Prawo do zastosowania ulgi na złe długi, tj. obniżenia podatku VAT należnego oraz określenie terminu dokonania korekty podatku VAT należnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zastosowania ulgi na złe długi, tj. obniżenia podatku VAT należnego oraz określenia terminu dokonania korekty podatku VAT należnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT prowadzącym działalność handlową podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W okresie od marca 2021 r. do lipca 2021 r. Spółka dokonała m.in. wielokrotnie sprzedaży towarów na rzecz jednego z kontrahentów – podmiotu powiązanego sp. z o.o. (dalej dłużnik).

W dacie dokonywanych dostaw towarów dane dłużnika cały czas były zamieszczone na wykazie podmiotów prowadzonym przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na podstawie art. 96b ust. 1 ustawy o VAT jako dane czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT. Dostawy dokonywane na rzecz kontrahenta Spółka dokumentowała wystawiając we właściwych terminach faktury VAT.

Terminy płatności z tytułu wierzytelności udokumentowanych wyżej wymienionymi fakturami wynikały z zawartej z dłużnikiem umowy. W trakcie bieżącego roku Spółka podpisała z dłużnikiem porozumienie zmieniające dotyczące terminów płatności faktur. Porozumienie to zostało podpisane w dacie, zanim upłynęły terminy płatności z faktur pierwotnie wystawionych.

Termin płatności po podpisaniu porozumienia przypadł w zakresie wyżej wskazanych faktur na październik 2021 r. Dłużnik, pomimo prolongaty terminu płatności, do tej pory nie uregulował należności wynikających z przedmiotowych faktur na rzecz Spółki.

Z dniem (…) 2021 r. (ogłoszenie w Monitorze Sądowym (…) 2021 r.) dłużnik został postawiony w stan likwidacji. Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego VAT z przedmiotowych faktur i w tym zakresie z uprawnienia tego skorzystał.

Dłużnik został wykreślony z KRS z dniem (…) 2021 r. (w chwili składania niniejszego wniosku nie istnieje).

Nieściągalność wierzytelności Spółka będzie mogła uprawdopodobnić w przyszłych okresach rozliczeniowych, które nastąpią w styczniu 2022 r. (wierzytelności nie zostaną uregulowane lub zbyte w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonych w umowie lub fakturze – w tym konkretnym przypadku w porozumieniu zmieniającym termin płatności wyżej wskazanych faktur).

Wierzytelności wynikające z niezapłaconych faktur nie zostały przez Spółkę dotychczas zbyte i na dzień złożenia wniosku nadal jej przysługują. Nie zostaną też zbyte przed skorzystaniem przez Spółkę z ulgi na złe długi.

Pytania

1.Wątpliwości Spółki dotyczą tego, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka w związku z niezrealizowaniem płatności przez dłużnika i jego likwidacją będzie uprawniona do skorzystania z ulgi na złe długi, tj. obniżenia podatku VAT należnego wynikającego z wystawionych przez nią i niezapłaconych przez dłużnika faktur VAT, dokumentujących dokonane na jego rzecz dostawy, w przyszłych okresach rozliczeniowych, pomimo, że dłużnik nie będzie już istniał?

2.Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, to czy Spółka słusznie uważa, że korekta VAT należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, tj. w tym przypadku w styczniu 2022 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w związku z niezrealizowaniem płatności przez dłużnika i jego zlikwidowaniem, do czasu upływu trzech lat liczonych od końca roku, w którym zostały wystawione faktury, będzie ona uprawniona do skorzystania z ulgi na złe długi tj. obniżenia podatku VAT należnego wynikającego z wystawionych przez nią i niezapłaconych przez kontrahenta faktur VAT.

UZASADNIENIE

Zgodnie ze znowelizowanymi od 1 października 2021 r. przepisami art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przepis powyższy stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki: na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty:

a)wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny,

b)od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

W przypadku dostawy towaru lub świadczenia usług dokonanych na rzecz podmiotu innego niż podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korekta, o której mowa w ust. 1, może zostać dokonana, jeżeli:

1)wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego lub

2)wierzytelność została wpisana do rejestru długów prowadzonego na poziomie krajowym, lub

3)wobec dłużnika ogłoszono upadłość konsumencką na podstawie odrębnych przepisów.

Korekta, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną pod warunkiem, że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Wierzyciel informuje o korekcie, właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w deklaracji podatkowej, w której dokonuje tej korekty.

Zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2021 r. dłużnik musiał być aktywnym podmiotem gospodarczym (czynnym podatnikiem VAT, niebędącym w trakcie likwidacji). Spełnienie tych negatywnych przesłanek uniemożliwiało skorzystanie przez wierzyciela z ulgi za złe długi. Przepisy te jednak zostały uchylone z dniem 1 października 2021 r.

Zdaniem Spółki przesłanka aktywności dłużnika nie powinna być wymagana również przed tymi zmianami, regulacje te bowiem były niezgodne z przepisami unijnymi (zob. wyrok TSUE z dnia 15 października 2020 r., C-335/19).

Obecnie zatem zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług dla skorzystania z ulgi na złe długi niezbędne jest, by:

‒na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, wierzyciel jest czynnym podatnikiem VAT i warunek ten będzie spełniony,

‒od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona i warunek ten będzie spełniony.

Skoro wierzytelność na moment korekty nie będzie uregulowana przez dłużnika, ani zbyta, zdaniem Wnioskodawcy – Spółka jako wierzyciel jest uprawniona do korekty podatku należnego za okres w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w fakturze lub umowie, w tym konkretnym przypadku w porozumieniu zmieniającym.

Dodatkowo ustawodawca nie wprowadził żadnych przepisów przejściowych dla wierzytelności powstałych przed 30 września 2021 r., a dla których okres korekty u wierzyciela powstał po 1 października 2021 r. Wobec czego, skoro okres korekty w Spółce powstanie w styczniu 2022 r. i będą spełnione pozostałe warunki z obecnie obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług (tj. wierzytelność nie będzie zbyta, ani zwrócona, wierzyciel będzie czynnym podatnikiem VAT), to korekta należnego będzie prawidłowa.

Ponadto, jeśli porozumienie zmieniające termin płatności z umowy zostało podpisane z dłużnikiem, przed upływem terminów pierwotnych, jest ono skuteczne i wówczas termin 90 dni należy liczyć od daty terminu płatności wprowadzonej w porozumieniu zmieniającym zawartym pomiędzy stronami transakcji. W tym przypadku, 90 dni upływa w styczniu 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy,

Podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy,

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Natomiast zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy,

Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1)(uchylony)

2)(uchylony)

3)na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

a)wierzyciel jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny,

b)(uchylona);

4)(uchylony)

5)od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 3 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

6)(uchylony).

Na podstawie art. 89a ust. 2a ustawy,

W przypadku dostawy towaru lub świadczenia usług dokonanych na rzecz podmiotu innego niż podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korekta, o której mowa w ust. 1, może zostać dokonana, jeżeli:

1)wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego lub

2)wierzytelność została wpisana do rejestru długów prowadzonego na poziomie krajowym, lub

3)wobec dłużnika ogłoszono upadłość konsumencką na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy,

Korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 89a ust. 4 ustawy,

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

W świetle art. 89a ust. 5 ustawy,

Wierzyciel informuje o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego w deklaracji podatkowej, w której dokonuje tej korekty.

Natomiast zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy,

W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89b ust. 1a ustawy,

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 90 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

Zgodnie z art. 89b ust. 2 ustawy,

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Z powołanych przepisów ustawy wynika, że wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 90. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze. Przy czym składając tę deklarację musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie, może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi „wrócić” do deklaracji za okres, w którym upłynął 90. dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Prawo do skorzystania przez wierzyciela z odliczenia nieściągalnej wierzytelności (czy to „na bieżąco”, czy też poprzez złożenie deklaracji korygującej) wygasa po trzech latach, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność, a warunek, że wierzyciel jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, musi być spełniony zarówno na dzień poprzedzający dzień złożenia rozliczenia za okres, w którym nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona, w którym podatnik dokonuje korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, jak również na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji korygującej.

Na wierzycielu spoczywa także obowiązek zawiadomienia właściwego dla siebie urzędu skarbowego o dokonanej korekcie wraz ze wskazaniem jej kwoty oraz danych dłużnika.

Przepisy podatkowe nie regulują stosunków cywilnoprawnych (zasad zawierania umów cywilnoprawnych, porozumień) ani nie mają wpływu na ich treść, w tym ustalenia dotyczące terminów płatności. Zgodnie z zasadą swobody umów, to strony umowy rozstrzygają m.in. zasady rozliczeń z tytułu zawarcia umów cywilnoprawnych.

Podkreślić należy, że ustalony przez strony termin zapłaty winien być obustronną wolą stron transakcji zawartej w ramach stosunku cywilnoprawnego. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.),

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęte w nich ustalenia, w tym zasady ustalania terminów płatności, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 199a § 1 i 2 Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.),

Organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, a jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej.

Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów. Z art. 14h Ordynacji podatkowej wynika bowiem, iż powołany przepis nie ma zastosowania w postępowaniu w przedmiocie wydawania interpretacji indywidualnej.

Zatem tut. Organ nie jest właściwy do oceny skuteczności zawieranych między kontrahentami porozumień lecz do oceny skutków tych porozumień na gruncie prawa podatkowego.

Zgodnie z przepisami ustawy, podatnik – wierzyciel może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, o czym stanowi art. 89a ust. 1 ustawy. Natomiast nieściągalność wierzytelności – stosownie do treści art. 89a ust. 1a ustawy – uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Na gruncie polskich przepisów skorzystanie przez wierzyciela z możliwości dokonania korekty w trybie art. 89a ust. 1 ustawy, wiąże się z łącznym spełnieniem warunków określonych w art. 89a ust. 2 pkt 3 oraz pkt 5 ustawy. Korekta winna być dokonana w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 90. dzień od dnia upływu terminu płatności. Termin 90-dniowy należy każdorazowo liczyć od dnia, w którym upływa termin płatności określony w fakturze lub umowie.

Jednocześnie należy zauważyć, że aby termin płatności był skutecznie odroczony, musi to nastąpić przed jego upływem, bowiem nie można odroczyć terminu, który upłynął.

Należy wskazać, że jedynie zawarcie przez strony umowy – przed upływem 90 dni od pierwotnie ustalonych terminów płatności – porozumienia, ugody czy jakiegokolwiek innego rodzaju pisma, które przedłuża termin spłaty wierzytelności skutkuje tym, że termin naliczania 90 dni biegnie każdorazowo od nowego wyznaczonego terminu spłaty długu.

W przypadku bowiem umownej zmiany terminu płatności (przed upływem 90 dni od pierwotnie ustalonych terminów płatności), poprzez jego wydłużenie w drodze obustronnego porozumienia, jeśli w porozumieniu tym zawarta zostanie zgodna wola stron co do innego (nowego) terminu zapłaty, ten termin będzie właściwym do liczenia okresu, o którym mowa w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT prowadzącym działalność handlową podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W okresie od marca 2021 r. do lipca 2021 r. Spółka dokonała m.in. wielokrotnie sprzedaży towarów na rzecz jednego z kontrahentów. Dostawy dokonywane na rzecz kontrahenta Spółka dokumentowała wystawiając we właściwych terminach faktury VAT.

Terminy płatności z tytułu wierzytelności udokumentowanych wyżej wymienionymi fakturami wynikały z zawartej z dłużnikiem umowy. W trakcie bieżącego roku Spółka podpisała z dłużnikiem porozumienie zmieniające dotyczące terminów płatności faktur. Porozumienie to zostało podpisane w dacie, zanim upłynęły terminy płatności z faktur pierwotnie wystawionych. Termin płatności po podpisaniu porozumienia przypadł w zakresie wyżej wskazanych faktur na październik 2021 r. Dłużnik, pomimo prolongaty terminu płatności, do tej pory nie uregulował należności wynikających z przedmiotowych faktur na rzecz Spółki.

Z dniem (…) 2021 r. dłużnik został postawiony w stan likwidacji. Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego VAT z przedmiotowych faktur i w tym zakresie z uprawnienia tego skorzystał. Dłużnik został wykreślony z KRS z dniem (…) 2021 r.

Nieściągalność wierzytelności Spółka będzie mogła uprawdopodobnić w przyszłych okresach rozliczeniowych, które nastąpią w styczniu 2022 r. Wierzytelności wynikające z niezapłaconych faktur nie zostały przez Spółkę dotychczas zbyte i na dzień złożenia wniosku nadal jej przysługują. Nie zostaną też zbyte przed skorzystaniem przez Spółkę z ulgi na złe długi.

W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy w związku z niezrealizowaniem płatności przez dłużnika i jego likwidacją, Spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi na złe długi, tj. obniżenia podatku VAT należnego wynikającego z wystawionych przez nią i niezapłaconych przez dłużnika faktur VAT, dokumentujących dostawy dokonane na rzecz dłużnika, w przyszłych okresach rozliczeniowych, pomimo że dłużnik nie będzie już istniał.

Należy zaznaczyć raz jeszcze, że nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Przyjmuje się, że aby można było liczyć ww. termin uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności od nowo wyznaczonego porozumieniem terminu zapłaty, porozumienie powinno być zawarte przed upływem 90 dni od upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka podpisała z dłużnikiem porozumienie zmieniające dotyczące terminów płatności faktur. Porozumienie to zostało podpisane w dacie, zanim upłynęły terminy płatności z faktur pierwotnie wystawionych. Termin płatności po podpisaniu porozumienia przypadł w zakresie wyżej wskazanych faktur na październik 2021 r. Ponadto wierzytelności wynikające z niezapłaconych faktur nie zostały przez Spółkę dotychczas zbyte i nadal jej przysługują.

Od 1 października 2021 r. zmieniły się zasady rozliczenia „ulgi na złe długi” w przypadku gdy dłużnik jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Na mocy ustawy nowelizującej z 11 sierpnia 2021 r. (opublikowanej 6 września 2021 r. w Dzienniku Ustaw pod poz. 1626) został m.in. uchylony przepis art. 89a ust. 2 pkt 1, art. 89a ust 2 pkt 3 lit. b oraz art. 89b ust. 1b ustawy o VAT.

Czynnością, która wyznacza zakres stosowania przepisów w okresie przejściowym jest moment uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, co miało miejsce po dniu 1 października 2021 r. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania przepisu art. 89a w nowym brzmieniu.

Kierując się powołanymi wyżej przepisami ustawy należy stwierdzić, że w okolicznościach przedstawionych w opisie sprawy, Wnioskodawca jako wierzyciel jest uprawniony do dokonania korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy z tytułu nieuregulowanych przez kontrahenta wierzytelności, których nieściągalność zostanie uznana za uprawdopodobnioną w styczniu 2022 r.

Podsumowując, w związku z niezrealizowaniem płatności przez dłużnika i jego likwidacją, Spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi na złe długi, tj. obniżenia podatku VAT należnego wynikającego z wystawionych przez nią i niezapłaconych przez dłużnika faktur VAT, dokumentujących dostawy dokonane na rzecz dłużnika, w przyszłych okresach rozliczeniowych, pomimo że dłużnik nie będzie już istniał.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Kolejne wątpliwości dotyczą dokonania korekty podatku VAT należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, tj. w styczniu 2022 r.

Z powołanych uprzednio przepisów art. 89a ust. 3 w zw. z art. 89a ust. 1a ustawy wynika, że wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 90 dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze. Przy czym składając tę deklarację musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Jak już wskazano wyżej, jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie, może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi „wrócić” do deklaracji za okres, w którym upłynął 90 dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

A zatem korekta przez wierzyciela podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona, może nastąpić nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Z opisu sprawy wynika, że nieściągalność wierzytelności Spółka będzie mogła uprawdopodobnić w przyszłych okresach rozliczeniowych, które nastąpią w styczniu 2022 r. (wierzytelności nie zostaną uregulowane lub zbyte w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonych w umowie lub fakturze – w tym konkretnym przypadku w porozumieniu zmieniającym termin płatności wyżej wskazanych faktur).

W konsekwencji, w analizowanej sprawie Wnioskodawca może dokonać korekty podstawy opodatkowania, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, tj. w rozliczeniu za okres, w którym upływa 90. dzień od upływu terminu płatności wynikającego z umowy lub faktury.

Podsumowując, Wnioskodawca może dokonać korekty podatku VAT należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, tj. w styczniu 2022 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).