Ponadto, Wnioskodawca zamierza rozszerzyć swoją aktywność o występy z piłką na wszelkiego rodzaju wydarzeniach sportowych, piłkarskich, otwarciach obiektów, gdzie na zasadzie wykonania show, występu będzie prezentował swój program artystyczny.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma ewidencjonować przychody uzyskiwane podczas występów ulicznych, na które przychodzą przypadkowi przechodnie i za które nie jest wymagane jakiekolwiek wynagrodzenie za pomocą kasy rejestrującej?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadkach aktywności w postaci występów ulicznych, gdzie:

a)Wnioskodawcę nie będzie łączył z przypadkowymi obserwatorami żaden stosunek prawny, tj. taki jaki łączy usługodawcę z usługobiorcą, a

b)występy te charakteryzują się co do zasady tym, że nie jest wymagane jakiekolwiek wynagrodzenie, nawet jeżeli Wnioskodawca poniekąd prosi o pieniądze wystawiając przysłowiowy kapelusz i otrzymuje datki, których wysokość nie jest wyliczana, ani nie podlega wyliczeniu

nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek, o którym mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Ponadto, uwzględniając specyfikę ww. występów - wręcz niemożliwym będzie spełnienie obowiązku, o którym mowa ww. przepisie przy zastosowaniu kasy rejestrującej przez Wnioskodawcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie czy Wnioskodawca ma ewidencjonować przychody uzyskiwane podczas występów ulicznych, na które przychodzą przypadkowi przechodnie i za które nie jest wymagane jakiekolwiek wynagrodzenie za pomocą kasy rejestrującej. Organ natomiast nie odnosi się do kwestii dotyczącej czy opisana we wniosku aktywność Wnioskodawcy to osiąganie przychodów z działalności gospodarczej, gdyż jest to przedmiotem rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy,

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy,

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do art. 111 ust. 1b ustawy,

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy,

Mając na uwadze powyższą definicję, za pomocą kasy rejestrującej powinna być ewidencjonowana odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Z opisu sprawy wynika, że począwszy od maja do października 2022 r. i w kolejnych latach - Wnioskodawca zamierza wykonywać występy uliczne na nadmorskich promenadach, które polegają na wykonywaniu wszelkiego rodzaju trików z piłką odbywających się przy muzyce. Jest to autorski występ artystyczny Wnioskodawcy, który zawiera indywidualny przekaz dla publiczności, z którą Wnioskodawca pozostaje w interakcji. Na końcu każdego występu widzowie, którymi są najczęściej przypadkowi przechodnie obserwujący występ - wrzucać będą dowolną, określoną przez siebie kwotę na rzecz Wnioskodawcy, która jest pewnego rodzaju wynagrodzeniem. Ponadto, Wnioskodawca zamierza rozszerzyć swoją aktywność o występy z piłką na wszelkiego rodzaju wydarzeniach sportowych, piłkarskich, otwarciach obiektów, gdzie na zasadzie wykonania show, występu będzie prezentował swój program artystyczny.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy powinien ewidencjonować przychody uzyskiwane podczas występów ulicznych, na które przychodzą przypadkowi przechodnie i za które nie jest wymagane jakiekolwiek wynagrodzenie za pomocą kasy rejestrującej.

Jak już wyżej wskazano obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej powstaje wówczas gdy, mamy do czynienia ze sprzedażą tj. m.in. odpłatnym świadczeniem usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W niniejszej sprawie zatem należy na wstępie rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie istotne jest również orzeczenie TSUE w sprawie R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (wyrok z dnia 3 marca 1994 r., sprawa C-16/93). Tolmsa był ulicznym grajkiem, który prezentował swoją twórczość. Grajek ustawiał przed sobą puszkę, do której przechodnie mogli wrzucać datki. TSUE, wskazując na brak bezpośredniego związku między graniem muzyki a zapłatą oraz na dobrowolność datków, uznał, iż datki nie podlegają opodatkowaniu VAT, bowiem w tym wyroku TSUE stwierdził, że „czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Z powyższego wyroku wynika, że przesłanką uznania danego zdarzenia za opodatkowane VAT świadczenie usługi za wynagrodzeniem jest istnienie stosunku prawnego pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem, z którego wynika świadczenie wzajemne, w postaci wynagrodzenia płatnego przez beneficjenta usługi na rzecz usługodawcy.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku otrzymywane przez Wnioskodawcę „datki” – stanowią przejaw dobrowolnej zapłaty za występ artystyczny. „Wynagrodzenie” to jest uznaniowym, dobrowolnym świadczeniem pieniężnym, którego nie można rozpatrywać w kategoriach kwoty należnej za wykonaną usługę. Wnioskodawca jako występujący nie będzie żądał zapłaty za swoje usługi. Zainteresowany wskazał bowiem w opisie sprawy, że obserwujący będą wrzucać dowolną, określoną przez siebie kwotę za występ Wnioskodawcy. Brak datku nie będzie pozbawiał możliwości skorzystania z obejrzenia występu artystycznego Wnioskodawcy.

Zatem, w sytuacji gdy przypadkowi przechodnie (którzy mogą ale nie muszą), będą wrzucać dobrowolną kwotę za występ należy wskazać, że nie wystąpi bezpośredni związek między występem Wnioskodawcy i zapłatą. Tym samym otrzymane datki nie będą stanowić wynagrodzenia za występy uliczne. W konsekwencji otrzymane przez Wnioskodawcę datki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano wyżej, uliczne występy artystyczne wykonywane przez Wnioskodawcę nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, czynność ta nie będzie mieścić się w pojęciu „sprzedaży”, o której mowa w art. 111 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 22 ustawy.

Zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w związku z występem artystycznym na ulicy, gdyż czynności te w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie będą podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informujemy, że w zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).   

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).