Temat interpretacji
Obowiązek podatkowy odnośnie nabywanych licencji.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2019 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2020 r. (data wpływu 11 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do kwot należności wypłacanych tytułem należności licencyjnych jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do kwot należności wypłacanych tytułem należności licencyjnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 lutego 2020 r. (data wpływu 11 lutego 2020 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz prawidłowy adres e-PUAP.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca zajmuje się głównie produkcją programów telewizyjnych, tworzonych według własnego pomysłu lub na podstawie tzw. formatów, czyli gotowych projektów/założeń programów zagranicznych. Udostępnienie praw do formatu ma co do zasady charakter ograniczonej czasowo i terytorialnie licencji. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.
Na podstawie umowy z dnia 1 kwietnia 2019 r. (dalej jako: FLA), Wnioskodawca nabył od Spółki X B.V. z siedzibą w Holandii (dalej jako: X), prawa umożliwiające wyprodukowanie i eksploatację 3 odrębnych audycji (na potrzeby niniejszego wniosku audycje to VP, VK, VS). Każda audycja składająca się z 3 (trzech) kolejnych serii, w ramach której wyprodukowana zastanie określona liczba odcinków. FLA obejmuje łącznie 9 (dziewięć) serii audycji (3 audycje po 3 serie każda). W ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca nabywa 9 licencji (3 licencje na 3 serie VO seria 10, 11 i 12; 3 licencje na 3 serie VK seria 3, 4 i 5; 3 licencje na 3 serie VS seria 1, 2 i 3). Licencje wynikające z niniejszej umowy udzielone zostają na czas określony od dnia określonego w umowie i wygasają automatycznie dnia 1 lipca 2023 r.
X jest podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.
W ramach FLA, dla każdej serii, każdej z audycji, X udziela na rzecz Wnioskodawcy licencji (9 licencji licencja na każdą serię każdej z audycji) w zakresie następujących praw: Production Rights (Prawa Produkcyjne), Broadcast Rights (Prawa do Emisji), Catch-up Rights (Praw do świadczenia usług Catch-up), VOD Rights (Praw do świadczenia usług VOD), Finished Programme Rights (Prawa od Ukończonych Odcinków), Format Integrated and Related Elements Rights (Prawa do Elementów Zintegrowanych i Związanych z Formatem), Promotion Rights (Prawa do Promocji), Product Integration Rights (Prawa do Integracji Produktu), Ancillary Rights (Prawa Dodatkowe), Out Of Programme Brand Exploitation Rights (Prawa do Eksploatacji Marki Poza Programem), Trademark Rights (Prawa do Znaków Towarowych).
Na gruncie umowy Wnioskodawca ustalił z X, że w zamian za udzielone przez X licencje (9 licencji 1 licencja na każdą serię każdej z audycji), Wnioskodawca zapłaci z tego tytułu łączną kwotę określoną jako Total Guaranteed Fixed Amount w wysokości () EUR, wg. następującego podziału:
- Guaranteed Fixed Amount dotycząca audycji VP () EUR podzielona na 3 serie audycji (co daje () EUR za każdą serię VP i odpowiednio () EUR za każdy odcinek);
- Guaranteed Fixed Amount dotycząca audycji VK () EUR podzielona na 3 serie audycji (co daje () EUR za każdą serię VK i odpowiednio () EUR za każdy odcinek);
- Guaranteed Fixed Amount VS () EUR podzielona na 3 serie audycji (co daje () EUR za każdą serię VS i odpowiednio () EUR za każdy odcinek).
Wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty na rzecz X określonych kwot przed lub w określonych w umowie, następujących po sobie terminach płatności związanych ze określonymi zdarzeniami transmisją odcinków poszczególnych serii danych audycji (na podstawie faktury wystawionej przez X, z 30-dniowym terminem płatności).
Wnioskodawca i X ustalili, że ww. kwoty są należne i płatne wg. następującego schematu płatności dla każdej pojedynczej serii VP/VK/VS 1/6 kwoty wskazanej odpowiednio w pkt. a/b/c powyżej jest należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka danej serii audycji oraz 1/6 kwoty jest należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka danej serii.
Dla zobrazowania przykładowe postanowienie umowne w zakresie wynagrodzenia za licencje na 3 serie formatu VP w łącznej kwocie () EUR, co daje () EUR za każdą serię VP, wskazuje:
- () EUR, co stanowi 1/6 kwoty Guaranteed Fixed Amount dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka 10 serii VP; jednak nie później niż 14 września 2019 r.;
- () EUR, co stanowi 1/6 kwoty Guaranteed Fixed Amount dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka 10 serii VP, jednak nie później niż 7 grudnia 2019 roku.;
- () EUR, co stanowi 1/6 kwoty Guaranteed Fixed Amount dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka 11 serii VP, jednak nie później niż 14 września 2020 r.;
- () EUR, co stanowi 1/6 kwoty Guaranteed Fixed Amount dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka 11 serii VP, jednak nie później niż 7 grudnia 2020 r.;
- () EUR, co stanowi 1/6 kwoty Guaranteed Fixed Amount dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka 12 serii VP, jednak nie później niż 1 września 2021 r.;
- () EUR w wysokości 1/6 kwoty Guaranteed Fixed Amount dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka 12 serii VP, jednak nie później niż 7 grudnia 2021 r.
Postanowienia w zakresie wynagrodzenia za pozostałe licencje dla formatów VK i VS są oparte na analogicznym mechanizmie z odpowiednimi ustalonymi datami.
W rezultacie wynagrodzenie za poszczególne udzielone licencje płatne będzie przed końcem okresu obowiązywania umowy. Płatność za każdą z licencji będzie rozdzielona na dwie części/raty zgodnie z opisanym harmonogramem (1/6 kwoty wskazanej za daną audycję tj. za 3 licencje danej audycji należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka danej serii audycji oraz 1/6 kwoty należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka danej serii, co prowadzi do uznania, że rozliczenie każdej poszczególnej licencji/serii audycji odbywać się będzie na zasadzie 1/2 kwoty za daną licencję należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka danej serii audycji oraz 1/2 kwoty za daną licencję należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka danej serii).
W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy poprzez udzielenie następujących odpowiedzi:
- Kiedy dokładnie Wnioskodawca ma możliwość
korzystania z zakupionych od Spółki X z siedzibą w Holandii licencji?
Czy możliwość ta następuje/nastąpi z chwilą podpisania
licencji?
Wnioskodawca może korzystać ze wszystkich zakupionych od Spółki licencji po podpisaniu umowy i po spełnieniu następujących warunków, dotyczących każdej z 9 udzielonych licencji (warunki muszą zostać spełnione łącznie dla każdej oddzielnej licencji):- zawarcie umowy z nadawcą (zagadnienie opisane szerzej w dalszej części niniejszej odpowiedzi),
- wystąpienie określonej w
umowie daty, rozumianej jako początek okresu, w którym Wnioskodawca
może rozpocząć emisję odcinków danej serii danej audycji (VP, VK, VS),
która jest inna dla każdej z udzielonych licencji tj.:
- VP 10 (Licencja 1) 1 września 2019 r.,
- VS 1 (Licencja 2) 1 grudnia 2019 r.,
- VK 3 (Licencja 3) 1 stycznia 2020 r.,
- VP 11 (Licencja 4) 1 września 2020 r.,
- VS 2 (Licencja 5) 1 grudnia 2020 r.,
- VK 4 (Licencja 6) 1 stycznia 2021 r.,
- VP 12 (Licencja 7) 1 września 2021 r.,
- VS 3 (Licencja 8) 1 grudnia 2021 r.,
- VK 5 (Licencja 9) 1 stycznia 2022 r.
Emisje pierwszych odcinków każdej z serii są również powiązane z płatnością 1 raty (1/6 kwoty za licencje dla danej audycji) dla każdej z udzielonych licencji. Na moment udzielania niniejszej odpowiedzi zostały przez Wnioskodawcę zawarte umowy z nadawcą w przedmiocie wyprodukowania i emisji poszczególnych serii audycji łącznie 6 umów:- Umowa produkcyjna 1 obejmująca Licencję 1,
- Umowa produkcyjna 2 obejmująca Licencję 2,
- Umowa produkcyjna 3 obejmująca Licencję 3,
- Umowa produkcyjna 4 obejmująca Licencję 4 i 7,
- Umowa produkcyjna 5 obejmująca Licencję 5 i 8,
- Umowa produkcyjna 6 obejmująca Licencję 6 i 9.
- W jakim momencie będą udzielane ww. licencje w
szczególności czy będzie to moment podpisania umowy?
Każda z 9 licencji jest udzielona z chwilą podpisania umowy (co miało miejsce w 2019 r. przed złożeniem niniejszego wniosku), z zastrzeżeniem odp. na pyt nr 1 powyżej, jak również z zastrzeżeniem, iż można ją wykonywać, przez co rozumie się możliwość rozpoczęcia emisji, w terminach określonych w umowie terminy zostały wskazane w odpowiedzi na pytanie nr 1) w pkt. b). - Czy udzielenie licencji i możliwość
korzystania z niej przez Wnioskodawcę będzie warunkowane płatnością np.
opłatami licencyjnymi lub spełnieniem innych warunków
(jakich)?
Możliwość korzystania z licencji przez Wnioskodawcę jest uzależniona od spełnienia warunków określonych w odpowiedzi na pytanie nr 1 tj. po zawarciu umowy z nadawcą (w przedmiocie produkcji i emisji audycji a także wykonywania innych praw) i wystąpienia daty uprawniającej do rozpoczęcia emisji danej serii danej audycji objętej licencją. - Kiedy następuje płatność za udzielenie licencji? Czy
płatność ta następuje przed czy po podpisaniu umowy
licencyjnej?
Płatność następuje po podpisaniu umowy licencyjnej wg. poniższego schematu (schemat płatności został szczegółowo wskazany w opisie stanu faktycznego w złożonym wniosku, niemniej poniżej Wnioskodawca prezentuje go raz jeszcze z większym uszczegółowieniem wszystkich ustalonych w tym zakresie płatności).
Licencja Data rozpoczęcia wykonywania licencji, rozumiana jako początek okresu, w którym Wnioskodawca może rozpocząć emisję odcinków danej serii danej audycji Data płatności 1 raty Data płatności 2 raty.
VP 10 (Licencja 1) 1 września 2019 r. Pierwsza transmisja pierwszego odcinka nie później niż 14 września 2019 r. Pierwsza transmisja ostatniego odcinka nie później niż 7 grudnia 2019 r.
VS 1 (Licencja 2) 1 grudnia 2019 r. Pierwsza transmisja pierwszego odcinka nie później niż 14 grudnia 2019 r. Pierwsza transmisja ostatniego odcinka nie później niż 4 stycznia 2020 r.
VK 3 (Licencja 3) 1 stycznia 2020 r. Pierwsza transmisja pierwszego odcinka nie później niż 7 stycznia 2020 r. Pierwsza transmisja ostatniego odcinka nie później niż 1 marca 2020 r.
VP 11 (Licencja 4) 1 września 2020 r. Pierwsza transmisja pierwszego odcinka nie później niż 14 września 2020 r. Pierwsza transmisja ostatniego odcinka nie później niż 7 grudnia 2020 r.
VS 2 (Licencja 5) 1 grudnia 2020 r. Pierwsza transmisja pierwszego odcinka nie później niż 14 grudnia 2021 r. Pierwsza transmisja ostatniego odcinka nie później niż 4 stycznia 2021 r.
VK 4 (Licencja 6) 1 stycznia 2021 r. Pierwsza transmisja pierwszego odcinka nie później niż 7 stycznia 2021 r. Pierwsza transmisja ostatniego odcinka nie później niż 1 marca 2021 r.
VP 12 (Licencja 7) 1 września 2021 r. Pierwsza transmisja pierwszego odcinka nie później niż 1 września 2021 r. Pierwsza transmisja ostatniego odcinka nie później niż 7 grudnia 2021 r.
VS 3 (Licencja 8) 1 grudnia 2021 r. Pierwsza transmisja pierwszego odcinka nie później niż 14 grudnia 2021 r. Pierwsza transmisja ostatniego odcinka nie później niż 1 stycznia 2022 r.
VK 5 (Licencja 9) 1 stycznia 2022 r. Pierwsza transmisja pierwszego odcinka nie później niż 4 stycznia 2022 r. Pierwsza transmisja ostatniego odcinka nie później niż 1 marca 2022 r. - Czy umowa
licencyjna i licencja będą się odnawiać w związku z płatnościami
ponoszonymi przez Wnioskodawcę?
Nie. Licencja nie podlega odnowieniu, obowiązuje przez cały określony okres na jaki została zawarta umowa z X, z zastrzeżeniem momentu, od którego może być wykonywana. Powyższe dotyczy każdej z 9 zawartych licencji.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, w odniesieniu do wskazanych wyżej kwot należności dla X, wypłacanych tytułem należności licencyjnych będzie powstawał z chwilą zapłaty każdej z tych kwot na rzecz X?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie usług rozumie się przez to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.
Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
- usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju podatnik, o którym mowa w art, 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
- w pozostałych przypadkach podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
W świetle zaś art. 28b ust. 1 ustawy VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Przyjmując, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, który nabywa usługę z zagranicy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, to miejscem świadczenia tej usługi jest miejsce, w którym usługobiorca tu Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. W przypadku importu usług to nabywca tu Wnioskodawca jest zobowiązany do wykazania podatku VAT należnego.
Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że ustawa VAT nie wprowadza szczególnych reguł dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku importu usług, dlatego też w ocenie Wnioskodawcy należy sięgnąć do zasad ogólnych wyrażonych w art. 19a ustawy VAT.
Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy VAT, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
Z kolei w świetle art. 19a ust. 8 jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.
W tym miejscu należy zasygnalizować, że w odniesieniu do usług polegających na udzieleniu licencji przepisy ustawy VAT nie wskazują, który moment należy uznać za moment wykonania usługi, z którym to momentem wiąże się powstanie obowiązku podatkowego w VAT.
W związku z brzmieniem powyższych przepisów, dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, kluczowe jest ustalenie momentu wykonania usługi w rozumieniu wskazanych powyżej regulacji ustawy VAT. Przepisy ustawy VAT nie definiują momentu wykonania usługi, ani w żaden sposób nie precyzują, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Jednak w tym zakresie należy mieć na względzie jak rozumienie tego pojęcia kształtuje się w interpretacjach organów podatkowych, orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w poglądach przedstawicieli doktryny prawa podatkowego.
Uważa się, że o momencie faktycznego wykonania usługi decyduje jej charakter. Z kolei, o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług. Ponadto, stosownie do zasady swobody umów wyrażonej w art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, nabywane przez Wnioskodawcę licencje udzielane są na czas określony.
W ocenie Wnioskodawcy, w takim przypadku jak w przedstawionym opisie wykonanie usługi następuje w myśl generalnej zasady, tj. z końcem okresu, na jaki zawarto umowę. Jednak, na moment powstania obowiązku podatkowego decydujący wpływ będą miały postanowienia umowne regulujące sposób płatności z tytułu wykonania przedmiotowych usług.
W sytuacji opisanej w niniejszym wniosku wynagrodzenie z tytułu udzielenia licencji będzie regulowane w ratach rozliczanych według ustalonego harmonogramu płatności. Wysokość części/raty, na jakie dzielone jest wynagrodzenie nie jest proporcjonalna do ilości dni upływających pomiędzy wymagalnością kolejnych rat i nie jest powiązana z żadnym okresem rozliczeniowym.
W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, w niniejszym przypadku znajdzie zastosowanie art. 19a ust. 8 ustawy VAT. W myśl tego przepisu, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.
Uiszczenie przez Wnioskodawcę płatności tytułem opłaty licencyjnej przed datą wykonania usługi (rozumianą jako wygaśnięcie umowy licencyjnej), będzie powodowało powstanie obowiązku podatkowego w momencie uiszczenia płatności przez Wnioskodawcę/otrzymania płatności przez X, na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, w odniesieniu do uiszczonych/ otrzymanych kwot.
W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym przypadku nie mamy do czynienia z wyodrębnieniem okresów rozliczeniowych, w stosunku do których są ustalone płatności. Nie znajdzie zatem zastosowania art. 19a ust. 3 ustawy VAT.
Stanowisko Wnioskodawcy znajduje oparcie w linii interpretacyjnej Ministra Finansów wyrażonej m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:
- Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 października 2018 r., sygn. 113- KDIPT1-3.4012.591.2018.1.OS, w której stwierdzono, że dla usług udzielenia licencji, zgodnie z zasadą ogólną, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wykonania usługi. Ponieważ dla ww. usług mogą być ustalane następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, lub też usługi te mogą być świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok i związku z ich dokonaniem w danym roku mogą nie upływać terminy płatności, dla celów ustalenia ich wykonania, stosowane będą umowne zasady uznania danej usługi za wykonaną. Należy zauważyć, że w przypadku, gdy przed wykonaniem usługi uiszczane będą raty, zaliczki, przedpłaty to, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.;
- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 czerwca 2014 r., sygn. IBPP1/443-238/14/ES, w której stwierdzono: Biorąc pod uwagę 3 powyższe przypadki i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne stwierdzić należy, że jeśli następuje jedna płatność po zawarciu umowy (stany faktyczne 1 i 2) lub należność licencyjna za umówiony czas trwania umowy płatna jest w ratach, przy czym terminy płatności rat z harmonogramu nie są równomierne do okresu trwania umowy i np. wszystkie raty mogą być wymagalne według harmonogramu w pierwszym roku trwania umowy, podczas gdy umowa jest zawarta na trzy lata (stan faktyczny nr 6), natomiast momentem wykonania usługi jest dzień zakończenia umowy licencyjnej, to zgodnie z przepisem art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty;
- Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 lutego 2014 r., sygn. IPPP2/443-1313/13-2/BH, w której stwierdzono: Opłata licencyjna wnoszona jest przez licencjobiorcę w 2 lub więcej ratach płatnych co do zasady w początkowym okresie obowiązywania umowy licencyjnej, a zatem przed wykonaniem usługi. Zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania poszczególnych płatności (rat) w odniesieniu do ich wysokości.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, uwzględniając przedstawiony stan faktyczny i brzmienie przepisów ustawy VAT, w tym w szczególności art. 19a ust. 1 w zw. z art. 19a ust. 8 ustawy VAT, w odniesieniu do licencji na czas określony (a z takimi mamy do czynienia w przedstawionym stanie faktycznym), moment wykonania usługi powinien być odczytywany z końcem okresu, na jaki zawarto umowę. Jednocześnie na moment powstania obowiązku podatkowego, w ocenie Wnioskodawcy wpływ będą miały postanowienia umowne regulujące sposób płatności z tytułu usług udzielenia licencji.
W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji gdy płatność regulowana będzie w ratach (wysokość raty/części na jakie dzielone jest wynagrodzenie za cały okres umowy nie jest proporcjonalna do ilości dni upływających pomiędzy wymagalnością kolejnych rat i nie jest powiązana z żadnym okresem rozliczeniowym), to obowiązek podatkowy powstaje w dniu zapłaty kwot poszczególnych rat opłat licencyjnych, każdorazowo w zakresie danej płatności, na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się głównie produkcją programów telewizyjnych, tworzonych według własnego pomysłu lub na podstawie tzw. formatów, czyli gotowych projektów/założeń programów zagranicznych. Udostępnienie praw do formatu ma co do zasady charakter ograniczonej czasowo i terytorialnie licencji. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Na podstawie umowy z dnia 1 kwietnia 2019 r. (FLA), Wnioskodawca nabył od Spółki X z siedzibą w Holandii (X), prawa umożliwiające wyprodukowanie i eksploatację 3 odrębnych audycji (VP, VK, VS). Każda audycja składająca się z 3 (trzech) kolejnych serii, w ramach której wyprodukowana zastanie określona liczba odcinków. FLA obejmuje łącznie 9 (dziewięć) serii audycji (3 audycje po 3 serie każda). W ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca nabywa 9 licencji (3 licencje na 3 serie VO seria 10, 11 i 12; 3 licencje na 3 serie VK seria 3, 4 i 5; 3 licencje na 3 serie VS seria 1, 2 i 3). Licencje wynikające z niniejszej umowy udzielone zostają na czas określony od dnia określonego w umowie i wygasają automatycznie dnia 1 lipca 2023 r.
X jest podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Płatność za udzielenie licencji nastąpi po podpisaniu umowy licencyjnej wg wskazanego w opisie harmonogramu: 1/6 kwoty wskazanej za daną audycję tj. za 3 licencje danej audycji należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka danej serii audycji oraz 1/6 kwoty należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka danej serii, co prowadzi do uznania, że rozliczenie każdej poszczególnej licencji/serii audycji odbywać się będzie na zasadzie 1/2 kwoty za daną licencję należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka danej serii audycji oraz 1/2 kwoty za daną licencję należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka danej serii.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do kwot należności dla X wypłacanych tytułem należności licencyjnych.
Wskazać w tym miejscu należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata (kwota).
Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
Zatem w pierwszej kolejności należy ustalić gdzie znajduje się miejsce świadczenia (opodatkowania) usługi polegającej na udzieleniu licencji przez spółkę holenderską Wnioskodawcy.
W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.
Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.
Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
- ilekroć jest mowa
o podatniku rozumie się przez to:
- podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy VAT,
- osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
- podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania, których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
- usługobiorcą
jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
- w pozostałych przypadkach podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
Warunkiem zastosowania odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy względem usług, do których stosuje się art. 28b jest, aby usługodawca nie posiadał siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Natomiast usługobiorcą był m.in. podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy posiadający siedzibę działalności gospodarczej bądź stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, tj. w Polsce.
W przedmiotowej sprawie usługodawcą jest spółka z siedzibą w Holandii oraz jest podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Natomiast usługobiorca Wnioskodawca (Spółka Akcyjna) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.
Ze względu na to, że w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie będą miały zastosowania, miejscem świadczenia i opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę z siedzibą w Holandii, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy będzie terytorium Polski tj. miejsce gdzie usługobiorca (Wnioskodawca) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Wnioskodawca na rzecz, którego spółka świadczy usługi jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązany będzie do rozliczenia nabywanej usługi od Spółki z siedzibą w Holandii na terytorium kraju. Zatem to Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT w Polsce.
Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawierają przepisy art. 19a ustawy o podatku od towarów i usług.
Jak już wyżej wskazano, zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
Zatem z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.
W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której określono zapłatę (art. 19a ust. 2 ustawy).
W tym miejscu należy zauważyć, że cyt. powyżej przepis art. 19a ust. 2 ustawy nie ma zastosowania do wszystkich rodzajów usług a jedynie do tych usług, które są usługami podzielnymi w sensie gospodarczym np. usługi transportowe, spedycyjne czy przeładunkowe.
W niektórych przypadkach ustawa określa umowne zasady uznania danej usługi za wykonaną.
I tak np. w myśl art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
Obowiązek podatkowy powstaje również w momencie otrzymania całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi.
Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.
Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego należy ustalić moment wykonania usługi. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba, że moment ten jest określony przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.
Ponadto stosownie do art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.
Z wniosku wynika, że na podstawie umowy z dnia 1 kwietnia 2019 r. (dalej FLA), Wnioskodawca nabył od Spółki X z siedzibą w Holandii prawa umożliwiające wyprodukowanie i eksploatację 3 odrębnych audycji (VP, VK, VS). Każda audycja składa się z 3 kolejnych serii, w ramach której wyprodukowana zastanie określona liczba odcinków (9 licencji). Licencje wynikające z umowy udzielone zostają na czas określony od dnia określonego w umowie i wygasają automatycznie dnia 1 lipca 2023 r.
W ramach FLA, dla każdej serii, każdej z audycji, X udziela na rzecz Wnioskodawcy licencji (9 licencji licencja na każdą serię każdej z audycji) w zakresie następujących praw: Production Rights (Prawa Produkcyjne), Broadcast Rights (Prawa do Emisji), Catch-up Rights (Praw do świadczenia usług Catch-up), VOD Rights (Praw do świadczenia usług VOD), Finished Programme Rights (Prawa od Ukończonych Odcinków), Format Integrated and Related Elements Rights (Prawa do Elementów Zintegrowanych i Związanych z Formatem), Promotion Rights (Prawa do Promocji), Product Integration Rights (Prawa do Integracji Produktu), Ancillary Rights (Prawa Dodatkowe), Out Of Programme Brand Exploitation Rights (Prawa do Eksploatacji Marki Poza Programem), Trademark Rights (Prawa do Znaków Towarowych).
Płatność za każdą z licencji będzie rozdzielona na dwie części/raty zgodnie z opisanym harmonogramem (1/6 kwoty wskazanej za daną audycję tj. za 3 licencje danej audycji należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka danej serii audycji oraz 1/6 kwoty należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka danej serii, co prowadzi do uznania, że rozliczenie każdej poszczególnej licencji/serii audycji odbywać się będzie na zasadzie 1/2 kwoty za daną licencję należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka danej serii audycji oraz 1/2 kwoty za daną licencję należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka danej serii).
Przykładowe postanowienie umowne w zakresie wynagrodzenia za licencje na 3 serie formatu VP wskazuje:
- 1/6 kwoty dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka 10 serii VP; jednak nie później niż 14 września 2019 r.;
- 1/6 kwoty dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka 10 serii VP, jednak nie później niż 7 grudnia 2019 roku;
- 1/6 kwoty dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka 11 serii VP, jednak nie później niż 14 września 2020 r.;
- 1/6 kwoty dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka 11 serii VP, jednak nie później niż 7 grudnia 2020 r.;
- 1/6 kwoty dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji pierwszego odcinka 12 serii VP, jednak nie później niż 1 września 2021 r.;
- 1/6 kwoty dotyczącej VP, należna w dniu pierwszej transmisji ostatniego odcinka 12 serii VP, jednak nie później niż 7 grudnia 2021 r.
W umowie zostały określone daty, rozumiane jako początek okresu, w którym Wnioskodawca może rozpocząć emisję odcinków danej serii danej audycji (VP, VK, VS), która jest inna dla każdej z udzielonych licencji.
Wnioskodawca przed tymi terminami, może rozpocząć prace przygotowawcze związane z przygotowaniem audycji do emisji.
Wnioskodawca może korzystać ze wszystkich zakupionych od Spółki licencji po podpisaniu umowy i po spełnieniu następujących warunków, dotyczących każdej z 9 udzielonych licencji (warunki muszą zostać spełnione łącznie dla każdej oddzielnej licencji):
- zawarcie umowy z nadawcą,
- wystąpienie określonej w umowie daty, rozumianej jako początek okresu, w którym Wnioskodawca może rozpocząć emisję odcinków danej serii danej audycji (VP, VK, VS), która jest inna dla każdej z udzielonych licencji.
Każda z 9 licencji jest udzielona z chwilą podpisania umowy (co miało miejsce w 2019 r.), z zastrzeżeniem ww. warunków, jak również z zastrzeżeniem, iż można ją wykonywać, przez co rozumie się możliwość rozpoczęcia emisji, w terminach określonych w umowie.
Licencja nie podlega odnowieniu, obowiązuje przez cały określony okres na jaki została zawarta umowa z X, z zastrzeżeniem momentu, od którego może być wykonywana.
Licencje zostały udzielone na zasadzie pay-or-play co oznacza, że Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty kwoty licencji niezależnie od tego czy będzie ją wykorzystywał do produkcji i emisji właściwej audycji.
W związku z tak przedstawionym opisem sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie wykonanie usługi a zarazem powstanie obowiązku podatkowego następuje na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy o VAT w momencie podpisania umowy licencyjnej w odniesieniu do całości ceny, gdyż w tym momencie Wnioskodawca nabywa prawo do korzystania z licencji. Bez znaczenia dla tego rozstrzygnięcia pozostaje fakt, że w zakresie Prawa do Emisji zostały określone w umowie odrębne (późniejsze) terminy, w sytuacji gdy w pozostałe pola eksploatacji licencji (np. Prawa Produkcyjne, Prawa do Promocji, Prawa do Eksploatacji Marki Poza Programem itd.) Wnioskodawca może wykorzystywać od momentu podpisania umowy. Tym bardziej, że z wniosku wynika również, że każda z licencji udzielana jest z chwilą podpisania umowy, obowiązuje ona przez określony czas, na jaki została zwarta umowa i przed rozpoczęciem okresu, od którego możliwa jest Emisja odcinków, Wnioskodawca może rozpocząć prace przygotowawcze związane z przygotowaniem audycji do emisji. Również zapłata kwoty licencji jest niezależna jest od tego, czy Wnioskodawca będzie ją wykorzystywał do produkcji i emisji właściwej audycji.
Nie można zatem w przedmiotowym przypadku przyjąć, że wykonanie usługi wiąże się ze spełnieniem dodatkowych warunków takich jak zawarcie umowy z nadawcą oraz wystąpienie określonej w umowie daty rozumianej jako początek okresu rozpoczęcia emisji. Należy bowiem zaznaczyć, że licencje dotyczą różnych praw, przy czym z opisu sprawy nie wynika kiedy Wnioskodawca może z tych poszczególnych praw korzystać. Zastrzeżenie dot. ww. warunków niewątpliwie odnosi się do Prawa do Emisji, nie przesądza jednak ono o tym, że z innych praw objętych licencją Wnioskodawca nie może korzystać już wcześniej skoro może rozpocząć prace przygotowawcze przed wyznaczonymi umową terminami rozpoczęcia emisji. W tym przypadku udzielenie licencji do całości praw nie jest zatem uzależnione od spełnienia ww. dodatkowych warunków i następuje w momencie podpisania umowy.
Zatem w niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której licencja jest udzielana z momentem podpisania umowy, a należność licencyjna za umówiony czas trwania umowy płatna jest w ratach. Wysokość tych rat, na jakie dzielona jest cena za cały okres umowy, nie jest proporcjonalna do ilości dni upływających pomiędzy wymagalnością kolejnych rat. Umowa licencyjna i licencja nie odnawiają się w związku z płatnością.
Biorąc pod uwagę powyższe informacje stwierdzić należy, że skoro licencja jest udzielana po podpisaniu umowy i nie jest warunkowana płatnością to obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych określonych w przepisie art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wykonania usługi, tj. w dniu podpisania umowy licencyjnej w odniesieniu do całości ceny. W omawianym przypadku momentem wykonania usługi jest dzień podpisania umowy, ponieważ w tym momencie Wnioskodawca nabywa prawo do korzystania z licencji, a więc otrzymuje istotę nabywanego świadczenia.
Reasumując, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w odniesieniu do usług polegających na udzieleniu licencji w zamian za co wypłacana jest kwota należności w ratach dla Spółki z siedzibą w Holandii (X), nie powstaje/nie będzie powstawał z chwilą zapłaty każdej z tych kwot na rzecz X (zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy), lecz dla ww. usług (kwot) obowiązek podatkowy powstaje/będzie powstawał na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi (w myśl art. 19a ust. 1 ustawy).
Zatem stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za nieprawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Natomiast, w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniono stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko Wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.
Interpretacja dotyczy:
- zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
nieprawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej