Brak opodatkowania czynności wyłączenia z działalności Nieruchomości komercyjnych przed przekształceniem jednoosobowej działalności gospodarczej Wni... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 20.05.2020, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.190.2020.2.ISK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak opodatkowania czynności wyłączenia z działalności Nieruchomości komercyjnych przed przekształceniem jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w Spółkę, w celu wykorzystywania ich na potrzeby wynajmu w nowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2020 r. (data wpływu 26 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wyłączenia z działalności Nieruchomości komercyjnych przed przekształceniem jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w Spółkę, w celu wykorzystywania ich na potrzeby wynajmu w nowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wyłączenia z działalności Nieruchomości komercyjnych przed przekształceniem jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w Spółkę, w celu wykorzystywania ich na potrzeby wynajmu w nowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie piekarni i sprzedaż wytwarzanych produktów, w tym we własnych sklepach. Dodatkowo Wnioskodawca posiada nieruchomości, których powierzchnia częściowo jest wykorzystywana na prowadzenie sklepów piekarni, a częściowo Wnioskodawca w ramach swojej działalności wynajmuje je na rzecz osób trzecich.

Z uwagi na skalę prowadzonej działalności, Wnioskodawca chce ograniczyć ryzyko biznesowe jakie wiąże się z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca pragnie umożliwić dorosłym synom płynną sukcesję prowadzonej działalności. Celem Wnioskodawcy jest bowiem stopniowe ograniczenie jego aktywności zawodowej na rzecz synów. Dlatego też, Wnioskodawca chciałby, aby działalność piekarni była prowadzona w formie spółki komandytowej, w której wspólnikami byłby Wnioskodawca wraz z synami (na późniejszym etapie udziały Wnioskodawcy zostałyby przekazane także na rzecz jego synów).

Powyższe Wnioskodawca zamierza zrealizować poprzez:

przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka). Przekształcenie nastąpi zgodnie z art. 584¹ i n. ustawy z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 2217 ze zm.; dalej: k.s.h.);
sprzedaż części udziałów w Spółce na rzecz synów, w wyniku czego staną się oni obok Wnioskodawcy udziałowcami Spółki;
przekształcenie Spółki w spółkę komandytową, w której wspólnikami (komandytariuszami) będą Wnioskodawca oraz jego synowie.

Konieczność przekształcenia się najpierw w spółkę z o.o., a dopiero potem w spółkę komandytową wynika z faktu, że zgodnie z przepisami prawa handlowego, osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą może przekształcić swoje przedsiębiorstwo wyłącznie w jednoosobową spółkę z o.o. Niemożliwe jest przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej bezpośrednio w spółkę komandytową.

Tytułem uzupełnienia można zaznaczyć, że Wnioskodawca rozważał również aport swojego przedsiębiorstwa do spółki komandytowej. Niestety, pomimo prostoty i podobnych konsekwencji podatkowych, aport taki nie zapewnia przejścia umów związanych z prowadzoną działalnością w drodze sukcesji (bez potrzeby uzyskiwania zgód kontrahentów). Tymczasem, ze względów biznesowych, dla Wnioskodawcy niezbędna jest płynna sukcesja zawartych umów w szczególności umów z Agencją , umów kredytowych, umów leasingu, umowy długoterminowej z Zakładem (warunki umowy były indywidualnie negocjowane), jak również ponad pięćdziesięciu umów zawartych na wynajem lokali sklepowych (które Wnioskodawca wynajmuje od podmiotów zewnętrznych), które to umowy mają istotne znaczenie dla prowadzonego biznesu.

W odniesieniu do planowanego przekształcenia, zgodnie z przepisami k.s.h., spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przekształcanego przedsiębiorstwa. W konsekwencji, z chwilą wpisu Spółki do rejestru, przedsiębiorstwo prowadzone dotychczas przez Wnioskodawcę stanie się własnością Spółki. Spółce przysługiwać będą wszystkie prawa i obowiązki Wnioskodawcy związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Spółka przejmie bowiem z mocy prawa prawo własności wszystkich składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym wszystkich wymienionych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Spółka wstąpi również z mocy prawa w prawa i obowiązki Wnioskodawcy wynikające z wszelkich umów zawartych w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Spółka będzie kontynuowała działalność piekarni.

Wnioskodawca planuje przed dokonaniem przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w Spółkę, wyłączyć z tej działalności nieruchomości komercyjne, w których część powierzchni wykorzystywana jest na sklepy piekarni, a pozostała powierzchnia jest wynajmowana (nieruchomości te zostaną niejako przeniesione na sam moment przekształcenia do majątku prywatnego). Wyłączenie obejmie budynek handlowy (wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym się on znajduje), lokal użytkowy oraz wybudowany niedawno pawilon (wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym się on znajduje) - dalej: Nieruchomości komercyjne. Nieruchomości te nie są używane do działalności produkcyjnej.

Jak wskazano powyżej, budynek i lokal użytkowy są obecnie częściowo przedmiotem wynajmu (opodatkowanego VAT), zaś częściowo są wykorzystywane jako sklepy, w których są sprzedawane wyroby piekarni. Co do pawilonu Wnioskodawca czeka obecnie na pozwolenie na jego użytkowanie (w przyszłości on też będzie przedmiotem wynajmu opodatkowanego VAT - częściowo do podmiotów zewnętrznych, a częściowo wynajem do Spółki/spółki komandytowej na prowadzenie sklepu, w którym będą sprzedawane wyroby piekarni). Nabycie budynku, lokalu oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów nie podlegało opodatkowaniu VAT. Natomiast w związku z budową pawilonu Wnioskodawca odliczał podatek VAT zawarty w fakturach związanych z tą budową.

Wnioskodawca zamierza kontynuować wynajem Nieruchomości komercyjnych (nie będą one wykorzystywane do celów osobistych). Po dokonanym przekształceniu, Wnioskodawca w związku z wynajmem, będzie zobowiązany założyć nową, jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której będzie prowadził wynajem Nieruchomości komercyjnych (wynajem opodatkowany VAT). Część powierzchni wykorzystywana na sklepy piekarni będzie wynajmowana na rzecz Spółki powstałej w wyniku przekształcenia (docelowo na rzecz spółki komandytowej), natomiast pozostała powierzchnia będzie wynajmowana osobom trzecim tak jak dotychczas.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(pytanie nr 2 wniosku):

Czy wyłączenie z działalności Nieruchomości komercyjnych przed dokonaniem przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w Spółkę, w celu wykorzystywania ich na potrzeby wynajmu w nowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT ?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyłączenie Nieruchomości komercyjnych z działalności, w celu wykorzystywania ich na potrzeby wynajmu w nowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (...) - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1495 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, które polega na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Najem wypełnia zatem określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły, dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o PIT. Najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Wnioskodawca po przekształceniu jednoosobowej działalności gospodarczej w Spółkę nie będzie prowadził działalności w dotychczasowym zakresie, ponieważ z chwilą przekształcenia przedsiębiorstwo stanie się własnością Spółki. Pomimo to Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność gospodarczą i pozostanie czynnym podatnikiem VAT w zakresie świadczenia usług najmu.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nie nastąpi zatem przekazanie wymienionych składników majątkowych na cele osobiste podatnika, ponieważ Nieruchomości komercyjne będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Wnioskodawca będzie bowiem oddawał je w najem. Po przekształceniu, Wnioskodawca będzie znowu prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT. W konsekwencji, należy stwierdzić, że art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania w omawianym przypadku.

Reasumując, czynność wyłączenia Nieruchomości komercyjnych z działalności przed jej przekształceniem, w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie następnie wykorzystywał je w prowadzonej działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, będzie neutralna na gruncie podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne, przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 2 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.496.2017.2.IK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że wycofanie nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej w okolicznościach opisanych we wniosku nie będzie dostawą towarów określoną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy i nie będzie skutkowało opodatkowaniem podatkiem VAT przy założeniu, że Wnioskodawca dalej docelowo, po przekształceniu jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową, będzie wynajmował przedmiotową nieruchomość dla nowo rozpoczętej działalności gospodarczej w postaci Spółki komandytowej i opodatkowywał wynajem nieruchomości stawką 23%.. Podobne podejście prezentują również organy podatkowe m.in. w interpretacjach indywidualnych:

z dnia 25 maja 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.188.2018.1.MR;

z dnia 3 listopada 2017 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.638.2017.1.AJ

z dnia 30 grudnia 2014 r., sygn. IPPP2/443-936/14-5/DG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2016, str. 1, z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z powołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast, zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, przy czym jak wynika z § 2 tego samego artykułu czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu piekarni i sprzedaży wytwarzanych produktów, w tym we własnych sklepach. Dodatkowo Wnioskodawca posiada nieruchomości, których powierzchnia częściowo jest wykorzystywana na prowadzenie sklepów piekarni, a częściowo Wnioskodawca w ramach swojej działalności wynajmuje je na rzecz osób trzecich.

Wnioskodawca chciałby, aby działalność piekarni była prowadzona w formie spółki komandytowej, w której wspólnikami byłby Wnioskodawca wraz z synami.

Powyższe Wnioskodawca zamierza zrealizować poprzez:

przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością;
sprzedaż części udziałów w Spółce na rzecz synów, w wyniku czego staną się oni obok Wnioskodawcy udziałowcami Spółki;
przekształcenie Spółki w spółkę komandytową, w której wspólnikami (komandytariuszami) będą Wnioskodawca oraz jego synowie.

Wnioskodawca planuje przed dokonaniem przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w Spółkę, wyłączyć z tej działalności nieruchomości komercyjne, w których część powierzchni wykorzystywana jest na sklepy piekarni, a pozostała powierzchnia jest wynajmowana (nieruchomości te zostaną niejako przeniesione na sam moment przekształcenia do majątku prywatnego). Wyłączenie obejmie budynek handlowy (wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym się on znajduje), lokal użytkowy oraz wybudowany niedawno pawilon (wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym się on znajduje). Nieruchomości te nie są używane do działalności produkcyjnej.

Wnioskodawca zamierza kontynuować wynajem Nieruchomości komercyjnych (nie będą one wykorzystywane do celów osobistych). Po dokonanym przekształceniu, Wnioskodawca w związku z wynajmem, założy nową jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której będzie prowadził wynajem Nieruchomości komercyjnych (wynajem opodatkowany VAT). Część powierzchni wykorzystywana na sklepy piekarni będzie wynajmowana na rzecz Spółki powstałej w wyniku przekształcenia (docelowo na rzecz spółki komandytowej), natomiast pozostała powierzchnia będzie wynajmowana osobom trzecim tak jak dotychczas.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wyłączenia z działalności Nieruchomości komercyjnych przed dokonaniem przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy w Spółkę, w celu wykorzystywania ich na potrzeby wynajmu w nowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zapytania należy zauważyć, że planowany przez Wnioskodawcę, jako czynnego podatnika podatku VAT, wynajem Nieruchomości komercyjnych będzie wypełniać określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej i będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedmiotowym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Wnioskodawcy. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, opisane Nieruchomości komercyjne po wycofaniu z działalności gospodarczej, nie zostaną przekazane i wykorzystywane na cele osobiste Wnioskodawcy. Przedmiotowe Nieruchomości komercyjne będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w zakresie wynajmu opodatkowanego VAT tj. część powierzchni wykorzystywana na sklepy piekarni będzie wynajmowana na rzecz Spółki powstałej w wyniku przekształcenia, zaś pozostała powierzchnia będzie wynajmowana osobom trzecim tak jak dotychczas.

Zatem, czynność polegająca na wycofaniu przez Wnioskodawcę Nieruchomości komercyjnych, które w dalszym ciągu będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane na cele najmu, a więc do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy nie będzie stanowić na gruncie ustawy dostawy towarów ani świadczenia usług, a co za tym idzie, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać je za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie