Temat interpretacji

Braku zastosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2019 r. (data 25 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 22 i 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 i 28 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu split payment dla dostawy samochodów ciężarowych, osobowych oraz naczep ciężarowych, a w konsekwencji braku umieszczenia na fakturze adnotacji mechanizm podzielonej płatności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu split payment dla dostawy samochodów ciężarowych, osobowych oraz naczep ciężarowych, a w konsekwencji braku umieszczenia na fakturze adnotacji mechanizm podzielonej płatności. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 22 i 27 stycznia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą handluje samochodami ciężarowymi i osobowymi oraz naczepami ciężarowymi, są to towary używane. PKD 45.19.Z. (bardzo często wartość brutto faktury sprzedaży wynosi powyżej 15.000,00 zł). Odbiorcy Wnioskodawcy regulują należności za towary przez mechanizm podzielonej płatności. VAT z tytułu należności wpływa na rachunek bankowy VAT Wnioskodawcy (split payment).

Wnioskodawca jako wystawca faktur za samochody bądź naczepy nie zamieszcza na fakturach informacji o mechanizmie podzielonej płatności. Według oceny Wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do zamieszczania takiej informacji identyfikującej obowiązkowe zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności. W załączniku nr 15 do ustawy o VAT bowiem nie ma wymienionych samochodów ciężarowych ani osobowych, jak również naczep.

Jedna z firm, która jest odbiorcą Wnioskodawcy stoi na stanowisku, że jest zobowiązana płacić w systemie split payment od dnia 1 listopada 2019 r., ponieważ uznała, że towary Wnioskodawcy, tj. samochody ciężarowe, osobowe i naczepy ciężarowe to są komponenty i zgodnie z załącznikiem nr 15 do ustawy o VAT ww. odbiorca jest zobowiązany do zapłacenia Wnioskodawcy przez mechanizm podzielonej płatności.

Wnioskodawca jako przedsiębiorca dokonujący sprzedaży ww. towarów nie spełnia warunków zobowiązujących umieszczać adnotacje na fakturze mechanizm podzielonej płatności, ponieważ towary nie są zawarte w załączniku nr 15 znowelizowanej ustawy o VAT. Odbiorcy Wnioskodawcy otrzymują więc faktury bez tej adnotacji, wobec powyższego nie są zobowiązani płacić należności wynikającej z faktury w mechanizmie podzielonej płatności. Nabywca ma obowiązek zweryfikować czy pozycje na otrzymanej fakturze zawierają się w załączniku nr 15 ustawy o VAT. Nabywca twierdzi, że towary Wnioskodawcy znajdują się w załączniku nr 15 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że klasyfikacja statystyczna sprzedawanych samochodów ciężarowych, osobowych oraz naczep ciężarowych zgodnie z PKWiU z roku 2008, to:

• 45.1 Sprzedaż hurtowa i detaliczna pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli;
• 45.11 Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek;
• 45.19 Sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy samochody ciężarowe, osobowe oraz naczepy ciężarowe są to towary, które są wymienione z załączniku nr 15 znowelizowanej ustawy o VAT, zgodnie z którą od dnia 1 listopada 2019 r. do towarów wymienionych w tym załączniku trzeba stosować obowiązkowy split payment? (jeżeli wartość transakcji opiewa na kwotę równą lub wyższą niż 15.000,00 zł)

Zdaniem Wnioskodawcy, ani samochody ciężarowe, ani osobowe oraz naczepy ciężarowe nie są wymienione w załączniku nr 15 znowelizowanej ustawy o VAT, wobec tego Wnioskodawca nie jest zobowiązany stosować obowiązkowo mechanizmu podzielonej płatności i nie ma obowiązku umieszczania na fakturze sprzedaży informacji mechanizm podzielonej płatności.

Odbiorcy Wnioskodawcy nie są obligatoryjnie zobowiązani regulować należności za sprzedane towary, tj. samochody ciężarowe, osobowe i naczepy ciężarowe w mechanizmie podzielonej płatności na osobny rachunek bankowy VAT, wobec tego nie będą obciążani sankcjami karnymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751, z późn. zm.) wprowadza z dniem 1 listopada 2019 r. zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie mechanizmu podzielonej płatności.

Należy zwrócić uwagę na treść art. 10 ww. ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r., zgodnie z którym, w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 11 lub załączniku nr 14 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, dokonanych:

1. przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.,
2. po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.

stosuje się przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, ust. 1c-1h i 22b, art. 18c ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a i b, art. 99 ust. 9, art. 101a, art. 102 ust. 3, art. 106e ust. 1 pkt 18 i ust. 4 pkt 1 oraz art. 108 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, obowiązującego od dnia 1 listopada 2019 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy faktura powinna zawierać wyrazy mechanizm podzielonej płatności.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292, z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Załącznik nr 15 do ustawy stanowiący Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację mechanizm podzielonej płatności.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją mechanizm podzielonej płatności będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

1. będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców);
2. będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,
3. czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca handluje samochodami ciężarowymi i osobowymi oraz naczepami ciężarowymi, są to towary używane. Wartość brutto faktury sprzedaży wynosi powyżej 15 000 zł. Odbiorcy Wnioskodawcy regulują należności za towary przez mechanizm podzielonej płatności. VAT z tytułu należności wpływa na rachunek bankowy VAT Wnioskodawcy (split payment).

Wnioskodawca wskazał, że klasyfikacja statystyczna sprzedawanych samochodów ciężarowych, osobowych oraz naczep ciężarowych zgodnie z PKWiU z roku 2008, to:

• 45.1 Sprzedaż hurtowa i detaliczna pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli;
• 45.11 Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek;
• 45.19 Sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące braku obowiązku stosowania mechanizmu split payment dla dostawy samochodów ciężarowych, osobowych oraz naczep ciężarowych, o ile ww. towary nie są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, a w konsekwencji braku umieszczenia na fakturze adnotacji mechanizm podzielonej płatności

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego należy zauważyć, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Podkreślenia wymaga, że zapis art. 108a ust. 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy, należy stwierdzić, że samochody ciężarowe, osobowe oraz naczepy ciężarowe, stanowiące przedmiot sprzedaży Wnioskodawcy, sklasyfikowane przez niego w PKWiU pod symbolem 45.1, 45.11, 45.19, nie zostały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy. Tym samym w przypadku ww. towarów nie jest spełniony warunek niezbędny dla zastosowania mechanizmu podzielonej płatności, na podstawie art. 108a ust. 1a ustawy, zgodnie z którym nabyty towar musi być towarem wymienionym w załączniku nr 15 do ustawy.

W związku z powyższym, skoro przedmiotem sprzedaży są towary, które nie są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, to w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca nie ma obowiązku stosowania mechanizm podzielonej płatności i w odniesieniu do tych dostaw nie powinien umieszczać na wystawianych fakturach sformułowania mechanizm podzielonej płatności.

Podsumowując, Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodów ciężarowych, osobowych oraz naczep ciężarowych, będących towarami niewymienionymi w załączniku nr 15 do ustawy nie ma obowiązku stosowania mechanizmu split payment, ani umieszczenia na fakturze adnotacji mechanizm podzielonej płatności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu split payment dla dostawy samochodów ciężarowych, osobowych oraz naczep ciężarowych, a w konsekwencji braku umieszczenia na fakturze adnotacji mechanizm podzielonej płatności, natomiast wniosek w zakresie sklasyfikowania pod symbolem PKWiU towarów celem stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wykonawczych został rozstrzygnięty w wydanym w dniu 31 stycznia 2020 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.729.2019.1.AW postanowieniu o odmowie wszczęcia postępowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej