Temat interpretacji

brak obowiązku wystawiania faktur z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokumentujących rozliczanie części nierozliczonej zaliczki

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2019 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2020 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokumentujących rozliczanie części nierozliczonej zaliczki jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokumentujących rozliczanie części nierozliczonej zaliczki.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 stycznia 2020 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, pytania oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca realizuje jako firma podwykonawcza roboty instalacyjne przy budowie hali produkcyjnej z częścią socjalno-biurową dla firmy X w przy ulicy w ramach umowy zawartej z Generalnym Wykonawcą z 14.06.2018 r. Realizacja przedmiotu umowy potrwa do początku 2020 r. Celem zagwarantowania cen zakupu materiałów na potrzeby inwestycji objętej umową w dniu 12 lipca 2018 r. do realizacji przedmiotu umowy została wpłacona przez Generalnego Wykonawcę zaliczka na podstawie wystawionej faktury zaliczkowej z zastosowaniem odwrotnego obciążenia. Zgodnie z zapisami umowy zaliczka jest rozliczana proporcjonalnie do wartości przedmiotu umowy z wystawianych raz w m-cu faktur częściowych. Faktury częściowe za prace wykonane do 31.X.2019r. wystawiane były z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. Od 1.XI.2019r. na podstawie zapisów art. 108a ust. 1a-1e Ustawy o VAT Wnioskodawca jest zobowiązany do ww. prac ujętych w załączniku nr 15 do ww. Ustawy przy transakcjach powyżej kwoty 15.000zł brutto zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W uzupełnieniu z dnia 14 stycznia 2020 r. wskazano, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury wystawiane od 1 listopada 2019r. dotyczące rozliczenia zaliczki są i będą wystawiane na kwotę należności ogółem przekraczającą 15.000zł brutto każda. Przedmiotowe faktury są i będą dokumentować dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Na pytanie Czy faktura dokumentująca rozliczenie zaliczki wystawiona od 1 listopada 2019 r. dokumentuje usługi wykonane przed czy po 1 listopada 2019 r.? Wnioskodawca odpowiedział, że zgodnie z zapisami umowy zaliczka wpłacona 12 lipca 2018 r. jest rozliczana proporcjonalnie do wartości przedmiotu umowy z wystawianych raz w m-cu faktur częściowych (18,47% wartości netto faktury). Do prac wykonanych do 31.X.2019 r. została rozliczona zaliczka w wysokości 534.719,45 zł. Do rozliczenia pozostała od 1 listopada 2019 r. kwota 265.280,55 zł. Wniosek o interpretację dotyczy faktur wystawianych po dniu 1 listopada 2019 r. dokumentujących wykonane usługi także po 1 listopada 2019 r.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że umowa na wykonanie tych usług przekracza kwotę 15.000 zł.

W uzupełnieniu z dnia 27 stycznia 2020 r. wskazano, że Generalny Wykonawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.).

W odpowiedzi na pytanie Jakie elementy zawierają faktury częściowe? Wnioskodawca wskazał, że faktury częściowe wystawiane na rzecz Generalnego Wykonawcy zawierają wykonanie wewnętrznych i zewnętrznych instalacji sanitarnych, obejmujących następujące elementy: - Wykonanie instalacji wentylacji mechanicznej - Wykonanie instalacji klimatyzacyjnej - Wykonanie instalacji centralnego ogrzewania i ciepła technologicznego - Wykonanie instalacji gazowej - Wykonanie technologii kotłowni z instalacją gazową w kotłowni - Wykonanie instalacji wodociągowej hydrantowej - Wykonanie instalacji kanalizacyjnej i biały montaż - Wykonanie systemu odwodnienia dachu - Wykonanie kanalizacji deszczowej czystej - Wykonanie kanalizacji deszczowej brudnej - Wykonanie kanalizacji sanitarnej - Wykonanie sieci wodociągowej - Wykonanie przyłącza gazowego.

W odpowiedzi na pytanie Czy zakresem pytania objęte są faktury częściowe, w których:

1. kwota do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy wykazana na fakturze jest równa bądź przekracza kwotę 15.000 zł,
2. kwota do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy wykazana na fakturze jest niższa niż 15.000 zł?

Wnioskodawca potwierdza iż zakresem pytania objęte są faktury częściowe, w których kwota do zapłaty wykazana w fakturze przekracza 15.000 zł brutto.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawca prosi o odpowiedź w jaki sposób powinien wystawiać faktury w obecnym stanie prawnym oraz jak rozliczać część nierozliczonej zaliczki dotyczącą prac wykonanych po 1.11.2019 r.?

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że na zasadach obowiązujących do 31 października 2019 r., tj. przy zastosowaniu odwrotnego obciążenia, rozliczane są dostawy towarów lub świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 11 oraz wymienionych w załączniku nr 14 (m.in. roboty ogólnobudowlane) dokonane: 1) przed 1 listopada 2019 r. dla których obowiązek podatkowy powstał lub została wystawiona faktura po dniu 31 października 2019 r., 2) po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r. Wnioskodawcę dotyczy sytuacja opisana w pkt 2. W lipcu 2018 r. została wystawiona faktura zaliczkowa i obecnie każda faktura częściowa wystawiana raz w m-cu dla Generalnego Wykonawcy zawiera kwoty dotyczące rozliczenia wykonanych robót oraz częściowe rozliczenie zaliczki wpłaconej w lipcu 2018 r. (proporcjonalnie do wartości przedmiotu umowy w wysokości 18,47% wartości netto faktury). Od 1 listopada 2019 r. nie stosuje się już mechanizmu odwrotnego obciążenia w obrocie krajowym, a w takim stanie prawnym została wystawiona faktura zaliczkowa. W to miejsce ustawodawca wprowadził przepisy dotyczące zasad stosowania obowiązkowego mechanizmu podzielonej płatności. Obowiązkowy MPP dotyczy płatności za nabyte towary czy usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), które do 31 października 2019 r. były wymienione m.in. w załączniku nr 11 i 14 ustawy o VAT, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza 15.000 zł (lub jej równowartość). W takich przypadkach podatnik sporządzający fakturę zobowiązany jest do oznaczenia jej wyrazami: mechanizm podzielonej płatności. Wnioskodawca prosi o interpretację ww. przepisów i wyjaśnienie w jakiej formule ma być wystawiona faktura po dniu 1 listopada 2019 r., na której część składa się rozliczenie bieżących robót, a część to rozliczenie zaliczki wpłaconej i wystawionej w poprzednim systemie prawnym.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Według Spółki kwoty dotyczące rozliczenia zaliczek na fakturach wystawianych po 1.11.2019 r. powinny nadal być ujmowane przy zastosowaniu odwrotnego obciążenia, natomiast kwoty za roboty rzeczywiście wykonane, zgodnie z bieżącym przepisem powinny być ujęte w formule mechanizmu podzielonej płatności.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że zdaniem Spółki w związku z art. 10 pkt 2 ustawy nowelizującej z dnia 9 sierpnia 2019 r. na fakturze do części dotyczącej rozliczenia zaliczki (faktura zaliczkowa wystawiona w lipcu 2018 r.) należy zastosować odwrotne obciążenie, natomiast rozliczenie końcowe inwestycji po pomniejszeniu o kwotę zaliczki powinno być ujęte w formule mechanizmu podzielonej płatności z zastosowaniem stawki podatku VAT właściwej dla danej usługi 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) wprowadza z dniem 1 listopada 2019 r. zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, obowiązującego od dnia 1 listopada 2019 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy faktura powinna zawierać wyrazy mechanizm podzielonej płatności.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Załącznik nr 15 do ustawy stanowiący Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację mechanizm podzielonej płatności.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją mechanizm podzielonej płatności będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

1. będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców);
2. będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,
3. czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Jednocześnie w myśl art. 106e ust. 12 i 13 ustawy, w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 1 pkt 18a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się. Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli zapłata kwoty odpowiadającej kwocie podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na fakturze, została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca - czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług - realizuje jako firma podwykonawcza roboty instalacyjne przy budowie hali produkcyjnej z częścią socjalno-biurową w ramach umowy zawartej z Generalnym Wykonawcą - czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury częściowe wystawiane od 1 listopada 2019 r. dotyczące rozliczenia zaliczki są wystawiane na kwotę należności ogółem przekraczającą 15.000zł brutto każda, w których kwota do zapłaty przekracza 15.000 zł brutto. Przedmiotowe faktury dokumentują dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. Umowa na wykonanie tych usług przekracza kwotę 15.000 zł. Faktury wystawiane po dniu 1 listopada 2019 r. dokumentują wykonane usługi po 1 listopada 2019 r.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy dotyczące obowiązku wystawiania faktur z adnotacją mechanizm podzielonej płatności, należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie nastąpiło wypełnienie dyspozycji art. 108a ust. 1a ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca faktury w części dokumentują rozliczenie bieżących robót oraz w części rozliczenie zaliczki. Ww. faktury wystawiane od 1 listopada 2019 r. są wystawiane na kwotę należności ogółem przekraczającą 15.000zł brutto każda i dotyczą usług wykonanych od 1 listopada 2019 r. Przedmiotowe faktury dokumentują dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, a kwota do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy przekracza 15.000 zł. Zatem, Wnioskodawca wystawiając faktury objęte zakresem pytania w stosunku do części, która dokumentuje rozliczenie bieżących robót winien zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do przyjęcia płatności z tytułu tej transakcji w mechanizmie podzielonej płatności.

Natomiast w stosunku do części dokumentującej rozliczenie zaliczki należy zauważyć, że - jak wskazał Wnioskodawca wpłacona przez Generalnego Wykonawcę w dniu 18 lipca 2018 r. zaliczka została udokumentowana fakturą zaliczkową z zastosowaniem odwrotnego obciążenia.

Zatem w fakturze objętej zakresem pytania dla kwoty rozliczanej zaliczki należy wskazać oznaczenie odwrotne obciążenie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej