt dotyczy wyłącznie działalności zwolnionej od podatku VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji Projektu. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem, Wnioskodawca nie ma prawa do odzyskania podatku od towarów i usług w odniesieniu do realizowanego Projektu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej