Temat interpretacji

Opodatkowania zbycia towarów używanych oraz nowych przy zastosowaniu procedury VAT marży

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2020 r., (data wpływu 4 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 15 maja 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 28 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.149.2020.1.KK (doręczone Stronie w dniu 6 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania zbycia towarów używanych przy zastosowaniu procedury VAT marży - jest prawidłowe.

• opodatkowania zbycia towarów nowych przy zastosowaniu procedury VAT marży - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 15 maja 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 15 maja 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 28 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.149.2020.1.KK (skutecznie doręczonym w dniu 6 maja 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia towarów przy zastosowaniu procedury VAT-marża.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka, Wnioskodawca) prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży towarów pochodzących z drugiej ręki. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Spółka rozpowszechnia oferty sprzedaży towarów (Towary) za pośrednictwem portalu internetowego oraz aplikacji mobilnej, dającej do niego dostęp przy użyciu smartfona. Oferowane na portalu Towary nie stanowią: dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków, metali szlachetnych lub kamieni szlachetnych w rozumieniu odpowiednich przepisów art. 120 ustawy VAT. Towary te nie stanowią także nowych środków transportu.

Oferowane do sprzedaży Towary mogą być własnością:

1. użytkowników portalu prowadzonego przez Wnioskodawcę - gdy Wnioskodawca przyjmuje te towary w komis i dokonuje ich zbycia w imieniu własnym na rzecz innego Użytkownika,
2. Wnioskodawcy - gdy Wnioskodawca nabędzie Towar od jednego użytkownika w celu dalszej odprzedaży na rzecz innego użytkownika.

W obu przypadkach to Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT z tytułu:

• sprzedaży komisowej Towarów do innego użytkownika dokonanej w imieniu własnym lecz na rzecz innego użytkownika (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT)

• sprzedaży Towarów do innego użytkownika dokonanej w imieniu własnym (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT)

Użytkownikiem portalu mogą być osoby fizyczne. Użytkownicy portalu, mogą sprzedać lub zakupić Towary, korzystając z udostępnionych przez Spółkę opcji, m.in.: sprzedaży lub zakupu towaru, wymiany towaru na inny towar, wymiany towaru z dopłatą. W celu prawidłowego zaewidencjonowania transakcji oraz weryfikacji wymogów przewidzianych w art. 120 ust. 1 pkt 4 oraz 120 ust. 10 ustawy VAT, Wnioskodawca planuje, by każdy użytkownik, od którego nabywa Towar lub którego Towar zbywa w ramach komisu, zaznaczał w systemie lub przedstawiał oświadczenie: czy prowadzi działalność gospodarczą, czy jest podatnikiem podatku VAT czynnym lub biernym i czy dokonał odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Towaru.

Wnioskodawca zamierza także, by użytkownik, od którego nabywa Towar lub, którego Towar zbywa w ramach komisu zaznaczał w systemie, czy Towar ten stanowi towar używany w rozumieniu ustawy VAT - tzn. potwierdzał, że Towar ten:

• stanowi ruchome dobro materialne, nadające się do dalszego użytku w aktualnym stanie, lub po naprawie,

• nie ma charakteru dzieła sztuki, przedmiotu kolekcjonerskiego, czy antyku, nie jest metalem szlachetnym ani kamieniem szlachetnym ani nie stanowi nowego środka transportu.

Jednocześnie może się zdarzyć, że niektóre towary z ,,drugiej ręki, które spełniają powyższą definicję, wyglądają na fabrycznie nowe, tj. nie były dotąd wykorzystywane przez ich właścicieli do celów przewidzianych przez producenta i/lub nie mają śladów użytkowania.

Takie towary znajdowały się przez pewien czas w posiadaniu danego użytkownika, ale z różnych przyczyn nie zostały dotąd użyte, a często nawet nie zostały wyjęte z opakowania. W szczególności, towary takie mogą być zapakowane w nienaruszone pudełka, foliowe opakowanie lub nadal posiadać metki i oznaczenia producenta.

W odniesieniu do transakcji użytkowników, którzy udostępnią Wnioskodawcy informacje potwierdzające spełnienie wymogów art. 120 ust. 1 pkt 4 oraz art. 120 ust. 10 ustawy VAT, Wnioskodawca zamierza stosować procedurę VAT marża - o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy VAT.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży towarów pochodzących z ,,drugiej ręki. Wnioskodawca wyjaśnił także, że oferowane na portalu towary nie stanowią: dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków, metali szlachetnych lub kamieni szlachetnych zdefiniowanych w odpowiednich przepisach art. 120 ustawy VAT. Towary te nie stanowią także nowych środków transportu. Zatem wszelkie inne towary z ,,drugiej ręki (materialne rzeczy ruchome, które już raz zmieniły właściciela), mogłyby być przedmiotem obrotu na platformie internetowej oraz przy użyciu aplikacji mobilnej.

Tym niemniej, zgodnie ze znanymi pełnomocnikowi założeniami przyjętymi przez Spółkę - strona internetowa, a także aplikacja mobilna mają być przede wszystkim skierowane do rodziców i ich dzieci, a prezentowane na portalu używane produkty również mają służyć ich potrzebom, a więc przykładowo mogą to być: używana odzież i obuwie, zabawki, drobny sprzęt AGD.

Według założeń, Spółka nie planuje sprzedaży towarów elektronicznych takich jak: telefony, komputery, laptopy czy konsole.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, w odniesieniu do transakcji zbycia towarów z ,,drugiej ręki - w tym takich, które nie mają śladów użytkowania i posiadają nienaruszone opakowanie - nabytych od/ lub należących do użytkowników, którzy udostępnią Wnioskodawcy informacje potwierdzające spełnienie wymogów z art. 120 ust. 1 pkt 4 oraz art. 120 ust. 10 ustawy VAT, prawidłowe jest stosowanie przez Wnioskodawcę procedury szczególnej w zakresie dostawy towarów używanych, opisanej w art. 120 ust. 4 ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym, w odniesieniu do transakcji zbycia towarów z ,,drugiej ręki - w tym takich, które nie mają śladów użytkowania - nabytych od/lub należących do użytkowników, którzy udostępnią Wnioskodawcy informacje potwierdzające spełnienie wymogów z art. 120 ust. 1 pkt 4 oraz art. 120 ust. 10 ustawy VAT, prawidłowe jest stosowanie przez Wnioskodawcę procedury szczególnej w zakresie dostawy towarów używanych, opisanej w art. 120 ust. 4 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy VAT w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Celem zastosowania takiego podejścia jest uniknięcie zapłaty pełnego VAT z tytułu sprzedaży tego samego towaru dwa lub więcej razy. Sytuacja taka mogłaby mieć miejsce wówczas, gdy Wnioskodawca - jako kontrahent osób fizycznych lub innych podmiotów niekorzystających z prawa do odliczenia VAT - nabywa od nich towary używane celem ich odsprzedaży lub sprzedaje takie towary w ich imieniu.

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do ściśle określonej kategorii towarów, m.in. tych spełniających definicję towarów używanych, przewidzianą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, przy czym w każdym przypadku istotny jest status zbywcy, od którego towary używane zostały nabyte, spełniający wymagania art. 120 ust. 10 ustawy VAT.

Ustawodawca określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne. Przepisów tych nie stosuje się do nowych środków transportu będących przedmiotem WDT.

W celu weryfikacji, czy towar spełnia definicję towaru używanego, Wnioskodawca będzie uzyskiwał od użytkowników odpowiednie informacje potwierdzające spełnienie wymogów art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, na skutek odznaczenia przez sprzedawcę w systemie odpowiednich rubryk.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że ustawodawca nie przewidział dodatkowych wymogów, które te towary powinny spełniać, związanych np. z koniecznością wykorzystywania towarów przez zbywcę w określony sposób czy przez określony czas, wobec czego procedurą VAT marża, można objąć każdy towar spełniający definicję, bez względu na jego stan zewnętrzny czy opakowanie.

W szczególności, procedura ta może być zatem stosowana do towarów z ,,drugiej ręki - w tym takich, które nie mają śladów użytkowania - nabytych lub należących do użytkowników, którzy udostępnią Wnioskodawcy, informacje potwierdzające spełnienie wymogów z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT.

Należy przy tym mieć na uwadze, że szczególna procedura VAT marża, obejmie jedynie dostawę towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów niekorzystających z prawa do odliczenia VAT. Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy VAT, procedurę VAT marża można stosować wyłącznie do towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży, uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy. Wspólną cechą wszystkich przypadków, o których mowa w tym przepisie jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu, podmiot sprzedający towar używany pozbawiony był prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego, jak i osób, które wprawdzie są podatnikami tego podatku ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.

W celu weryfikacji, czy powyższe warunki są spełnione, Wnioskodawca będzie uzyskiwał od użytkowników informacje: czy prowadzą działalność gospodarczą, czy są podatnikami podatku VAT i czy dokonali odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Towaru. Wnioskodawca uzyska zatem informacje, potwierdzające spełnienie wymogów art. 120 ust. 10 ustawy VAT na skutek odznaczenia przez sprzedawcę w systemie odpowiednich rubryk.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności oraz analizowane przepisy prawa należy dojść do wniosku, że skoro przedmiotem sprzedaży przez Wnioskodawcę są towary spełniające definicję towaru używanego w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, a Wnioskodawca nabywa towary od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, to spełniona jest przesłanka umożliwiająca stosowanie przy sprzedaży tych urządzeń procedury opodatkowania marży przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy, bez względu na stan zewnętrzny towaru czy jego opakowanie. Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 16 lipca 2019 r. sygn. 0115-KDIT1-2.4012.270.2019.1.PS oraz interpretacji Izby Skarbowej w Łodzi z 6 lipca 2016 r. sygn. 1061-IPTPP2.4512.196.2016.2.KW.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym, w odniesieniu do transakcji zbycia towarów z ,,drugiej ręki - w tym takich, które nie mają śladów użytkowania - nabytych od/lub należących do użytkowników, którzy udostępnią Wnioskodawcy informacje potwierdzające spełnienie wymogów z art. 120 ust. 1 pkt 4 oraz art. 120 ust. 10 ustawy VAT, prawidłowe jest stosowanie przez Wnioskodawcę procedury szczególnej w zakresie dostawy towarów używanych, opisanej w art. 120 ust. 4 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania zbycia towarów używanych przy zastosowaniu procedury VAT marży,

• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania zbycia towarów nowych przy zastosowaniu procedury VAT marży.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - według art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku podatnika, dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (ust. 1 pkt 5 omawianego artykułu).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca - w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy - określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Stosownie do art. 120 ust. 10 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Zgodnie z art. 120 ust. 14 ustawy, podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11. W przypadku zastosowania ogólnych zasad, podatnik ma prawo do odliczenia, kwoty podatku naliczonego od towarów, o których mowa w ust. 11 w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy u tego podatnika z tytułu dostawy tych towarów.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego co stanowi zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonego o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przypadków, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Dotyczy to zarówno osób, które nie są podatnikami tego podatku i już z tego powodu pozbawione są możliwości obniżenia podatku należnego, jak i osób, które wprawdzie są podatnikami tego podatku, ale z różnych powodów prawo do obniżenia podatku należnego im nie przysługiwało.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży towarów pochodzących z drugiej ręki Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Spółka rozpowszechnia oferty sprzedaży towarów (Towary) za pośrednictwem portalu internetowego oraz aplikacji mobilnej, dającej do niego dostęp przy użyciu smartfona. Oferowane na portalu Towary nie stanowią: dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków, metali szlachetnych lub kamieni szlachetnych w rozumieniu odpowiednich przepisów art. 120 ustawy VAT. Towary te nie stanowią także nowych środków transportu. Oferowane na sprzedaż Towary mogą być własnością:

1. użytkowników portalu prowadzonego przez Wnioskodawcę - gdy Wnioskodawca przyjmuje te towary w komis i dokonuje ich zbycia w imieniu własnym na rzecz Użytkownika,
2. Wnioskodawcy - gdy Wnioskodawca nabędzie towar od jednego użytkownika w celu dalszej odprzedaży na rzecz innego użytkownika.

W obu przypadkach to Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT z tytułu:

• sprzedaży komisowej Towarów do innego użytkownika dokonanej w imieniu własnym lecz na rzecz innego użytkownika (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT),

• sprzedaży Towarów do innego użytkownika dokonanej w imieniu własnym (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Użytkownikiem portalu mogą być osoby na inny towar, wymiany towaru z dopłatą. W celu prawidłowego zaewidencjonowania fizyczne. Użytkownicy portalu mogą sprzedać lub zakupić Towary korzystając z udostępnionych przez Spółkę opcji, m.in.: sprzedaży lub zakupu towaru, wymiany towaru transakcji oraz weryfikacji wymogów przewidzianych w art. 120 ust. 1 pkt 4 oraz 120 ust. 10 ustawy VAT, Wnioskodawca planuje, by każdy użytkownik, od którego nabywa Towar lub którego Towar zbywa w ramach komisu, zaznaczał w systemie lub przedstawiał oświadczenie: czy prowadzi działalność gospodarczą, czy jest podatnikiem podatku VAT czynnym lub biernym, czy dokonał odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towaru.

Wnioskodawca zamierza także, by użytkownik, od którego nabywa towar lub którego towar zbywa w ramach komisu, zaznaczał w systemie, czy towar ten stanowi towar używany w rozumieniu ustawy VAT - tzn. potwierdzał, że Towar ten:

• stanowi ruchome dobro materialne nadające się do dalszego użytku w aktualnym stanie lub po naprawie,

• nie ma charakteru dzieła sztuki, przedmiotu kolekcjonerskiego czy antyku, nie jest metalem szlachetnym ani kamieniem szlachetnym ani nie stanowi nowego środka transportu.

Jednocześnie może się zdarzyć, że niektóre towary z drugiej ręki, które spełniają powyższą definicję, wyglądają na fabrycznie nowe tj. nie były dotąd wykorzystywane przez ich właścicieli do celów przewidzianych przez producenta i/lub nie mają śladów użytkowania.

Takie towary znajdowały się przez pewien czas w posiadaniu danego użytkownika, ale z różnych przyczyn nie zostały dotąd użyte, a często nawet nie zostały wyjęte z opakowania. W szczególności towary takie mogą być zapakowane w nienaruszone pudełka, foliowe opakowanie lub nadal posiadać metki i oznaczenia producenta.

Strona internetowa, a także aplikacja mobilna mają być przede wszystkim skierowane do rodziców i ich dzieci, a prezentowane na portalu używane produkty również mają służyć ich potrzebom, a więc przykładowo mogą to być: używana odzież i obuwie, zabawki, drobny sprzęt AGD.

Według założeń Spółki nie planuje Ona sprzedaży towarów elektronicznych takich jak: telefony, komputery, laptopy czy konsole.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zbycia używanych towarów z drugiej ręki i możliwości zastosowania procedury VAT marży.

Odnosząc się do przedstawionych okoliczności sprawy oraz powołanych przepisów prawa, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał prawo przy sprzedaży towaru używanego noszącego znamiona używania do zastosowania szczególnej procedury VAT marży. Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro przedmiotem sprzedaży jest towar używany w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4, a Wnioskodawca, jak wynika z opisu sprawy, będzie nabywał lub przyjmował towary w komis do sprzedania od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, to spełniona jest przesłanka umożliwiająca opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży tych towarów marżą przewidzianą
w art. 120 ust. 4.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Natomiast kolejną kwestią budzącą wątpliwość Wnioskodawcy jest to, czy do sprzedaży towarów nowych będzie miała również zastosowanie procedura VAT marży.

Szczególna procedura opodatkowania, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy stosuje się do dostawy towarów używanych. Przez towary używane w myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie. Nazwa towar używany wskazuje, że nie dotyczy towarów nowych, lecz takich, które już wcześniej choćby raz zostały użyte. Również zawarte ww. przepisie określenie nadające się do dalszego użytku może wskazywać, że towary te przed dokonaniem dostawy były wcześniej używane. Ponadto koniecznym warunkiem jest, spełnienie przez zbywany towar, definicji towaru używanego. Towar używany, zgodnie z definicją zawartą w art. 120 ust. 1pkt 4 ustawy, to ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie będzie zajmował się sprzedażą dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, natomiast przedmiotem sprzedaży będą: używana odzież i obuwie, zabawki, drobny sprzęt AGD. Opodatkowanie towarów na zasadzie VAT marży ma wynikać z tego, że użytkownik, od którego Wnioskodawca nabywa towary lub, którego towar zbywa w ramach komisu, zaznaczy w systemie, że są to towary używane. Równocześnie w opisie sprawy, Wnioskodawca wskazał, że może się zdarzyć, że towary, które nabędzie w celu sprzedaży mogą wyglądać na fabrycznie nowe tj. nie były dotąd wykorzystywane przez ich właścicieli do celów przewidzianych przez producenta i/lub nie mają śladów użytkowania. Takie towary znajdowały się przez pewien czas w posiadaniu danego użytkownika, nie były użytkowane, nie zostały wyjęte z opakowania. W szczególności towary takie mogą być zapakowane w nienaruszone pudełka, foliowe opakowania lub nadal posiadać metki i oznaczenia producenta.

Jednak o tym, czy dany towar jest towarem używanym w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi jego stan i faktyczne korzystanie z niego, powodujące mniejsze lub większe zużycie. Nie jest prawnie możliwe stosowanie procedury VAT marży do dostawy towarów nowych. Procedura VAT marży może być stosowana tylko wówczas, gdy kupiono towar używany i zakup nie był opodatkowany VAT przez dostawcę, a nie jak wskazał Wnioskodawca towary nie były wykorzystywane przez właścicieli, są zapakowane w oryginale opakowania, folie i mogą posiadać metki i oznaczenia producenta. Pojęcie towary używane oznacza wszystkie towary, które nie są fabrycznie nowe.() (wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2019 r., sygn. akt I FSK 305/17).

Zatem należy stwierdzić, że towary, które nie były użytkowane i nie posiadają śladów użytkowania oraz są zapakowane w opakowania, folie, mimo zaznaczenia w systemie przez użytkownika towar używany, nie mogą być objęte procedurą VAT marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy VAT.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji z dnia z 16 lipca 2019 r. sygn. 0115-KDIT1-2.4012.270.2019.1.PS oraz z dnia 6 lipca 2016 r. sygn. 1061-IPTPP2.4512.196.2016.2.KW wydanych w podobnych stanach faktycznych wskazać należy, iż interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważniony do tego Organ w tym także powołane przez Wnioskodawcę na poparcie własnego stanowiska, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie e-PUAP: /KIS/Skrytka ESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego e-PUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej