Temat interpretacji

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek (dwie czynności).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2019 r. (data wpływu 4 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2020 r. (data wpływu 7 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dotychczasowej oraz planowanej sprzedaży działek niezabudowanych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dotychczasowej oraz planowanej sprzedaży działek niezabudowanych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 lutego 2020 r. (data wpływu 7 lutego 2020 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz uiszczenia dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej oznaczonej księgą wieczystą, położonej w miejscowości ... Nieruchomość tą podatnik nabył w dniu 9 lipca 1992 r. od rodziców na podstawie umowy darowizny. Na darowaną nieruchomość składały się trzy działki:

1. działka nr 1 o powierzchni około 1,10 ha, oznaczona w księdze wieczystej jako grunty rolne zabudowane i pastwiska,
2. działka nr 2 o powierzchni około 0,22 ha, oznaczona w księdze wieczystej jako pastwiska trwałe,
3. działka nr 3 o powierzchni około 3,17 ha, oznaczona w księdze wieczystej jako łąki trwałe.

Na wskazanych wyżej działkach rodzice Wnioskodawcy prowadzili działalność rolną. Działalność rolna na niniejszej nieruchomości była prowadzona również przez podatnika po otrzymaniu darowizny. Wnioskodawca wraz żoną zajmował się hodowlą zwierząt. Zwierzęta hodowlane pasły się na niniejszych nieruchomościach. Część gruntów była obsiana zbożem oraz ziemniakami, przeznaczonymi między innymi na paszę dla zwierząt.

Wnioskodawca od momentu darowizny stał się podatnikiem podatku rolnego, działalność rolną prowadził wspólnie z żoną jednocześnie pracując na podstawie umowy o pracę. Około 2010 roku, z powodu podjęcia przez żonę podatnika pracy na podstawie umowy o pracę, Wnioskodawca podjął decyzję o likwidacji hodowli zwierząt. Z tytułu posiadanych gruntów rolnych, Wnioskodawca był oraz jest nadal podatnikiem podatku rolnego.

W związku z tym, iż posiadane grunty przestały być wykorzystywane przez podatnika do stricte działalności rolnej oraz z uwagi na plany podatnika co do darowizny części gruntów na rzecz córek, Wnioskodawca podjął decyzję o podziale działki nr 1 na osiem działek. Z uwagi no fakt, iż teren działek nie był objęty planem zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca musiał wcześniej wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej działki nr 1, która została wydana w lipcu 2019 roku.

W sierpniu 2019 roku Wójt wydał natomiast decyzja o podziale działki 1 na osiem działek o numeracji od nr 1/1 do 1/8. Na jednej z działek znajduje się budynek mieszkalny Wnioskodawcy, jedna działka została darowana córce. Trzy działki zostały przez podatnika sprzedane. Na jednej z działek powstałych z podziału działki nr 1 została wydzielona droga, z której korzystają obecni właściciele nieruchomości powstałych z podziału działki nr 1. Do dyspozycji pozostają jeszcze dwie wolne działki, które podatnik planuje w przyszłości sprzedać (jedna z tych działek może zostać podarowana drugiej córce).

Wnioskodawca ma również plany co do pozostałych wskazanych wyżej działek, tj. działki nr 2 oraz 3. Podatnik chciałby wyłączyć z działki nr 3 około 0,80 ha gruntu oraz połączyć z działką nr 2. Po odłączeniu części gruntu z działki nr 3, chciałby ją sprzedać w całości lub też w częściach (tak jak w przypadku działki nr 51 po wcześniejszym podziale na mniejsze działki) w zależności od możliwości ich sprzedaży oraz popytu na rynku.

W stosunku do działek powstałych z podziału działki nr 1 podatnik nie podejmował żadnych czynności mających na celu podniesienie ich wartości. Działki te (z wyjątkiem oczywiście działki na której znajduje się budynek mieszkalny podatnika) nie są uzbrojone, nie zostały podłączone do tych działek media. Jedyną czynnością, którą podjął Wnioskodawca było usypanie na wydzielonej działce jako droga, materiału pochodzącego z rozbiórki budynku gospodarczego znajdującego się obok budynku mieszkalnego. Dzięki usypaniu gruzu droga ta stała się możliwa do użytkowania a korzystają z nich nie tylko nabywcy działek oraz przyszli potencjalni nabywcy dwóch działek wydzielonych z działki nr 1 ale również córka Wnioskodawcy (która otrzymała jedną z działek w drodze darowizny) oraz sam podatnik wraz z małżonką.

Wnioskodawca nie planuje podejmować również czynności w celu uzbrojenia lub też zaopatrzenia w inne media działki nr 3, co do której ma w przyszłości plany sprzedaży. Wnioskodawca nie prowadził oraz nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że obecnie nie prowadzi działalności rolnej w celach zarobkowych. Podatnik prowadzi uprawę roślinną oraz zwierzęcą jedynie dla celów prywatnych. W związku z powyższym nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością rolną. Nie korzysta również z uprawnień rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Oczywiście w sytuacji gdyby dokonywał dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej podatnik będzie korzystał ze statusu rolnika ryczałtowego.

Na chwile obecną nie ma potencjalnego nabywcy na dwie pozostałe działki powstałe z działki nr 1 (jedna z działek zostanie najprawdopodobniej w lutym darowana drugiej córce). Nie ma również potencjalnego nabywcy na działkę nr 3.

W związku z dokonaną sprzedażą działek powstałych z działki nr 1 nie były zawierane umowy przedwstępne w których ustalane były warunki od których uzależnione było ostateczne zawarcie umów. Strona nie planuje również zawierać umów przedwstępnych przy sprzedaży kolejnych działek.

W związku z dokonaną sprzedażą działek powstałych z działki nr 1 oraz planowaną sprzedażą pozostałych działek powstałych z działki nr 1 oraz działki nr 3 nie zostało oraz nie zostanie udzielone żadne pełnomocnictwo/zgoda do dokonania w imieniu Wnioskodawcy dodatkowych czynności w odniesieniu do nieruchomości.

Tak jak wskazano we wniosku z dnia 27-11-2019 r., warunkiem podziału działki nr 1 było wydanie decyzji o warunkach zabudowy (działka ta nie była objęta planem zagospodarowania przestrzennego). Wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla działki nr 1, podział działki na mniejsze oraz usypanie na działce stanowiącej drogę (powstałej z podziału działki nr 1) materiału pochodzącego z rozbiórki budynku gospodarczego (przy czym z drogi tej korzysta również strona) było strony, były jedynymi czynnościami podjętymi wobec działki nr 1.

Tak jak wskazano we wniosku w stosunku do działek nr 3 oraz 2 Wnioskodawca ma plany następujące, zamierza wyłączyć z działki nr 3 około 0,80 ha i połączyć z działką nr 2. Natomiast działkę nr 3 najchętniej sprzedałby podatnik w całości. Jest to czynność, którą strona planuje w dalekiej przyszłości. Zachowanie 1 ha gruntu przez połączenie części działki nr 3 z działką nr 2 jest istotne dla zachowania statusu rolnika oraz gospodarstwa rolnego.

W stosunku do pozostałych działek powstałych z działki nr 1 oraz działki nr 2 i 3, poza opisanymi wyżej czynnościami Wnioskodawca w chwili obecnej nie planuje innych czynności. Gdyby nie udało się Wnioskodawcy sprzedać w całości działki nr 3, być może Wnioskodawca będzie musiał podzielić na mniejsze, na które jest większy popyt.

W stosunku do sprzedanych działek powstałych z działki nr 1 przed ich sprzedażą Wnioskodawca nie występował o pozwolenie na budowę. O takie pozwolenie Wnioskodawca nie występował również w stosunku do niesprzedanych jeszcze dwóch działek powstałych z działki nr 1, jak również w stosunku do działki nr 3 oraz 2. W stosunku do opisanych działek nie były wydane pozwolenia na budowę. Oczywiście obecnie właściciele sprzedanych działek powstałych z działki nr 1 być może wystąpili z takim wnioskiem i została im wydane pozwolenie na budowę. Jest już jednak indywidulana sprawa obecnych właścicieli działek.

Do chwili obecnej działki powstałe z działki nr 1 oraz działki nr 3 oraz 2 nie są objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie ma wiedzy na temat czy w najbliższym czasie takim planem zostaną objęte. Wnioskodawca bynajmniej nie występował oraz nie zamierza występować z inicjatywą uchwalenia takiego planu.

Odłączenie części gruntu z działki nr 3 oraz przyłączenie jej do działki nr 2, planowane jest w celu zachowania statusu rolnika oraz gospodarstwa rolnego. Gdyby miało dojść do sprzedaży działki nr 3 w całości podatnikowi pozostałaby jedynie działka nr 1/8, na której znajduje się budynek mieszkalny Wnioskodawcy wraz z zabudowaniami gospodarczymi o powierzchni 0,1650 ha oraz działka nr 2 o powierzchni około 0,22 ha, czyli mniej niż 1 ha przeliczeniowy niezbędny do prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Działka nr 1 została podzielona na osiem działek:

1. 1/1 działka nie została jeszcze sprzedana,
2. 1/2 wydzielona droga, droga ta nie została wydzielona na wniosek Wnioskodawcy. Funkcjonowała ona w mapach geodezyjnych od czasów powojennych, podział działki został dostosowany do granic niniejszej drogi.
3. 1/3 działka została darowana córce,
4. 1/4 działka nie została jeszcze sprzedana,
5. 1/5 działka została sprzedana,
6. 1/6 działka została sprzedana,
7. 1/7 działka została sprzedana,
8. 1/8 działka na której znajduje się budynek mieszkalny Wnioskodawcy wraz z zabudowaniami gospodarczymi, działka nie podlega sprzedaży.

Wskazane we wniosku pytanie dotyczy zatem działek nr 1/1, 1/4, 1/5, 1/6 oraz 1/7.

W stosunku do działki nr 3 nikt do tej pory nie wystąpił o jej podział geodezyjny. I o ile uda się Wnioskodawcy sprzedać niniejsza działkę w całości (jest to działka rolna klasyfikowana w ewidencji gruntów jako łąki trwałe) Wnioskodawca z takim wnioskiem nie zamierza występować.

Wnioskodawca nie ma wiedzy na temat, czy decyzja o warunkach zabudowy z 03-07-2019 r. nadal obowiązuje. Zgodnie z pouczeniem zawartym w decyzji, decyzja ta wygasa w dwóch przypadkach: z chwilą uchwalenia planu miejscowego, którego ustalenia są inne niż w wydanej decyzji (taki plan nie został jednak uchwalony) oraz w sytuacji gdy inny wnioskodawca uzyska pozwolenie na budowę. Być może nabywca którejś w wskazanych wyżej decyzji wystąpił o takie pozwolenia a wówczas zgodnie z pouczeniem, niniejsza decyzja wygasła. Wnioskodawca nie zamierzał występować na podstawie niniejszej decyzji o pozwolenia na budowę, była mu jedynie niezbędna do podziału działki nr 1 na mniejsze (bez planu zagospodarowania przestrzennego nie było to możliwe).

W odniesieniu do działek powstałych po podziela działki nr 1 podatnik nie występował o wydanie nowych decyzji o warunkach zabudowy, nie ma natomiast wiedzy czy z takim wnioskiem nie wystąpiły osoby którym działki zostały sprzedane.

Tak jak wskazano wyżej, o ile Wnioskodawcy uda się sprzedać działkę nr 3 w całości, Wnioskodawca nie zamierza występować o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, która jest warunkiem niezbędnym do podziału działki na mniejsze.

Nie zostały wydane inne decyzje wobec działek powstałych z działki nr 1 przed ich sprzedażą, poza wskazanymi we wniosku z dnia 27-11-2019 r.

Do drogi publicznej dostęp mają jedynie działki nr 1/6, 1/7 1/8 oraz 2 i 3. Działki nr 1/4, 1/5 1/1 oraz 1/3 dostęp do drogi publicznej mają przez drogę wewnętrzną (działka nr 1/2), która jako droga wewnętrzna funkcjonowała w ewidencji gruntów przed podziałem działki nr 1.

Tak jak wskazano wyżej Wnioskodawca w pierwszej kolejności chciałby sprzedać niniejszą działkę w całości. Jeżeli doszłoby jednak do konieczności działki na mniejsze, najprawdopodobniej zaszłaby konieczność wydzielenia drogi wewnętrznej. Sprzedaż działek nie mających dostępu do drogi publicznej (powstałych z podziału działki nr 1) została dokonana wraz z udziałem w drodze wewnętrznej. Jeżeli dojdzie do sprzedaży lub darowizny dla córki (darowizna ma dotyczyć jednej działki) ostatnich działek, czynności te będą dokonane wraz z udziałem w drodze wewnętrznej. Bez dostępu do drogi wewnętrznej właściciele niniejszych działek nie mieliby dostępu do drogi publicznej.

Działki objęte zakresem postawionego pytania (czyli zarówno działki powstałe z działki nr 1 jak również działka 3) nie były i nie będą udostępniane osobom trzecim na podstawie jakichkolwiek umów. Były i będą użytkowane przez Wnioskodawcę oraz jego rodzinę.

Jako uzupełnienie określonego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca chciałby dodatkowo doprecyzować opisany we wniosku stan faktyczny sprawy. Tak jak wskazano we wniosku z dnia 27-11-2019 r. na wniosek podatnika doszło do podziału działki nr 1 na mniejsze działki. Należy zauważyć, że droga wewnętrzna znajdująca się na działce nr 1/2 nie powstała na skutek podziału niniejszej działki w celu zapewnienia dojazdu do drogi publicznej właścicielom działek. Funkcjonowała ona w mapach geodezyjnych od czasów powojennych. Podatnik płacił od niniejszej drogi podatek, w decyzji ustalającej podatek odrębnie określany był podatek od drogi oraz podatek od pozostałych gruntów. Zainicjowany przez Wnioskodawcę podział działki nr 1 nijako tylko objął niniejszą drogę w granicach działki nr 1/2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego, dotychczasowa sprzedaż trzech działek wydzielonych z działki nr 1 oraz planowana sprzedaż kolejnych dwóch działek powstałych z działki nr 1 jak również planowana w okresie kolejnych kilku lat sprzedaż działki nr 3 lub też działek wyodrębnionych z działki nr 3, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Odpłatna sprzedaż trzech działek wydzielonych z działki nr 1 oraz planowana sprzedaż kolejnych dwóch działek powstałych z działki nr 1 jak również planowana w okresie kolejnych kilku lat sprzedaż działki nr 3 lub też działek wyodrębnionych z działki nr 3, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca nie będzie z tytułu odpłatnej dostawy wyżej wskazanych działek, podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Przeniesienie własności działek nie będzie stanowić działalności o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Wskazane wyżej nieruchomości rolne nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży (zostały nabyte od rodziców w drodze darowizny). Wnioskodawca prowadził na posiadanych gruntach działalność rolną. Wnioskodawca nie prowadził oraz nie prowadzi działalności gospodarczej. Na decyzję o sprzedaży działek nabytych ponad 20 lat temu, wpływ miało zaprzestanie prowadzenia faktycznej działalności rolnej.

Działki o nr 3, 2 oraz 1 nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Planowana sprzedaż niniejszych działek jest czynnością związaną ze zwykłym wykonaniem prawa własności. Tak jak wyżej wspomniano, posiadane grunty stanowiły i stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy, niezwiązany z działalnością gospodarczą.

W świetle orzecznictwa krajowych sądów administracyjnych oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą być uznane za prowadzenie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla oceny charakteru dokonywanych czynności nie ma znaczenia liczba i zakres transakcji (duże transakcje mogą również dotyczyć majątku osobistego). Bez znaczenia pozostaje również długość okresu w jakim te transakcje następują, ani wysokość osiąganych przychodów.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie podejmował również żadnych czynności względem niniejszych działek, które można przypisać handlowcom lub usługodawcom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT co do zasady mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany będzie działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy w związku z dokonaną sprzedażą działek nr 1/5, 1/6, 1/7 oraz planowaną sprzedażą działek 1/1, 1/4 oraz działki nr 3 lub działek powstałych po podziale działki nr 3 za podatnika podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Na podstawie umowy darowizny z dnia 9 lipca 1992 r. sporządzonej w formie aktu notarialnego Wnioskodawca nieruchomość otrzymał od rodziców. W celu zbycia działek nr 1/1, 1/4, 1/5, 1/6 oraz 1/7 został jedynie dokonany podział działki nr 1. Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę nr 3 w całości, gdy okaże się to niemożliwe jedyną rzeczą jaką zmierza dokonać będzie jej podział. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności mających na celu podniesienie wartości działek powstałych z podziału działki nr 1 oraz nie planuje podejmować również czynności w celu uzbrojenia lub też zaopatrzenia w inne media działki nr 3. Od momentu otrzymania darowizny Wnioskodawca nie udostępniał przedmiotowych działek osobom trzecim.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy dokonana sprzedaż działek nr 1/5, 1/6, 1/7 oraz planowana sprzedaż działek nr 1/1, 1/4 oraz działki nr 3 lub działek powstałych po podziale działki nr 3, nie stanowi/nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży ww. działek Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie dokonaną oraz planowaną sprzedaż ww. działek należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca korzystał/będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż działek nr 1/5, 1/6, 1/7 oraz planowana sprzedaż działek nr 1/1, 1/4 oraz działki nr 3 lub działek powstałych po podziale działki nr 3 nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że dokonana sprzedaż działek nr 1/5, 1/6, 1/7 oraz planowana sprzedaż działek nr 1/1, 1/4 oraz działki nr 3 lub działek powstałych po podziale działki nr 3 nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu tych transakcji nie działał/nie będzie działał w charakterze zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej