Temat interpretacji
Brak obowiązku podatkowego (braku obowiązku składania deklaracji VAT-14 w terminie do 5 dnia miesiąca, po którym powstał obowiązek podatkowy oraz obliczenia i odprowadzenia podatku w tym terminie) z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo:
1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 11 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wSzczecinie z 25 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 317/17 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 czerwca 2022 r. sygn. akt I FSK 1306/17
2) stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 sierpnia 2016 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 sierpnia 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku podatkowego (braku obowiązku składania deklaracji VAT-14 w terminie do 5 dnia miesiąca, po którym powstał obowiązek podatkowy oraz obliczenia i odprowadzenia podatku w tym terminie) z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzicie Państwo skład podatkowy, w ramach którego dokonujecie wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów transformatorowych, olejów bazowych i procesowych (ujętych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym jako oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów), których wytwarzanie lub którymi obrót nie wymaga uzyskania koncesji, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.
Pytanie
Czy dotyczy Państwa obowiązek podatkowy wynikający z nowelizacji ustawy o VAT obowiązującej od 1 sierpnia 2016 r., tj. składania deklaracji VAT-14 od wewnątrzwspólnotowych nabyć paliw silnikowych naczelnikowi urzędu celnego właściwego w sprawie rozliczania podatku akcyzowego w terminie 5 dnia miesiąca, po którym powstał obowiązek podatkowy, oraz równocześnie obliczania i odprowadzania podatku z tego tytułu?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, w związku z tym, iż nie spełniliście Państwo kumulatywnych warunków nałożonych na podatników znowelizowanej ustawy o VAT obowiązującej od 1 sierpnia 2016 r., tym samym nie dotyczy Państwa obowiązek podatkowy nią nałożony.
1 sierpnia 2016 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy o VAT nakładająca na podatników tego podatku obowiązek poboru VAT przy tzw. wewnątrzwspólnotowych nabyciach paliwa oraz koncesjonowania obrotu paliwami za zagranicą.
Na jej podstawie nowo wprowadzony do ustawy o VAT artykuł 17a ustanowił, iż płatnikiem tego podatku, stali się również zarejestrowani odbiorcy lub podmioty prowadzący skład podatkowy, dokonujący na rzecz podmiotu, o którym mowa w art. 48 ust. 9 lub art. 59 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.
Nie pozostawia najmniejszych wątpliwości, iż staliście się Państwo również podatnikiem podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa.
Co istotne analiza kolejnych przepisów znowelizowanej ustawy prowadzi do wniosku, iż kryterium podmiotowości nie jest jedynym warunkiem decydującym o nałożeniu obowiązków wprowadzonych wspomnianą ustawą.
Z art. 103 ust. 5a znowelizowanej ustawy o VAT wynika bowiem, iż obowiązek ten dotyczy wyłącznie tych podmiotów, które dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, a których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.
Podsumowując, w świetle powyższego podmiotami, których dotyczy obowiązek odprowadzenia podatku należnego od wewnątrzwspólnotowych nabyć paliw silnikowych są:
‒będący podatnikami podatku VAT, zarejestrowani odbiorcy lub podmioty prowadzące składy podatkowe, występujące w charakterze płatników tego podatku;
‒dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.
Co istotne warunki, o których mowa powyżej muszą być spełnione łącznie, tym samym obowiązek wynikający z tych przepisów nie dotyczy Państwa, ponieważ w Państwa przypadku został spełniony wyłącznie pierwszy z wymaganych warunków, a nie został spełniony kolejny warunek.
Interpretacja indywidualna
Rozpatrzyliśmy Państwa wniosek – 25 listopada 2016 r. wydaliśmy interpretację indywidualną znak ITPP3/4512-472/16-2/AT, w której uznaliśmy Państwa stanowisko za nieprawidłowe. Interpretację doręczono Państwu 28 listopada 2016 r.
Skarga na interpretację indywidualną
24 lutego 2017 r. wnieśliście Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. Skarga wpłynęła do nas 1 marca 2017 r.
W skardze wnieśliście Państwo o uchylenie interpretacji indywidualnej w całości.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 25 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 317/17.
Wnieśliśmy skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 7 czerwca 2022 r. sygn. akt I FSK 1306/17 oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok WSA, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 7 czerwca 2022 r.
Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 25 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 317/17 otrzymaliśmy 16 września 2022 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
‒ uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
‒ ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie (oraz orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego).
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
1 sierpnia 2016 r. nastąpiły zmiany w rozliczaniu podatku od towarów i usług z tytułu dokonania transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć paliw silnikowych, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.). Zmiany te wprowadzone zostały ustawą z dnia 7 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1052).
I tak, stosownie do obowiązującego od 1 sierpnia 2016 r. art. 2 pkt 35 ustawy, który stanowi, że:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podmiocie prowadzącym skład podatkowy - rozumie się podmiot, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.).
Zgodnie z art. 17a ustawy:
Płatnikiem podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 103 ust. 5a pkt 1 i 2, jest odpowiednio zarejestrowany odbiorca lub podmiot prowadzący skład podatkowy, dokonujący na rzecz podmiotu, o którym mowa w art. 48 ust. 9 lub art. 59 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.
Stosownie do art. 103 ust. 5a ustawy:
W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu celnego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek izby celnej właściwej w zakresie wpłat podatku akcyzowego:
1) w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych – jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym;
2) w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego;
3) z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju – jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.
Według art. 103 ust. 5b ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 5a pkt 3, obliczenie i wpłacenie kwoty podatku może nastąpić w terminie 5 dni od otrzymania towarów na terytorium kraju, jeżeli podatnik, najpóźniej na 3 dni robocze przed przemieszczeniem towarów na terytorium kraju, złoży do naczelnika urzędu celnego właściwego w sprawie rozliczania podatku akcyzowego zgłoszenie o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.
Zgodnie z art. 103 ust. 5c ustawy:
Przepisy ust. 5a pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli podatek jest pobierany przez płatnika.
Na podstawie art. 103 ust. 5d ustawy:
Organem właściwym w zakresie zobowiązań z tytułu kwot podatku, o których mowa w ust. 5a, jest organ podatkowy właściwy w sprawie rozliczania podatku akcyzowego.
Przepis art. 103 ust. 5a ustawy o VAT przewiduje szczególne obowiązki dla podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku Nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Przy czym dotyczy to tylko tych paliw silnikowych wymienionych w powołanym załączniku, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy - Prawo energetyczne.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.):
Przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym:
Przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym:
Skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym:
Za podmiot prowadzący skład podatkowy uznaje się podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.
Z kolei według art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku akcyzowym:
Procedura zawieszenia poboru akcyzy stosowana jest podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach ustawy o podatku akcyzowym i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:
Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:
1) objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3) objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4) oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5) objęte pozycją CN 3403;
6) objęte pozycją CN 3811;
7) objęte pozycją CN 3817;
8) oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9) pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – bez względu na kod CN;
10) pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych – bez względu na kod CN.
Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym:
Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.
W załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym zawierającym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L 1992 Nr 76 str.1), pod pozycją 20 ujęto wyroby sklasyfikowane według kodu Nomenklatury Scalonej CN od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 – oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów.
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:
Do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L Nr 256 z 7.09.1987 r. str. 1 ze zm.).
Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.):
Uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie:
1) wytwarzania paliw lub energii, z wyłączeniem wytwarzania:
a) paliw stałych lub paliw gazowych
(...)
2) magazynowania paliw gazowych w instalacjach magazynowych, skraplania gazu ziemnego i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego w instalacjach skroplonego gazu ziemnego, jak również magazynowania lub przeładunku paliw ciekłych w instalacjach magazynowania paliw ciekłych lub instalacjach przeładunku paliw ciekłych, z wyłączeniem lokalnego magazynowania gazu płynnego w instalacjach o przepustowości poniżej 1 MJ/s;
3) przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, z wyłączeniem: dystrybucji paliw gazowych w sieci o przepustowości poniżej 1 MJ/s oraz przesyłania lub dystrybucji ciepła, jeżeli łączna moc zamówiona przez odbiorców nie przekracza 5 MW;
4) obrotu paliwami lub energią, z wyłączeniem:
a) obrotu paliwami stałymi (...) obrotu skroplonym gazem ziemnym dostarczonym z zagranicy dokonanego w punkcie dostawy do terminalu w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz.U. z 2016 r. poz. 1731 i 2260), obrotu paliwami gazowymi, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 100 000 euro, obrotu gazem płynnym, jeżeli roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 10 000 euro (...);
b) obrotu paliwami gazowymi (...) dokonywanego na giełdzie towarowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi przez towarowe domy maklerskie lub domy maklerskie prowadzące działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi oraz przez spółkę prowadzącą giełdę towarową, giełdową izbę rozrachunkową, Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywające paliwa gazowe lub energię elektryczną, z tytułu realizacji zadań określonych w ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
c) obrotu paliwami gazowymi (...) innego, niż określony w lit. b, dokonywanego przez giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywające lub zbywające paliwa gazowe lub energię elektryczną, z tytułu realizacji zadań określonych w ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji zawieranych poza giełdą towarową lub rynkiem, o których mowa w lit. b”.
W myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo energetyczne:
Przez paliwa rozumie się paliwa stałe, ciekłe i gazowe będące nośnikami energii chemicznej. Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3b ww. ustawy – Prawo energetyczne, paliwa ciekłe to ciekłe nośniki energii, w tym zawierające dodatki:
a) półprodukty rafineryjne,
b) gaz płynny LPG,
c) benzyny pirolityczne,
d) benzyny silnikowe,
e) benzyny lotnicze,
f) paliwa typu benzyny do silników odrzutowych,
g) paliwa typu nafty do silników odrzutowych,
h) inne nafty,
i) oleje napędowe,
j) lekkie oleje opałowe i pozostałe oleje napędowe,
k) ciężkie oleje opałowe,
l) benzyny lakowe i przemysłowe,
m) biopaliwa płynne (ciekłe)
- określone w załączniku B rozdziały 4 i 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii (Dz. Urz. UE L 304 z 14.11.2008, str. 1, z późn. zm.), których szczegółowy wykaz ustanawiają przepisy wydane na podstawie art. 32 ust. 6.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzicie Państwo skład podatkowy, w ramach którego dokonujecie wewnątrzwspólnotowych nabyć olejów transformatorowych, olejów bazowych i procesowych (ujętych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym jako oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów), których wytwarzanie lub którymi obrót nie wymaga uzyskania koncesji, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.
Państwa wątpliwości dotyczą obowiązku zapłaty podatku VAT w terminie, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem ww. olejów transformatorowych, olejów bazowych i procesowych.
W wydanym w przedmiotowej sprawie wyroku (sygn. akt I SA/Sz 317/17) WSA w Szczecinie stwierdził, że z powołanych przepisów wynika, iż analiza całokształtu przepisów akcyzowych dotyczących opodatkowania wyrobów energetycznych pozwala na wskazanie dwóch kategorii paliw silnikowych: paliw silnikowych sensu stricto, dla których ustawodawca w art. 89 ust. 1 pkt 2-12 ustawy o podatku akcyzowym określił wprost stawki akcyzy, oraz pozostałych paliw silnikowych.
Według Sądu, jeżeli chodzi o paliwa silnikowe sensu stricto, ustawa wymienia następujące wyroby energetyczne:
1)benzyny silnikowe o kodach CN 2710 11 45 lub 2710 11 49 (w tym z zawartością biokomponentów);
2)benzyny lotnicze o kodzie CN 2710 11 31, benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70, naftę pozostałą o kodzie CN 2710 19 25, paliwa do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21;
3)oleje napędowe o kodzie CN 2710 19 41 (w tym z zawartością biokomponentów);
4)biokomponenty stanowiące samoistne paliwa silnikowe;
5)gazy przeznaczone do napędu silników spalinowych (gaz ziemny skroplony, gazowy, biogaz, wodór i biowodór).
Natomiast pozostałymi paliwami silnikowymi są wszystkie inne wyroby, które są przeznaczone, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.
Zatem aby dany wyrób uznać za paliwo silnikowe należy przeanalizować jego charakter w kontekście przydatności - tj. przeznaczenia, oferowania na sprzedaż, używania - do napędu silników spalinowych. Przez przeznaczenie rozumie się praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy. Z definicji tej, w ocenie Sądu, wynika, iż przez przeznaczenie nie należy rozumieć hipotetycznej, czy też potencjalnej możliwości wykorzystania danego wyrobu do celu, do którego zasadniczo przeznaczony jest inny wyrób. Innymi słowy, przeznaczenie należy rozumieć jako zamiar faktycznego wykorzystania wyrobów do określonych celów, a nie jako samą możliwość ich wykorzystania do tych celów.
Paliwami silnikowymi będą więc nie tylko inne wyroby energetyczne, które przeznaczone są do wyżej wymienionych celów, ale również wszelkie inne towary, które co do zasady nie są wyrobami energetycznymi, jednak ze względu na swoje przeznaczenie stają się paliwami silnikowymi, a w rezultacie wyrobami energetycznymi i wyrobami akcyzowymi. Jednak definicja paliw silnikowych, która zawiera paliwa silnikowe sensu stricto, jak i pozostałe paliwa silnikowe, nie obejmuje swoim zakresem dodatków i domieszek do paliw silnikowych. Z definicji paliw silnikowych wyłączone zostały również substancje stosowane do znakowania i barwienia (por. „Akcyza. Komentarz” S. Parulski, Wolters Kluwers wydanie III do art. 86).
Należy podkreślić, że paliwem silnikowym sensu stricto w powyższym rozumieniu nie będzie olej napędowy, który Spółka zamierza nabyć wewnątrzwspólnotowo, gdyż jak wynika z wniosku o wydanie interpretacji nabyciu podlega olej o kodzie CN 2710 19 47.
Natomiast w poz. 20 załącznika wymieniono wyroby o kodzie CN od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 w postaci: „Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów”.
W ocenie Sądu posłużenie się przez ustawodawcę pojęciem paliwa silnikowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym dotyczyło ograniczenia regulacji art. 103 ust. 5a ustawa o podatku od towarów i usług do olejów przeznaczonych wyłącznie do napędu silników spalinowych.
Jak wynikało z wniosku poz. 20 tego załącznika dotyczyła Spółki, gdyż zamierzała ona dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego oleju przemysłowego o kodzie CN 27101947.
Ustawodawca, według WSA posługując się w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT pojęciem paliwa silnikowe miał na myśli paliwa silnikowe w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Ustawodawca ograniczył regulację z art. 103 ust. 5a ustawy o VAT do podatnika lub płatnika nabywającego wewnątrzwspólnotowo olej napędowy przeznaczony do użycia, oferowany na sprzedaż lub używany do napędu silników spalinowych. Użycie przez ustawodawcę pojęcia paliwa silnikowe w art. 103 ust. 5a ustawy o VAT było celowe i nie można tej regulacji rozszerzać na podatników dokonujących nabyć wewnątrzwspólnotowych olejów transformatorowych, olejów bazowych, olejów procesowych na cele inne niż do napędu silników spalinowych.
W konsekwencji wprowadzony obowiązek wynikający z art. 103 ust. 5a ustawy o VAT, uzależniony jest od spełnienia kumulatywnie dwóch przesłanek tj. podmiotowych i przedmiotowych. Podmiotowych bo dotyczy on wyłącznie podatników podatku VAT, zarejestrowanych odbiorców lub podmiotów prowadzących składy podatkowe, występujące w charakterze płatników tego podatku a przedmiotowych bo takich podmiotów, które dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga koncesji zgodnie z przepisami ustawy prawo energetyczne. Warunki te muszą być spełnione łącznie.
Zdaniem Sądu, ocena wyrobów objętych pozycją nr CN 27101947 jako paliw silnikowych powinna być dokonywana z uwzględnieniem definicji normatywnej tego pojęcia zawartej w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. z uwzględnieniem przeznaczenia tego oleju do napędu silników spalinowych.
Zatem biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte ww. wyrokach zapadłych w niniejszej sprawie oraz uwzględniając przywołane regulacje prawne należy stwierdzić, że przepisu art. 103 ust. 5a ustawy o VAT nie można rozszerzać na podatników/płatników dokonujących nabyć wewnątrzwspólnotowych olejów na cele inne niż do napędu silników spalinowych.
W konsekwencji należy wskazać, że nie jesteście Państwo obowiązani do obliczania i wpłacania kwot podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy.
W konsekwencji Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).