Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego/prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2019 r. (data wpływu 12 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług związanych z projektem termomodernizacji bloków nr A; B; D jest prawidłowe;

• prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług związanych z projektem termomodernizacji bloków nr C; E jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług związanych z projektem termomodernizacji bloków nr A; B; D oraz prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług związanych z projektem termomodernizacji bloków nr C; E.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.) o wskazanie celu złożenia wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa w X informuje że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od sierpnia 1997 roku i prowadzi działalność:

1. zwolnioną od podatku VAT w zakresie dokonywania czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o VAT (na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości pobierane są opłaty od członków i właścicieli na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4, 5 Ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych), oraz
2. działalność gospodarczą opodatkowaną stawkami podatku VAT.

Obecnie Spółdzielnia prowadzi proces termomodernizacji budynków będących w jej zasobach mieszkaniowych przy współfinansowaniu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Wnioskodawca uzyskał w tym zakresie interpretację indywidualną nr 0113KDIPT1-3.4012.780.2018.1.JM z dnia 18 grudnia 2018 roku w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących zakupu towarów i usług związanych z projektem termomodernizacji budynków.

W roku 2020 Zainteresowany przystępuje do kolejnego etapu realizacji projektu związanego z termomodernizacją budynków mieszkalnych będących w zasobach spółdzielni w ramach funduszu remontowego przy współfinansowaniu w formie pożyczki ze środków z Wojewódzkiego Funduszu Środowiska i Gospodarki Wodnej. Jednym z warunków uzyskania dofinansowania w formie pożyczki jest dostarczenie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej prawidłowe stanowisko w kwestii rozliczenia podatku VAT naliczonego w zakresie realizowanego projektu termomodernizacji budynków.

W zakres projektu wchodzą bloki:

• blok nr A;

• blok nr B;

• blok nr C;

• blok nr D;

• blok nr E.

Projekt będzie realizowany w istniejących budynkach mieszkalnych, w których występują różne typy własności lokalu mieszkalnego tj.,: spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz lokale z prawem odrębnej własności. W wymienionych blokach nr A, B, D nie występują lokale użytkowe, zaś w blokach nr C oraz E są lokale użytkowe.

Zgodnie z Ustawą z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych art. 6 ust. 3, Spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokali. Odpis na fundusz remontowy tworzony jest dla zasobów mieszkaniowych oraz dla lokali użytkowych będący w budynku mieszkalnym. Z funduszu remontowego pokrywane są koszty remontów ww. zasobów.

Koszty ponoszone w trakcie realizacji projektu będą obejmowały koszty kwalifikowane objęte dofinansowaniem z WFOŚiGW, oraz koszty niekwalifikowane ponoszone przez Spółdzielnię. Do kosztów kwalifikowanych zaliczono prace obejmujące: modernizację przegród stropu wewnętrznego i przegród OZP 3, modernizację systemu ciepłej wody oraz systemu grzewczego. Do kosztów niekwalifikowanych należy sporządzenie audytu energetycznego budynków oraz dokumentacji technicznej. Realizacja projektu w przypadku dofinansowania nastąpi w latach 2020-2022.

Dofinansowanie z WFOŚiGW nie pochodzi z funduszy unijnych. Za wykonane prace Spółdzielnia będzie otrzymywała faktury VAT z naliczonym podatkiem.

Składając wniosek o przyznanie pożyczki koszty projektu:

• dla budynków mieszkalnych, w których nie występują lokale użytkowe (bloki nr A, B, D) wykazane będą w kwocie netto plus nieodliczony podatek VAT, gdyż Spółdzielnia stoi na stanowisku, że nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, ponieważ całość realizowanego zadania nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną i dotyczy wyłącznie czynności zwolnionych z opodatkowania dla towarów i usług na rzecz członków spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, członków lokali mieszkalnych będących właścicielami lokali mieszkalnych oraz właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni.

• dla budynków mieszkalnych, w których występują lokale użytkowe (bloki nr C i E) wykazane będą w kwocie netto plus część nieodliczonego podatku VAT przy zastosowaniu art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Spółdzielnia stoi na następującym stanowisku. Spółdzielnia otrzymując fakturę VAT, która dotyczy zakupu towarów i usług dla budynków mieszkalnych, w których jest prowadzona działalność zwolniona od podatku VAT i opodatkowana działalność gospodarcza korzysta z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, ponieważ całość realizowanego zadania ma związek ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną. Ponadto Spółdzielnia nie jest w stanie jednoznacznie określić jaka część zakupu prac w realizowanym projekcie będzie miała związek z prawem do obniżenia kwoty podatku należnego, dlatego zasadnym jest zastosowanie współczynnika proporcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółdzielni, że w przypadku realizacji projektu:

1. nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących zakupu towarów i usług związanych z opisanym projektem dla bloków:
   • blok nr A;
   • blok nr B;
   • blok nr D,
   w których występują wyłącznie lokale mieszkalne,
2. przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur wystawionych przez wykonawców w zakresie, w jakim wydatki te mają związek ze sprzedażą opodatkowaną dla bloków: blok nr C; blok nr E, w których występują lokale użytkowe i lokale mieszkalne?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług o ile zakupy te mają związek z czynnościami opodatkowanymi. W przypadku podmiotów takich jak Spółdzielnie, które wykonują zarówno czynności zwolnione z podatku VAT jak i czynności opodatkowane w ustawie VAT zapisano w art. 90 ust. 1 i ust. 2 sposób postępowania, a mianowicie, że najpierw należy dokonać oznaczenia części podatku naliczonego, związanego z działalnością opodatkowaną podatnika (z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego) oraz tej części podatku naliczonego, która jest związana z działalnością zwolnioną (z czynnościami, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego). Z przepisu wynika, że podatnik ma obowiązek wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami poszczególnego rodzaju, a dopiero jeśli to jest niemożliwe może rozliczać podatek z zastosowaniem proporcji opartej na strukturze sprzedaży. Spółdzielnia corocznie ustala strukturę dla celów odliczania podatku naliczonego, która jest stosowana w przypadku braku możliwości wyodrębnienia kwot podatku naliczonego dla poszczególnych działalności.

W przypadku opisanym w niniejszym wniosku dotyczącym realizowanego projektu już na etapie prac przygotowawczych uznano, że naliczony podatek od towarów i usług jaki będzie występował w fakturach zakupu nie podlega odliczeniu w całości, również nie podlega odliczeniu według proporcji sprzedaży dla budynków mieszkalnych nr A; B i D, zaś dla budynków mieszkalnych nr C i E naliczony podatek od towarów i usług jaki będzie występował w fakturach zakupu, podlega odliczeniu według proporcji sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia prowadzi proces termomodernizacji budynków. W roku 2020 Zainteresowany przystępuje do kolejnego etapu realizacji projektu związanego z termomodernizacją budynków mieszkalnych będących w zasobach spółdzielni w ramach funduszu remontowego przy współfinansowaniu w formie pożyczki ze środków z Wojewódzkiego Funduszu Środowiska i Gospodarki Wodnej. W zakres projektu wchodzą bloki: nr A; nr B; nr C; nr D; nr E. Projekt będzie realizowany w istniejących budynkach mieszkalnych, w których występują różne typy własności lokalu mieszkalnego tj.,: spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz lokale z prawem odrębnej własności. W wymienionych blokach nr A, B, D nie występują lokale użytkowe, zaś w blokach nr C oraz E są lokale użytkowe. Za wykonane prace Spółdzielnia będzie otrzymywała faktury z naliczonym podatkiem. Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dla budynków mieszkalnych, w których nie występują lokale użytkowe (bloki nr A, B, D) całość realizowanego zadania nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną i dotyczy wyłącznie czynności zwolnionych z opodatkowania. Dla budynków mieszkalnych, w których występują lokale użytkowe (bloki nr C i E) całość realizowanego zadania ma związek ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną. Spółdzielnia nie jest w stanie jednoznacznie określić jaka część zakupu prac w realizowanym projekcie będzie miała związek z prawem do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie w części dotyczącej bloków nr A; B; D warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ efekty projektu odnoszące się do wydatków związanych z projektem termomodernizacji bloków nr A; B; D nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną i dotyczyć będą wyłącznie czynności zwolnionych z opodatkowania. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT od nabytych towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji odnoszących się do wydatków związanych z projektem termomodernizacji bloków nr A; B; D. Tym samym Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Mając na względzie obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Spółdzielni nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług związanych z projektem termomodernizacji bloków nr A; B; D, ponieważ efekty projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi i będą dotyczyły wyłącznie czynności zwolnionych od podatku.

Odnosząc się do prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupu towarów i usług związanych z projektem termomodernizacji bloków nr C; E, należy zauważyć, że w przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to w myśl art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do dyspozycji art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Natomiast, stosownie do art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6, do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Należy zauważyć, iż przepis art. 174 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), wskazuje, w jaki sposób w oparciu o dane dotyczące struktury wszystkich transakcji podatnika, należy obliczyć kwotę odliczeń przysługujących podatnikowi wykonującemu czynności wywierające różne skutki w zakresie prawa do odliczenia podatku.

Natomiast zgodnie z przepisami art. 174 (2) Dyrektywy, niektóre kategorie przychodów wyłączane są z obrotów uwzględnianych przy obliczeniu proporcji, o której mowa w ust. 1. Oznacza to, że dokonywanie niektórych transakcji zarówno opodatkowanych, jak i zwolnionych od podatku nie wpływa na wysokość podatku naliczonego podlegającego proporcjonalnemu rozliczeniu.

Z uregulowań zawartych w art. 90 ustawy wynika, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności, uprawniających do odliczenia podatku naliczonego oraz nieuprawniających do odliczenia.

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Mając na uwadze powyższe regulacje obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca będzie miał zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Jeżeli dokonanie bezpośredniej alokacji nie będzie możliwe, czyli w przypadku gdy dokonany wydatek służyć będzie obu rodzajom działalności, Wnioskodawca będzie mógł odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia. A zatem zasada proporcjonalnego odliczania podatku będzie miała zastosowanie do tej kategorii wydatków, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do wydatków związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, że w stosunku do podatku naliczonego związanego z wydatkami, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży (zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jednakże z uwzględnieniem zasad zawartych w przytoczonych przepisach art. 90 ust. 1 i następnych ustawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, w odniesieniu do zakupu towarów i usług związanych z projektem termomodernizacji bloków nr C; E, które będą służyły zarówno czynnościom opodatkowanym, jak i zwolnionym, dla których dokonanie bezpośredniej alokacji nie będzie możliwe, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej