Temat interpretacji

brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur związanych z realizacją projektu pn. ...

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2020 r. (data wpływu 22 września 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur związanych z realizacją projektu pn. ... - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego z otrzymanych faktur związanych z realizacją projektu pn. ....

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 września 2020 r. (data wpływu 22 września 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Instytut (dalej: Wnioskodawca lub Instytut) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest instytutem badawczym, którego zadania zostały zdefiniowane w ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 poz. 1158, z późn. zm.). Instytut na mocy wskazanych przepisów posiada osobowość prawną.

Zgodnie z przepisami ustawy o instytutach badawczych do podstawowej działalności Instytutu należy prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, przystosowywanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeb praktyki oraz wdrażanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych (komercjalizacja). Generalnie, działalność Instytutu skupia się na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych, celem ich późniejszego wdrożenia i zaoferowania praktyce (biznesowi). Program badawczy Instytutu obejmuje wszystkie zagadnienia związane z produkcją ogrodniczą, począwszy od badań nad biologicznymi podstawami produkcji owoców, warzyw i roślin ozdobnych przez biotechnologię, genetykę i hodowlę twórczą roślin ogrodniczych, agrotechnikę, fitopatologię, szkółkarstwo i ochronę zasobów genowych roślin sadowniczych, warzywnych i ozdobnych, nawadnianie roślin, uprawę grzybów jadalnych, przetwórstwo i przechowalnictwo owoców i warzyw, bezpieczeństwo żywności, agroinżynierię, ekonomikę i marketing. Wskazane działania badawcze Instytutu nastawione są na komercjalizację ich wyników, czego zresztą wymaga ustawa o instytutach, która to działalność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych. Instytut w ramach prowadzonej działalności dokonywał dotychczas sprzedaży licencji na wytworzone w ramach prowadzonych prac badawczych sadzonki roślin (m. in. maliny oraz truskawki).

Poza analizami dla potrzeb tematów badawczych, laboratoria Instytutu świadczą także usługi komercyjne dla krajowych producentów i eksporterów żywności, w tym wykonują analizy zawartości metali ciężkich, azotanów i azotynów oraz pozostałości środków ochrony roślin. Wskazane usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza realizować w związku z prowadzoną działalnością projekt pt. (dalej: Projekt). Projekt jest finansowany w 63,63% ze środków EFRROW (Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich) i w 36,37% z krajowych środków publicznych.

Głównym celem Projektu jest opracowanie i wdrożenie technologii umożliwiającej produkowanie innowacyjnych w skali międzynarodowej jabłek deserowych o zawartości pozostałości użytych chemicznych środków ochrony poniżej 0,01 mg/kg. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez:

1. przeprowadzenie przez A oraz Wnioskodawcę prac rozwojowych w zakresie opracowania krzywej degradacji wytypowanych chemicznych środków ochrony upraw sadowniczych, oceny skuteczności szeregu środków biologicznych oraz rozwoju analitycznych metod badawczych o możliwość szerszego oznaczania dodatkowych pozostałości środków ochrony roślin (np. flonikamid i jego metabolity);
2. walidację wyników ww. prac (składających się łącznie na znacząco udoskonaloną technologię ochrony jabłoni) poprzez ich wdrożenie w gospodarstwach rolniczych;
3. opracowanie przez A znaku towarowego dla technologii będącej przedmiotem operacji;
4. opracowanie przez innego uczestnika Projektu planu działań promujących innowacyjny produkt oraz nowy znak towarowy oraz przygotowanie organizacyjne do obsługi sprzedaży jabłek wytwarzanych przy zastosowaniu opracowanej w ramach operacji technologii.

Celem projektu jest również zmniejszenie obciążeń dla środowiska oraz łagodzenie zmian klimatu poprzez znaczącą redukcję liczby środków chemicznych zużywanych w ramach programu ochrony jabłoni.

Instytut będzie wykorzystywał rezultaty Projektu do dalszych badań naukowych. Udoskonalone w ramach projektu metody analityczne mogą być wykorzystywane w urzędowych badaniach monitoringowych i badaniach komercyjnych. Upowszechnianie wyników projektu może być, za zgodą Lidera i pozostałych uczestników projektu, publikowane w formie wykładów/prezentacji, artykułów popularno-naukowych lub publikacji naukowych. Nie przewiduje się odpłatności za upowszechnianie wyników projektu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał: Przedmiotem wniosku o interpretację jest zaistniały stan faktyczny - Projekt, będący w trakcie realizacji.

Instytut (dalej: Wnioskodawca lub Instytut) jest instytutem badawczym, którego zadania zostały zdefiniowane w ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 poz. 1158, z późn. zm.). Instytut na mocy wskazanych przepisów posiada osobowość prawną.

Podstawowe zasady funkcjonowania Instytutu zostały wyznaczone w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia r. w sprawie połączenia B oraz C. W § 4 ust. 1 tego aktu prawnego wskazano, że przedmiotem działania Instytutu jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz działalności wdrożeniowej, upowszechnieniowej, normalizacyjnej i unifikacyjnej w obszarze sadownictwa, warzywnictwa, roślin ozdobnych i pszczelnictwa. W myśl natomiast § 4 ust. 2 rozporządzenia, Instytut może prowadzić działalność gospodarczą. Ze statutu Instytutu wynika natomiast, że działalność gospodarcza jest wyodrębniana pod względem finansowym i rachunkowym z działalności statusowej Instytutu.

W zasadniczym wymiarze, w ramach swojej działalność statutowej, Instytut wykonuje urzędowe badania monitoringowe. Badania te są przeprowadzane na polecenia podmiotów publicznych, przede wszystkim Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Czynności te mają charakter nieodpłatny (niekomercyjny). Działalność statutowa jest finansowana ze środków publicznych. W zakresie swojej działalności statutowej, Instytut uznaje, że wykonuje czynności niepodlegające podatkowi VAT - ponieważ nie jest to działalność gospodarcza. W konsekwencji, w tym zakresie Instytutowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Działalność Instytutu skupia się na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych. W określonym stopniu, badania są wdrażane i oferowane praktyce (biznesowi) - na warunkach komercyjnych. W tym zakresie, Instytut prowadzi działalność gospodarczą - wykonując usługi opodatkowane podatkiem VAT.

Generalnie jednak, działalność Instytutu polega na wykonywaniu czynności niepodlegających podatkowi VAT - a więc nieuprawniających do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków.

W przypadkach, gdy Instytut ponosi wydatki, których nie może jednoznacznie powiązać z działalnością statutową niepodlegającą opodatkowaniu VAT albo z działalnością gospodarczą, odliczenie naliczonego podatku VAT jest dokonywane poprzez zastosowanie prewspółczynnika odliczenia, a więc w sposób wynikający z art. 86 ust. 2a i nast. ustawy o VAT.

Wnioskodawca uczestniczy w realizacji projektu pt. (dalej: Projekt). Projekt jest finansowany w 63,63% ze środków EFRROW (Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich) i w 36,37% z krajowych środków publicznych.

Głównym celem Projektu jest opracowanie i wdrożenie technologii umożliwiającej produkowanie innowacyjnych w skali międzynarodowej jabłek deserowych o zawartości pozostałości użytych chemicznych środków ochrony poniżej 0,01 mg/kg. Cel ten zostanie osiągnięty poprzez:

1. przeprowadzenie przez A oraz Wnioskodawcę prac rozwojowych w zakresie opracowania krzywej degradacji wytypowanych chemicznych środków ochrony upraw sadowniczych, oceny skuteczności szeregu środków biologicznych oraz rozwoju analitycznych metod badawczych o możliwość szerszego oznaczania dodatkowych pozostałości środków ochrony roślin (np. flonikamid i jego metabolity);
2. walidację wyników ww. prac (składających się łącznie na znacząco udoskonaloną technologię ochrony jabłoni) poprzez ich wdrożenie w gospodarstwach rolniczych;
3. opracowanie przez A znaku towarowego dla technologii będącej przedmiotem operacji;
4. opracowanie przez innego uczestnika Projektu planu działań promujących innowacyjny produkt oraz nowy znak towarowy oraz przygotowanie organizacyjne do obsługi sprzedaży jabłek wytwarzanych przy zastosowaniu opracowanej w ramach operacji technologii.

Celem projektu jest również zmniejszenie obciążeń dla środowiska oraz łagodzenie zmian klimatu poprzez znaczącą redukcję liczby środków chemicznych zużywanych w ramach programu ochrony jabłoni.

Projekt jest realizowany przez konsorcjum, w którym Wnioskodawca jest jednym z uczestników (nie jest liderem konsorcjum). Każdy z uczestników wykonuje własne zadania.

Instytut jest zobowiązany jest do realizacji następujących zadań określonych w Projekcie:

1. opracowanie oraz wdrożenie nowych metod badawczych poprzez zakup niezbędnej aparatury pomiarowej LC-MS/MS;
2. przeprowadzenie badań w zakresie oznaczania wskazanych pozostałości substancji czynnych.

Instytut nie będzie uczestniczył w komercjalizacji wyników Projektu. Rola Instytutu ograniczona jest do realizacji wskazanych wyżej zadań.

W ramach przeprowadzania swoich zadań, Instytut dokonuje nabyć określonych towarów i usług. Wydatki te są ponoszone przez Instytut we własnym imieniu i na własną rzecz. Faktury zakupowe zakupu towarów i usług związanych z realizacją projektu w tym zakresie są wystawiane na Instytut.

Uczestnicy Konsorcjum mają prawo do korzystania z wyników wspólnych prac realizowanych przez nich, z poszanowaniem wszelkich praw własności intelektualnej, o ile postanowienia Umowy Konsorcjum lub odrębnych umów, nie stanowią inaczej. Wyjątek stanowią wyniki i wiedza będąca rezultatem wyłącznej pracy lub umiejętności jednego Uczestnika Konsorcjum, a nie wspólnego działania Uczestników Konsorcjum.

Zakładane jest jednak, że Instytut, realizując Projekt, nie uzyska żadnych efektów, które mogłyby być przedmiotem sprzedaży z jego strony. W szczególności, Instytut nie będzie sprzedawał żadnych praw lub udzielał licencji.

Ewentualne upowszechnianie wyników projektu może być, za zgodą Lidera i pozostałych uczestników projektu, publikowane w formie wykładów/prezentacji, artykułów popularno-naukowych lub publikacji naukowych. Nie przewiduje się odpłatności za upowszechnianie wyników Projektu.

Potencjalnie więc, przekazanie wyników Projektu jest możliwe - ale tylko za zgodną lidera konsorcjum. Jest to jednak jedynie hipotetyczna możliwość. Instytut zakłada, że w praktyce taka sytuacja nie nastąpi. W każdym razie, wykluczone jest, aby dzięki realizacji Projektu, Instytut mógł osiągać przychody z tytułu odpłatnej sprzedaży.

Przeprowadzając wyznaczoną mu część Projektu, Instytut nie uzyska żądnych praw majątkowych, w szczególności praw własności intelektualnej lub praw własności przemysłowej (które mogłyby być wykorzystywane w działalności gospodarczej Instytutu).

W związku z powyższym, Instytut zakłada, że nie będzie wykorzystywał efektów Projektu do czynności opodatkowanych podatkiem VAT lub zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT.

Instytut zakłada natomiast, że ponoszone wydatki są przejawem działalności statutowej niebędącej działalnością gospodarczą (a więc niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy Instytutowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje prawo odliczenia kwot podatku naliczonego z otrzymanych faktur przyporządkowanych wyłącznie do realizacji Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), nie przysługuje mu prawo odliczenia kwot podatku naliczonego z otrzymanych faktur przyporządkowanych wyłącznie do realizacji Projektu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Dla zaistnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego, trzeba więc wykazać związek danego wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Należy więc dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji zamiaru wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W związku z poczynionymi ustaleniami, w analizowanym stanie faktycznym należy zbadać, czy efekt prac wynikających z Projektu będzie przedmiotem realizowanych przez Instytut czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Instytutu, wydatki ponoszone przez niego w ramach analizowanego Projektu nie są związane z wykonywaniem działalności gospodarczej objętej podatkiem VAT - ani jako czynności opodatkowane, ani jako zwolnione z opodatkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym, dla wskazania, że dana czynność wchodzi w zakres uregulowań podatkiem VAT, niezbędne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, a mianowicie przesłanki przedmiotowej oraz przesłanki podmiotowej. Przesłanka przedmiotowa sprowadza się do uznania, że dana czynność mieści się w katalogu czynności opodatkowanych (art. 5 ustawy o VAT). Dla spełnienia przesłanki podmiotowej natomiast niezbędne jest wskazanie, że podmiot wykonujący daną czynność, jest podatnikiem w rozumieniu ww. ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane zaś w art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, który stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych regulacji można wywnioskować, że podstawową cechą działalności gospodarczej jest jej profesjonalny charakter.

Przyjmuje się jednak, że działalność niemająca charakteru gospodarczego to - w przypadku podmiotów publicznych - ich nieodpłatna działalność statutowa. W sytuacji, gdy taki podmiot wykonuje świadczenia na mocy przepisów, które regulują jego funkcjonowanie i dokonuje tego nieodpłatnie (względem beneficjentów, czyli osób korzystających z oferowanych świadczeń), wówczas jego świadczenia pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Wykonywanie czynności niepodlegających VAT charakteryzuje się, z zasady, ich finansowaniem ze środków publicznych, w tym dotacji.

Instytut należy do sektora podmiotów publicznych. W zakresie swojej działalności statutowej, Instytut nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Oprócz tego, w pewnym stopniu, Instytut może prowadzić działalność gospodarczą.

Zaznaczyć jednak należy, że status podatnika VAT powinien być weryfikowany, w odniesieniu do każdej wykonywanej przez dany podmiot czynności z osobna. Jak wynika bowiem z art. 2 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, opodatkowaniu podlegają, z zasady wyłącznie czynności wykonywane przez podatnika VAT działającego w takim charakterze. Regulacja ta daje podstawy do wyciągnięcia wniosku, że ten sam podmiot część czynności może dokonywać jako podatnik VAT, a części nie działając w takim charakterze. Okoliczność ta została podkreślona w orzecznictwie TSUE, przykładowo w wyroku z 4 października 1995 r., C-291/92.

W rozpatrywanym przypadku, Instytut nie będzie uczestniczył w komercjalizacji wyników Projektu. Rolą Wnioskodawcy jest realizacja przyprzążkowym mu w Projekcie zadań: opracowania oraz wdrożenia nowych metod badawczych poprzez zakup niezbędnej aparatury pomiarowej LC-MS/MS oraz przeprowadzenia badań w zakresie oznaczania wskazanych pozostałości substancji czynnych.

Przeprowadzenie wskazanych czynności zakończy udział Wnioskodawcy w Projekcie. Wnioskodawca nie uzyska natomiast żadnych praw, które mógłby praw w działalności gospodarczej (komercyjnej). Wynika to z istoty Projektu, w którym Wnioskodawca jest jedynie jednym z uczestników.

Instytut nie będzie mógł wykorzystać ewentualnych wyników Projektu w swojej działalności gospodarczej. Ewentualne, upowszechnianie wyników projektu może być, za zgodą Lidera i pozostałych uczestników projektu, co najwyżej, publikowane w formie wykładów/prezentacji, artykułów popularno-naukowych lub publikacji naukowych. Nie przewiduje się odpłatności za takie upowszechnianie wyników projektu. Należy więc uznać, że nawet gdyby doszło do takiego upowszechniania wyników Projektu, to nie będzie to stanowić działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeprowadzenie badań w Projekcie jest przejawem jego statutowej działalności, która nie jest, jak wskazano wcześniej, działalnością gospodarczą. Tak więc, Wnioskodawca w ramach Projektu wykonuje czynności niepodlegające odpakowaniu podatkiem VAT. Tym samym należy uznać, że Instytut nie posiada prawa do odliczenia VAT w związku z wydatkami poczynionymi na realizację Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie został spełniony, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca nie będzie on wykorzystywał efektów Projektu do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. projektu. Tym samym Zainteresowanemu nie przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur związanych z realizacją projektu pn. ..., ponieważ efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, w szczególności wykorzystywanie efektów projektu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej