Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: (). - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.166.2020.1.ABU

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 08.04.2020, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.166.2020.1.ABU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: ().

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2020 r. (data wpływu 03 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: () jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 marca 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: ().

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina () zamierza w roku 2020 zrealizować przedsięwzięcie pn.: (). Zadanie będzie realizowane z uczniami klas I-III Szkoły Podstawowej () w formie zajęć tematycznych przeprowadzonych w każdej klasie przez wychowawcę.

Zakłada się udział uczniów w warsztatach o tematyce ekologicznej zarówno w formie stacjonarnej jak i wyjazdowej. Do ich przeprowadzenia zamierza się wykorzystać potencjał i doświadczenie zewnętrznych firm specjalizujących się w tym zakresie.

Dzięki wycieczkom uczniowie będą mieć również możliwość zwiedzania kilku bardzo ciekawych miejsc o walorach ekologicznych. W ramach przedsięwzięcia planuje się dokonać zakupów pomocy dydaktycznych i artykułów biurowych, wykonanie ulotek oraz promowanie projektu na spotkaniach z rodzicami.

Gmina () od dnia () została zarejestrowana przez Urząd Skarbowy () jako czynny podatnik VAT - tylko w zakresie sprzedaży wody oraz wynajmu lokali i mieszkań.

Gmina () będzie składać wniosek o dofinansowanie powyższego przedsięwzięcia z ().

We wniosku tym, podatek VAT zostanie ujęty jako koszt kwalifikowalny przedsięwzięcia, tj. koszt podlegający dofinansowaniu ze środków ().

Faktury VAT za przeprowadzone zajęcia dydaktyczne, wycieczki oraz zakup pomocy dydaktycznych, artykułów biurowych i ulotek będą wystawione na Gminę (), odbiorcą będzie natomiast ().

Pomoce dydaktyczne nie będą wynajmowane. ()będzie wykorzystywał pomoce dydaktyczne, artykuły biurowe oraz ulotki wyłącznie w celu realizacji zadań własnych gminy z zakresu edukacji publicznej. Koszty eksploatacji pomocy dydaktycznych () będący jednostką organizacyjną Gminy () ponosić będzie z własnego budżetu.

Realizacja powyższego przedsięwzięcia nie będzie miała związku z wykonywanymi przez Gminę () czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Usługi oraz zakupy w ramach powyższego przedsięwzięcia zostaną dokonane w ramach zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Gmina () jako beneficjent, realizując przedsięwzięcie pn. () ma możliwość prawną odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) w związku z realizacją przedsięwzięcia, tj. może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących usługi i zakupy dokonane w związku z realizacją tego przedsięwzięcia?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina () nie ma możliwości prawnej odliczenia podatku od towarów i usług (VAT), tj. obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących usługi i zakupy dokonane w związku z realizacją w/w przedsięwzięcia, gdyż usługi i zakupy te nie będą służyły wykonywaniu działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zmiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy), w szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie edukacji publicznej ( art. 7 ust.1 pkt 8). O publicznym charakterze działania jednostki samorządu terytorialnego przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących oraz że przez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik czynny tylko w zakresie sprzedaży wody oraz wynajmu lokali i mieszkań. Wnioskodawca zamierza zrealizować projekt pn.: (). Usługi oraz zakupy w ramach powyższego przedsięwzięcia zostaną dokonane w ramach zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Faktury VAT za przeprowadzone zajęcia dydaktyczne, wycieczki oraz zakup pomocy dydaktycznych, artykułów biurowych i ulotek będą wystawione na Gminę (), odbiorcą będzie natomiast (). Pomoce dydaktyczne nie będą wynajmowane. () będzie wykorzystywał pomoce dydaktyczne, artykuły biurowe oraz ulotki wyłącznie w celu realizacji zadań własnych gminy z zakresu edukacji publicznej. Koszty eksploatacji pomocy dydaktycznych () będący jednostką organizacyjną Gminy () ponosić będzie z własnego budżetu. Realizacja powyższego przedsięwzięcia nie będzie miała związku z wykonywanymi przez Gminę () czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w odniesieniu do realizowanego projektu Gmina będzie mieć możliwość odliczenia naliczonego podatku VAT.

Jak wcześniej wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy skoro realizacja projektu nie będzie mieć związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, to należy przyjąć, że towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją tego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w omawianej sprawie pomimo, że Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione. Tym samym Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki dotyczące realizacji projektu.

Reasumując, z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu pn.: () Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się(art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej