Możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku usług związanych z emisją papierów wartościowych.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest :

‒nieprawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy do usług Organizatora emisji zarówno w wariancie 1a jak i w wariancie 1b (pytanie nr 1);

‒prawidłowe – w zakresie braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do usług Agenta kalkulacyjnego (pytanie nr 2) oraz usług Agenta dokumentacyjnego (pytanie nr 3);

‒nieprawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy do usług Agenta płatności (pytanie nr 4).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku usług związanych z emisją papierów wartościowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka jest domem maklerskim, prowadzącym działalność maklerską w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328 ze zm., dalej: „ustawa o obrocie instrumentami finansowymi”). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Wnioskodawca oferuje emitentom instrumentów finansowych (dalej: „Emitent”) usługi w zakresie przeprowadzania oferty instrumentów finansowych, w szczególności akcji oraz obligacji (dalej: „Instrumenty”). Usługi dotyczą zarówno emisji w ramach oferty publicznej, dokonywanej w oparciu o prospekt, jak i przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami (Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE), obowiązek opublikowania prospektu nie znajduje zastosowania. W ramach tego rodzaju usług Wnioskodawca wykonuje na rzecz klientów szereg czynności, które można podzielić na kilka obszarów:

1)Organizator emisji - przedmiotowy obszar obejmuje czynności związane z organizacją emisji oraz pośrednictwem w sprzedaży Instrumentów. W zależności jakiego rodzaju Instrumentów dotyczy niniejsza usługa, może ona występować w następujących wariantach:

1a) Organizator emisji obligacji - w tym przypadku Wnioskodawca wykonuje poniższe czynności:

a)przygotowanie uzgodnionych z klientem części dokumentu ofertowego (w tym np. prospektu, memorandum informacyjnego), dotyczących warunków oferty i zasad dystrybucji;

b)współpraca z Emitentem przy opracowaniu suplementów oraz komunikatów aktualizujących do udostępnionego do publicznej wiadomości lub do wiadomości potencjalnych inwestorów dokumentu ofertowego;

c)zapoznanie się z projektami uchwał organów Emitenta, które muszą zostać podjęte w związku z emisją i ewentualnym zgłoszeniu uwag, jeżeli okaże się to niezbędne, przy czym za ostateczny kształt tych dokumentów odpowiedzialność ponosi Emitent;

d)zapoznanie się z projektami dokumentacji związanej z emisją Instrumentów (w tym np.: ostatecznymi warunkami emisji lub propozycji nabycia wraz z warunkami emisji obligacji) i ewentualnym zgłoszeniu uwag;

e)uczestnictwo w rozmowach z inwestorami, którzy w ocenie Wnioskodawcy mogliby być zainteresowani nabyciem Instrumentów;

f)udostępnianie inwestorom dokumentów dot. Emitenta oraz rozważanej emisji;

g)organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami na etapie przed udostępnieniem ostatecznej wersji dokumentu ofertowego (spotkania typu pilot fishing);

h)organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami, związanymi z prezentacją Emitenta i jego planów rozwoju (road-show), w tym opiniowanie prezentacji na potrzeby spotkań z tymi inwestorami;

i)wyszukiwanie potencjalnych inwestorów w celu oferowania im nabycia Instrumentów;

j)zebranie opinii i uwag inwestorów dotyczących warunków emisji, mających istotny wpływ na proces emisji;

k)przeprowadzanie procesu budowania księgi popytu (book-building) w celu oszacowania popytu na Instrumenty;

l)przeprowadzenie i rozliczenie oferty, tj.:

i.organizacja punktów obsługi klienta, w których przyjmowane są oświadczenia o przyjęciu propozycji nabycia/zapisy na obligacje;

ii.udzielanie inwestorom informacji niezbędnych dla właściwego i sprawnego przebiegu oferty, przekazanych przez Emitenta;

iii.przekazanie inwestorom propozycji nabycia Instrumentów;

iv.zebranie od inwestorów formularzy przyjęcia propozycji nabycia Instrumentów /zapisów na obligacje;

v.przedstawienie Emitentowi informacji o przyjętych zapisach na obligacje i o przyjętych wpłatach w celu dokonania przez Emitenta alokacji i przydziału obligacji inwestorom, którzy złożyli zapisy i dokonali wpłat;

vi.rozliczenie wpłat na nabycie obligacji dokonanych przez inwestorów;

m)opracowanie wniosków do A. (dalej: „A.") o wprowadzenie/dopuszczenie Instrumentów do obrotu oraz udział w postępowaniach przed A. w zakresie wprowadzenia/dopuszczenia Instrumentów do obrotu;

n)przygotowanie i wydanie opinii członka giełdy;

o)przygotowanie dokumentu informacyjnego, dotyczącego wprowadzenia Instrumentów do obrotu;

p)opracowanie odpowiednich wniosków do B. (dalej: „B.”) o zarejestrowanie Instrumentów w rejestrze prowadzonym przez B. oraz udział w postępowaniu przed B;

q)wystawienie instrukcji rozliczeniowych za pośrednictwem B. lub rozksięgowanie Instrumentów na rachunki papierów wartościowych właścicieli.

1b) Organizator emisji akcji - w tym przypadku Wnioskodawca wykonuje poniższe czynności:

a)przygotowanie części dokumentu ofertowego (prospekt, memorandum informacyjne, inny dokument ofertowy), dotyczących warunków oferty publicznej i zasad dystrybucji akcji, sporządzanego zgodnie z przepisami prawa;

b)współpraca z Emitentem przy opracowaniu suplementów oraz komunikatów aktualizujących do udostępnionego do publicznej wiadomości lub do wiadomości potencjalnych inwestorów dokumentu ofertowego;

c)organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami na etapie przed udostępnieniem ostatecznej wersji dokumentu ofertowego (spotkania typu pilot fishing);

d)organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami instytucjonalnymi (road-show) związanych z prezentacją Emitenta i jego planów rozwoju, w tym przygotowanie prezentacji na potrzeby spotkań z inwestorami;

e)przeprowadzenie procesu badania popytu (book-building) wśród inwestorów instytucjonalnych, będącego podstawą do ustalenia ceny emisyjnej akcji oraz dostarczenie Emitentowi informacji w powyższej kwestii;

f)zorganizowanie i przeprowadzenie subskrypcji akcji, które obejmuje następujące czynności:

i.organizacja punktów obsługi klienta przyjmujących zapisy na akcje,

ii.przyjęcie wpłat na akcje,

iii.organizacja rozliczenia oferty publicznej wraz z niezbędną dokumentacją wewnętrzną,

iv.przedstawienie Emitentowi propozycji przydziału akcji,

v.sporządzenie listy akcjonariuszy - nabywców akcji w ramach oferty publicznej,

vi.przekazanie Emitentowi formularzy zapisów wypełnionych przez subskrybentów w celu złożenia ich do KRS,

g)opracowanie wniosków do A. o wprowadzenie/dopuszczenie Instrumentów do obrotu oraz udział w postępowaniach przed A. w zakresie wprowadzenia/ dopuszczenia Instrumentów do obrotu;

h)przygotowanie i wydanie opinii członka giełdy;

i)przygotowanie dokumentu informacyjnego, dotyczącego wprowadzenia Instrumentów do obrotu;

j)opracowanie odpowiednich wniosków do B. o zarejestrowanie Instrumentów w rejestrze prowadzonym przez B. oraz udział w postępowaniu przed B.;

k)wystawienie instrukcji rozliczeniowych za pośrednictwem B. lub rozksięgowanie Instrumentów na rachunki papierów wartościowych właścicieli.

Niezależnie od ww. czynności, w celu należytego wykonania umowy zawartej z Emitentem w obszarze Organizatora emisji, Wnioskodawca podejmuje niezbędne działania mające na celu prawidłowe przeprowadzenie emisji (zarówno w przypadku emisji akcji, jak i emisji obligacji), w szczególności w zakresie współpracy z Emitentem i jego doradcami (działania te obejmują np. korespondencję pisemną oraz e-mailową, jak również udział w spotkaniach z Emitentem i innymi uczestnikami procesu emisji).

Wszystkie wymienione w punkcie 1 czynności mają na celu zapewnienie prawidłowego przebiegu procesu emisji Instrumentów, z dochowaniem przez Wnioskodawcę należytej staranności wymaganej od domu maklerskiego.

2)Agent kalkulacyjny (dotyczy emisji obligacji) - w tym obszarze Wnioskodawca wykonuje poniższe czynności:

a)ustalenie stopy procentowej w oparciu o postanowienia warunków emisji obligacji;

b)obliczanie stopy odsetek i przygotowanie tabeli odsetkowej;

c)zawiadomienie Emitenta o stopie procentowej oraz kwocie odsetek.

3)Agent dokumentacyjny (dotyczy emisji obligacji) - w tym zakresie Wnioskodawca przechowuje w postaci drukowanej wszelkie dokumenty ofertowe, informacje i komunikaty publikowane na stronie internetowej Emitenta dotyczące obligacji, zgodnie z wymogami ustawowymi, do czasu upływu przedawnienia roszczeń wynikających z obligacji.

4)Agent płatniczy (dotyczy emisji obligacji) - w tym zakresie Wnioskodawca pośredniczy w wypłacie świadczeń pieniężnych z Instrumentów (obligacji), w tym odsetek, świadczeń z tytułu wykupu obligacji, świadczeń z tytułu wcześniejszego wykupu oraz ewentualnie premii z tytułu wcześniejszego wykupu. Z uwagi na zmiany przepisów, w zależności od okresu kiedy została dokonana emisja obligacji, Wnioskodawca w ramach usługi Agenta płatniczego:

a)W przypadku emisji Instrumentów (obligacji), które miały miejsce przed 2019 r. - dokonuje płatności na rzecz podmiotów zarejestrowanych w ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę (rejestr obligatariuszy), z wykorzystaniem środków przekazanych Wnioskodawcy uprzednio przez Emitenta;

b)W przypadku emisji Instrumentów (obligacji), które miały miejsce po 2019 r. - dokonuje płatności z Instrumentów (obligacji) wyłącznie na rzecz obligatariuszy, którzy nie posiadają rachunku papierów wartościowych. Natomiast w przypadku obligatariuszy posiadających rachunki papierów wartościowych płatność jest realizowana za pośrednictwem B.

Wnioskodawca będzie również realizował usługi w ww. obszarach w przyszłości.

Wnioskodawca uzyskał uprzednio interpretację indywidualną dotyczącą usług związanych z przeprowadzaniem emisji instrumentów finansowych (interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 18 stycznia 2018 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.575.2017.1.BS). Jednocześnie na skutek zarówno zmian prawnych jak i zmian otoczenia biznesowego zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę częściowo uległ modyfikacji, w związku z czym Spółka jest zainteresowana potwierdzeniem prawidłowości rozliczania w VAT nowego modelu usług.

Pytania

1.Czy usługa Organizatora emisji przedstawiona w pkt 1 opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT zarówno w wariancie 1a (organizator emisji obligacji), jak i w wariancie 1b (organizator emisji akcji)?

2.Czy usługa Agenta kalkulacyjnego przedstawiona w pkt 2 opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podlega opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej?

3.Czy usługa Agenta dokumentacyjnego przedstawiona w pkt 3 opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podlega opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej?

4.Czy usługa Agenta płatniczego przedstawiona w pkt 4 opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy, usługa Organizatora emisji przedstawiona w pkt 1 opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT zarówno w wariancie 1a (Organizator emisji obligacji), jak i w wariancie 1b (organizator emisji akcji).

2.Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, usługa Agenta kalkulacyjnego przedstawiona w pkt 2 opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podlega opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej.

3.Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

W ocenie Wnioskodawcy, usługa Agenta dokumentacyjnego przedstawiona w pkt 3 opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podlega opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej.

4.Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

W ocenie Wnioskodawcy usługa Agenta płatniczego przedstawiona w pkt 4 opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1.Zwolnienie z VAT usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe

Ustawa o VAT przewiduje w art. 43 ust. 1 pkt 41 zwolnienie z opodatkowania dla usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328 i 355; dalej: „ustawa o obrocie instrumentami finansowymi”), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Powyższy przepis ustawy o VAT stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. f Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa VAT”), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2.

W celu zidentyfikowania istoty ww. zwolnienia oraz zakresu usług, które mogą zostać nim objęte, niezbędne jest sięgnięcie do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”, „Trybunał”) oraz polskich sądów administracyjnych. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez TSUE, zwolnienie z VAT przewidziane dla usług finansowych dotyczy transakcji mogących stworzyć, zmienić lub spowodować wygaśnięcie praw i obowiązków z tytułu papierów wartościowych (por. wyrok TSUE z 5 czerwca 1997 r. w sprawie C-2/95; wyrok TSUE z 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00; wyrok TSUE z 29 października 2009 r. sprawie C- 29/08).

Trybunał podkreśla jednocześnie, że zwolnienie nie obejmuje usług o charakterze administracyjnym, fizycznym lub technicznym, jak też działalności polegającej na udzielaniu informacji finansowych niezmieniających sytuacji prawnej i finansowej pomiędzy stronami.

Powyższe podejście jest również przyjęte w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. NSA wskazał w tym zakresie, że zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT obejmuje czynności związane z emisją instrumentów finansowych i obrotem instrumentami finansowymi, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi oraz pośrednictwo w tych transakcjach, w następstwie których dochodzi do powstania, zmiany lub wygaśnięcia praw i obowiązków stron (por. wyrok NSA z 12 stycznia 2017 r., sygn. I FSK 1002/15).

2.Kwalifikacja Instrumentów jako papierów wartościowych

Zgodnie z ustawą o obrocie instrumentami finansowymi (art. 2 ust. 1 pkt 1) przez instrumenty finansowe rozumie się m. in. papiery wartościowe. Jak wynika z art. 3 pkt 1 lit. a) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, przez papiery wartościowe rozumie się m.in. akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1526 i 2320), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT może więc mieć zastosowanie do usług dotyczących Instrumentów wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (akcje i obligacje), ponieważ kwalifikują się one jako instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

3.Zasady rozliczenia w VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę

3.1. Organizator emisji (pkt 1a i 1b)

W ocenie Wnioskodawcy usługi Organizatora emisji stanowią usługi zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Charakter usług Organizatora emisji

W celu prawidłowej kwalifikacji analizowanej usługi niezbędne jest przedstawienie procesu emisji papierów wartościowych. Emisja papierów wartościowych stanowi bowiem proces dotyczący utworzenia oraz wprowadzenia do obiegu papierów wartościowych, który docelowo zmierza do sprzedaży wyemitowanych papierów wartościowych na rzecz inwestorów. Sama emisja jest procesem złożonym i długotrwałym, jest również szczegółowo uregulowana przez przepisy prawa, w szczególności przez ustawę o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawę z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2022 r. poz. 454; dalej: „ustawa o obligacjach”). Emisja obejmuje kilka etapów, które muszą zostać przeprowadzone, żeby docelowo papiery wartościowe zostały stworzone.

Na pierwszym etapie prac przy emisji Instrumentów niezbędne jest opracowanie dokumentów, które będą zawierały szczegółowe informacje dotyczące warunków na jakich dany Instrument ma zostać wyemitowany (np. memorandum informacyjne, prospekt, propozycje nabycia wraz z warunkami emisji). Na tym etapie dom maklerski wspiera Emitenta w przygotowaniu wszelkich niezbędnych dokumentów dotyczących emisji.

Po opracowaniu założeń dotyczących planowanej emisji Instrumentów oraz spełnieniu wszelkich obowiązków formalnych przewidzianych w przepisach, niezbędne jest przeprowadzenie interakcji z potencjalnymi inwestorami, którzy mogą być zainteresowani zainwestowaniem środków w dany Instrument. W tym zakresie dom maklerski wykonuje czynności związane z oceną możliwego popytu na dany Instrument, zainteresowanie inwestorów danym Instrumentem oraz docelowo jego kupnem.

Kolejnym, kluczowym etapem emisji, jest etap bezpośredniego dystrybuowania Instrumentów na rzecz Inwestorów, w czym dom maklerski uczestniczy m. in. poprzez organizowanie punktów obsługi klienta, przyjmowanie zapisów czy wpłat od inwestorów.

W następnej kolejności Wnioskodawca podejmuje czynności związane z rejestracją Instrumentów w B. oraz rozksięgowania Instrumentów na rachunki papierów wartościowych inwestorów. Zgodnie z ogólnym rozwiązaniem przyjętym w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, z uwagi na dematerializację papierów wartościowych, prawa z Instrumentów powstają dopiero po zarejestrowaniu ich w B. Dokonanie rejestracji warunkuje więc powstanie prawa z Instrumentu i jest niezbędne do samego powstania Instrumentu.

Wszystkie podejmowane w opisanym powyżej procesie czynności mają charakter kompleksowy, uzupełniają się wzajemnie oraz zmierzają docelowo do stworzenia Instrumentów oraz w konsekwencji tych działań - nabycia ich przez inwestorów. Nie sposób więc nie zauważyć, że wszelkie czynności podejmowane w zakresie Organizacji emisji (opisane w pkt 1a i 1b opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) mają znaczenie ekonomiczne wyłącznie w przypadku ich łącznego występowania, ponieważ tylko w takim przypadku mogą skutkować powstaniem Instrumentów w wyniku skutecznego przeprowadzenia emisji.

Jak zostało wskazane powyżej, zgodnie z orzecznictwem TSUE przedmiotowe zwolnienie obejmuje usługi, które skutkują stworzeniem, zmianą lub wygaśnięciem praw z papierów wartościowych. Organizacja emisji zmierza do utworzenia praw z Instrumentów, które na skutek przeprowadzenia emisji powstaną oraz zostaną objęte przez inwestorów.

Wnioskodawca podejmuje w tym zakresie wszelkie czynności poprzedzające emisję Instrumentów, które są niezbędne do zrealizowania emisji i w efekcie do powstania Instrumentów oraz praw z nimi związanych. Usługi, które świadczy w tym zakresie Wnioskodawca są kluczowe z perspektywy skutecznego powstania Instrumentu. Uczestnictwo Wnioskodawcy w procesie emisji zapewnia dodatkowo zgodność całego procesu z przepisami, w szczególności z ustawą o obrocie instrumentami finansowymi. Usługi Wnioskodawcy umożliwiają również dostosowanie działań podejmowanych przez Emitenta w ramach emisji do uwarunkowań ekonomicznych (np. aktualnego popytu ze strony inwestorów na określone papiery wartościowe), co umożliwia efektywne przeprowadzenie emisji.

Usługa Organizatora emisji jako świadczenie złożone

Zasadą w rozliczeniach podatku VAT jest rozliczanie każdej transakcji odrębnie. W niektórych przypadkach grupa czynności może jednak stanowić ekonomiczną całość, a ich odrębne rozliczanie miałoby sztuczny charakter. Sytuacja taka nastąpi, gdy rozbicie świadczeń na poszczególne elementy nie odzwierciedlałoby faktycznej natury transakcji. Przepisy ustawy o VAT oraz Dyrektywy VAT nie wskazują jednak przesłanek, według których dane świadczenie należy uznać za złożone. Ocena, w jakich okolicznościach świadczenia powiązane należy traktować jako świadczenia kompleksowe wymaga odwołania do orzecznictwa TSUE.

TSUE w sprawie Card Protection Plan Ltd v. Commissioners of Customs and Excise C-349/96 z 25 lutego 1999 r. wskazał, iż świadczenie złożone występuje zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, a inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze. TSUE w opisywanym wyroku wyjaśnił, że usługę należy uznać za pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

W celu określenia, czy w danym przypadku dwa lub więcej odrębnych świadczeń należy potraktować jako jedno świadczenie złożone, należy przeanalizować transakcję biorąc pod uwagę jej szerszy kontekst. Konieczna jest również analiza pozostałych okoliczności wskazanych w orzecznictwie TSUE, które stanowią przesłankę uznania wykonywanych czynności przez podatnika za świadczenie złożone z punktu widzenia rozliczeń VAT. Z tego względu warto odwołać się do innych orzeczeń TSUE w tym zakresie, aby w pełni zaprezentować konstrukcję oraz cechy świadczenia złożonego.

W wyrokach wydanych w takich sprawach, jak C-41/04 z 27 października 2005 r. Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Finaciën, C- 572/07 z 11 czerwca 2009 r. RLRE Tellmer Property sro przeciwko Financni reditelstvi v Usti nad Labem, C-224/11 z 17 stycznia 2013 r. BGŻ Leasing sp. z o.o. TSUE wskazuje, że w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, należy uważać za jedną czynność, jeżeli nie są one od siebie niezależne. Jednocześnie, powołując się przy tym na wykształcone dotychczas orzecznictwo, TSUE wskazał w jakich sytuacjach można mówić o kompleksowości świadczeń, stwierdzając, że jedno świadczenie złożone występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Jest tak na przykład, gdy w ramach nawet czysto obiektywnej analizy stwierdza się, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, oraz że jedno lub więcej świadczeń stanowi jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny świadczenia głównego. W szczególności świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego.

W wyroku w powołanej powyżej sprawie C-224/11 TSUE stwierdził, że w celu ustalenia, czy świadczenia stanowią kilka niezależnych świadczeń czy jedno świadczenie, należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji. Należy brać przy tym pod uwagę ogół okoliczności, w jakich ma miejsce dana transakcja. W wyroku tym Trybunał podkreślił zwłaszcza, iż istnienie związku pomiędzy wykonywanymi czynnościami samo w sobie nie wystarcza, aby ustalić, czy wykonywane czynności stanowią jedno świadczenie złożone do celów podatku VAT.

Za świadczenia złożone należy uznać wyłącznie takie świadczenia, których rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Wynika z tego, że za odrębne należy z kolei uznać świadczenia, których rozdzielenie pozostaje bez wpływu na charakter każdego z nich. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez świadczącego na rzecz nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób ze sobą powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Bez wątpienia z perspektywy Emitenta nabywającego usługę Organizatora emisji od Wnioskodawcy, usługa ta ma charakter jednego, kompleksowego świadczenia. Emitent jest zainteresowany uzyskaniem wszechstronnego wsparcia ze strony domu maklerskiego, skutkującego docelowo powstaniem Instrumentów, a nie wyłącznie określonych, jednostkowych czynności wchodzących w skład usług Organizatora emisji. Z uwagi na ekonomiczny charakter usługi Organizatora emisji, ewentualne rozdzielenie na potrzeby VAT podejmowanych w tym zakresie czynności miałoby charakter sztuczny i nie odzwierciedlałoby ich istoty.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że możliwość zastosowania zwolnienia z VAT w odniesieniu do usług związanych z emisją instrumentów finansowych potwierdził również NSA w przywołanym powyżej wyroku (por. wyrok NSA z 22 marca 2017 r., sygn. I FSK 1708/15).

Z uwagi na charakter świadczonej przez Wnioskodawcę usługi Organizatora emisji, powinna być ona zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT jako usługa skutkująca powstaniem praw z papierów wartościowych.

3.2. Agent kalkulacyjny (pkt 2)

W ocenie Wnioskodawcy, czynności podejmowane w zakresie usługi Agenta kalkulacyjnego mają charakter administracyjno-techniczny. Wnioskodawca podejmuje w tym zakresie czynności związane z prawidłowym ustaleniem wysokości świadczeń wynikających z Instrumentów (obligacji) oraz wypełnieniem obowiązków dokumentacyjnych.

Tego rodzaju usługi nie wpływają bezpośrednio na zmianę sytuacji prawnej lub finansowej związanej z Instrumentami, nie korzystają więc ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Usługi w zakresie Agenta kalkulacyjnego powinny więc podlegać opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki VAT.

3.3. Agent dokumentacyjny (pkt 3)

W zakresie usług Agenta dokumentacyjnego Wnioskodawca podejmuje czynności administracyjne związane z przechowywaniem dokumentów dotyczących Instrumentów (obligacji). Pomimo tego, że obowiązek przechowywania dokumentacji wynika bezpośrednio z ustawy o obligacjach, czynności te mają charakter administracyjny oraz są wykonywane już po przeprowadzeniu emisji Instrumentu, w związku z czym, nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Usługi w zakresie Agenta kalkulacyjnego powinny więc podlegać opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki VAT.

3.4. Agent płatniczy (pkt 4)

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w ramach usługi Agenta płatniczego Wnioskodawca wykonuje czynności w zakresie pośrednictwa w wypłacie świadczeń pieniężnych z Instrumentów (obligacji, w tym odsetek, świadczeń z tytułu wykupu obligacji, świadczeń z tytułu wcześniejszego wykupu oraz ewentualnie premii z tytułu wcześniejszego wykupu.

W ocenie Wnioskodawcy, usługi Agenta płatniczego stanowią usługi zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Zgodnie z niniejszym przepisem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Niniejszy przepis stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. d Dyrektywy VAT, zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania transakcje łącznie z pośrednictwem dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności przelewów, długów i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

W odniesieniu do przedmiotowego zwolnienia TSUE wskazał, że przelew w istocie jest operacją polegającą na realizacji dyspozycji przekazania określonej sumy pieniędzy z jednego konta bankowego na drugie. Operacja ta cechuje się w szczególności tym, że powoduje zmianę sytuacji prawnej i finansowej istniejącej z jednej strony między udzielającym dyspozycji a beneficjentem, a z drugiej strony między nimi a ich bankiem, jak również, w odpowiednim przypadku, między bankami. Ponadto czynnością powodującą tę zmianę jest sam przelew środków między kontami, niezależnie od jego kauzy (por. wyrok TSUE z 13 marca 2014 r., sygn. C-464/12, ATP PENSIONSERVICE A/S v. SKATTEMINISTERIET).

Co istotne, czynności zwolnione z opodatkowania na podstawie Dyrektywy VAT określa się ze względu na charakter świadczonych usług, a nie ze względu na podmiot będący usługodawcą lub usługobiorcą. Zwolnienie nie jest zatem uzależnione od spełnienia wymogu, by czynności były dokonywane przez określony rodzaj zakładu lub osoby prawnej, albowiem sporne czynności mają charakter czynności finansowych. Powyższe zwolnienie nie jest więc ograniczone wyłącznie do usług świadczonych przez podmioty prowadzące działalność bankową.

Uwzględniając powyższe uwagi należy uznać, że usługa Agenta płatniczego realizuje przesłanki do uznania jej za zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. W ramach usługi Wnioskodawca pośredniczy w dokonaniu wypłaty świadczeń (pieniężnych) pomiędzy Emitentem i inwestorami. Pośrednictwo w przekazaniu środków, w którym uczestniczy Wnioskodawca bez wątpienia skutkuje zmianą sytuacji prawnej przekazywanych środków w świetle przywołanego stanowiska TSUE, tj. docelowo inwestor otrzymuje na rachunek środki w związku z posiadanymi Instrumentami. Jednocześnie nie jest istotne w tym zakresie, że Wnioskodawca nie jest bankiem, ponieważ kluczowy jest charakter usługi, która wiąże się z przekazaniem środków pieniężnych.

Należy również mieć na uwadze, że wszystkie podejmowane w tym zakresie czynności mają charakter kompleksowy i zmierzają do zrealizowania wypłaty świadczenia, zasadne jest zatem potraktowanie jednolicie na gruncie VAT wszystkich czynności podejmowanych w ramach usługi Agenta płatniczego.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy usługa Agenta płatniczego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT jako usługa pośrednictwa w zakresie transferów pieniężnych.

4.Podsumowanie

Mając na uwadze przedstawione powyżej uwagi, w ocenie Wnioskodawcy:

1)usługi Organizatora emisji (pkt 1) stanowią usługi zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, ponieważ ich skutkiem jest powstanie praw z instrumentów finansowych;

2)usługi Agenta kalkulacyjnego (pkt 2) oraz Usługi Agenta dokumentacyjnego (pkt 3) mają charakter usług administracyjno-technicznych i w związku z tym, będą podlegały opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej;

3)Usługi Agenta płatniczego (pkt 4) korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, ponieważ stanowią pośrednictwo w zakresie transferów pieniężnych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska wyrażonego w niniejszym wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest :

‒nieprawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy do usług Organizatora emisji zarówno w wariancie 1a jak i w wariancie 1b (pytanie nr 1);

‒prawidłowe – w zakresie braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do usług Agenta kalkulacyjnego (pytanie nr 2) oraz usług Agenta dokumentacyjnego (pytanie nr 3) ;

‒nieprawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy do usług Agenta płatności (pytanie nr 4).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 i w art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy,

towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy.

Zarówno w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy,

zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 cyt. ustawy,

zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek odzwierciedlenia odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.). Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. d) i f) Dyrektywy 2006/112/WE,

państwa członkowskie zwalniają transakcje:

d) transakcje łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności;

f) transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw do papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2.

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy,

zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1) czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2) usług doradztwa;

3) usług w zakresie leasingu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność maklerską w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi, są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności oferują Państwo emitentom instrumentów finansowych usługi w zakresie przeprowadzania oferty instrumentów finansowych, w szczególności akcji oraz obligacji. Usługi dotyczą zarówno emisji w ramach oferty publicznej, dokonywanej w oparciu o prospekt, jak i przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami (Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE), obowiązek opublikowania prospektu nie znajduje zastosowania. W ramach tego rodzaju usług wykonują Państwo na rzecz klientów szereg czynności, które można podzielić na kilka obszarów:

1)Organizator emisji, (w zależności jakiego rodzaju instrumentów dotyczy niniejsza usługa, może ona występować w następujących wariantach : Organizator emisji obligacji (1a) lub Organizator emisji akcji (1b)),

2)Agent kalkulacyjny (dotyczy emisji obligacji),

3)Agent dokumentacyjny (dotyczy emisji obligacji) oraz

4)Agent płatniczy (dotyczy emisji obligacji).

Obszar Organizatora emisji obejmuje czynności związane z organizacją emisji oraz pośrednictwa w sprzedaży instrumentów. W zależności jakiego rodzaju Instrumentów dotyczy niniejsza usługa, może ona występować w następujących wariantach:

1a) Organizator emisji obligacji - w tym przypadku Wnioskodawca wykonuje poniższe czynności:

a)przygotowanie uzgodnionych z klientem części dokumentu ofertowego (w tym np. prospektu, memorandum informacyjnego), dotyczących warunków oferty i zasad dystrybucji;

b)współpraca z Emitentem przy opracowaniu suplementów oraz komunikatów aktualizujących do udostępnionego do publicznej wiadomości lub do wiadomości potencjalnych inwestorów dokumentu ofertowego;

c)zapoznanie się z projektami uchwał organów Emitenta, które muszą zostać podjęte w związku z emisją i ewentualnym zgłoszeniu uwag, jeżeli okaże się to niezbędne, przy czym za ostateczny kształt tych dokumentów odpowiedzialność ponosi Emitent;

d)zapoznanie się z projektami dokumentacji związanej z emisją Instrumentów (w tym np.: ostatecznymi warunkami emisji lub propozycji nabycia wraz z warunkami emisji obligacji) i ewentualnym zgłoszeniu uwag;

e)uczestnictwo w rozmowach z inwestorami, którzy w ocenie Wnioskodawcy mogliby być zainteresowani nabyciem Instrumentów;

f)udostępnianie inwestorom dokumentów dot. Emitenta oraz rozważanej emisji;

g)organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami na etapie przed udostępnieniem ostatecznej wersji dokumentu ofertowego (spotkania typu pilot fishing);

h)organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami, związanymi z prezentacją Emitenta i jego planów rozwoju (road-show), w tym opiniowanie prezentacji na potrzeby spotkań z tymi inwestorami;

i)wyszukiwanie potencjalnych inwestorów w celu oferowania im nabycia Instrumentów;

j)zebranie opinii i uwag inwestorów dotyczących warunków emisji, mających istotny wpływ na proces emisji;

k)przeprowadzanie procesu budowania księgi popytu (book-building) w celu oszacowania popytu na Instrumenty;

l)przeprowadzenie i rozliczenie oferty, tj.:

i.organizacja punktów obsługi klienta, w których przyjmowane są oświadczenia o przyjęciu propozycji nabycia/zapisy na obligacje;

ii.udzielanie inwestorom informacji niezbędnych dla właściwego i sprawnego przebiegu oferty, przekazanych przez Emitenta;

iii.przekazanie inwestorom propozycji nabycia Instrumentów;

iv.zebranie od inwestorów formularzy przyjęcia propozycji nabycia Instrumentów /zapisów na obligacje;

v.przedstawienie Emitentowi informacji o przyjętych zapisach na obligacje i o przyjętych wpłatach w celu dokonania przez Emitenta alokacji i przydziału obligacji inwestorom, którzy złożyli zapisy i dokonali wpłat;

vi.rozliczenie wpłat na nabycie obligacji dokonanych przez inwestorów;

m)opracowanie wniosków do A. o wprowadzenie/dopuszczenie Instrumentów do obrotu oraz udział w postępowaniach przed A.w zakresie wprowadzenia/dopuszczenia Instrumentów do obrotu;

n)przygotowanie i wydanie opinii członka giełdy;

o)przygotowanie dokumentu informacyjnego, dotyczącego wprowadzenia Instrumentów do obrotu;

p)opracowanie odpowiednich wniosków do B. o zarejestrowanie Instrumentów w rejestrze prowadzonym przez B. oraz udział w postępowaniu przed B.;

q)wystawienie instrukcji rozliczeniowych za pośrednictwem B. lub rozksięgowanie Instrumentów na rachunki papierów wartościowych właścicieli.

1b) Organizator emisji akcji - w tym przypadku Wnioskodawca wykonuje poniższe czynności:

a)przygotowanie części dokumentu ofertowego (prospekt, memorandum informacyjne, inny dokument ofertowy), dotyczących warunków oferty publicznej i zasad dystrybucji akcji, sporządzanego zgodnie z przepisami prawa;

b)współpraca z Emitentem przy opracowaniu suplementów oraz komunikatów aktualizujących do udostępnionego do publicznej wiadomości lub do wiadomości potencjalnych inwestorów dokumentu ofertowego;

c)organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami na etapie przed udostępnieniem ostatecznej wersji dokumentu ofertowego (spotkania typu pilot fishing);

d)organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami instytucjonalnymi (road-show) związanych z prezentacją Emitenta i jego planów rozwoju, w tym przygotowanie prezentacji na potrzeby spotkań z inwestorami;

e)przeprowadzenie procesu badania popytu (book-building) wśród inwestorów instytucjonalnych, będącego podstawą do ustalenia ceny emisyjnej akcji oraz dostarczenie Emitentowi informacji w powyższej kwestii;

f)zorganizowanie i przeprowadzenie subskrypcji akcji, które obejmuje następujące czynności:

i.organizacja punktów obsługi klienta przyjmujących zapisy na akcje,

ii.przyjęcie wpłat na akcje,

iii.organizacja rozliczenia oferty publicznej wraz z niezbędną dokumentacją wewnętrzną,

iv.przedstawienie Emitentowi propozycji przydziału akcji,

v.sporządzenie listy akcjonariuszy - nabywców akcji w ramach oferty publicznej,

vi.przekazanie Emitentowi formularzy zapisów wypełnionych przez subskrybentów w celu złożenia ich do KRS,

g)opracowanie wniosków do A. o wprowadzenie/dopuszczenie Instrumentów do obrotu oraz udział w postępowaniach przed A. w zakresie wprowadzenia/ dopuszczenia Instrumentów do obrotu;

h)przygotowanie i wydanie opinii członka giełdy;

i)przygotowanie dokumentu informacyjnego, dotyczącego wprowadzenia Instrumentów do obrotu;

j)opracowanie odpowiednich wniosków do B. o zarejestrowanie Instrumentów w rejestrze prowadzonym przez B. oraz udział w postępowaniu przed B.;

k)wystawienie instrukcji rozliczeniowych za pośrednictwem B. lub rozksięgowanie Instrumentów na rachunki papierów wartościowych właścicieli.

Niezależnie od ww. czynności, w celu należytego wykonania umowy zawartej z Emitentem w obszarze Organizatora emisji, podejmują Państwo niezbędne działania mające na celu prawidłowe przeprowadzenie emisji (zarówno w przypadku emisji akcji, jak i emisji obligacji), w szczególności w zakresie współpracy z Emitentem i jego doradcami (działania te obejmują np. korespondencję pisemną oraz e-mailową, jak również udział w spotkaniach z Emitentem i innymi uczestnikami procesu emisji). Wszystkie wymienione wyżej czynności mają na celu zapewnienie prawidłowego przebiegu procesu emisji Instrumentów.

Na tle przedstawionych okoliczności sprawy Państwa wątpliwości dotyczą kwestii uznania czynności wykonywanych w ramach pełnienia funkcji Organizatora emisji za kompleksowe świadczenie, którego przedmiot stanowią instrumenty finansowe, korzystające ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Państwa zdaniem, z perspektywy Emitenta nabywającego usługę Organizatora emisji , usługa ta ma charakter jednego, kompleksowego świadczenia i powinna być zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, jako usługa skutkująca powstaniem praw z papierów wartościowych.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do Państwa stanowiska w zakresie uznania wykonywanych czynności za świadczenie kompleksowe należy zauważyć, że żadna z norm prawa krajowego, czy też prawa europejskiego nie przewiduje definicji „usług złożonych”. Konstrukcja ta powstała na gruncie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, nadając określone cechy tym czynnościom i opisując rodzaj relacji pomiędzy nimi.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, nie powinno być ono sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia świadczenia nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład tego świadczenia złożonego wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Zauważyć należy, że jakkolwiek zdarzają się sytuacje, gdy występuje wielość świadczeń wynikających z jednej umowy i mogą być one potraktowane jako jedna usługa (i opodatkowane jedną stawką podatkową), możliwe jest to tylko i wyłącznie w takich sytuacjach, gdy na taką usługę składa się cały zespół niedających się w istocie wyodrębnić czynności, dających w efekcie ostateczną, jednorodną usługę.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował TSUE w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT (2006/112/WE).

W szczególności w wyroku z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs & Excise, Trybunał stwierdził, że „W celu ustalenia, dla celów VAT, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych, które należy traktować jako jedno świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym, każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu podatku VAT”. Trybunał wskazał, że „pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas, gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Trybunał zaakcentował „ekonomiczny punkt widzenia” oraz ocenę z perspektywy nabywcy. Z treści powołanego wyroku wynika, że TSUE położył duży nacisk na subiektywne kryteria przy ocenie danego świadczenia jako złożonego, jednakże wnioski, co do kwalifikacji danego kompleksu zdarzeń gospodarczych jako świadczenia złożonego, nie mogą być pozbawione waloru obiektywnego albowiem zakres i sposób opodatkowania świadczenia nie może być zależny jedynie od woli stron transakcji. Stąd w pierwszym rzędzie Trybunał odwołał się do art. 2(1) VI Dyrektywy, wedle którego każde świadczenie usług powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne, a świadczenie złożone w aspekcie gospodarczym nie powinno być sztucznie rozdzielane, by nie pogarszać funkcjonalności systemu VAT; jeśli dana transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności należy uwzględnić wszystkie okoliczności, w jakich jest dokonywana rozpatrywana transakcja.

W orzeczeniu z 27 października 2005 r. w sprawie C‑41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by – po pierwsze – każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną, jednocześnie – po drugie – trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT.

W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy – wg TSUE – przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie.

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku należy przyjąć, że nie będzie mieć charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Warto także zwrócić uwagę na wyrok TSUE z 11 czerwca 2009 r. w sprawie C‑572/07 RLRE Tellmer Property sro przeciwko Finanční ředitelství v Ústí nad Labem, w którym Trybunał wskazał, że „(...) w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, jeżeli nie są od siebie niezależne. Jest tak na przykład w sytuacji, gdy można stwierdzić, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, a inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego. W szczególności dane świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy” oraz „(...) jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy dwa lub więcej elementy albo dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny”.

W kontekście powyższych wyroków stwierdzić należy, że ze świadczeniem złożonym (kompleksowym) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie świadczenie takie, jeśli może zostać uznane za świadczenie o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku od towarów i usług, właściwą dla świadczenia podstawowego, głównego.

Zatem w przypadku świadczeń o charakterze złożonym, o wysokości stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Z uwagi na tezy powołanych orzeczeń TSUE dotyczących świadczeń złożonych, stwierdzić należy, że w opisanych we wniosku okolicznościach nie mamy do czynienia ze świadczeniami o charakterze kompleksowym, ponieważ możliwe jest wyodrębnienie poszczególnych usług, które mogłyby mieć charakter samoistny. Okoliczności w jakich dokonywane będą poszczególne usługi wskazują jednoznacznie, że są to świadczenia składające się z szeregu równorzędnych czynności – nie jest możliwe określenie, które z opisanych usług stanowią świadczenie główne, a które pomocnicze realizowane w celu lepszego wykonania usługi podstawowej. W rozpatrywanej sprawie czynności, które Państwo świadczą/będą świadczyć w ramach wykonywania funkcji Organizatora emisji, nawet jeśli są w pewnym stopniu powiązane, muszą być traktowane rozłącznie, Emitent otrzyma kilka świadczeń równorzędnych/głównych.

W konsekwencji, każda z usług wykonywanych przez Państwa w ramach wykonywania funkcji Organizatora emisji, w celu określenia możliwości korzystania tej usługi ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 41 tej ustawy, musi być rozpatrywana jako samodzielne świadczenie.

Ustawodawca przewiduje w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy zwolnienie z opodatkowania dla usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 1500 ze zm.), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zwolnienia od podatku usług finansowych oparte zostały na obiektywnych kryteriach, nie są zaś uzależnione od rodzaju podmiotu świadczącego te usługi.

Jak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,

instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są papiery wartościowe.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a ww. ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,

ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 i 2320, z 2021 r. poz. 2052 oraz z 2022 r. poz. 807), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy może więc mieć zastosowanie do usług dotyczących akcji i obligacji, ponieważ kwalifikują się one jako instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Przy dokonywaniu interpretacji treści art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług uwzględnić należy orzecznictwo TSUE dotyczące usług finansowych. Ze zwolnienia z podatku od towarów i usług będą korzystały m.in. usługi stanowiące element usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 41, jeżeli takie zwolnienie wynika z orzecznictwa TSUE.

W tym miejscu należy przywołać wyrok TSUE z 28 lipca 2011 r. w sprawie C-350/10 Nordea Pankki Suomi Oyj, w którym Trybunał wypowiedział się w zakresie warunków uznania za zwolnione od VAT transakcji, których przedmiotem są papiery wartościowe. TSUE stwierdził, w odniesieniu do operacji dotyczących przelewów w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 3 szóstej dyrektywy, że „świadczone usługi muszą skutkować przekazaniem środków pieniężnych oraz prowadzić do zmian prawnych i finansowych. Należy dokonać rozróżnienia między usługą zwolnioną w rozumieniu wspomnianej dyrektywy a dostarczeniem zwykłego świadczenia fizycznego lub technicznego, takiego jak udostępnienie bankowi systemu informatycznego”. Przelew jest bowiem „operacją polegającą na realizacji dyspozycji przekazania określonej sumy pieniędzy z jednego konta na drugie. Cechuje się ona w szczególności tym, że powoduje zmianę sytuacji prawnej i finansowej istniejącej, z jednej strony, między udzielającym dyspozycji a beneficjentem, a z drugiej strony, między nimi a bankiem”. Trybunał wskazał, że powyższa analiza ma również zastosowanie odpowiednio do transakcji dotyczących papierów wartościowych. Dalej TSUE stwierdził, że „sama tylko okoliczność, iż dany składnik jest nieodzowny do realizacji określonej transakcji objętej zwolnieniem, nie pozwala uznać, że usługa odpowiadająca temu składnikowi objęta jest zwolnieniem”. Zauważył także, że „(...) skoro usługi Swift są usługami elektronicznego przesyłania wiadomości, których wyłącznym przedmiotem jest przekazywanie danych, nie spełniają one jako takie żadnej z funkcji którejkolwiek z transakcji finansowych, o których mowa w art. 13 część B lit. d) pkt 3 i 5 szóstej dyrektywy, tj. nie skutkują przeniesieniem środków lub papierów wartościowych i nie posiadają zatem ich cech”.

Podobne stanowisko zostało przedstawione przez Trybunał w wyroku z 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 CSC Financial Services Ltd. W wyroku tym TSUE stwierdził, że „obrót papierami wartościowymi polega na działaniach zmieniających sytuację prawną i finansową między stronami i działania te są porównywalne do przypadków przeniesienia lub płatności. Dostawa zwykłej usługi technicznej lub administracyjnej, nie zmieniającej sytuacji prawnej lub finansowej nie wydaje się więc być objęta zwolnieniem ustalonym w art. 13 część B lit. d) pkt 5 Szóstej dyrektywy (…) Wynika z tego więc, że usługi o charakterze administracyjnym nie zmieniające prawnej bądź finansowej pozycji stron nie są objęte zwolnieniem ustalonym w art. 13 część B lit. d pkt 5”.

Ponadto, w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC) dotyczącym zwolnień przedmiotowych na gruncie wspólnego systemu VAT, TSUE wskazał cechy charakterystyczne usługi finansowej w kontekście ustalenia warunków stosowania zwolnienia dla konkretnych podtypów usług finansowych wymienionych w art. 13 (B) (D) pkt 3 i 5 VI Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. d i lit. f Dyrektywy 2006/112/WE). W orzeczeniu tym, TSUE zaznaczył, że dla zastosowania zwolnienia istotne jest, aby usługa pomocnicza, z ogólnego punktu widzenia, stanowiła osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi finansowej. Trybunał orzekł, że ani sposób wykonywania usług, ani charakter prawny usługodawcy, ani nawet brak bezpośredniej umowy podmiotu wykonującego usługi z ostatecznym odbiorcą nie wykluczają zastosowania zwolnień, o których mowa w art. 13 (B) (D) pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, pod warunkiem, że usługi świadczone przez dany podmiot są przez klienta Banku postrzegane jako element otrzymanej usługi finansowej. Ponadto, aby świadczone usługi korzystały ze zwolnienia powinny stosownie do orzecznictwa TSUE dotyczyć specyficznych i istotnych elementów związanych z daną usługą finansową (udzielanie kredytów/pożyczek).

Mając na uwadze wykładnię zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest również zdefiniowanie pojęcia „usług pośrednictwa”. W związku z tym, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani Dyrektywa 2006/112/WE nie definiują tego pojęcia, w celu określenia, jakie czynności należy rozumieć pod pojęciem usług pośrednictwa, należy oprzeć się na wykładni językowej, wspieranej przy tym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa: http://sjp.pwn.pl), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych, a więc załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, uczestniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie stwierdzić należy, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo. Z kolei z doktrynalnego punktu widzenia cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, że bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema stronami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.

W celu rozstrzygnięcia, co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa”, warto odnieść się do wyroku w sprawie C- 453/05, w którym TSUE stwierdził, że: „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową”.

Z kolei w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenie słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 część B lit. d pkt 5 VI Dyrektywy, odnosi się „do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywaniu kontaktu z drugą stroną lub negocjowaniu, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem”.

Zatem, zgodnie z orzecznictwem TSUE, usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

‒usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie;

‒z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej;

‒celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym, pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy);

‒usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego. Podkreślić trzeba, że zwolnienia przewidziane w Dyrektywie VAT stanowią autonomiczne pojęcia prawa unijnego, określenia zaś użyte do opisania tych zwolnień powinny być poddawane wykładni ścisłej, stanowią one bowiem odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowaniu VAT podlega każda usługa i każda dostawa towarów dokonywana odpłatnie przez podatnika. Interpretacja rozszerzająca zakres zwolnienia poza ten, który wynika wprost z treści przepisu, jest niedozwolona. Powyższe potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE (dla przykładu wyrok w sprawie C- 175/09 Axa UK – pkt 25 i przywołane tam orzecznictwo).

Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że zwolnione od podatku są usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie. Istnieje jednak różnica znaczeniowa pomiędzy określeniem „których przedmiotem są” oraz „odnoszące się do”. Chociaż świadczenie przez Państwa usług w ramach pełnienia funkcji Organizatora emisji można uznać za odnoszące się do instrumentów finansowych, to z całą pewnością nie można uznać, że ich przedmiotem są instrumenty finansowe. W przypadku usług wymienionych w opisie sprawy należy stwierdzić, że choć odnoszą się one do instrumentów finansowych, to instrumenty te nie są ich przedmiotem. Opisane we wniosku czynności, które wykonują Państwo na rzecz Emitenta jako Organizator emisji obligacji lub Organizator emisji akcji, nie skutkują zmianą sytuacji prawnej i finansowej między stronami, nie prowadzą do zmian prawnych i finansowych stron transakcji.

Podejmowane przez Państwa czynności polegające, w przypadku Organizatora emisji obligacji, na:

‒przygotowaniu uzgodnionych z klientem części dokumentu ofertowego (w tym np. prospektu, memorandum informacyjnego), dotyczących warunków oferty i zasad dystrybucji;

‒współpracy z Emitentem przy opracowaniu suplementów oraz komunikatów aktualizujących do udostępnionego do publicznej wiadomości lub do wiadomości potencjalnych inwestorów dokumentu ofertowego;

‒zapoznaniu się z projektami uchwał organów Emitenta, które muszą zostać podjęte w związku z emisją i ewentualnym zgłoszeniu uwag, jeżeli okaże się to niezbędne;

‒zapoznaniu się z projektami dokumentacji związanej z emisją Instrumentów (w tym np.: ostatecznymi warunkami emisji lub propozycji nabycia wraz z warunkami emisji obligacji) i ewentualnym zgłoszeniu uwag;

‒udostępnianiu inwestorom dokumentów dot. Emitenta oraz rozważanej emisji,

a także, w przypadku Organizatora emisji akcji, polegające na:

‒przygotowaniu części dokumentu ofertowego (prospekt, memorandum informacyjne, inny dokument ofertowy), dotyczących warunków oferty publicznej i zasad dystrybucji akcji, sporządzanego zgodnie z przepisami prawa;

‒współpracy z Emitentem przy opracowaniu suplementów oraz komunikatów aktualizujących do udostępnionego do publicznej wiadomości lub do wiadomości potencjalnych inwestorów dokumentu ofertowego,

mają charakter nadzorczo-kontrolny, którego celem jest zapewnienie spełnienia zarówno przez Emitenta jak i przez emitowane przez niego papiery wartościowe zgodności z przepisami prawa. Dokumentacja związana z emisją Instrumentów powinna zawierać prawdziwe, rzetelne i kompletne informacje o Emitencie, jego sytuacji finansowej i prawnej, które powinny być przedstawione w taki sposób, aby inwestorzy mieli możliwość dokonania oceny wpływu tych informacji na sytuację gospodarczą, majątkową i finansową Emitenta. Na podstawie tych dokumentów potencjalny inwestor może zapoznać się z kluczowymi parametrami finansowymi inwestycji i na podstawie takich informacji podjąć decyzję, czy ten konkretny instrument finansowy jest właściwym produktem inwestycyjnym dla danego inwestora. Jednak pomimo tego, że przygotowanie dokumentacji związanej z emisją Instrumentów finansowych jest jednym z kluczowych kroków w celu pozyskania potencjalnych inwestorów zainteresowanych inwestycją w obligacje/akcje, nie stanowi ono czynności, której przedmiotem są instrumenty finansowe, ale dane do nich się odnoszące.

Świadczone przez Państwa usługi związane z przygotowaniem dokumentacji dotyczącej emisji Instrumentów nie spełniają zatem specyficznych i istotnych funkcji usługi finansowej, co jest warunkiem zastosowania zwolnienia – zgodnie z orzecznictwem TSUE (wyroki C-2/95, C-235/00, C-350/10).

Usługi związane z organizacją emisji nie stanowią również pośrednictwa w zakresie usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe. Wskazane usługi polegają wyłącznie na przygotowaniu stosownych dokumentów dotyczących emisji obligacji/akcji i nie mogą w żadnym razie wpływać na sytuację prawną ani finansową Emitenta czy inwestorów.

Takiego charakteru nie mają również czynności Organizatora emisji obligacji takie jak:

‒uczestnictwo w rozmowach z inwestorami, którzy w ocenie Wnioskodawcy mogliby być zainteresowani nabyciem Instrumentów;

‒organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami na etapie przed udostępnieniem ostatecznej wersji dokumentu ofertowego (spotkania typu pilot fishing);

‒organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami, związanymi z prezentacją Emitenta i jego planów rozwoju (road-show), w tym opiniowanie prezentacji na potrzeby spotkań z tymi inwestorami;

‒wyszukiwanie potencjalnych inwestorów w celu oferowania im nabycia instrumentów;

‒zebranie opinii i uwag inwestorów dotyczących warunków emisji, mających istotny wpływ na proces emisji;

‒przeprowadzanie procesu budowania księgi popytu (book-building) w celu oszacowania popytu na Instrumenty;

‒przeprowadzenie i rozliczenie oferty, tj.:

‒organizacja punktów obsługi klienta, w których przyjmowane są oświadczenia o przyjęciu propozycji nabycia/zapisy na obligacje;

‒udzielanie inwestorom informacji niezbędnych dla właściwego i sprawnego przebiegu oferty, przekazanych przez Emitenta;

‒przekazanie inwestorom propozycji nabycia Instrumentów;

‒zebranie od inwestorów formularzy przyjęcia propozycji nabycia Instrumentów /zapisów na obligacje;

‒przedstawienie Emitentowi informacji o przyjętych zapisach na obligacje i o przyjętych wpłatach w celu dokonania przez Emitenta alokacji i przydziału obligacji inwestorom, którzy złożyli zapisy i dokonali wpłat;

‒rozliczenie wpłat na nabycie obligacji dokonanych przez inwestorów;

‒opracowanie wniosków do A. (dalej: „A.") o wprowadzenie/dopuszczenie Instrumentów do obrotu oraz udział w postępowaniach przed A. w zakresie wprowadzenia/dopuszczenia Instrumentów do obrotu;

‒przygotowanie i wydanie opinii członka giełdy;

‒przygotowanie dokumentu informacyjnego, dotyczącego wprowadzenia Instrumentów do obrotu;

‒opracowanie odpowiednich wniosków do B. (dalej: „B.”) o zarejestrowanie Instrumentów w rejestrze prowadzonym przez B. oraz udział w postępowaniu przed B.;

‒wystawienie instrukcji rozliczeniowych za pośrednictwem B. lub rozksięgowanie Instrumentów na rachunki papierów wartościowych właścicieli,

a także usługi Organizatora emisji akcji, takie jak:

‒organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami na etapie przed udostępnieniem ostatecznej wersji dokumentu ofertowego (spotkania typu pilot fishing);

‒organizacja i udział w spotkaniach z inwestorami instytucjonalnymi (road-show) związanych z prezentacją Emitenta i jego planów rozwoju, w tym przygotowanie prezentacji na potrzeby spotkań z inwestorami;

‒przeprowadzenie procesu badania popytu (book-building) wśród inwestorów instytucjonalnych, będącego podstawą do ustalenia ceny emisyjnej akcji oraz dostarczenie Emitentowi informacji w powyższej kwestii;

‒zorganizowanie i przeprowadzenie subskrypcji akcji, które obejmuje następujące czynności:

‒organizacja punktów obsługi klienta przyjmujących zapisy na akcje,

‒przyjęcie wpłat na akcje,

‒organizacja rozliczenia oferty publicznej wraz z niezbędną dokumentacją wewnętrzną,

‒przedstawienie Emitentowi propozycji przydziału akcji,

‒sporządzenie listy akcjonariuszy - nabywców akcji w ramach oferty publicznej,

‒przekazanie Emitentowi formularzy zapisów wypełnionych przez subskrybentów w celu złożenia ich do KRS,

‒opracowanie wniosków do A. o wprowadzenie/dopuszczenie Instrumentów do obrotu oraz udział w postępowaniach przed A. w zakresie wprowadzenia/ dopuszczenia Instrumentów do obrotu;

‒przygotowanie i wydanie opinii członka giełdy;

‒przygotowanie dokumentu informacyjnego, dotyczącego wprowadzenia Instrumentów do obrotu;

‒opracowanie odpowiednich wniosków do B. o zarejestrowanie Instrumentów w rejestrze prowadzonym przez B. oraz udział w postępowaniu przed B.;

‒wystawienie instrukcji rozliczeniowych za pośrednictwem B. lub rozksięgowanie Instrumentów na rachunki papierów wartościowych właścicieli.

Wymienionym wyżej czynnościom można przypisać jedynie charakter techniczny/administracyjny. Świadczenie ww. usług na rzecz Emitenta nie skutkuje zmianą sytuacji prawnej i finansowej stron transakcji.

Z uwagi na powyższe, czynności wykonywane przez Państwa w ramach pełnienia funkcji Organizatora emisji nie stanowią/nie będą stanowić świadczenia, którego przedmiotem są instrumenty finansowe, nie stanowią/nie będą stanowić też usług pośrednictwa w zakresie, w jakim pojęcie to rozumiane jest w orzecznictwie TSUE. W konsekwencji, usługi Organizatora emisji zarówno w wariancie 1a (Organizator emisji obligacji) jak i w wariancie 1b (Organizator emisji akcji) nie korzystają/nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Państwa stanowisko w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Ad 2 i 3

Ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy nie korzystają/nie będą korzystać również świadczone przez Państwa usługi w obszarze Agenta kalkulacyjnego oraz Agenta dokumentacyjnego.

W obszarze Agenta kalkulacyjnego wykonują Państwo czynności w zakresie:

a)ustalenia stopy procentowej w oparciu o postanowienia warunków emisji obligacji;

b)obliczania stopy odsetek i przygotowanie tabeli odsetkowej;

c)zawiadomienia Emitenta o stopie procentowej oraz kwocie odsetek.

Jako Agent dokumentacyjny oferują Państwo usługi w zakresie przechowywania w postaci drukowanej wszelkich dokumentów ofertowych, informacji i komunikatów publikowanych na stronie internetowej Emitenta dotyczących obligacji, do czasu upływu przedawnienia roszczeń wynikających z obligacji.

Czynności podejmowane przez Państwa w tych obszarach mają charakter administracyjno – techniczny, nie wpływają bezpośrednio na zmianę sytuacji prawnej lub finansowej stron transakcji. Podejmowane w tym zakresie czynności związane są z prawidłowym ustaleniem wysokości świadczeń wynikających z obligacji oraz prawidłowym, zgodnym z wymogami ustawy o obligacjach przechowywaniem tych instrumentów.

Usługi Agenta kalkulacyjnego oraz Agenta dokumentacyjnego nie stanowią kompleksowych świadczeń, przedmiotem których są instrumenty finansowe, a tym samym, nie korzystają/nie będą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Państwa stanowisko w ww. zakresie jest prawidłowe.

Ad 4

Państwa wątpliwości dotyczą również możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy do usług świadczonych w obszarze Agenta płatniczego.

Pełniąc funkcję Agenta płatniczego pośredniczą Państwo w wypłacie świadczeń pieniężnych z Instrumentów (obligacji), w tym odsetek, świadczeń z tytułu wykupu obligacji, świadczeń z tytułu wcześniejszego wykupu oraz ewentualnie premii z tytułu wcześniejszego wykupu.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, stanowiącego implementację regulacji unijnych w tym zakresie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem od podatku usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli, a także zostało rozciągnięte na usługi pośrednictwa w tym zakresie. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienia mają charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Zatem podkreślić należy, że wystarczającą przesłanką pozwalającą objąć zwolnieniem daną czynność jest wykazanie jej związku z tymi czynnościami, przy czym związek ten musi być wyraźny i nie odbiegać od świadczenia usług finansowych, wypaczając przez to istotę przewidzianego zwolnienia.

Kryteria, jakie należy przyjąć w celu kwalifikacji konkretnych usług jako transakcji dotyczących płatności i przelewów, zwolnionych od podatku na podstawie art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zostały określone w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W odniesieniu do art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady TSUE wskazał, że przelew jest transakcją polegającą na realizacji dyspozycji przekazania określonej sumy pieniędzy z jednego rachunku na drugi. Transakcja ta cechuje się w szczególności tym, że powoduje zmianę sytuacji prawnej i finansowej istniejącej z jednej strony między udzielającym dyspozycji a beneficjentem, a z drugiej strony między nimi a ich bankiem, jak również, w odpowiednim przypadku, między bankami. Brzmienie art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2006/112/WE nie wyklucza co do zasady, aby transakcja przelewu składała się z różnych odrębnych usług, które stanowią wówczas „transakcje dotyczące” przelewów w rozumieniu tego przepisu (np. wyrok w sprawie C-2/95 SDC, pkt 64). Zdaniem TSUE, „aby można było zaklasyfikować świadczone usługi jako transakcje dotyczące przelewów w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy VAT, muszą tworzyć odrębną całość, ocenianą w sposób ogólny, której skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu i która w konsekwencji skutkuje przeniesieniem środków pieniężnych i powoduje zmiany prawne i finansowe. W tym względzie należy odróżnić usługę zwolnioną z podatku w rozumieniu dyrektywy VAT od wykonania zwykłego świadczenia rzeczowego lub technicznego. Istotne jest w szczególności, aby w tym celu zbadać zakres odpowiedzialności usługodawcy, a zwłaszcza to, czy odpowiedzialność ta ograniczona jest do aspektów technicznych, czy też obejmuje specyficzne i istotne elementy transakcji (zob. podobnie: wyrok z dnia 5 czerwca 1997 r., SDC, C-2/95, z dnia 28 lipca 2011 r. Nordea Pankki Suomi, C‑350/10)”.

Jak wskazuje TSUE, uwagi odnoszące się do transakcji dotyczących przelewów mają zastosowanie również do transakcji dotyczących płatności (np. wyrok w sprawie C-607/14 Bookit, pkt 43). Ponadto, aby świadczone usługi korzystały ze zwolnienia powinny stosownie do orzecznictwa TSUE dotyczyć specyficznych i istotnych elementów związanych z daną usługą finansową. Należy też wskazać, że TSUE w ww. orzeczeniu dodał, że „Sam fakt, że jakiś element jest niezbędny do zakończenia transakcji zwolnionej z podatku, nie daje podstaw do konkluzji, że usługa, którą dany element reprezentuje jest zwolniona”.

Wykładnia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, uwzględniająca orzecznictwo TSUE, nakazuje zatem przyjąć, że pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych obejmuje również transakcje tworzące odrębną całość, których skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu lub płatności, i które w konsekwencji skutkują przeniesieniem środków pieniężnych i powodują zmiany prawne i finansowe. Pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych nie obejmuje natomiast usług o charakterze technicznym, w których odpowiedzialność usługodawcy ograniczona jest do kwestii technicznych i nie obejmuje istotnych elementów transakcji płatniczej.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że czynności wykonywane przez Państwa w ramach usługi Agenta płatniczego nie stanowią usług prowadzenia rachunków pieniężnych, transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Świadczone przez Państwa usługi ograniczają się jedynie do wypłaty świadczeń pieniężnych przysługujących inwestorom z tytułu posiadanych obligacji (odsetek, świadczeń z tytułu wykupu obligacji, itp.). Czynności wykonywane przez Państwa de facto polegają na obsłudze rachunkowo-księgowej rozliczeń związanych z instrumentami finansowymi (obligacjami).

Wykonywane na rzecz Emitenta usługi związane z obsługą świadczeń pieniężnych z obligacji (odsetek, świadczeń z tytułu wykupu obligacji czy premii z tytułu wcześniejszego wykupu), jakkolwiek związane z usługami finansowymi, poprzez obsługę pewnych procesów związanych z transakcjami płatniczymi, same w sobie jednak takimi usługami nie są. Nie uczestniczą Państwo w sposób szczególny i istotny w zmianach prawnych i finansowych konkretyzujących przeniesienie własności danych środków pieniężnych i pozwalających, zgodnie z orzecznictwem Trybunału, uznać je za transakcje dotyczące płatności lub przelewów zwolnione z podatku VAT. Nie dokonują Państwo bezpośrednio świadczenia usług w zakresie transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, nie obciążają ani nie uznają Państwo sami bezpośrednio danych rachunków, nie dokonują na nich zapisów ani nie zlecają takiego obciążenia lub uznania. Świadczone przez Państwa usługi ograniczają się do pośredniczenia w przekazywaniu świadczeń pieniężnych pomiędzy Emitentem i inwestorami.

Z przedstawionych okoliczności sprawy nie wynika również, aby świadcząc opisane we wniosku usługi w ramach pełnienia funkcji Agenta płatności, przejmowali Państwo odpowiedzialność w odniesieniu do realizacji zmian prawnych i finansowych, cechującą istnienie transakcji przelewu lub płatności zwolnionej z podatku VAT.

Opisane usługi skutkują doprowadzeniem do realizacji wypłat świadczeń pieniężnych z Instrumentów (obligacji) i można je postrzegać jako niezbędne dla tej realizacji. Jednakże, ponieważ art. 135 ust. 1 lit. d dyrektywy VAT musi być przedmiotem ścisłej interpretacji, sama okoliczność, że usługa jest niezbędna dla realizacji transakcji zwolnionej nie pozwala stwierdzić, że usługa ta podlega zwolnieniu.

Czynności wykonywane przez Państwa w ramach usługi Agenta płatniczego nie mogą być również zakwalifikowane jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług w zakresie prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych. Jeszcze raz podkreślić należy, że do zadań pośrednika należy m.in. znalezienie kontrahenta, wskazywanie odpowiednich możliwości zawarcia umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną, negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Świadczone przez Państwa usługi nie wypełniają wskazanych wyżej istotnych elementów dla usługi pośrednictwa. Brak jest bowiem elementów przemawiających za uznaniem tego typu usług za „odrębną działalność pośrednictwa, której celem zasadniczym jest czynienie wszystkiego co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę”. Państwa usługi ograniczają się jedynie do wypłaty świadczeń pieniężnych przysługujących inwestorom z tytułu posiadanych obligacji.

W konsekwencji, wykonywane przez Państwa czynności nie stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług określonych w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy i tym samym, nie korzystają/nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. artykułu.

Państwa stanowisko w ww. zakresie jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 2 i 3 niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie możliwości/bądź braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych przez Państwa usług, natomiast w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla tych usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej powołanej w opisie sprawy wskazać należy, że interpretacja nr 0114-KDIP4.4012.575.2017.1.BS wydana została na tle stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które nie w pełni odpowiadają okolicznościom przedstawionym w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Co więcej, należy zwrócić uwagę, że stosownie do art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej,

Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Jeżeli zatem określona interpretacja uznana zostanie za wydaną w sposób niezgodny z przepisami prawa podatkowego, w celu zachowania jednolitości wydawanych interpretacji indywidualnych prawa podatkowego i wyeliminowania rozbieżności, istnieje możliwość dokonania jej zmiany z urzędu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).