Temat interpretacji

Zwolnienie z opodatkowania planowanej dostawy udziału w Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 10 sierpnia 2020 r.) uzupełnione pismem Strony z dna 9 października 2020 r. (data wpływu 9 października 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut Organu z dnia 5 października 2020 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 7 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania planowanej dostawy udziału w Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania planowanej dostawy udziału w Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dna 9 października 2020 r. (data wpływu 9 października 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut Organu z dnia 5 października 2020 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.470.2020.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcą jest A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka) z siedzibą w (), zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT) jako podatnik VAT czynny.

B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością(dalej: Współwłaściciel) z siedzibą we () jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług VAT czynny.

W dalszej części niniejszego wniosku Spółka wraz ze Współwłaścicielem będą łącznie zwani Sprzedającymi.

Sprzedający planują sprzedaż własności budynku biurowego.

Rozważane są dwie możliwości, w odniesieniu do podmiotu nabywającego budynek (dalej: Kupujący):

1. Kupujący (nabywca) będzie czynnym podatnikiem VAT, Sprzedający jako dokonujący dostawy i nabywca nie złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnego oświadczenia, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części - dalej oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku dla towarów i usług dla przedmiotowej transakcji, bądź
2. Kupujący nie będzie czynnym podatnikiem VAT.

W dalszej części niniejszego wniosku Sprzedający wraz z Kupującym będą łącznie zwani Stronami.

Spółka prowadzi działalność podlegającą zgodnie z Ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) - zwaną dalej: Ustawą VAT - opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z informacją widniejącą w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przedmiotem pozostałej działalności Spółki jest m.in.:

• produkcja wyrobów dla budownictwa z tworzyw sztucznych (PKD: 22.23.Z),

• produkcja pozostałych elektronicznych i elektrycznych przewodów i kabli (PKD: 27.32.Z),

• kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD: 68.10.Z).

Sprzedający są współwłaścicielami wolnostojącego budynku biurowo-usługowego, wybudowanego na gruncie użytkowania wieczystego, znajdującego się przy ulicy () w () (dalej: Budynek), stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności. Sprzedający planują dokonać odpłatnego zbycia prawa własności Budynku (z wyłączeniem pierwszego piętra w Budynku) wraz z budowlą w postaci utwardzonego parkingu, znajdującego się przed Budynkiem.

Nabywcą będzie alternatywnie: czynny podatnik VAT bądź podmiot nie będący podatnikiem VAT.

Spółka A.sp. z o.o. posiada udział we własności Budynku, w użytkowaniu wieczystym gruntu i częściach wspólnych nieruchomości, wynoszący 2857/35610.

Spółka B. sp. z o.o. posiada udział we własności Budynku, w użytkowaniu wieczystym gruntu i częściach wspólnych nieruchomości, wynoszący 25954/35610.

Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie zatem Budynek (przy czym pierwsze piętro Budynku nie będzie przedmiotem sprzedaży) - wraz z budowlą w postaci parkingu - którego sytuacja prawno - faktyczna kształtowała się w następujący sposób:

• W dniu 2 września 1999 r. - ustanowione zostało współużytkowanie wieczyste gruntu - w odniesieniu do nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 1, położonej w () przy ul. (), róg ulicy (), na rzecz spółki C. sp. z o.o. (w udziale 49/100) i spółki D. sp. z o.o. (w udziale 51/100) - akt notarialny Rep. A ();

• W dniu 20 stycznia 2000 r. Decyzją nr () Prezydenta () wydane zostało dla spółki C. sp. z o.o. i D. sp. z o.o. pozwolenie na budowę;

• W dniu 30 lipca 2002 r. Decyzją nr () wydaną przez Burmistrza gminy (), D. sp. z o.o. i C. sp. z o.o. uzyskały pozwolenie na użytkowanie budynku biurowo - usługowego z garażem podziemnym (pierwsze zasiedlenie Budynku);

• Od dnia 1 sierpnia 2003 r. obowiązywała pierwsza umowa najmu Budynku;

• W dniu 14 kwietnia 2004 r. C. sp. z o.o. przeniosło na D. sp. z o.o. swój udział (tj. 49/100) w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z udziałem w prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność - akt notarialny Rep. A ();

• W dniu 1 września 2004 r. - ustanowiona została odrębna własność lokalu użytkowego znajdującego się na 1 piętrze wraz z udziałem 6799/35610 we własności części wspólnych Budynku i innych urządzeń oraz udział w użytkowaniu wieczystym gruntu akt notarialny Rep. A ();

• W dniu 27 grudnia 2004 r. - ustanowiono odrębną własność lokali użytkowych i dokonano sprzedaży przez B. sp. z o.o. na rzecz spółki C. sp. z o.o.:
  • lokalu użytkowego na IV piętrze wraz z udziałem 2366/35610 w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu i we współwłasności części wspólnych,
  • lokalu użytkowego na parterze wraz z udziałem 491/35610 w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu i we współwłasności części wspólnych,
  • akt notarialny Rep. A ();

• W dniu 7 czerwca 2005 r. - sprzedaż przez D. sp. z o.o. na rzecz irlandzkiej spółki S. spółka partnerska, lokalu niemieszkalnego usytuowanego na I piętrze wraz z udziałem 6799/35610 w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz częściach współwłasności części budynków i innych urządzeń. Wskazać należy, iż przedmiotem planowanej sprzedaży nie będzie pierwsze piętro Budynku;

• W dniu 25 czerwca 2010 r. C. S.A. sprzedał na rzecz spółki A. sp. z o.o następujące lokale znajdujące się w Budynku:
  • lokal użytkowy usytuowany na V kondygnacji Budynku wraz z udziałem 2366/35610 w nieruchomości wspólnej,
  • lokal użytkowy usytuowany na I kondygnacji Budynku wraz z udziałem 491/35610 w nieruchomości wspólnej,
  • akt notarialny Rep. A ().
  
  Przekazanie nieruchomości protokołem zdawczo-odbiorczym nastąpiło dnia 30 września 2010 r.
• W dniu 11 września 2014 r. - ze spółki D. sp. z o.o. wydzielona została spółka B. sp. z o.o. - akt notarialny rep. A ().
  
  W związku z podziałem spółki na rzecz nowo zawiązanej spółki zbyta została zorganizowana część przedsiębiorstwa.
  
  Zgodnie z planem podziału spółki, majątek przekazany przez Spółkę D. sp. z o.o. na rzecz B. sp. z o.o. objął m.in. udział wynoszący 25954/35610 w prawie użytkowania wieczystego gruntu i prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność, położonego w () przy ul. ().
  
  Spółka B. sp. z o.o. rozpoczęła swą działalność w listopadzie 2014 r.

Mając na względzie powyższe, wskazać należy, iż w momencie planowej sprzedaży Budynku znajdującego się przy ul. () w (), przedmiot sprzedaży stanowić będzie współwłasność spółek B. sp. z o.o. i A. sp. z o.o.

Pozwolenie na użytkowanie Budynku zostało wydane w 2002 r., do dnia sprzedaży nie zostały poniesione nakłady wynoszące co najmniej 30% wartości początkowej obiektu (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym).

W piśmie z dnia 9 października 2020 r. Wnioskodawca podał następujące informacje:

Wnioskodawca podnosi, że przedmiotem planowanej dostawy której dotyczy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej jest udział wynoszący 2857/35610 (dwa tysiące osiemset pięćdziesiąt siedem trzydzieści pięć tysięcy sześćset dziesiątych) w prawie użytkowanie wieczystego gruntu działki o numerze 1 o powierzchni łącznej 1241,00 m2, co odpowiada udziałowi Wnioskodawcy w wysokości 99,56 m2 (dziewięćdziesiąt dziewięć i pięćdziesiąt sześć setnych metra kwadratowego) z obrębu ewidencyjnego () położonej w (), w dzielnicy () i w prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność, położonego w () przy ulicy () objętych księga wieczystą (), który obejmuje parking podziemny na kondygnacji podziemnej oznaczanej jako minus 1 i parking na kondygnacji 0 znajdujący się w obrysie budynku (w podcieniu), który jest częścią budynku i nie stanowi odrębnej budowli oznaczany dalej jako parking w budynku, które dalej łącznie nazywane będą Nieruchomością.

W powyższym zakresie Wnioskodawca prostuje wniosek z dnia 10 sierpnia 2020 r. wnosząc o pominięcie w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), jak i w treści wydawanej interpretacji odniesienia do budowli w postaci utwardzonego parkingu znajdującego się przy Budynku, oznaczanej dalej jako parking przy budynku, co do której to budowli, Wnioskodawca składa oświadczenie, że nie będzie ona elementem planowanej dostawy (zdarzenia przyszłego), bowiem przysługujący Wnioskodawcy udział 2857/35610 we współwłasności prawa użytkowania wieczystego gruntu działki 1 z obrębu () o powierzchni 1241,00 m2, co odpowiada udziałowi Wnioskodawcy w wysokości 99,56 m2 (dziewięćdziesiąt dziewięć i pięćdziesiąt sześć setnych metra kwadratowego), jak i w prawie własności budynku, stanowiącego odrębną własność, położonego w () przy ulicy () objętych księga wieczystą () nie obejmuje parkingu przy budynku.

Wnioskodawca z ostrożności procesowej podnosi natomiast, że przedmiotem zdarzenia przyszłego to jest dostawy Nieruchomości będzie parking składający się z miejsc parkingowych, znajdujących się w garażu podziemnym na kondygnacji podziemnej (oznaczanej jako minus 1), jak i na poziomie 0 w obrysie budynku (w podcieniu), stanowiący część budynku i nie będący budowlą w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333) oraz Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), oznaczany dalej jako parking w budynku, tj. który objęty jest udziałem wynoszącym 2857/35610 (dwa tysiące osiemset pięćdziesiąt siedem trzydzieści pięć tysięcy sześćset dziesiątych) w prawie użytkowanie wieczystego działki gruntu o numerze 1 z obrębu () o powierzchni łącznej 1241,00 m2, co odpowiada udziałowi Wnioskodawcy w tym prawie w wysokości 99,56 m2 (dziewięćdziesiąt dziewięć i pięćdziesiąt sześć setnych metra kwadratowego) i prawne własności budynku stanowiącego odrębną własność, położonego w () przy ulicy () objętych księga wieczystą ().

Wnioskodawca planuje sprzedaż Nieruchomości tj. udziału wynoszącego 2857/35610 (dwa tysiące osiemset pięćdziesiąt siedem trzydzieści pięć tysięcy sześćset dziesiątych) w prawie użytkowania wieczystego gruntu o powierzchni 1241,00 m2, co odpowiada udziałowi Wnioskodawcy w wysokości 99,56 m2 (dziewięćdziesiąt dziewięć i pięćdziesiąt sześć setnych metra kwadratowego) i prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność położonego w () przy ulicy () objętych księga wieczystą () obejmującego parking będący częścią budynku i nie stanowiący budowli w rozumieniu w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333) oraz Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112,

poz. 1316 z późn. zm.), składający się z miejsc parkingowych znajdujących się na poziomie 0 w obrysie budynku (w podcieniu) oraz znajdujących się w garażu podziemnym na kondygnacji minus 1 do dnia 31 grudnia 2020 r.

Sprzedaż w innym terminie nie jest wykluczona.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu udziału wynoszącego 2857/35610 (dwa tysiące osiemset pięćdziesiąt siedem trzydzieści pięć tysięcy sześćset dziesiątych) w prawie użytkowania wieczystego gruntu działki o numerze 1 z obrębu () położonej (), w dzielnicy () o powierzchni łącznej 1241,00 m2, co odpowiada udziałowi Wnioskodawcy w tym prawie w wysokości 99,56 m2 (dziewięćdziesiąt dziewięć i pięćdziesiąt sześć setnych metra kwadratowego) i prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność, położonego w () przy ulicy () objętych księga wieczystą (), obejmującym parking w budynku i będący jego częścią, nie stanowiący budowli w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333) oraz Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112. poz. 1316 z późn. zm.). składający się z miejsc parkingowych znajdujących się na poziomie 0 w obrysie budynku (w podcieniu) oraz znajdujących się w garażu podziemnym na kondygnacji minus 1.

W dniu 25 czerwca 2010 r. Wnioskodawca nabył odpłatnie od spółki C. S.A. lokal użytkowy usytuowany na V kondygnacji Budynku wraz z udziałem 2366/35610 w nieruchomości wspólnej oraz lokal użytkowy usytuowany na I kondygnacji Budynku wraz z udziałem 491/35610 w nieruchomości wspólnej (umowa sprzedaży, akt notarialny Rep. A ()).

Do opisanego wyżej nabycia nie znalazł zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedmiotem nabycia nie było bowiem przedsiębiorstwo, ani jego zorganizowana część.

Umowa najmu z dnia 1 sierpnia 2003 r. obejmowała wynajem części powierzchni biurowej w budynku przy ulicy () w (), oraz części miejsc parkingowych na parkingu w budynku to jest w garażu podziemnym (kondygnacja minus 1) i części miejsc parkingowych w obrysie budynku (kondygnacja 0).

Udział wynoszący 2857/35610 (dwa tysiące osiemset pięćdziesiąt siedem trzydzieści pięć tysięcy sześćset dziesiątych) w prawie użytkowania wieczystego gruntu działki o numerze 1 o powierzchni łącznej 1241,00 m2, co odpowiada udziałowi Wnioskodawcy w wysokości 99,56 m2 (dziewięćdziesiąt dziewięć i pięćdziesiąt sześć setnych metra kwadratowego) z obrębu ewidencyjnego () położonej w (), w dzielnicy () i w prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność, położonego w () przy ulicy () objętych księga wieczystą (), obejmuje parking w budynku, tj. parking na kondygnacji podziemnej oznaczanej jako minus 1 i parking na kondygnacji 0 znajdujący się w obrysie budynku (w podcieniu), który jest częścią budynku i nie stanowi odrębnej budowli.

Udział ten nie obejmuje parkingu przy budynku, niebędącego przedmiotem wniosku.

Parking przy budynku nie jest objęty wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Parking w budynku będący częścią Nieruchomości, która ma być przedmiotem planowanej dostawy, tj. garaż podziemny na kondygnacji oznaczanej jako minus 1, jak również miejsca parkingowe znajdujące się w obrysie budynku w podcieniu na kondygnacji 0 nie stanowią odrębnej budowli w rozumieniu przepisów prawa budowlanego oraz na mocy przepisów Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), jako, że stanowią część budynku i są klasyfikowane łącznie zgodnie z PKOB jako budynek niemieszkalny (PKOB 12). Wskazanie odrębnego PKOB dla parkingu stanowiącego część budynku to jest dla miejsc parkingowych w garażu podziemnym (kondygnacja minus 1) i części miejsc parkingowych w obrysie budynku (kondygnacja 0) zdaniem Wnioskodawcy nie jest zasadne w obowiązującym stanie prawnym.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie zatem z PKOB, przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych, będący wynikiem prac budowlanych.

Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami
i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2, pkt 2a i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.), przez:

• budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

• budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowie sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Parking znajdujący się przy budynku, który nie należy do Wnioskodawcy nie jest już przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji, natomiast parking w budynku jest częścią budynku.

Parking w budynku, tj. na kondygnacji minus 1 i na kondygnacji 0 będący częścią budynku wybudowany został i oddany został do użytkowania w oparciu o decyzję Burmistrza Gminy () z dnia 30 lipca 2002 r. nr () dotyczącą całego budynku.

Powyższa okoliczność faktyczna opisana została we wniosku z dnia 10 sierpnia 2020 r. na stronie 4 (tiret 3) jako pierwsze zasiedlenie w brzmieniu:

W dniu 30 lipca 2002 r. Decyzją nr () wydaną przez Burmistrza gminy (), D. sp. z o. o. i C. sp. z o.o. uzyskały pozwolenie na użytkowanie budynku biurowo-usługowego z garażem podziemnym (pierwsze zasiedlenie Budynku).

Parking w budynku, tj. na kondygnacji minus 1 i na kondygnacji 0 będący częścią budynku wybudowany został przed oddaniem do użytkowania, które to oddanie do użytkowania budynku wraz z parkingiem było możliwe w oparciu o decyzję Burmistrza Gminy () z dnia 30 lipca 2002 r., nr ().

Parking w budynku od dnia 30 lipca 2002 r. był użytkowany.

Parking przy budynku nie jest już przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji.

Budynek, którego częścią jest parking, budowany był od dnia 20 stycznia 2000 r. to jest od decyzji o pozwoleniu na budowę nr () wydanej przez Prezydenta () wydanej dla spółki C. sp. z o.o. i D. sp. z o.o. (vide strona 4 wniosku o wydanie interpretacji z dnia 10 sierpnia 2020 r.) do dnia 30 lipca 2002 r. to jest decyzji nr () wydanej przez Burmistrza gminy (), którą D. sp. z o.o. i C. sp. z o.o. uzyskały pozwolenie na użytkowanie budynku biurowo-usługowego z garażem podziemnym (pierwsze zasiedlenie Budynku). W dniu 25 czerwca 2010 r. Wnioskodawca nabył od spółki C.S.A. udział wynoszący 2857/35210 (dwa tysiące osiemset pięćdziesiąt siedem trzydzieści pięć tysięcy sześćset dziesiątych) w prawie użytkowania wieczystego gruntu działki o numerze 1 o powierzchni łącznej 1241,00 m2, co odpowiada udziałowi Wnioskodawcy w wysokości 99,56 m2 (dziewięćdziesiąt dziewięć i pięćdziesiąt sześć setnych metra kwadratowego) z obrębu ewidencyjnego () położonej w (), w dzielnicy () i w prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność, położonego w () przy ulicy () objętych księga wieczystą (), obejmujący parking w budynku, tj. parking na kondygnacji podziemnej oznaczanej jako minus 1 i parking na kondygnacji 0 znajdujący się w obrysie budynku (w podcieniu), który jest częścią budynku i nie stanowi odrębnej budowli.

Wnioskodawca podnosi, że parking znajdujący się przy budynku nie jest już przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji.

Z ostrożności procesowej Wnioskodawca podnosi, że w związku z nabyciem budynku wraz z parkingiem w budynku, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, ponieważ czynność taka implikowała powstanie obowiązku podatkowego od dostawy oraz nakłada obowiązek wystawienia faktury (powstał podatek należny), a tym samym u Wnioskodawcy powstał podatek naliczony, jak i prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Do opisanego nabycia nie znalazł zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedmiotem nabycia nie było przedsiębiorstwo, ani jego zorganizowanej część.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia przedsiębiorstwo, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast w art. 2 pkt 27e ww. ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zdefiniował zorganizowaną część przedsiębiorstwa jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy.

Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki że tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania.

Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Mając na względzie okoliczności nabycia przez Wnioskodawcę od spółki C. S.A. lokalu użytkowego usytuowanego na V kondygnacji Budynku wraz z udziałem 2366/35610 w nieruchomości wspólnej oraz lokalu użytkowego usytuowanego na I kondygnacji Budynku wraz z udziałem 491/35610 w nieruchomości wspólnej (akt notarialny Rep. A ()) wskazać należy, iż przedmiotem nabycia nie było przedsiębiorstwo, ani jego zorganizowanej część.

Wnioskodawca z ostrożności procesowej podnosi, że parking znajdujący się przy budynku nie jest przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji.

Wnioskodawca oświadcza natomiast, że nie ponosił wydatków na ulepszenie parkingu na kondygnacji minus 1 i na kondygnacji będącego częścią budynku, który wybudowany został i oddany został do użytkowania wraz z budynkiem w oparciu o decyzję Burmistrza Gminy () z dnia 30 lipca 2002 r. nr () i od tego czasu był użytkowany.

Wnioskodawca oświadcza, że w przewidywalnym terminie nie zamierza ponosić takich wydatków do dnia ewentualnego zbycia udziału wynoszącego 2857/35610 (dwa tysiące osiemset pięćdziesiąt siedem trzydzieści pięć tysięcy sześćset dziesiątych) w prawie użytkowania wieczystego gruntu o powierzchni 99,56 m2 (dziewięćdziesiąt dziewięć i pięćdziesiąt sześć setnych metra kwadratowego) i prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność, położonego w () przy ulicy () objętych księga wieczystą (), który to udział 2857/35610 obejmuje również parking podziemny na kondygnacji minus 1 i parking na kondygnacji 0 znajdujący się w obrysie budynku (w podcieniu), które są częścią budynku, i nie stanowią odrębnych od budynku budowli.

Ulepszenia takie są obecnie zbędne, ponieważ budynek jest w dobrym stanie technicznym.

Uwzględniając powyższe, jako, że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiących, w wysokości stanowiącej co najmniej 30% wartości początkowej obiektu w związku z czym nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

W odniesieniu do zaprezentowanego we wniosku stanowiska własnego oraz powołania normy art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca wyjaśnia, iż przywołany przez Wnioskodawcę art. 6 pkt 1 ustawy VAT, w brzmieniu: przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, znalazł zastosowanie przy nabyciu Nieruchomości, obejmującej parking w budynku będący częścią budynku i nie stanowiący odrębnej budowli, składający się z miejsc parkingowych znajdujących się na poziomie 0 w obrysie budynku (w podcieniu) oraz miejsc parkingowych znajdujących się w garażu podziemnym na kondygnacji minus 1). Norma art. 6 pkt 1 nie będzie miała natomiast zastosowania dla planowanej transakcji sprzedaży, która obejmować ma Nieruchomość z wyłączeniem m.in. oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo Wnioskodawcy lub jego wyodrębnionych części (np. nazwy przedsiębiorstwa), własności ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, wierzytelności, praw z papierów wartościowych i środków pieniężnych, koncesji, licencji i zezwoleń, ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 9 października 2020 r.):

Czy sprzedaż Nieruchomości, obejmującej parking w budynku będący częścią budynku i nie stanowiący odrębnej budowli, składający się z miejsc parkingowych znajdujących się w garażu podziemnym na kondygnacji minus 1, jak i znajdujących się na poziomie 0 w obrysie budynku (w podcieniu) podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020 r. poz. 106 z późn. zm.)?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 9 października 2020 r.):

Sprzedaż (dostawa) Nieruchomości to jest udziału wynoszącego 2857/35610 (dwa tysiące osiemset pięćdziesiąt siedem trzydzieści pięć tysięcy sześćset dziesiątych) w prawie użytkowanie wieczystego gruntu działki o numerze 1 o powierzchni łącznej 1241,00 m2, co odpowiada udziałowi Wnioskodawcy w wysokości 99,56 m2 (dziewięćdziesiąt dziewięć i pięćdziesiąt sześć setnych metra kwadratowego), z obrębu ewidencyjnego () położonej w () w dzielnicy () i prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność, położonego w () przy ulicy () objętych księga wieczystą (), który to udział obejmuje parking w budynku to jest parking podziemny na kondygnacji podziemnej oznaczanej jako minus 1 i parking na kondygnacji 0 znajdujący się w obrysie budynku (w podcieniu), który jest częścią budynku i nie stanowi odrębnej budowli, jako dokonywana poza pierwszym zasiedleniem z uwzględnieniem opisanego stanu faktycznego podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) z zastrzeżeniem, że dokonujący dostawy i nabywca, nie dokonają rezygnacji ze zwolnienia na podstawie normy art. 43 ust. 10 z uwzględnieniem art. 43 ust. 11 powołanej wyżej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740).

Jak stanowi art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na gruncie powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że sprzedaż udziału we współwłasności gruntu bądź sprzedaż udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu stanowi odpłatną dostawę towarów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%.

W myśl art. 146aa ust. 2 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski koniec okresu obowiązywania stawek podatku, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 października roku następującego po roku, dla którego zostały spełnione warunki określone w ust. 1.

Jak wynika z art. 146aa ust. 3 ustawy, w przypadku wystąpienia przesłanek, o których mowa w ust. 1a, termin, o którym mowa w ust. 2, przedłuża się do dnia 31 października roku następującego po roku, w którym są spełnione warunki, o których mowa w ust. 1a.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika bowiem w obydwu przypadku doszło do korzystania z budynku.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Natomiast, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,

• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, również prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (prawa wieczystego użytkowania gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedaż Nieruchomości tj. udziału wynoszącego 2857/35610 w prawie użytkowania wieczystego gruntu działki nr 1 i w prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność, który obejmuje parking podziemny na kondygnacji podziemnej oznaczonej jako minus 1 i parking na kondygnacji 0 znajdujący się w obrysie budynku (w podcieniu), który jest częścią budynku i nie stanowi odrębnej budowli.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży udziału w Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Odnosząc się do planowanej sprzedaży udziału w budynku biurowo-usługowym obejmującego parking będący częścią budynku, składający się z miejsc parkingowych znajdujących się na poziomie 0 w obrysie budynku (w podcieniu) oraz znajdujących się w garażu podziemnym na kondygnacji minus 1, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem ww. budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności i przywołanych przepisów, należy stwierdzić, że dostawa budynku biurowo-usługowego obejmującego parking będący jego częścią, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa nastąpi po pierwszym zasiedleniu i w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Jak wynika z opisu sprawy, do pierwszego zasiedlenia budynku biurowo-usługowego obejmującego parking będący jego częścią doszło wraz z uzyskaniem pozwolenia na użytkowanie w 2002 r. Budynek wraz z parkingiem w budynku składającym się z miejsc parkingowych znajdujących się w garażu podziemnym na kondygnacji minus 1, jak i znajdujących się na poziomie 0 w obrysie budynku (w podcieniu) zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy był użytkowany od dnia 30 lipca 2002 r. w tym momencie doszło do pierwszego zasiedlenia. Ponadto, co istotne Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie oraz do dnia sprzedaży nie zostaną poniesione nakłady wynoszące co najmniej 30% wartości początkowej obiektu (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym).

Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy będzie miało również zastosowanie dla sprzedaży udziałów w prawie wieczystego użytkowania gruntu, na którym budynek biurowo-usługowy jest posadowiony, gdyż zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Ponieważ planowana sprzedaż budynku biurowo-usługowego wraz z parkingiem w budynku składającym się z miejsc parkingowych znajdujących się w garażu podziemnym na kondygnacji minus 1, jak i znajdujących się na poziomie 0 w obrysie budynku (w podcieniu) korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, nie ma potrzeby analizowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości, tj. udziału wynoszącego 2857/35610 w prawie użytkowania wieczystego gruntu działki nr 1 i w prawie własności budynku stanowiącego odrębną własność, który obejmuje parking podziemny na kondygnacji podziemnej oznaczonej jako minus 1 i parking na kondygnacji 0 znajdujący się w obrysie budynku (w podcieniu), który jest częścią budynku i nie stanowi odrębnej budowli, będzie podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, a zatem nie wywiera skutków podatkowych dla Współwłaściciela oraz Kupującego.

Ponadto, należy wskazać, że zgodnie z art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. Jak stanowi art. 14f § 2 Ordynacji podatkowa w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Tytułem wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług Organ wykorzysta opłatę w wysokości 40 zł. Wnioskodawca w dniu 7 sierpnia 2020 r. tytułem opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej dokonał wpłaty 80 zł. W związku z tym, kwota 40 zł jest wpłatą wyższą od należnej. Zatem stanowi nadpłatę w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i podlega zwrotowi według dyspozycji Wnioskodawcy na wskazany we wniosku rachunek bankowy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjneg, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej