Temat interpretacji

Niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr 1.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2019 r. (data wpływu 19 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr 1 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr 1.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

W związku z wystąpieniem Wnioskodawcy ze Spółki jawnej i zwrotem poniesionych nakładów na majątek spółki oraz zwrotem kapitału własnego, przeniesione zostało do majątku osobistego Wnioskodawcy prawo własności nieruchomości położonej w przy ul. . Nieruchomość przeniesiona została na podstawie aktu notarialnego z dnia 27.04.2017 roku, nr aktu Repertorium A Numer sporządzony przez Notariusza w Kancelarii Notarialnej w .

Nabyta w dniu 27.04.2017 roku nieruchomość obejmowała działkę gruntu o pow. 05110 ha na której znajdował się budynek produkcyjny oraz infrastruktura w postaci ogrodzenia, utwardzenia terenu, dróg dojazdowych, sieci wodnej, kanalizacyjnej i elektrycznej. W ewidencji gruntów działka oznaczona była numerem 2, w rejestrze gruntów jako Bi- inne tereny zabudowane. Nabycie nieruchomości zwolnione było od podatku od towarów i usług. Przedmiotową nieruchomość Spółka nabyła w 2006 roku na podstawie aktu notarialnego z dnia 30.03.2006 r.

W dniu 22.05.2019 r., na podstawie aktu notarialnego Repertorium A Numer sporządzonego w Kancelarii Notarialnej w Wnioskodawca sprzedał nabywcy Sp. z o.o. Spółka Komandytowa z siedzibą w działkę gruntu o numerze 1 o powierzchni 0,4000 ha powstałą z podziału działki o numerze 2 o powierzchni 0,5110 ha na dwie działki (działka 1 o powierzchni 0,4000 ha i 3 o pow. 0,1110 ha). Tytułem podatku od czynności cywilnoprawnych notariusz pobrał podatek w wysokości zł, tj. 2% od kwoty . zł.

Działki o numerach 3 i 1 oznaczone są w rejestrze gruntów jako Bi - inne tereny zabudowane na podstawie decyzji Burmistrza z dnia 16.05.2018 r., numer

Nieruchomość obejmująca działki gruntu o numerach 1 oraz 3 objęta jest księgą wieczystą numer prowadzoną przez Sąd Rejonowy w IV Wydział Ksiąg Wieczystych.

Na podstawie postanowień & 8 aktu notarialnego z dnia 22.05.2019 r., odłączono z księgi wieczystej działkę oznaczoną w ewidencji gruntów numerem 1, dla której założono nową księgę wieczystą i wpisano w dziale II prawo własności na rzecz nabywcy Sp. z o.o. Spółka Komandytowa.

W piśmie z dnia 17 stycznia 2020 r., będącym uzupełnieniem wniosku, wskazano:

1. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2002 r., której przedmiotem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi ( PKD 6820 Z).
2. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub usług o zbliżonym charakterze.
3. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 2002 r. z działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości.
4. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu sprzedaży działki nr 1.
5. Wnioskodawca dokonał podziału działki nr 2 na działki 1 i 3, gdyż na działce 3 zamierza wybudować na własne cele mieszkaniowe budynek mieszkalny jednorodzinny.
6. Działka nr 2 przed jej podziałem miała na całej długości dostęp do drogi publicznej; po jej podziale na działki nr 3 i 1 każda z tych działek ma w dalszym ciągu (niezależnie od siebie) taki sam dostęp do drogi publicznej.
7. W wyniku podziału działki 2 na dwie działki nie zostały wydzielone drogi wewnętrzne na potrzeby dojazdu do tych działek, gdyż nie było takiej potrzeby, jako że każda z tych działek ma dostęp do drogi publicznej.
8. Na pytanie o treści: Czy Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki nr 1 wraz z udziałami w drodze wewnętrznej?, Wnioskodawca wskazał: nie.
9. Na pytanie o treści: W jaki sposób, do jakich celów działka przed podziałem, tj. działka nr 2 oraz działki powstałe w wyniku podziału oraz budynki znajdujące się na działkach były przez Wnioskodawcę wykorzystywane od momentu nabycia do momentu sprzedaży?,

Wnioskodawca wskazał:

Działka 2 oraz powstałe w wyniku podziału działki 3 i 1 od momentu nabycia do momentu sprzedaży nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę.

10, 11, 12 Na pytania o treści:

Czy Wnioskodawca udostępniał działkę przed podziałem oraz działki powstałe w wyniku podziału oraz budynki znajdujące się na działkach na rzecz podmiotów trzecich? Jeżeli tak, to należy wskazać:
1. w jakim okresie (kiedy) działka/budynki były udostępniane osobom trzecim?
2. na podstawie jakiej umowy (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa jaka) działka/budynki były udostępniane osobom trzecim?
3. czy udostępnienie działki/budynków było czynnością odpłatną czy bezpłatną?

Czy Wnioskodawca dokonywał kiedykolwiek wcześniej sprzedaży działek, tj. przed sprzedażą działki objętej zakresem wniosku? Jeśli tak, to kiedy i jakie było przeznaczenie tych działek (działki budowlane, rolne, leśne) lub czy były to działki zabudowane.

Czy Wnioskodawca zamieszczał ogłoszenia o sprzedaży nieruchomości w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe, itp.?,

Wnioskodawca wskazał: nie.

1. Na pytanie o treści: Czy Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży działki nr 1 z nabywcą Sp. z o.o.? Jeśli na powyższe pytanie, zostanie udzielona odpowiedź twierdząca, to należy jednoznacznie wskazać:
   1. jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy zawartej z nabywcą, ciążyły na kupującym a jakie na sprzedającym?
   2. czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej prawo własności działki na nabywcę? Jeśli tak, to jakie?,

Wnioskodawca wskazał:

Tak zawarł. Kupujący chciał sprawdzić czy na działce, którą ma nabyć nie występują obciążenia i czy na działce tej możliwa jest realizacja zamierzenia planowanego przez kupującego.

1. Na pytanie o treści: Czy Wnioskodawca udzielił nabywcy ww. działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowych nieruchomości. Jeżeli tak, to należy wskazać:
   1. do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń, Wnioskodawca udzielił pełnomocnictw nabywcy do występowania w Jego imieniu?
   2. jakich czynności dokonał do momentu sprzedaży przez Wnioskodawcę ww. działki, nabywca w związku z udzielonym pełnomocnictwem?,

Wnioskodawca wskazał: nie.

1. Działka 1 na dzień jej sprzedaży stanowiła działkę niezabudowaną.

1. Działka 2 objęta była miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego od około 5 lat; uchwalenie planu zagospodarowania było inicjatywą Urzędu Gminy (obecnie miasta ). Powstałe w wyniku podziału tej działki o numerach 3 i 1 są w ten sposób objęte tym planem.

1. Zarówno przed podziałem działki 2 jak i po podziale jej na działki o numerach 3 i 1 nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy. W związku ze sprzedażą działki nr 1 również nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i wniosku w tej sprawie Wnioskodawca nie składał.

1. Na pytanie o treści: Czy przed sprzedażą działki nr 1 zostało wydane pozwolenie na budowę? Jeśli tak, to z czyjej inicjatywy nastąpiło wydanie tego pozwolenia?, Wnioskodawca wskazał: nie.

1. Na pytanie o treści: Jakie inne pozwolenia, decyzje zostały wydane przed sprzedażą działki nr 1?, Wnioskodawca wskazał:

Przed sprzedażą działki 1 nie były wydane żadne decyzje związane z tą działką.

1. Przed sprzedażą przedmiotowej działki Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań dotyczących zwiększenia wartości działki, nastąpił tylko podział geodezyjny działki nr 2 na działki o numerach 3 i 1 - w celu wyodrębnienia działki o numerze 3, na której Wnioskodawca zamierza wybudować na własne cele budynek mieszkalny jednorodzinny.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki o numerze 1 o powierzeni 0.4000 ha dokonana na podstawie aktu notarialnego z dnia 22.05.2019 r. będącej majątkiem osobistym Wnioskodawcy (powstałej - wyodrębnionej w wyniku podziału działki 2 na dwie działki o numerach 3 i 1) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Zdaniem Wnioskodawcy.

Dostawa działki o numerze 1 dokonana została z majątku osobistego Wnioskodawcy, a więc stanowiła czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i tym samym nie generowała statusu podatnika.

Czynność dostawy wykonana była jednorazowo, okazjonalnie w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest z zamiarem jego powtarzania i nadania jej stałego charakteru. Dotyczy to zarówno czynności nabycia jak i zbycia działki.

Zatem, jednorazowej transakcji zbycia działki nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikiem są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat tej działalności. Cechą działalności gospodarczej jest powtarzalność wykonywania czynności. Za powtarzalne można uznać również czynności jednorazowe wykonywane w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Dokonując dostawy działki o numerze 1 Wnioskodawca nie miał zamiaru dokonywać podobnych dostaw w przyszłości ponieważ:

• po pierwsze - pozostała po podziale działka o numerze 3 przeznaczona została na potrzeby prywatne Wnioskodawcy,

• po drugie - Wnioskodawca nie nabył innych działek z przeznaczeniem na sprzedaż, ani nie podjął żadnych kroków w tym kierunku,

• po trzecie - podział działki na dwie działki i sprzedaż jednej z nich nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy, związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzeciwiają się również przepisy prawa unijnego. A mianowicie na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa na terytorium państwa członkowskiego przez podmiot działający w takim charakterze.

Okoliczności powyższe przytoczone we wniosku oraz stan faktyczny nie pozwalają uznać Wnioskodawcy za podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT co do zasady mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z wystąpieniem Wnioskodawcy ze Spółki jawnej i zwrotem poniesionych nakładów na majątek spółki oraz zwrotem kapitału własnego, w dniu 27.04.2017 roku przeniesione zostało do majątku osobistego Wnioskodawcy prawo własności nieruchomości nr 2. Nabycie nieruchomości zwolnione było od podatku od towarów i usług. Wnioskodawca dokonał podziału działki o nr 2 na dwie działki - działka nr 1 i działka nr 3. W dniu 22.05.2019 r. Wnioskodawca sprzedał nabywcy Sp. z o.o. Spółka Komandytowa działkę gruntu nr 1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 2002 r. z działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości.

Jednocześnie w świetle przedstawionych we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy w związku ze sprzedażą działki nr 1 za podatnika podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przeniesienie prawa własności przedmiotowej nieruchomości do majątku osobistego Wnioskodawcy nastąpiło w związku z wystąpieniem Wnioskodawcy ze Spółki jawnej i zwrotem poniesionych nakładów na majątek spółki oraz zwrotem kapitału własnego, w dniu 27.04.2017 roku. Nabycie nieruchomości zwolnione było od podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub usług o zbliżonym charakterze. Przed sprzedażą przedmiotowej działki Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań dotyczących zwiększenia wartości działki, nastąpił tylko podział geodezyjny działki nr 2 na działki o numerach 3 i 1 - w celu wyodrębnienia działki o numerze 3, na której Wnioskodawca zamierza wybudować na własne cele budynek mieszkalny jednorodzinny. Działka 2 oraz powstałe w wyniku podziału działki 3 i 1 od momentu nabycia do momentu sprzedaży nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie udostępniał działki przed podziałem oraz działek powstałych w wyniku podziału na rzecz podmiotów trzecich. Zarówno przed podziałem działki nr 2 jak i po podziale jej na działkę nr 3 i działkę nr 1 nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy. W związku ze sprzedażą działki nr 1 również nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i Wnioskodawca nie składał wniosku w tej sprawie. Przed sprzedażą działki nr 1 nie zostało wydane pozwolenie na budowę oraz żadne decyzje związane z tą działką. Działka 1 na dzień jej sprzedaży stanowiła działkę niezabudowaną. Wnioskodawca przed sprzedażą działki nr 1 nie dokonywał wcześniej sprzedaży innych działek. Wnioskodawca nie zamieszczał ogłoszenia o sprzedaży nieruchomości w środkach masowego przekazu. Zawarcie przez Wnioskodawcę umowy przedwstępnej sprzedaży działki nr 1 nastąpiło ponieważ jak wskazał Wnioskodawca - kupujący chciał sprawdzić czy na działce, którą ma nabyć nie występują obciążenia i czy na działce tej możliwa jest realizacja zamierzenia planowanego przez kupującego. Wnioskodawca nie udzielił nabywcy ww. działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej nieruchomości.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy uznać należy, że sprzedaż działki nr 1 nie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tej nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działki nr 1 Wnioskodawca wystąpił w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działki nr 1 stanowi czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, bowiem w niniejszej sprawie nie wystąpił ciąg czynności świadczący o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Jak wynika z wniosku, jedynym działaniem podjętym przed sprzedażą podział geodezyjny działki nr 2 na działki o numerach 3 i 1 w celu wyodrębnienia działki o numerze 3, na której Wnioskodawca zamierza wybudować na własne cele budynek mieszkalny jednorodzinny. W związku z tym, Wnioskodawca dokonując sprzedaży działki nr 1 korzystał z przysługującego jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż działki nr 1 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że sprzedaż działki nr 1 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu tej transakcji nie działa w charakterze zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając przedmiotową interpretację jako element opisu sprawy przyjęto, iż Wnioskodawca nie udzielił nabywcy działki pełnomocnictw, zgód, upoważnień w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej nieruchomości. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawczynię opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej