Temat interpretacji

w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 października 2019 r. (data wpływu 5 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z 19 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 grudnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.732.2019.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

S A nabyła w grudniu 2012 r. zabudowane nieruchomości budynkiem szpitala specjalistycznego oraz budynkami gospodarczymi, udokumentowane fakturą VAT. Zbycie nieruchomości zwolnione było z podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Nieruchomość składa się z działki nr X. o powierzchni 0,0842 ha, położonej w X na której posadowiony jest budynek gospodarczy i studnia oraz działki nr Y. o powierzchni 0,2738 ha, położonej w X zabudowanej budynkiem szpitala i budynkiem centralnej tlenowni. Po nabyciu budynek szpitala był używany przez S.A. do świadczenia usług medycznych a jednocześnie na podstawie decyzji nr z dnia 9 grudnia 2011 r. Inspektora Nadzoru Budowlanego zatwierdzającą projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na nadbudowę/przebudowę poddasza budynku D szpitala wraz z adaptacją poddasza budynku głównego oraz wskazanych przez inwestora pomieszczeń II pietra budynku głównego na oddział anestezjologii i intensywnej terapii - rozpoczęto prace budowalne modernizacji szpitala. Prace zostały zakończone w kwietniu 2013 r i decyzją nr 15/2013 z dnia 29 lipca 2013 r. Inspektora Nadzoru Budowlanego udzielono pozwolenia na użytkowanie rozbudowanej części szpitala powiatowego. Przebudowano poddasze budynku głównego A szpitala z przeznaczeniem na pomieszczenia socjalno-budowlane oraz magazyny oraz budynek D szpitala wraz z adaptacją poddasza budynku głównego oraz niektórych pomieszczeń II piętra budynku głównego na oddział anestezjologii i intensywnej terapii. Ponadto dobudowano klatkę schodową oraz windę. Rozbudowa szpitala powiatowego niezbędna była w związku z realizacją programu dostosowawczego zatwierdzająca decyzje Wojewody. Po przebudowie szpital był używany do sierpnia 2015 r., do momentu kiedy został oddany w dzierżawę. Umowa dzierżawy trwała do marca 2017 r kiedy to Sąd Okręgowy, wyrokiem dnia 31 marca 2017 r. uznał za bezskuteczną w stosunku do masy upadłości S.A. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą we ... umowę sprzedaży zawartą w dniu 7 maja 2015 r., na mocy której S.A. zbyła prawo własności obu nieruchomości na rzecz Sp. z o.o. oraz umowę sprzedaży zawartą w dniu 11 sierpnia 2015 r., na mocy której R Spółka Akcyjna nabyła od Sp. z o.o. obie nieruchomości.

Po ww. wyrokach obie nieruchomości znajdują się w masie upadłości S.A. w upadłości likwidacyjnej. Syndykiem masy upadłości jest spółka Z spółka akcyjna z siedzibą w W.

Pismem z 19 grudnia 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

1. Nieruchomość składa się z działki nr X. o powierzchni 0,0842 ha, położonej w X, na której posadowiony jest budynek gospodarczy i studnia oraz działki nr Y. o powierzchni 0,2738 ha, położonej w X zabudowanej budynkiem szpitala i budynkiem centralnej tlenowni. Opisane we wniosku poszczególne elementy budynku, jako budynek główny, budynek główny A, budynek D szpitala to w istocie poszczególne części jednego zwartego ze sobą i połączonego budynku szpitala posadowionego na działce nr 188. Nazewnictwo dla poszczególnych części odnosi się do kilku klatek schodowych i ułatwienia pacjentom odnajdywanie poszczególnych oddziałów. Nazwy te zwyczajowo stosowane są w budynkach szpitalnych, co nie zmienia postaci rzeczy, że jest jeden budynek szpitalny.
2. Nabycie budynku szpitala i budowli nastąpiło na podstawie jednej czynności prawnej przy której nie wystąpił podatek naliczony. Zastosowano zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
3. Nabyty budynek oraz budowle zostały przyjęte do używania przez użytkownika zaraz po nabyciu (grudzień 2012 r.) a szpital był używany przez S.A. do świadczenia usług medycznych, także po zakończonej rozbudowie do sierpnia 2015 roku.
4. Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w stosunku do budynku szpitala posadowionego na działce nr 188. W stosunku do budynku centralnej tlenowni posadowionego na nadziałce nr Y. oraz budynku gospodarczego i studni posadowionych na działce X. nie poniesiono nakładów na ulepszenie.
5. Poniesione wydatki na ulepszenie budynku szpitala przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Prace zostały zakończone 30 kwietnia 2013 r. i decyzją nr 15/2013 z dnia 29 lipca 2013 r. Inspektora Nadzoru Budowlanego udzielono pozwolenia na użytkowanie rozbudowanej części szpitala powiatowego. W pozostałym zakresie szpital był używany przez cały czas od grudnia 2012 r.
6. Po zakończeniu rozbudowy szpitala budynek był używany przez S.A. do świadczenia usług medycznych do sierpnia 2015 r. a po tym terminie budynek szpitala oraz pozostałe budynki i budowle zostały oddane w dzierżawę. Umowa dzierżawy trwała do marca 2017 r.
7. Budynek szpitala oraz pozostałe budynki i budowle do sierpnia 2015 r były używane do świadczenia usług medycznych a następnie zostały oddane w dzierżawę. Umowa dzierżawy trwała do marca 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zbycie nieruchomości przez syndyka korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jeśli po nabyciu nieruchomości w 2012 r. poniesiono nakłady przewyższające 30% wartość początkową obiektu i po ich poniesieniu nastąpiło pierwsze zasiedlenie nieruchomości, poprzez przejęcie nieruchomości do użytkowania przez użytkownika?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, w brzemieniu nadanym temu przepisowi od 1 września 2019 r nowelą ustawy z dnia 4.07.2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1520), przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Natomiast na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku: dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
3. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
4. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Nadmienić trzeba, że do pierwszego zasiedlenia może dochodzić wiele razy. O ile bowiem dana nieruchomość może zostać tylko raz wybudowana, o tyle kilkakrotnie może być ona ulepszana w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Do pierwszego zasiedlenia będzie więc dochodziło po każdym ulepszeniu stanowiącym co najmniej 30% wartości początkowej obiektu i oddaniu do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem, dzierżawa, sprzedaż) lub rozpoczęciu użytkowania obiektu przez właściciela (wynik wykładni TSUE wyrok z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection Sp. z o.o.).

Jak słusznie stwierdzono, już na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 24 lipca 2018 r sygn. akt III SA/GI 256/16: dokonując wykładni prounijnej przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, uwzględniającej wyrok TSUE z dnia 16 listopada 2017 r. skład Sądu orzekający w niniejszej sprawie wskazuje, że definicja pierwszego zasiedlenia powinna brzmieć następująco: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu (rozumianego jako synonim przebudowy), jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie (przebudowę), w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (z zastrzeżeniem twierdzeń TSUE co do rozumienia przebudowy jako istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania budynków lub budowli w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia). Z tych też względów kwestionowana przez Spółkę skarżącą dokonana przez organ interpretacyjny wykładnia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w zw. z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT uznająca, że aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku musi dojść do oddania go po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem) jest sprzeczna z art. 12 ust. 2 dyrektywy 112 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112.

Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 8 ww. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem o ile dostawa budynku korzysta ze zwolnienia, zbycie zabudowanej nieruchomości wraz z gruntem również korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 51 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. z 2015 r., poz. 233), uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym wyznacza sędziego-komisarza oraz syndyka albo nadzorcę sądowego, albo zarządcę.

Zgodnie z art. 157 ust. 1 ww. ustawy, syndykiem, nadzorcą sądowym albo zarządcą może być osoba fizyczna posiadająca licencję syndyka.

Jak stanowi art. 160 ust. 1 cyt. ustawy, w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk, zarządca oraz nadzorca sądowy dokonują czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym.

W świetle cytowanych przepisów, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych. We wszelkich postępowaniach, stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły - to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach; jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika ze wszystkimi prawnymi tego stanu rzeczy konsekwencjami. W świetle powyższego, syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację wszystkich obowiązków podatnika i płatnika przez upadłego (Interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, 8 maja 2015 r IPPP3/4512-133/15-2/KB)

W konkluzji zbycie nieruchomości przez syndyka korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jeśli po nabyciu nieruchomości w 2012 r. poniesiono nakłady przewyższające 30% wartość początkową obiektu, gdyż po ich poniesieniu do 2013 r. nastąpiło pierwsze zasiedlenie nieruchomości, poprzez przejecie nieruchomości do użytkowania przez użytkownika, ponieważ szpital oraz budynki gospodarcze były użytkowane do sierpnia 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów art. 2 pkt 22 ustawy.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt, budynek i budowla spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nieruchomość składa się z działki nr 13, na której posadowiony jest budynek gospodarczy i studnia oraz działki nr Y. zabudowanej budynkiem szpitala i budynkiem centralnej tlenowni. Nabycie budynku szpitala i budowli nastąpiło na podstawie jednej czynności prawnej, przy której nie wystąpił podatek naliczony. Zastosowano zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Nabyty budynek oraz budowle zostały przyjęte do używania przez użytkownika zaraz po nabyciu (grudzień 2012 r.) a szpital był używany przez Wnioskodawcę do świadczenia usług medycznych, także po zakończonej rozbudowie do sierpnia 2015 r. Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w stosunku do budynku szpitala posadowionego na działce nr 188. W stosunku do budynku centralnej tlenowni posadowionego na działce nr Y. oraz budynku gospodarczego i studni posadowionych na działce X. nie poniesiono nakładów na ulepszenie. Poniesione wydatki na ulepszenie budynku szpitala przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Prace zostały zakończone 30 kwietnia 2013 r. i decyzją z dnia 29 lipca 2013 r. Inspektora Nadzoru Budowlanego udzielono pozwolenia na użytkowanie rozbudowanej części szpitala powiatowego. W pozostałym zakresie szpital był używany przez cały czas od grudnia 2012 r. Po zakończeniu rozbudowy szpitala budynek był używany przez Wnioskodawcę do świadczenia usług medycznych do sierpnia 2015 r. a po tym terminie budynek szpitala oraz pozostałe budynki i budowle zostały oddane w dzierżawę. Umowa dzierżawy trwała do marca 2017 r.

Budynek szpitala oraz pozostałe budynki i budowle do sierpnia 2015 r były używane do świadczenia usług medycznych a następnie zostały oddane w dzierżawę. Umowa dzierżawy trwała do marca 2017 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy zbycie nieruchomości przez syndyka korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, jeśli po nabyciu nieruchomości w 2012 r. poniesiono nakłady przewyższające 30% wartość początkową obiektu i po ich poniesieniu nastąpiło pierwsze zasiedlenie nieruchomości, poprzez przejęcie nieruchomości do użytkowania przez użytkownika.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że stosownie do przepisu art. 51 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2019 r., poz. 498 z późn. zm.), uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym wyznacza sędziego-komisarza i zastępcę sędziego-komisarza oraz syndyka. Zgodnie z art. 157 ust. 1 ww. ustawy, funkcję syndyka może pełnić osoba fizyczna, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych i licencję doradcy restrukturyzacyjnego.

Jak stanowi art. 160 ust. 1 cyt. ustawy, w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje czynności w imieniu własnym na rachunek upadłego.

W świetle zatem cytowanych przepisów, wszelkie czynności realizowane przez syndyka w stosunku do majątku upadłego mające charakter odpłatnej dostawy lub świadczenia usług są realizowane w imieniu upadłego. W takim przypadku uznać należy, że w dalszym ciągu czynności te są realizowane w ramach działalności gospodarczej upadłego i w jego imieniu. Wyjaśnić należy, że podmiotowość prawnopodatkowa w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę po ogłoszeniu upadłości nie ustaje, a syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację obowiązków podatnika. Syndyk masy upadłości ponosi również odpowiedzialność za rzetelność i niewadliwość prowadzonych ksiąg podatkowych.

Zatem, ogłoszenie upadłości nie zmienia statusu podatnika podatku od towarów i usług, w szczególności nie powoduje, że podatnikiem przestaje być upadły, a zostaje nim syndyk masy upadłości.

W świetle powyższego, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych.

Odnośnie zatem wszelkich odpłatnych czynności, tj. dostaw towarów oraz świadczenia usług wykonywanych na rachunek upadłego w następstwie decyzji zarządczych syndyka, podatnikiem VAT, świetle art. 15 ust. 1 ustawy, pozostaje upadły, którego działalność gospodarcza jest prowadzona w szczególnym zakresie i formie. W postępowaniu upadłościowym syndyk w sensie materialnoprawnym działa w interesie wierzycieli, a także upadłego, co oznacza, że podejmuje w tym postępowaniu czynności, z których podmioty te uzyskują jakąś korzyść. Jednakże należy zauważyć, że syndyk nie wstępuje w prawa i obowiązki podatnika. Podatnikiem pozostaje przedsiębiorca, ale w związku z jego upadłością rozliczenia z organami podatkowymi są nadzorowane przez syndyka.

W analizowanej sprawie, planowana przez syndyka masy upadłości sprzedaż nieruchomości stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest co do zasady zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r., rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystania ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa budynku gospodarczego i studni posadowionych na działce nr X. oraz budynku centralnej tlenowni posadowionego na działce nr Y. będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż budynki i budowla do sierpnia 2015 r były używane do świadczenia usług medycznych, a następnie zostały oddane w dzierżawę. Zatem ww. budynki oraz budowla zostały zasiedlone. Wobec powyższego ich dostawa będzie następować po pierwszym zasiedleniu, a od pierwszego zasiedlenia minął okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie poniósł nakładów na ich ulepszenie. Również dostawa budynku szpitala będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wnioskodawca po poniesieniu wydatków na ulepszenie budynku szpitala, które przekroczyły 30% jego wartości początkowej użytkował rozbudowaną część szpitala powiatowego od lipca 2013 r. W pozostałym zakresie szpital był używany przez cały czas od grudnia 2012 r. Tak, więc dostawa budynku szpitala będzie następować po pierwszym zasiedleniu, a od pierwszego zasiedlenia minął okres dłuższy niż 2 lata.

W konsekwencji również zbycie gruntu, na którym znajduje się budynek gospodarczy, studnia, budynek szpitala i budynek centralnej tlenowni gospodarcze, korzysta ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Reasumując, zbycie przez syndyka nieruchomości będącej przedmiotem wniosku korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej