Temat interpretacji

w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu pn. oraz zwrotu różnicy podatku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) uzupełnione pismem z 29 stycznia 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu pn. oraz zwrotu różnicy podatku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu pn. oraz zwrotu różnicy podatku. Wniosek został uzupełniony pismem z 29 stycznia 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Gmina Miejska złożyła wniosek o przyznanie pomocy na zadanie pod nazwą w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, OŚ Priorytetowa VIII. Infrastruktura dla usług użyteczności Publicznej, Działanie 8.6. Inwestycje na rzecz rozwoju lokalnego, Priorytet inwestycyjny 9.4. Inwestycje dokonywane w kontekście strategii na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Celem projektu jest ulepszenie estetyki, nadanie walorów funkcjonalnych oraz udostępnienie dla mieszkańców miasta terenów zielonych zlokalizowanych nad rzeka B. w W. M. poprzez rewitalizację, zagospodarowanie i urządzenie terenów zielonych do końca 2020 roku.

Projekt przyczyni się do wykorzystania na cele społeczne zdegradowanych i zaniedbanych terenów zlokalizowanych przy ulicy P. w W. M.

Inwestycja jest zlokalizowana w całości na obszarze objętym LSR Lokalnej Grupy Działania . Grupą docelową projektu są mieszkańcy społeczność lokalna zamieszkująca obszar miasta objęty LSR Lokalnej Grupy Działania .

Stan faktyczny: Zieleń urządzona w W. M. stanowi jedynie 1% powierzchni miasta (16,40 ha bez uwzględnienia cmentarza). Jest to bardzo mało. Uwzględniając powierzchnię lasów prywatnych 244 ha udział terenów zielonych w mieście wynosi 16%. Ze względu jednak na własność prywatną lasów nie jest możliwe publiczne ich wykorzystanie w celach wypoczynkowych. Powierzchnia terenów zielonych z wyłączeniem cmentarzy i zieleni ulicznej wynosi 5,5 ha, co daje w przeliczeniu na 1 mieszkańca ok. 5,77 m². Dla małych miast normatyw powierzchni terenów zieleni na 1 mieszkańca wynosi 12 m². Zgodnie z danymi GUS udział parków, zieleńców i terenów zieleni osiedlowej w mieście od ponad 15 lat nie uległ zwiększeniu.

Inwestycja znajduje się przy ul. P. Teren jest obecnie niezagospodarowany, posiada nawierzchnie żwirowo-gruntową. Teren porośnięty jest trawą i chwastami, pokryty ziemią, gruzem i kruszywami budowlanymi, które zanieczyszczając teren doprowadziły do zmiany warunków gruntowo-wodnych.

Zdarzenie przyszłe: Inwestycja polega na zagospodarowaniu terenu na działkach nr ..., ..., ... oraz ... w W. poprzez utwardzenie powierzchni gruntu i budowę alejek oraz ciągów pieszych, zamontowanie elementów małej architektury (ławek, koszy, stojaków na rowery), regenerację roślinności łąkowej oraz montaż oświetlenia. Działania te przyczynią się do polepszenia estetyki oraz nadania walorów funkcjonalnych przestrzeni i umożliwienia udostępnienia ich dla mieszkańców. Prace będą zgodne ze zgłoszeniem robót budowlanych i załączonym do dokumentacji aplikacyjnej kosztorysem inwestorskim.

Inwestycja obejmuje wykonanie robót budowlanych związanych z:

• utwardzeniem powierzchni gruntu kostką betonową w przypadku budowy alejek i ciągów pieszo-jezdnych
• utwardzenie powierzchni gruntu płytami ażurowymi (tereny rekreacyjne)
• zamontowanie elementów małej architektury (ławki, kosze na śmieci, stojaki na rowery)
• regenerację roślinności łąkowej
• montaż oświetlenia (budowa linii kablowej oświetlenia, montaż latarń parkowych wraz z oprawami, montaż szafki oświetleniowej wraz z przyłączami zasilającymi).

Prace będą zgodne ze zgłoszeniem robót budowlanych i załączonymi do dokumentacji aplikacyjnej kosztorysami inwestorskimi.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że

1. Gmina Miejska jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Towary i usługi nabywane w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej.
3. Przedmiotowa inwestycja realizowana będzie w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań własnych gminy wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 12 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Ponadto Wnioskodawca informuję, iż przedmiotowy teren będzie nieodpłatnie udostępniany dla mieszkańców miasta W. M.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy realizując projekt dofinansowywany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 Gminie Miejskiej przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu należnego podatku VAT poniesionego w związku z realizacją ww. projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Gmina Miejska jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Towary i usługi nabywane w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej.
3. Przedmiotowa inwestycja realizowana będzie w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań własnych gminy wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 12 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym.
4. Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obniżenie kwoty podatku lub zwrot różnicy podatku należnego uzależnione są od zakresu w jakim nabywane towary i usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną. W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku związek ze sprzedażą opodatkowaną nie będzie istniał. Tym samym nie będzie spełniony warunek dający Gminie Miejskiej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy nabyciu towarów i usług związanych z opisanym we wniosku projektem. Analizując przedstawiony stan faktyczny i prawny Gmina Miejska stoi na stanowisku, że nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia i zwrotu kosztu podatku od towarów i usług poniesionego w związku z realizacją ww. projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenie przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełniać podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym nadwyżki podatku naliczonego na kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz zieleni gminnej i zadrzewień (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 12 ww. ustawy)

Z opisu sprawy wynika, że Gmina Miejska czynny zarejestrowany podatnik VAT, realizuje zadanie pod nazwą Celem projektu jest ulepszenie estetyki, nadanie walorów funkcjonalnych oraz udostępnienie dla mieszkańców miasta terenów zielonych zlokalizowanych nad rzeka B. w W. M. przez rewitalizację, zagospodarowanie i urządzenie terenów zielonych do końca 2020 roku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia oraz zwrotu podatku w związku z wydatkami poniesionymi na realizację opisanego we wniosku projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Gmina realizując opisany we wniosku projekt nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Przedmiotowa inwestycja obejmująca uporządkowanie terenów zielonych, które będą nieodpłatnie udostępniane mieszkańcom realizowana będzie w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań własnych gminy wskazanych w art. 7 ust.1 pkt 1 i 12 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca towary i usługi nabywane w ramach projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca nie będzie działać jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Jednocześnie Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Należy również zauważyć, że Wnioskodawca w części G. poz. 75 wniosku sformułował następujące pytanie: Czy () Gminie Miejskiej w przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu należnego podatku VAT poniesionego w związku z realizacją ww. projektu? (podkreślenie tutejszego organu). Jednakże, mając na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku, a w szczególności własne stanowisko w sprawie, tutejszy organ przyjął, że Wnioskodawca miał na uwadze kwestię prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego poniesionego w związku z realizacją projektu oraz zwrotu różnicy podatku o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT. Powyższe potraktowano zatem jako oczywistą omyłkę pisarską.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej