Temat interpretacji

Brak opodatkowania sprzedaży udziału w działce.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2020 r. (data wpływu 4 września 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 28 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.441.2020.2.PRM (doręczone Stronie w dniu 30 sierpnia 2020 r.) oraz pismem z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 5 października 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 9 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.441.2020.3.PRM (doręczone Stronie w dniu 16 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży udziału w działce nr 1 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 4 września 2020 r. (data wpływu 4 września 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 28 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.441.2020.2.PRM (doręczone w dniu 30 sierpnia 2020 r.) oraz pismem z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 5 października 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 9 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.441.2020.3.PRM (doręczone Stronie w dniu 16 września 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży udziału w działce nr 1.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 9 lutego 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny () od W. i G. K. (stopień pokrewieństwa - dziadkowie) udział w wysokości 1/4 w działce nr 1 () o powierzchni 1,0553 ha położonej w () przy ul. (), gmina (), powiat (), województwo (). Dla przedmiotowej nieruchomości Sąd Rejonowy w () prowadzi księgę wieczystą KW nr (). Udziały w wysokości 1/4 stanowią majątek osobisty Wnioskodawczyni.

Nieruchomość objęta jest obowiązującym MPZP zatwierdzonym Uchwałą Nr () w () z dnia 24 października 2013 r. i jest oznaczona jako 5P - teren obiektów produkcyjnych, składów, magazynów. Działka nie znajduje się na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Nieruchomość nie została nabyta w celu dalszej odsprzedaży. Działka nie była wykorzystywana w żaden sposób. Nie była też udostępniana osobom trzecim. Wnioskodawczyni nie posiada na sprzedaż innych działek.

W dniu 25 lutego 2020 r. został zawarty akt notarialny przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości (), na podstawie którego Wnioskodawczyni zamierza w całości sprzedać swój udział w ww. działce Kupującemu - spółce A Sp. z o.o. Jest to sprzedaż okazjonalna, z majątku osobistego. Działka nie została nabyta do wykonania działalności gospodarczej, którą Wnioskodawczyni prowadzi jako osoba fizyczna tj. pośrednictwo ubezpieczeniowe i finansowe. Wnioskodawczyni jest podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie wykorzystywała działki do celów służbowych, nie jest też ona majątkiem firmy.

W ramach umowy przedwstępnej Wnioskodawczyni udzieliła pełnomocnictwa spółce A Sp. z o.o. do uzyskania wszelkich dokumentów i zaświadczeń niezbędnych do uzyskania pozwolenia na budowę oraz samego pozwolenia i związanych z tym przyłączeń. Warunkiem do zrealizowania umowy przyrzeczonej będzie uzyskanie przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego Inwestycji.

Mając na uwadze powyższe, wg Wnioskodawczyni sprzedaż działki niezabudowanej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nabycie działki nie było spowodowane chęcią jej odsprzedaży, tylko przekazane drogą darowizny przez osoby spokrewnione - dziadkowie. Działka jest przedmiotem sprzedaży po upływie 13 lat od aktu darowizny przez osobę fizyczną, z majątku osobistego, prywatnego, a czynność jest okazjonalna. Wnioskodawczyni oświadcza, że sprawa którą opisuje nie jest w trakcie postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub celno-skarbowej a zdarzenie faktycznego przejścia własności działki na Kupującego nastąpi po spełnieniu wymogów wyszczególnionych w umowie przedwstępnej, lecz nie później niż dnia 25 lutego 2021 r.

W piśmie z dnia 4 września 2020 r. Wnioskodawczyni wskazała, że do momentu transakcji sprzedaży działki nie będzie podejmowała samodzielnie żadnych aktywnych działań marketingowych. Nie będzie też podejmowała czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości działki nr 1.

Działka nie była i nie jest przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych podobnych umów.

Ponadto, w piśmie z dnia 5 października 2020 r. Wnioskodawczyni wskazała, że przedwstępna umowa sprzedaży działki nr 1 w zakresie dotyczącym udzielonego pełnomocnictwa i spełnienia warunków skutkujących zawarciem umowy sprzedaży udziału w ww. działce na rzecz A Sp. z o.o. obejmuje pełnomocnictwo dla Kupującego - i na koszt Kupującego - dla poniższych czynności:

1. uzyskanie przez Kupującego (A Sp. z o.o.) na jego koszt warunków gruntowo-środowiskowych w tym decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oddziaływania planowanej inwestycji,
2. potwierdzeniu, że warunki techniczne (media) umożliwiają inwestycję,
3. uzyskanie warunków technicznych, pozwoleń, uzgodnień, zgód właściwych podmiotów, w tym dostawców mediów oraz jednostek samorządu terytorialnego i organów administracji państwowej,
4. uzyskanie ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego Inwestycji,
5. przeprowadzenie analizy stanu prawnego Nieruchomości,
6. przeglądania akt KW, składania wniosków o kopie tych akt,
7. uzyskania od właściwych organów administracji rządowej i samorządowej wszelkich zaświadczeń, wypisów, wyrysów, map ww. nieruchomości,
8. uzyskania w celu zawarcia umowy we właściwych organach zaświadczeń, iż sprzedający nie zalegają z należytymi podatkami i innymi świadczeniami publicznoprawnymi,
9. uzyskania decyzji zezwalającej na wycinkę drzew, wyłączeniu z produkcji rolnej Nieruchomości, decyzji o dokonaniu nasadzeń zastępczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działki niezabudowanej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nabycie działki nie było spowodowane chęcią jej odsprzedaży, tylko przekazane drogą darowizny przez osoby spokrewnione - dziadkowie. Działka jest przedmiotem sprzedaży po upływie 13 lat od aktu darowizny przez osobę fizyczną, z majątku osobistego, prywatnego, a czynność jest okazjonalna.

Wnioskodawczyni oświadcza że sprawa, którą opisuje, nie jest w trakcie postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub celno-skarbowej a zdarzenie faktycznego przejścia własności działki na Kupującego nastąpi po spełnieniu wymogów wyszczególnionych w umowie przedwstępnej, lecz nie później niż dnia 25 lutego 2021 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195 - 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy Kodeks cywilny). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych działań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy Wnioskodawca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego i finansów i jest podatnikiem VAT.

Wnioskodawczyni nabyła do majątku osobistego w drodze darowizny udział w wysokości &¼ w działce nr 1. Działka nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w żaden sposób. Nie jest też majątkiem firmy.

Działka jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i jest oznaczona jako 5P teren obiektów produkcyjnych, składów, magazynów.

W dniu 25 lutego 2020 r. Wnioskodawczyni zawarła przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości, na podstawie której zamierza w całości sprzedać swój udział w działce nr 1.

W ramach przedwstępnej umowy sprzedaży Wnioskodawczyni udzieliła Kupującemu pełnomocnictwa do uzyskania m.in. warunków technicznych, pozwoleń, uzgodnień, zgód właściwych podmiotów, w tym dostawców mediów oraz jednostek samorządu terytorialnego i organów administracji państwowej oraz uzyskania ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego Inwestycji.

Wnioskodawczyni do momentu transakcji sprzedaży działki nie będzie podejmowała samodzielnie żadnych aktywnych działań marketingowych. Nie będzie również podejmowała czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości działki nr 1.

Działka nr 1 nie była i nie jest przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych podobnych umów.

Sprzedaż udziału w ww. działce nastąpi nie później niż do dnia 25 lutego 2021 r.

Wnioskodawczyni nie posiada na sprzedaż innych działek.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w działce nr 1.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży udziału w działce nr 1 podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Dopiero w sytuacji gdy Wnioskodawczyni w związku z dokonywaną sprzedażą będzie działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy można zastosować przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie majątku prywatnego nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92, które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna brać pod uwagę całokształt tych działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

W sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielenia pełnomocnictw, która uregulowana jest w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, o czym stanowi § 2 powyższego artykułu.

W myśl art. 96 ustawy Kodeks cywilny, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 ustawy Kodeks cywilny, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Z regulacji art. 109 ustawy Kodeks cywilny wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 ustawy Kodeks cywilny, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że pomiędzy Wnioskodawczynią a Kupującym została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży działki nr 1. Zgodnie z ww. umową sprzedaż udziału Wnioskodawczyni w przedmiotowej działce nastąpi pod warunkiem uzyskania przez Kupującego warunków technicznych, pozwoleń, uzgodnień, zgód właściwych podmiotów, w tym dostawców mediów oraz uzyskania ostatecznej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę zamierzonej przez Kupującego Inwestycji.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz okoliczności sprawy należy uznać, że Kupujący będzie dokonywał szeregu określonych czynności w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawczynię udziału w działce nr 1. Pomimo, że ww. czynności dokonywane będą przez Kupującego to wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawczyni, bowiem jak wskazano wyżej udzieliła Ona Kupującemu pełnomocnictwa do występowania w Jej imieniu. Oznacza to, że w celu sprzedaży ww. działki będzie podejmowała Ona pewne działania w sposób zorganizowany. Pełnomocnik dokonując działań zgodnie z udzielonym pełnomocnictwem uatrakcyjni przedmiotową działkę, stanowiącą nadal współwłasność Wnioskodawczyni. W efekcie wykonanych czynności dostawie podlegać będzie działka o zupełnie innym charakterze jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej. Należy zatem uznać, że Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży udziału w działce nr 1 na podstawie ww. działań oraz czynności nie będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy, sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w działce nr 1 będzie wypełniać definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawczyni w związku z przedmiotową sprzedażą będzie działać jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji sprzedaż udziału w przedmiotowej działce będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku od czynności cywilno-prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej