Temat interpretacji

Pomimo tego, że Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług, to Wnioskodawca nie będzie obowiązany w tym zakresie do stosowania mechanizmu podzielonej płatności, skoro faktury dokumentujące dokonywane dostawy nie przekraczają kwoty 15 000 zł.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Wnioskodawca rajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 lutego 2020 r. (data wpływu 28 lutego 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 17 lutego 2020 r., nr 0114-Wnioskodawca DIP1-11.4012.6.2020.1.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności przez () jest nieprawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności przez Wnioskodawca (). Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 lutego 2020 r. (data wpływu 28 lutego 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 17 lutego 2020 r., nr 0114-Wnioskodawca DIP1-11.4012.6.2020.1.RR (skutecznie doręczone w dniu 21 lutego 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest państwową jednostką budżetową. Wnioskodawca nie posiada statusu czynnego podatnika / zwolnionego podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jako organ zespolonej administracji rządowej właściwy w sprawach () realizuje swoje zadania statutowe na podstawie i w granicach przepisów prawa do wykonywania których został powołany. Poza swoimi zadaniami statutowymi wykonuje czynności, wynikające z zawartych umów cywilno-prawnych jak najem powierzchni użytkowych (garaży) na rzecz osób fizycznych.

Odnosząc się do najmu garaży Wnioskodawca wystawia najemcom faktury na kwotę składającą się z opłaty za najem stanowiącej dochody budżetowe oraz refundacji kosztów energii elektrycznej, opłaty z tytułu trwałego zarządu oraz podatku od nieruchomości. Wnioskodawca wota dotycząca najmu garaży zostaje w pełnej wysokości przekazana na rachunek Skarbu Państwa prowadzony przez Ministerstwo finansów, a wpływy dotyczące refundacji energii elektrycznej, opłaty z tytułu trwałego zarządu oraz podatku od nieruchomości pomniejszają wcześniej poniesione przez Wnioskodawcę koszty.

W ramach działalności statutowej ośrodek szkolenia Wnioskodawca przeprowadza nieodpłatne szkolenia i ćwiczenia dla (). W trakcie ćwiczeń np.() jako efekt uboczny powstaje złom z wykorzystywanych do ćwiczeń samochodów. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży złomu wystawiając fakturę, a uzyskany dochód w całości odprowadza na rachunek Skarbu Państwa.

Ponadto Wnioskodawca na podstawie zawartych porozumień udostępnia pomieszczenia Jednostce () B. będącej jednostką organizacyjną (). W związku z powyższym Wnioskodawca obciąża na podstawie faktur () w zakresie zużycia energii elektrycznej, paliwa gazowego, wody, odprowadzenia ścieków, opłaty za wywóz odpadów komunalnych oraz podatku od nieruchomości i opłaty z tytułu trwałego zarządu w celu uzyskania zwrotu poniesionych wydatków. Uzyskane wpłaty Wnioskodawca przeznacza na refundację poniesionych wydatków wynikających z zapłaty za otrzymane od kontrahentów (usługodawców) faktury VAT.

Wnioskodawca dokonuje w imieniu własnym oraz podległych jednostek zakupów towarów i usług niezbędnych do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania (), a następnie na podstawie zawartych porozumień obciąża fakturami poszczególne jednostki za towary i usługi przypadające na daną , tym samym pomniejszając swój koszt poprzez uzyskanie zwrotu poniesionych wydatków. Mając na uwadze dbałość o racjonalne dysponowanie środkami publicznymi celem dokonywania zakupów w powyższej formie jest uzyskanie jak najkorzystniejszej (najniższej) ceny.

Powyżej wymienione zdarzenia gospodarcze generują w skali roku wpływ środków finansowych do Wnioskodawcy poniżej kwoty 200.000,00 zł wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług tj. z dnia 9 listopada 2018 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174) jako podstawy do zwolnienia podatkowego sprzedaży dokonywanej przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym wyżej wskazanej kwoty. Wobec tego należy zwrócić uwag na fakt, że opisane powyżej faktury wystawiane przez Wnioskodawcę dla innych podmiotów nie mają znamion faktur VAT natomiast w swej treści zawierają podstawę zwolnienia podmiotowego - art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług tj. z dnia 9 listopada 2018 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174).

Mając na uwadze wątpliwości wynikające z interpretacji przepisów w zakresie stosowania mechanizmu podzielonej płatności Wnioskodawca od dnia 1 listopada 2019 r. stosuje mechanizm podzielonej płatności.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazał, że nabywa towary i usługi wymienione w załączniku nr 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) będące przedmiotem zapytania dotyczącego obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności, które obejmują:

• Symbol PKWiU 26.20.22.0 Półprzewodnikowe urządzenia pamięci trwałej - wyłącznie dyski SSD,
• Symbol PKWiU 26.20.1 Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych,
• Symbol PKWiU 26.30.22.0 Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych - wyłącznie telefony komórkowe, w tym smartfony,
• Symbol PKWiU 26.40.20.0 Odbiorniki telewizyjne, nawet zawierające odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub obrazu,
• Symbol PKWiU 26.70.13.0 Aparaty fotograficzne cyfrowe i kamery cyfrowe,
• Symbol PKWiU 27.20.2 Akumulatory elektryczne i ich części,
• Symbol PKWiU 29.31.21.0 Świece zapłonowe; iskrowniki; prądnice iskrownikowe; magnetyczne koła zamachowe; rozdzielacze; cewki zapłonowe,
• Symbol PKWiU 29.31.23.0 Sprzęt sygnalizacyjny elektryczny, wycieraczki do szyb, urządzenia zapobiegające zamarzaniu lub potnieniu szyb, w rodzaju stosowanych w pojazdach,
• Symbol PKWiU 29.31.30.0 Części pozostałego sprzętu i wyposażenia elektrycznego do pojazdów,
• Symbol PKWiU 29.32.30.0 Części i akcesoria do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowane,
• Symbol PKWiU 19.20.21.0 Benzyna silnikowa, włączając benzynę lotniczą,
• Symbol PKWiU 19.20.26.0 Oleje napędowe,
• Symbol PKWiU 58.29.11.0 Pakiety oprogramowania systemów operacyjnych - wyłącznie dyski SSD,
• Symbol PKWiU 58.29.29.0 Pakiety pozostałego oprogramowania użytkowego - wyłącznie dyski SSD,
• Symbol PKWiU 41.00.40.0 Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków niemieszkalnych (prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków),
• Symbol PKWiU 43.21.10.2 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych,
• Symbol PKWiU 43.22.12.0 Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych,
• Symbol PKWiU 43.33.10.0 Roboty związane z wykładaniem posadzek i oblicowywaniem ścian,
• Symbol PKWiU 43.34.10.0 Roboty malarskie.

Ponadto Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) będących przedmiotem zapytania dotyczącego obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności, które obejmują:

• Symbol PKWiU 38.11.49.0 Wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające,
• Symbol PKWiU 38.11.58.0 Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.

Ponadto Wnioskodawca poinformowała, że faktury dokumentujące dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy wyżej wymienionych towarów i usług opiewają na kwotę niższą niż 15.000 zł. Natomiast niejednokrotnie faktury dokumentujące dokonywane przez Wnioskodawcę nabycia przekraczają kwotę 15.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest podatnikiem w świetle ustawy o VAT na którego prawodawca nakłada obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności?

Zdaniem Wnioskodawcy () w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług tj. z dnia 9 listopada 2018 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174) zgodnie z którym, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane; z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych nie definiuje się jako podatnik.

Pogłębiając swoją argumentację Wnioskodawca podnosi fakt, iż przywołany przepis rozumiany literalnie uzależnia podmiotowość podatnika w podatku od towarów i usług od charakteru stosunku prawnego w ramach którego czynności są dokonywane. Ponadto na podstawie art. 13 ust. 1. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. l 347 z 11.12.2006, s. 1 z późn. zm.) podmiotowość władzy publicznej w podatku od towarów i usług uzależniona jest od dwóch czynników: działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i musi być wykonywana w celu sprawowania władzy publicznej. Stąd, dla opodatkowania VAT, znaczenie ma charakter podejmowanych zadań, a nie forma ich realizacji. Organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy działają w charakterze podatników tylko wtedy, gdy wykonują czynności, które nie mieszczą się w ramach ich zadań albo wykonują czynności, które wprawdzie mieszczą się w ramach ich zadań, jednak są wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca konkludując powyższe Wnioskodawca nie jest podatnikiem w myśl aktualnie obowiązujących przepisów prawa.

Mając na uwadze wyrażoną powyżej konstatację, w odniesieniu do zapisów art. 108a ust. 1a ustawy o podatku od towarów i usług tj. z dnia 9 listopada 2018 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), nakładających od dnia 1 listopada 2019 r. na podatników, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, obowiązek dokonania zapłaty za towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, w której kwota należności ogółem stanowi wartość, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - prawo przedsiębiorców tj. z dnia 11 czerwca 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292) podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie jest zobligowana do stosowania mechanizmu podzielonej płatności dokonując zapłaty za nabyte towary i usługi.

Argumentując szerzej wyrażone twierdzenie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że obowiązkowe zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności wystąpi, gdy łącznie spełnione zostaną warunki:

1. Obowiązek podatkowy, dostawa towarów lub świadczenie usług oraz data wystawienia faktury przypada po 31 października 2019 roku,
2. Wartość brutto transakcji wynosi powyżej 15 tys. zł lub równowartość tej kwoty
3. Co najmniej jedna pozycja z faktury zawarta została w załączniku 15 znowelizowanej ustawy o VAT,
4. Sprzedawca oraz odbiorca są podatnikami podatku od towarów i usług.

Tym samym już z samej istoty mechanizmu podzielonej płatności wynika, iż znajduje on zastosowanie w sytuacji, w której część regulowanego na rzecz kontrahenta zobowiązania stanowi wynikający z otrzymanej faktury wykazany na tej fakturze podatek od towarów i usług. Na kwalifikacje taką wskazał minister finansów w treści objaśnień podatkowych z 29 czerwca 2018 r. pt. stosowanie mechanizmu podzielonej płatności,, wyjaśniając: mechanizm ten może być stosowany wyłącznie w odniesieniu do transakcji dokonywanych przez podatników VAT na rzecz innych podatników VAT.

Wnioskodawca jako nabywca nie występuje w charakterze podatnika ponieważ:

• wszelkie podejmowane czynności w zakresie zakupu towarów lub usług sprowadzają się do zapewnienia ciągłości i jak najlepszej jakości w realizacji zadań do których formacja jaką jest () została powołana,
• w swojej ocenie zgodzie z art. 15 ust. 6 nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane; z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych ,
• wartość dokonywanej sprzedaży w myśl art. 113 Ustawy o podatku od towarów i usług tj. z dnia 9 listopada 2018 r. (Dz. U z 2018 r. poz. 2174) zwalnia podmiotowo jednostkę z bycia czynnym podatnikiem VAT.

Podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca realizując zadania ustawowe nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nakierowanej na uzyskanie zarobku, a tylko taka powoduje, że organ może być uznany za podatnika podatku VAT. W szerokim rozumieniu Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną skarbu państwa, działa więc jako jednostka budżetowa w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

W sprawie opisanej powyżej nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwaną dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa

w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) wprowadziła z dniem 1 listopada 2019 r. zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, obowiązującego od dnia 1 listopada 2019 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy faktura powinna zawierać wyrazy mechanizm podzielonej płatności.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Załącznik nr 15 do ustawy stanowiący Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację mechanizm podzielonej płatności.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją mechanizm podzielonej płatności będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

1. będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców);
2. będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy;
3. czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest państwową jednostką budżetową jako organ zespolonej administracji rządowej realizującą swoje zadania statutowe na podstawie i w granicach przepisów prawa do wykonywania których został powołany. Poza swoimi zadaniami statutowymi wykonuje czynności, wynikające z zawartych umów cywilno-prawnych jak najem powierzchni użytkowych (garaży) na rzecz osób fizycznych. W ramach działalności statutowej ośrodek szkolenia Wnioskodawca przeprowadza nieodpłatne szkolenia i ćwiczenia dla (). W trakcie ćwiczeń np. () jako efekt uboczny powstaje złom z wykorzystywanych do ćwiczeń samochodów. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży złomu wystawiając fakturę, a uzyskany dochód w całości odprowadza na rachunek Skarbu Państwa. Ponadto Wnioskodawca na podstawie zawartych porozumień udostępnia pomieszczenia. W związku z powyższym Wnioskodawca obciąża na podstawie faktur Wnioskodawca w zakresie zużycia energii elektrycznej, paliwa gazowego, wody, odprowadzenia ścieków, opłaty za wywóz odpadów komunalnych oraz podatku od nieruchomości i opłaty z tytułu trwałego zarządu w celu uzyskania zwrotu poniesionych wydatków. Uzyskane wpłaty Wnioskodawca przeznacza na refundację poniesionych wydatków wynikających z zapłaty za otrzymane od kontrahentów (usługodawców) faktury VAT.

Wnioskodawca dokonuje w imieniu własnym oraz podległych jednostek zakupów towarów i usług niezbędnych do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania ()na terenie województwa (), a następnie na podstawie zawartych porozumień obciąża fakturami poszczególne jednostki za towary i usługi przypadające na daną k, tym samym pomniejszając swój koszt poprzez uzyskanie zwrotu poniesionych wydatków. Mając na uwadze dbałość o racjonalne dysponowanie środkami publicznymi celem dokonywania zakupów w powyższej formie jest uzyskanie jak najkorzystniejszej (najniższej) ceny.

Powyżej wymienione zdarzenia gospodarcze generują w skali roku wpływ środków finansowych do Wnioskodawca poniżej kwoty 200.000,00 zł wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jako podstawy do zwolnienia podatkowego sprzedaży dokonywanej przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym wyżej wskazanej kwoty. Wobec tego należy zwrócić uwag na fakt, że opisane powyżej faktury wystawiane przez Wnioskodawca W dla innych podmiotów nie mają znamion faktur VAT natomiast w swej treści zawierają podstawę zwolnienia podmiotowego - art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nabywa towary i usługi wymienione w załączniku nr 15 ustawy o podatku od towarów i usług będące przedmiotem zapytania dotyczącego obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności. Ponadto Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 ustawy o podatku od towarów i usług będących przedmiotem zapytania dotyczącego obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Jednocześnie faktury dokumentujące dokonywane przez Wnioskodawca dostawy wyżej wymienionych towarów i usług opiewają na kwotę niższą niż 15.000 zł. Natomiast niejednokrotnie faktury dokumentujące dokonywane przez Wnioskodawca nabycia przekraczają kwotę 15.000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą wskazania, czy Wnioskodawca jest podatnikiem w świetle ustawy o VAT na którego prawodawca nakłada obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy.

Podkreślenia wymaga fakt, że zapis art. 108a ust. 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty i faktura ta obejmuje swym zakresem towary lub usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy.

Jednocześnie będzie funkcjonował dobrowolny system podzielonej płatności na pozostałe towary i usługi, który został wprowadzony ustawą z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 62, z późn. zm.).

Jak wynika ze złożonego wniosku, Wnioskodawca realizuje swoje zadania statutowe na podstawie i w granicach przepisów prawa do wykonywania których został powołany. Poza swoimi zadaniami statutowymi wykonuje czynności, wynikające z zawartych umów cywilno-prawnych. Wnioskodawca dokonuje w imieniu własnym oraz podległych jednostek zakupów towarów i usług niezbędnych do zapewnienia prawidłowego (), a następnie na podstawie zawartych porozumień obciąża fakturami poszczególne jednostki za towary i usługi przypadające na daną (). Wnioskodawca wskazał, że nabywa towary i usługi wymienione w załączniku nr 15 ustawy o podatku od towarów i usług i niejednokrotnie faktury dokumentujące dokonywane nabycia przekraczają kwotę 15.000 zł. Ponadto Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 ustawy o podatku od towarów i usług, na które wystawiane są faktury opiewające na kwotę niższą niż 15.000 zł.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy dotyczące stosowania mechanizmu podzielonej płatności należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie - w przypadku nabywania przez Wnioskodawcę towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15, których wartość przekracza 15 000 zł - nastąpi wypełnienie dyspozycji art. 108a ust. 1a ustawy. W skutek tego Wnioskodawca - w przypadku nabywania towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy jest zobowiązany do stosowania od dnia 1 listopada 2019 r. - mechanizmu podzielonej płatności. Tym samym stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie w odniesieniu do dokonywanych nabyć, których kwoty przekraczają 15 000 zł i dotyczą nabywania towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy Wnioskodawca jest podatnikiem w świetle przepisów ustawy o VAT na którego prawodawca na podstawie art. 108a ust. 1 ustawy nakłada obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności.

W omawianej bowiem sprawie stwierdzić należy, że wprowadzony od 1 listopada 2019 r. obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności dotyczy podatników, bez względu na ich status w podatku VAT. Zarówno podatnicy zarejestrowani, jako podatnicy VAT czynni jak i podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego są obowiązani do stosowania tego mechanizmu, jeżeli spełnione są przesłanki ustawowe wymagające zastosowania podzielonej płatności.

Na powyższe twierdzenie nie ma wpływu fakt, że Wnioskodawca jest jednostką organizacyjna skarbu państwa i działa jako jednostka budżetowa w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. Zapisy dotyczące obowiązkowego stosowania metody podzielnej płatności dotyczą bowiem transakcji dokonywanych pomiędzy podatnikami, które to transakcje zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy dotyczą udokumentowanych fakturą z wykazaną kwotą podatku nabyć towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 ustawy, w sytuacji gdy faktura ta opiewa na kwotę wyższą niż 15 000 zł.

Wskazać przy tym należy, że w odniesieniu do dokonywanych przez Wnioskodawcę dostaw towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, które są udokumentowane fakturą opiewającą na kwoty niższe niż 15 000 zł - Wnioskodawca nie będzie obowiązany do stosowania mechanizmu podzielonej płatności i w odniesieniu do tych dostaw nie powinna umieszczać na wystawianych fakturach sformułowania mechanizm podzielonej płatności. Zatem pomimo tego, że Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług, to Wnioskodawca nie będzie obowiązany w tym zakresie do stosowania mechanizmu podzielonej płatności, skoro faktury dokumentujące dokonywane dostawy nie przekraczają kwoty 15 000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy z którego wynika, że Wnioskodawca w niniejszej sprawie nie występuje w charakterze podatnika zobowiązanego do stosowania mechanizmu podzielonej płatności należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Wnioskodawca rajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Wnioskodawca rajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /Wnioskodawca IS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej