Temat interpretacji
Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki nr 1 oraz udziału w prawie własności działki nr 2.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki nr 1 oraz udziału w prawie własności działki nr 2.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 kwietnia 2022 r. (wpływ 14 kwietnia 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
„A” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) 2 grudnia 2019 r. zawarła w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży nieruchomości z Panią „B” i Panem „C” działającymi łącznie jako kupujący.
Przedmiotem sprzedaży była własność zabudowanej działki gruntu nr 1 wraz z udziałem wynoszącym do 1/3 w prawie własności działki nr 2 (droga).
Strony uzgodniły cenę zabudowanej działki gruntu numer 1 na kwotę 107.546,28 zł brutto (w tym podatek VAT 23%) oraz udziału do 1/3 części w działce gruntu nr 2 na kwotę 10.533,72 zł (w tym podatek VAT 23%).
Na sprzedanej działce nr 1 znajdowały się w chwili sprzedaży następujące budynki:
1)budynek śluzy dezynfekcyjnej (socjalny dla pracowników), oraz
2)budynek – dawna obora.
Oba budynki zostały wybudowane przed ponad 50 laty.
Na działce nr 2 zlokalizowana jest droga będąca budowlą.
Wszystkie budynki od momentu ich wybudowania były fizycznie wykorzystywane przez Spółkę. Od 2009 r. Spółka nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie czy modernizację sprzedanych budynków.
Zgodnie z aktem notarialnym z 2 grudnia 2019 r. wydanie przedmiotu transakcji nastąpiło do 10 grudnia 2019 r.
Działka nr 1 powstała na skutek podziału działki 3. W stosunku do działki nr 3 została wydana decyzja Starosty (…) nr (…) z 19 lutego 2018 r. nr (…) zatwierdzająca projekt budowlany z udzieleniem pozwolenia na rozbiórkę obiektów budowlanych znajdujących się na terenie działki 3.
20 stycznia 2020 r. Starosta (…) decyzją nr (…) stwierdził wygaśnięcie powyższej decyzji nr (…) z uwagi na fakt, iż obecny właściciel obiektu (Pani „B” i Pan „C”) nie będzie wykonywał robót budowlanych objętych przedmiotową decyzją.
Spółka nabyła działkę nr 3 w formie aportu w 2001 r. z tytułu którego nie przysługiwało spółce prawo do odliczenia podatku VAT.
Działka 1 powstała w wyniku podziału działki nr 3 na podstawie decyzji Urzędu Miasta w (…) z 15 maja 2018 r. nr (…).
W stosunku do budynków i budowli zlokalizowanych na działce nr 1 usunięto wyposażenia biur.
Dla zbywanej działki nr 1 obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (dalej: MPZP) – uchwała Rady Miasta (…) nr (…) z 26 lutego 2018 r. ogłoszony w Dz. U. Województwa (…) z 27 marca 2018 r. nr (…) poz. (…). W MPZP działki zostały oznaczone jako tereny 1MN/U o przeznaczeniu: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna lub usługowa.
W piśmie z 14 kwietnia 2022 r. – stanowiące uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że:
1.Działki nr 1 i 2 powstały w wyniku podziału działki 3 (celem była sprzedaż nowopowstałych działek) na podstawie decyzji Urzędu Miasta w (…) z 15 maja 2018 r. nr (…). Zarówno budynki posadowione na działce nr 1 jak i działka 2 były wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
2.Droga została wybudowana w latach 60 XX wieku. Spółka nabyła własność drogi poprzez aport działki nr 3 w 2001 r.
3.Przy nabyciu działki nr 3 w 2001 r. na której istniała droga, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
4.Pierwsze zasiedlenie drogi miało miejsce w 2001 r. na moment aportu działki nr 3 do Wnioskodawcy.
5.Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, które miało miejsce w 2001 r. a dostawą drogi, która miała miejsce w 2019 r. upłynęło więcej niż 2 lata.
6.Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie drogi tj. działki nr 2.
Pytanie
Czy prawidłowe jest zwolnienie z podatku VAT transakcji sprzedaży działki nr 1 oraz udziału w prawie własności działki nr 2 (droga)?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowych działek gruntu nr 1 zabudowanej budynkami oraz udziału w prawie własności działki nr 2 (droga) nie podlega opodatkowaniu stawką VAT 23%. Poprawnym rozwiązaniem jest zwolnienie z VAT wskazanej transakcji sprzedaży działki nr 1 zabudowanej budynkami oraz udziału w prawie własności działki nr 2.
Odpłatna dostawa budynków lub budowli może podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Zdaniem podatnika w przedmiotowym stanie faktycznym wystąpiła czynność pierwszego zasiedlenia, gdyż Wnioskodawca korzystał w swojej działalności z omawianych budynków i budowli wybudowanych na działce nr 1 oraz udziału w prawie własności działki nr 2 zabudowanej drogą.
W konsekwencji, odpłatna dostawa budynków i budowli zlokalizowanych na tych działkach, będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, sprzedaż działki nr 1 zabudowanej budynkami oraz udziału w prawie własności działki nr 2 (droga) nie powinna być opodatkowana stawką VAT 23% i właściwe jest przyjęcie zwolnienia z podatku VAT dla omawianej transakcji.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Należy nadmienić, że z uwagi na fakt, iż transakcja sprzedaży miała miejsce w roku 2019, dlatego w niniejszej interpretacji powołano przepisy w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujące w roku 2019.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
a)określone udziały w nieruchomości,
b)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
c)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.).
Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Stosownie do art. 196 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Według art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.
W myśl art. 198 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt, jak i budynki oraz budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:
Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.
Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.
Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Dla zastosowania powyższego zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:
·towary musiały być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej (w tym np. tej o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy);
·nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów.
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.
Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:
Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2)złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:
Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:
1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3)adres budynku, budowli lub ich części.
Dodatkowo wskazać należy, że stosownie z art. 29a ust. 8 ustawy:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.
W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 ze zm.).
W myśl art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego:
Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.
Zgodnie z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego:
Budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
W myśl art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego:
Przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wynika że Wnioskodawca 2 grudnia 2019 r. zawarł w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży nieruchomości.
Przedmiotem sprzedaży była własność zabudowanej działki gruntu nr 1 wraz z udziałem wynoszącym do 1/3 w prawie własności działki nr 2 (droga).
Na sprzedanej działce nr 1 znajdowały się w chwili sprzedaży następujące budynki:
1)budynek śluzy dezynfekcyjnej (socjalny dla pracowników), oraz
2)budynek – dawna obora.
Oba budynki zostały wybudowane przed ponad 50 laty.
Na działce nr 2 zlokalizowana jest droga będąca budowlą.
Wszystkie budynki od momentu ich wybudowania były fizycznie wykorzystywane przez Spółkę. Od 2009 r. Spółka nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie czy modernizację sprzedanych budynków.
Zgodnie z aktem notarialnym z 2 grudnia 2019 r. wydanie przedmiotu transakcji nastąpiło do 10 grudnia 2019 r.
Działka nr 1 powstała na skutek podziału działki nr 3. W stosunku do działki nr 3 została wydana decyzja Starosty (…) nr (…) z 19 lutego 2018 r. nr (…) zatwierdzająca projekt budowlany z udzieleniem pozwolenia na rozbiórkę obiektów budowlanych znajdujących się na terenie działki 3.
20 stycznia 2020 r. Starosta (…) decyzją nr (…) stwierdził wygaśnięcie powyższej decyzji nr (…) z uwagi na fakt, iż obecny właściciel obiektu (Pani „B” i Pan „C”) nie będzie wykonywał robót budowlanych objętych przedmiotową decyzją.
Spółka nabyła działkę nr 3 w formie aportu w 2001 r. z tytułu którego nie przysługiwało spółce prawo do odliczenia podatku VAT.
Działka nr 1 powstała w wyniku podziału działki nr 3 na podstawie decyzji Urzędu Miasta w (…) z 15 maja 2018 r. nr (…).
Dla zbywanej działki nr 1 obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (dalej: MPZP) – uchwała Rady Miasta (…) nr (…) z 26 lutego 2018 r. ogłoszony w Dz. U. Województwa (…) z 27 marca 2018 r. nr (…) poz. (…). W MPZP działki zostały oznaczone jako tereny 1MN/U o przeznaczeniu: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna lub usługowa.
Działki nr 1 i 2 powstały w wyniku podziału działki nr 3 (celem była sprzedaż nowopowstałych działek) na podstawie decyzji Urzędu Miasta w (…) z 15 maja 2018 r. nr (…). Zarówno budynki posadowione na działce nr 1 jak i działka nr 2 były wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Droga została wybudowana w latach 60 XX wieku. Spółka nabyła własność drogi poprzez aport działki nr 3 w 2001 r.
Przy nabyciu działki nr 3 w 2001 r. na której istniała droga, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
Pierwsze zasiedlenie drogi miało miejsce w 2001 r. na moment aportu działki nr 3 do Wnioskodawcy.
Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, które miało miejsce w 2001 r. a dostawą drogi, która miała miejsce w 2019 r. upłynęło więcej niż 2 lata.
Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie drogi tj. działki nr 2.
Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej dotyczą wskazania, czy prawidłowe jest zwolnienie od podatku VAT transakcji sprzedaży działki nr 1 zabudowanej budynkami oraz udziału w prawie własności działki nr 2 (droga).
W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla działki nr 2 zabudowanej budynkami oraz udziału w prawie własności działki nr 2 (droga) zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do przedmiotowych budynków/budowli usytuowanych na działkach miało miejsce pierwsze zasiedlenie.
Jak wskazał Wnioskodawca, wszystkie budynki znajdujące się na działce nr 1 od momentu ich wybudowania były fizycznie wykorzystywane. Spółka nie poniosła żadnych wydatków na ulepszenie czy modernizację sprzedanych budynków. Natomiast w odniesieniu do dostawy udziału w prawie własności działki nr 2, na której znajduje się droga będącą budowlą należy wskazać, że jak wynika z opisu sprawy, droga została wybudowana w latach 60 XX wieku. Spółka nabyła własność drogi poprzez aport działki nr 3 w roku 2001. Pierwsze zasiedlenie drogi miało miejsce w roku 2001 na moment aportu działki nr 3 do Wnioskodawcy. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, które miało miejsce w roku 2001, a dostawą drogi, która miała miejsce w roku 2019 upłynęło więcej niż 2 lata. Spółka nie ponosiła nakładów na ulepszenie drogi, tj. działki nr 2.
Zatem w rozpatrywanej sprawie dostawa ww. budynków znajdujących się na działce nr 1 oraz budowli w postaci drogi znajdującej się na działce nr 2 nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków i budowli upłynął okres dłuższy niż 2 lata.
Tym samym dostawa przedmiotowych budynków znajdujących się na działce nr 1 oraz budowli w postaci drogi znajdującej się na działce nr 2 korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, również dostawa gruntu, tj. działek nr 1 i nr 2, na których znajdują się przedmiotowe budynki/budowla będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.
W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na to, że w analizowanej sprawie dotyczącej dostawy budynków oraz budowli ma zastosowanie zwolnienie wskazane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10, analiza zwolnienia dla dostawy ww. budynków oraz budowli na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezpodstawna.
W konsekwencji, sprzedaż działki nr 1 zabudowanych budynkami oraz udziału w prawie własności działki nr 2 (droga) korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).