prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących zakupy dla realizacji projektu - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4012.495.2019.1.MPU

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 31.01.2020, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.495.2019.1.MPU, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących zakupy dla realizacji projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 2 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących zakupy dla realizacji projektu pn. () - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących zakupy dla realizacji projektu pn. ().

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca () () (dalej jako: ,,Gmina lub ,,Wnioskodawca) w dniu 25 września 2019 r. Zarząd Województwa () uchwalą nr () wybrał do dofinansowania projekt pn. ,,() w ramach działania 4.1 Odnawialne źródła energii, poddziałanie 4.1.1 Odnawialne źródła energii - ZIT, oś priorytetowa IV. Efektywność energetyczna. Odnawialne źródło energii i gospodarka niskoemisyjna regionalnego programu operacyjnego Województwa () na lata 2014-2020.

Całkowita wartość inwestycji wynosi () zł. Projekt współfinansowany będzie w () % kosztów kwalifikowanych ze środków europejskiego funduszu rozwoju regionalnego, a pozostałe () % stanowi wkład własny gminy.

Celem głównym projektu jest wzrost efektywności energetycznej regionu poprzez zastosowanie systemu energii odnawialnej.

Przedmiotem projektu jest budowa oświetlenia drogowego na terenie gminy () w () lokalizacjach obejmującego wybudowanie () lamp solarnych.

Przedmiotowe rozwiązanie pozwoli na wykorzystanie energii odnawialnej słonecznej na obszarach, gdzie w chwili obecnej nie ma oświetlenia. W skład systemu hybrydowego wchodzi lampa drogowa LED, 2 x panel fotowoltaiczny, 2 x akumulator, układ sterowniczy.

Realizacja projektu wpłynie pozytywnie na zrównoważony rozwój oraz ochronę środowiska w regionie, a także poprawi atrakcyjność Gminy () na rynku lokalnym, co zachęci przedsiębiorców do inwestowania na jej terenie, a także zwiększy liczbę nowych mieszkańców. Dzięki realizacji projektu zmniejszy się energochłonność sektora publicznego i zmniejszy się zapotrzebowanie na energię. W efekcie nastąpi poprawa jakości życia mieszkańców.

Na terenie gminy występują obszary, w których nie wybudowano do tej pory oświetlenia, ale rozbudowała się infrastruktura mieszkaniowa. Miejsca te wymagają ze względu na bezpieczeństwo mieszkańców budowy nowego oświetlenia. Teren przeznaczony pod inwestycje to teren prywatny lub teren gminny. W pasie drogi brak oświetlenia jezdni latarniami. Miejscami występują istniejące sieci uzbrojenia terenu lub linie przesyłowe naziemne i podziemne. Lampy zostaną posadowione na poboczu, w miejscu umożliwiających właściwe nasłonecznienie paneli ogniw fotowoltaicznych zasilających urządzenie.

Inwestycja zakłada budowę oświetlenia drogowego (() lamp solarnych) łącznie w () lokalizacjach (na () działkach ewidencyjnych) w miejscowościach: (),() (),()(),(). W chwili obecnej są to tereny, na których występuje infrastruktura mieszkalna lub publiczna.

Zamierzeniem gminy jest stworzenie dobrych warunków oświetlenia dla obszarów zagospodarowanych na cele mieszkaniowe, aby jak najlepiej wpisać się w potrzeby mieszkańców i zapewnić im bezpieczeństwo, jednocześnie inwestycja będzie przykładem wykorzystania dostępnych technologii OZE w celu uniknięcia emisji zanieczyszczeń już na etapie planowania danej inwestycji.

Tereny działek, na których planowana jest inwestycja nie są objęte żadną z powierzchniowych form ochrony przyrody.

W wyniku realizacji projektu pn. () gmina nie będzie świadczyć usług noszących znamiona działalności gospodarczej, opodatkowanych określonymi stawkami VAT. Po zakończeniu projektu nie planuje się świadczenia usług przynoszących dochody - powstała infrastruktura będzie udostępniana nieodpłatnie.

Efekt projektu, tj. nowe lampy OZE nie będą realizować sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Nie powstaje tu żadna możliwość odliczenia (nawet częściowego) z faktur dokumentujących zakupy dla realizacji projektu. Co do zasady bowiem prawo do odliczania podatku z faktur przysługuje w takim zakresie w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Co nie będzie miało miejsca.

Obecnie Wnioskodawca został zobligowany przez Urząd Marszałkowski Województwa () do dostarczenia indywidualnej interpretacji prawa podatkowego dot. możliwości/braku możliwości odliczenia podatku VAT w ramach opisanego projektu.

Realizacja projektu wynika z wykonywania zadań własnych (art. 7 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. 2019, poz. 506 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy realizując projekt pn. ,,() istnieje możliwość odliczenia podatku z faktur dokumentujących zakupy dla realizacji projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on możliwości odliczenia podatku z faktur dokumentujących zakupy dla realizacji projektu. Realizacja projektu wynika z wykonywania zadań własnych (art. 7 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. 2019, poz. 506 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020 r., poz. 106; dalej jako: ustawa lub ustawa o VAT). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z2019r. poz. 506 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach wykonywania zadań własnych (art. 7 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. 2019, poz. 506 ze zm.) wybrał do dofinansowania projekt pn. ,,() Celem głównym projektu jest wzrost efektywności energetycznej regionu poprzez zastosowanie systemu energii odnawialnej. Inwestycja zakłada budowę oświetlenia drogowego (() lamp solarnych) łącznie w () lokalizacjach (na () działkach ewidencyjnych) w miejscowościach: (),(),(),(). Zamierzeniem Gminy jest stworzenie dobrych warunków oświetlenia dla obszarów zagospodarowanych na cele mieszkaniowe, aby jak najlepiej wpisać się w potrzeby mieszkańców i zapewnić im bezpieczeństwo, jednocześnie inwestycja będzie przykładem wykorzystania dostępnych technologii OZE w celu uniknięcia emisji zanieczyszczeń już na etapie planowania danej inwestycji. W wyniku realizacji projektu pn. () gmina nie będzie świadczyć usług noszących znamiona działalności gospodarczej, opodatkowanych określonymi stawkami VAT. Po zakończeniu projektu nie planuje się świadczenia usług przynoszących dochody - powstała infrastruktura będzie udostępniana nieodpłatnie. Efekt projektu, tj. nowe lampy OZE nie będą realizować sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących zakupy w związku z realizacją ww. projektu.

Jak wynika z treści wniosku, realizowany przez Wnioskodawcę projekt: pn. ,,() należy do zakresu działania Wnioskodawcy (Gminy). Wnioskodawca wykonując przedmiotowe zadanie nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W takim ujęciu Wnioskodawca nie może być uznany za podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż wykonanie przedmiotowego projektu następuje w ramach realizacji zadań własnych Gminy.

Ponadto jak już wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Jak wskazał Wnioskodawca prawo do odliczania podatku z faktur przysługuje w takim zakresie w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Co nie będzie miało miejsca a efekty realizowanego projektu nie będą realizować sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji w związku z tym, iż Wnioskodawca realizując wskazany we wniosku projekt nie działa jak podatnik VAT oraz nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: ,,()

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej