Temat interpretacji

zwolnienia od podatku dokonanej sprzedaży działki, zwolnienia od podatku planowanej sprzedaży działki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 4 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku dokonanej sprzedaży działki,

• zwolnienia od podatku planowanej sprzedaży działki,

jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie:

• zwolnienia od podatku dokonanej sprzedaży działki,

• zwolnienia od podatku planowanej sprzedaży działki,

• wskazania, czy sprzedaż działek pozbawia Wnioskodawcę prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 stycznia 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań oraz przedstawienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Parafia niebędąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług posiadała grunt. W 2015 dokonała zamiany gruntów z Urzędem Gminy poprzez akt notarialny i stała się właścicielem nieużytku. Teren ten został podzielony na kilka mniejszych działek i zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym przez Urząd Gminy działki wystawione zostały na sprzedaż. Parafia sprzedała pierwszą działkę aktem notarialnym. W akcie notarialnym kwota sprzedaży wykazana została przez notariusza z podziałem na kwotę netto (18000 złotych) i VAT (4140 złotych) co zmusiło Parafię do zapłaty podatku należnego do Urzędu Skarbowego. Parafia planuje sprzedać pozostałe trzy działki za zbliżoną kwotę.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 grudnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał:

Na pytanie Organu nr 1: W jakim celu Wnioskodawca nabył grunt objęty zakresem wniosku? Wnioskodawca wskazał, że: Parafia rzymskokatolicka w ... w swoim zasobie posiada 8ha ziemi ornej, od kilku lat władze Gminy ... zabiegały, by kupić część tej ziemi pod budowę ogólnodostępnego kompleksu sportowego. Po długich pertraktacjach Biskup w roku 2015 wyraził zgodę na dokonanie zamiany gruntów, parafia oddała ze swoich zasobów ziemię orną o powierzchni 2ha pod budowę stadionu, a w zamian otrzymała nieruchomości niezabudowane w postaci działek budowlanych o wartości określonej w akcie notarialnym 104.000.00. Parafia nie miała w tym żadnego celu - zamieniła się na działki, przez co nabyła grunt objęty wnioskiem pod wpływem namówienia władz ... którym to na danej zamianie zależało.

Na pytanie Organu nr 2: W jaki sposób Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać ww. grunt? Wnioskodawca wskazał, że: Parafia nie zamierzała danego gruntu wykorzystywać w żaden sposób. Nigdy też wykorzystywany nie był. Nigdy nie był dzierżawiony, ani uprawiany.

Na pytanie Organu nr 3: Należy wskazać, czy działki będące przedmiotem wniosku są zabudowane? Wnioskodawca wskazał, że: Działki nie są zabudowane.

Na pytanie Organu nr 4: W jaki sposób, do jakich celów, Wnioskodawca wykorzystywał/wykorzystuje działki? Wnioskodawca wskazał, że: Wnioskodawca nie wykorzystywała działek do żadnych celów.

Na pytanie Organu nr 5: Czy nabycie gruntu nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy czynność ta była udokumentowana fakturą VAT z wykazanym podatkiem (należy wskazać, czy była to czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy zwolniona od tego podatku)? Wnioskodawca wskazał, że: Nabycie gruntu nie nastąpiło w ramach czynności podlegających pod podatek od towarów i usług, nie było faktury VAT. Dokumentem potwierdzający sprzedaż był akt notarialny.

Na pytanie Organu nr 6: Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z nabyciem gruntu? Wnioskodawca wskazał, że: Nie, ponieważ wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT.

Na pytanie Organu nr 7: Czy działka/działki niezabudowane wykorzystywane były przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Wnioskodawca wskazał, że: Działki nie były użytkowane przez Wnioskodawcę w ogóle.

Na pytanie Organu nr 8: Czy przed sprzedażą Wnioskodawca poczyni działania i nakłady w celu przygotowania działek do sprzedaży i podniesienia ich wartości? Jeżeli tak, to jakie? Wnioskodawca wskazał, że: Parafia nie podejmowała i nie podejmuje żadnych działań marketingowych w związku z ewentualna sprzedaż działek.

Na pytanie Organu nr 9: Czy Wnioskodawca będzie podejmował działania marketingowe w celu znalezienia nabywców działek? Jeżeli tak, to jakie? Wnioskodawca wskazał, że: nie będzie.

Na pytanie Organu nr 10: Czy działki były/są/będą przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać, kiedy poszczególne działki lub ich części zostały/zostaną oddane w najem (należy wskazać dzień, miesiąc i rok). Wnioskodawca wskazał, że: Działki nie były i nie są przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Na pytanie Organu nr 11: Czy w związku z już dokonaną sprzedażą działki Parafia złożyła do Urzędu Skarbowego deklarację z wykazanym podatkiem od sprzedaży działki i dokonała wpłaty tego podatku? Wnioskodawca wskazał, że: tak.

Na pytanie Organu nr 12: W związku z okolicznością wynikającą z opisu sprawy, dotyczącą podziału gruntu, o który mowa we wniosku, należy jednoznacznie wskazać:

1. z czyjej inicjatywy, na czyj wniosek, dokonano podziału gruntu?
2. ile działek powstało w wyniku podziału gruntu?
3. numery ewidencyjne działek powstałych po podziale,
4. czy w wyniku ww. podziału zostały/zostaną wydzielone drogi wewnętrzne na potrzeby dojazdu do działek? Jeśli tak, to z czyjej inicjatywy?
5. czy na dzień sprzedaży działki będące przedmiotem transakcji, będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak, to jakie jest przeznaczenie działek według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
6. czy przed sprzedażą dla ww. działek będących przedmiotem sprzedaży, zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy?
7. czy przed sprzedażą dla ww. działek będących przedmiotem transakcji, będzie wydane pozwolenie na budowę?

Odpowiedzi na pytania od 12c) do 12g) należy wskazać odrębnie dla każdej działki.

Wnioskodawca wskazał, że: Podziału działki dokonała Gmina ... na wniosek władz Gminy. Uchwałą Gminy ... w planie zagospodarowania przestrzennego dzieląc grunt na działki powstało 6 działek i droga dojazdowa wspólna. Działki o numerach 1 o pow. 0,07 ha, 2 o pow. 0,0682 ha, 3 o pow. 0,0682 ha, 4 o pow. 0,0685 ha, 5 o pow. 0,0685 ha, 6 o pow. 0,1399 ha, 7 o pow. 0,1647 ha - droga. Działki objęte są planem zagospodarowania przestrzennego jako działki budowlane pod zabudowę jednorodzinną. Przed każdą sprzedażą zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy. Przed każdą sprzedażą musi być wydane pozwolenie na budowę. Wszystkie działki są niezabudowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy przy sprzedaży jednej działki parafia, która nie jest podatnikiem VAT ma zapłacić od sprzedaży tych działek podatek VAT? Czy od sprzedaży kolejnej działki nr 1 parafia będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT? Czy taka czynność pozbawia parafię korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług i musi ona zgłosić się jako czynny podatnik VAT?

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż wpłacona kwota dotyczy zdarzenia przeszłego tj. sprzedaży pierwszej działki, oraz zdarzenia przyszłego tj. sprzedaży działki 1.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług wyżej opisana sprzedaż jest zwolniona z opodatkowana podatkiem od towarów i usług niezależnie od ilości sprzedawanych działek i nie generuje obowiązku zgłaszania Parafii jako czynnego podatnika VAT. W związku z tym nie powinna płacić podatku VAT od pierwszej sprzedaży. Od kolejnych sprzedaży również nie powinna płacić podatku VAT. Taka czynność nie pozbawia parafii korzystania ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary na mocy art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym działki gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba prawna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sfera prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma to, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy podmiot w celu dokonania sprzedaży działek, podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje/będzie skutkowało koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a wiec za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu własnym majątkiem poza działalnością gospodarczą. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Należy zauważyć, że problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku własnego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą był przedmiotem orzeczenia TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 z dnia 15 września 2011 r.

Z powyższego orzeczenia wynika m.in., że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności poza działalnością gospodarczą nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia miedzy czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania własnym majątkiem poza działalnością gospodarczą.

Inaczej jest natomiast wyjaśnił Trybunał w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z powyższych rozważań wynika, że kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży działek gruntu przez podmioty do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę nieruchomości należy uznać za objętą podatkiem, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności poza działalnością gospodarczą. W przypadku kiedy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu własnym majątkiem poza działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Parafia niebędąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jest właścicielem gruntu. Nabycie gruntu nie nastąpiło w ramach czynności podlegających pod podatek od towarów i usług, nie było faktury VAT. W związku z nabyciem gruntu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku. Wnioskodawca w swoim zasobie posiada 8ha ziemi ornej, od kilku lat władze Gminy ... zabiegały, by kupić część tej ziemi pod budowę ogólnodostępnego kompleksu sportowego. Po długich pertraktacjach, parafia oddała ze swoich zasobów ziemię orną o powierzchni 2ha pod budowę stadionu, a w zamian otrzymała nieruchomości niezabudowane w postaci działek budowlanych o wartości określonej w akcie notarialnym 104.000.00. Parafia nie miała w tym żadnego celu - zamieniła się na działki, przez co nabyła grunt objęty wnioskiem pod wpływem namówienia władz ... którym to na danej zamianie zależało. Podziału działki dokonała Gmina ... na wniosek władz Gminy. Uchwałą Gminy ... w planie zagospodarowania przestrzennego dzieląc grunt na działki powstało 6 działek i droga dojazdowa wspólna. Działki o numerach 1 o pow. 0,07 ha, 2 o pow. 0,0682 ha, 3 o pow. 0,0682 ha, 4 o pow. 0,0685 ha, 5o pow. 0,0685 ha, 6 o pow. 0,1399 ha, 7 o pow. 0,1647 ha - droga. Działki objęte są planem zagospodarowania przestrzennego jako działki budowlane pod zabudowę jednorodzinną. Przed każdą sprzedażą zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy. Przed każdą sprzedażą musi być wydane pozwolenie na budowę. Wszystkie działki są niezabudowane. Parafia nie zamierzała danego gruntu wykorzystywać w żaden sposób. Nigdy też wykorzystywany nie był. Nigdy nie był dzierżawiony, ani uprawiany. Wnioskodawca nie wykorzystywał działek do żadnych celów. Parafia nie podejmowała i nie podejmuje żadnych działań marketingowych w związku z ewentualną sprzedażą działek.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy przy sprzedaży jednej działki parafia ma zapłacić od sprzedaży tych działek podatek VAT? Czy od sprzedaży kolejnej działki nr 1 parafia będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT?

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż działek objętych zakresem pytań nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tymi transakcjami uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku.

Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, to nie można uznać, że przy dokonywaniu sprzedaży działek objętych zakresem pytań Wnioskodawca działał/będzie działał w charakterze handlowca, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności poza działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak: nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, działania marketingowe w celu znalezienia nabywców działek).

W konsekwencji, w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, Wnioskodawca w zakresie już dokonanej sprzedaży działki oraz planowanej sprzedaży działki nr 1 nie działa/nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, a jedynie korzysta/będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem poza działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym sprzedaż ww. działek nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku przy sprzedaży jednej działki oraz nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku przy sprzedaży kolejnej działki nr 1.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy już dokonanej sprzedaży działki oraz planowanej sprzedaży działki, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej zwolnienia od podatku dokonanej sprzedaży działki oraz zwolnienia od podatku planowanej sprzedaży działki. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej