Temat interpretacji

nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze zbyciem Działki niezabudowanej nr 1/4

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 2 stycznia 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 19 grudnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.605.2019.1.KP (doręczone Stronie w dniu 28 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze zbyciem Działki niezabudowanej nr 1/4 jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze zbyciem Działki niezabudowanej nr 1/4. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 2 stycznia 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 19 grudnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.605.2019.1.KP (skutecznie doręczone Stronie w dniu 28 grudnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem wraz z małżonką K. K. nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 1/4 o powierzchni 0,2862 ha położonej w miejscowości (), której stan prawny jest uregulowany w księdze wieczystej nr () prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (). Działka nie jest zabudowana budynkiem lub budowlą, stanowi nieruchomość rolną. Została zakupiona przez Wnioskodawcę wspólnie z małżonką w 1999 r. od osoby fizycznej. Udział w działce jest przedmiotem wspólnoty majątkowej małżonków. Nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności rolnej ani gospodarczej. Działka nie jest objęta ustaleniami żadnego obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca od 6 grudnia 2019 r. ma zawieszoną działalność gospodarczą, która nigdy nie była związana z opisywaną nieruchomością i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, Wnioskodawca nie dokonuje obrotu nieruchomościami, nie korzystał z odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości. Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość na rzecz przedsiębiorcy: () Spółka akcyjna, który wymaga przedstawienia interpretacji we wskazanym przez Wnioskodawcę zakresie dotyczącym zwolnienia transakcji sprzedaży od podatku VAT.

Przedstawiciele () w sprawie zakupu działki skontaktowali się z Wnioskodawcą bezpośrednio, bez udziału osób trzecich - pośredników.

Po zawarciu umowy przedwstępnej: repetytorium (), sporządzonej 16 kwietnia 2018 roku, () w imieniu Wnioskodawcy i jego małżonki, na koszt własny przeprowadził badania gruntu, badania warunków technicznych, wystąpił o pozwolenie na budowę, o zgodę na wjazd na posesję oraz o przyłącze elektryczne. W wyniku działań () opisywana działka nr 1/4 została wydzielona z nieruchomości oznaczonej nr ewidencyjnym 1/2 o powierzchni 0,3970 ha. Druga działka powstała w wyniku podziału została oznaczona nr ewidencyjnym 1/3, ma powierzchnię 0,1109 ha i nie jest przez Wnioskodawcę przeznaczona na sprzedaż.

Wnioskodawca nie zamierza ponosić kosztów własnych w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży.

Wnioskodawca nie ogłaszał i nie będzie ogłaszał zamiaru zbycia nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży w massmediach.

Małżonka Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest płatnikiem VAT.

Wnioskodawca lub jego małżonka nigdy nie zbywali odpłatnie żadnych nieruchomości.

Z opisanej nieruchomości nie były nigdy dokonywane żadne dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Działka była wykorzystywana wyłącznie rekreacyjnie.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że nabycie działki nr 1/4 nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie wystawiono z tego tytułu faktury VAT na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, nieruchomość została zakupiona przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej w 1999 roku także od osoby fizycznej. Działka była wykorzystywana wyłącznie rekreacyjnie. Nie była wykorzystywana do działalności rolnej ani gospodarczej. Z opisanej nieruchomości nie były nigdy dokonywane żadne dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Działka nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej działalności o podobnym charakterze. Działka będąca przedmiotem sprzedaży nigdy nie była wykorzystywana do jakichkolwiek czynności zwolnionych, opodatkowanych, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Za działkę Wnioskodawca opłaca podatek rolny. Wnioskodawca osobiście nie występował o warunki zabudowy dla przedmiotowej działki nr 1/4. Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy (spółce ()) w zakresie:

• wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę uzyskanie zgód i opinii,

• wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę wjazdu na działkę,

• wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych kupującego i nasadzeń zamiennych,

• do dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem warunków technicznych dotyczących przyłączy wodociągowych, kanalizacyjnych oraz sieci elektroenergetycznych zgodnie z koncepcją kupującego.

Postanowienia umowy przedwstępnej zawartej 16 kwietnia 2018 roku między Wnioskodawcą a Spółką () na sprzedaż działki nr 1/4. Wnioskodawca zobowiązuje się sprzedać spółce () prawo własności do działki nr 1/4 pod następującymi warunkami:

• uzyskania przez kupującego prawomocnej decyzji o warunkach zabudowy zgodnych z planami inwestycyjnymi kupującego,

• uzyskania przez kupującego prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę zgodną z planami inwestycyjnymi kupującego,

• uzyskania przez kupującego prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę wjazdu na opisywaną działkę nr 1/4 zgodną z planami inwestycyjnymi kupującego,

• uzyskania prawomocnej decyzji na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych kupującego oraz zgody na dokonanie przez kupującego odpowiednich nasadzeń zamiennych,

• niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia działki skutkującego koniecznością rekultywacji zleconego przez kupującego,

• potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia budynków na opisywanej działce zleconymi przez kupującego,

• uzyskania przez kupującego warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej i energetycznej zgodnych z koncepcją kupującego; Wnioskodawca wyraził zgodę na usytuowanie kosztem i staraniem kupującego tymczasowego przyłącza energetycznego, które zostanie usunięte w przypadku nie zawarcia umowy sprzedaży,

• Wnioskodawca jest zobowiązany przedstawić kupującemu interpretację podatkową dyrektora izby skarbowej o konieczności naliczenia podatku VAT.

Wnioskodawca nie prowadził działań marketingowych w stosunku do przedmiotowej działki celem zachęcenia potencjalnego nabywcy do nabycia działki. Przedstawiciel Spółki () skontaktował się bezpośrednio z Wnioskodawcą, bez udziału pośredników, bez informacji i ogłoszeń w mediach. Wnioskodawca nie grodził opisywanej działki (jest nieogrodzona) nie doprowadzał mediów, kanalizacja została doprowadzona do granicy działki w ramach działań gminnych w 2016 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca w związku ze zbyciem opisywanego udziału we współwłasności małżeńskiej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że w związku ze zbyciem opisywanego udziału we współwłasności małżeńskiej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie wykonuje w sposób częstotliwy lub z zamiarem takiego wykonywania działalności polegającej na dostawie nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę, dokonany przez niego zakup opisanej nieruchomości stanowił rodzaj lokaty kapitału. Wnioskodawca nie podejmował czynności właściwych dla zachowania dla podmiotów dokonujących takich dostaw w sposób częstotliwy i z zamiarem osiągania zysku z tej działalności, a podjęte przez niego działania nastąpiły w ramach zwykłego zarządu majątkiem osobistym.

Z opisanego stanu faktycznego nie wynika, by Wnioskodawca działał jak osoba, której celem jest osiągnięcie zysku, w szczególności nie nabył w tym celu nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086 z późn. zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast wyjaśnił Trybunał w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości rolnej stanowiącej działkę niezabudowaną o numerze ewidencyjnym 1/4. Działka została zakupiona przez Wnioskodawcę wspólnie z małżonką w 1999 r. od osoby fizycznej. Udział w działce jest przedmiotem wspólnoty majątkowej małżonków. Nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej (w tym rolniczej). Wnioskodawca od 6 grudnia 2019 r. ma zawieszoną działalność gospodarczą, która nigdy nie była związana z opisywaną nieruchomością i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca nie dokonuje obrotu nieruchomościami, nie korzystał z odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości. Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość na rzecz przedsiębiorcy: () Spółka Akcyjna. Przedstawiciele () w sprawie zakupu działki skontaktowali się z Wnioskodawcą bezpośrednio. Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy (()) w zakresie: wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę, uzyskanie zgód i opinii, wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę wjazdu na działkę, wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych kupującego i nasadzeń zamiennych, do dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem warunków technicznych dotyczących przyłączy wodociągowych, kanalizacyjnych oraz sieci elektroenergetycznych zgodnie z koncepcją kupującego. Wnioskodawca zawarł również w dniu 16 kwietnia 2018 roku ze Spółką () o umowę przedwstępną na sprzedaż działki nr 1/4. Zgodnie z postanowieniami tej umowy Wnioskodawca zobowiązuje się sprzedać Spółce () prawo własności do działki nr 1/4 pod następującymi warunkami:

• uzyskania przez kupującego prawomocnej decyzji o warunkach zabudowy zgodnych z planami inwestycyjnymi kupującego,

• uzyskania przez kupującego prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę zgodną z planami inwestycyjnymi kupującego,

• uzyskania przez kupującego prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę wjazdu na opisywaną działkę nr 1/4 zgodną z planami inwestycyjnymi kupującego,

• uzyskania prawomocnej decyzji na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych kupującego oraz zgody na dokonanie przez kupującego odpowiednich nasadzeń zamiennych,

• niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia działki skutkującego koniecznością rekultywacji zleconego przez kupującego,

• potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia budynków na opisywanej działce zleconymi przez kupującego,

• uzyskania przez kupującego warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej i energetycznej zgodnych z koncepcją kupującego. Wnioskodawczyni wyraziła zgodę na usytuowanie kosztem i staraniem kupującego tymczasowego przyłącza energetycznego, które zostanie usunięte w przypadku nie zawarcia umowy sprzedaży,

W wyniku działań () opisywana działka nr 1/4 została wydzielona z nieruchomości oznaczonej nr ewidencyjnym 1/2 o powierzchni 0,3970 ha. Wnioskodawca nie zamierza ponosić kosztów własnych w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży. Wnioskodawca nie ogłaszał i nie będzie ogłaszał zamiaru zbycia nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży w massmediach. Wnioskodawca nigdy nie zbywał odpłatnie żadnych nieruchomości. Z opisanej nieruchomości nie były nigdy dokonywane żadne dostawy produktów rolnych, działka była wykorzystywana wyłącznie rekreacyjnie.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy w związku z dokonaniem dostawy działki gruntowej, Zainteresowany uzyska status podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy pozwala stwierdzić, że w niniejszej sprawie wystąpiły okoliczności, które łącznie wskazują, że sprzedaż nieruchomości niezabudowanej (działki nr 1/4) stanowić będzie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano.

Jak z wniosku wynika, Wnioskodawca zgodnie z postanowieniami zawartej umowy przedwstępnej, wyraził zgodę i zezwolił nabywcy na dysponowanie nieruchomością dla celów budowlanych m.in. w zakresie: uzyskania przez kupującego prawomocnej decyzji o warunkach zabudowy i pozwolenie na budowę zgodnych z planami inwestycyjnymi kupującego, uzyskania przez kupującego prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę wjazdu na opisywaną działkę nr 1/4, niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia działki skutkującego koniecznością rekultywacji zleconego przez kupującego, potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia budynków na opisywanej działce zleconymi przez kupującego, uzyskania przez kupującego warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej i energetycznej zgodnych z koncepcją kupującego. Ponadto Wnioskodawca udzielił kupującemu pełnomocnictw, uprawniających m.in. do: wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę, uzyskanie zgód i opinii, wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na budowę wjazdu na działkę, wystąpienia z wnioskiem o pozwolenie na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych kupującego i nasadzeń zamiennych, do dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem warunków technicznych dotyczących przyłączy wodociągowych, kanalizacyjnych oraz sieci elektroenergetycznych zgodnie z koncepcją kupującego. Wnioskodawca podejmował więc świadomie czynności, które nie stanowią zwykłego wykonywania prawa własności, zatem Wnioskodawca będzie działał w tym zakresie jak handlowiec.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że kwestia udzielania pełnomocnictw została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 ww. Kodeksu, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 ww. Kodeksu, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 ww. Kodeksu, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy.

Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Zatem fakt, że ww. działania, nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale przez osoby trzecie nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Zainteresowanego. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez osoby trzecie wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy (mocodawcy). Z kolei osoby trzecie dokonując ww. działań uatrakcyjnią przedmiotową działkę będącą nadal własnością Wnioskodawcy. Działania te dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawcy, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności Nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości. Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej Nieruchomość będzie własnością Sprzedającego i będzie podlegała wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną wykonane w sferze prawnopodatkowej Sprzedającego. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlega Nieruchomość o zupełnie innym charakterze jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej. Ponadto przed sprzedażą wystąpił/wystąpi szereg ww. czynności, które spowodowały/spowodują zwiększenie atrakcyjności Nieruchomości i ostatecznie jej sprzedaż.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że udzielenie przez Wnioskodawcę stosownych pełnomocnictw potencjalnemu kupującemu skutkować będzie tym, że wszystkie ww. czynności podejmowane przez kupującego będą podejmowane przez Sprzedającego w Jego imieniu i na Jego korzyść, ponieważ to on jako właściciel nieruchomości będzie stroną w postępowaniu o uzyskanie stosownych decyzji, pozwoleń oraz dokonania wszelkich czynności związanych z przedmiotową nieruchomością.

W ocenie tut. Organu, Wnioskodawca stworzy sobie okoliczności do zarobku poprzez handel wytworzonym przez siebie towarem w postaci nieruchomości nr 1/4. Powyższe okoliczności w żaden sposób nie mogą świadczyć o działaniu Sprzedającego zmierzającego do wykonywania jedynie prawa własności majątku osobistego w celu wykorzystania na potrzeby prywatne i dowodzą, że zostanie wypełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a On sam działa jako podatnik VAT.

Wnioskodawca z tytułu tej transakcji, będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, tj. sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości niezabudowanej (Działki nr 1/4) stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej